Nicos Weg – B1 – Folge 67 Nicos Weg – B1 – Episode 67 Nico's Way - B1 - Episodio 67 Nico's Way - B1 - قسمت 67 Le parcours de Nico - B1 - épisode 67 La strada di Nico - B1 - Episodio 67 Nico's Way - B1 - Episódio 67 Путь Нико - B1 - Серия 67 Nicos väg - B1 - Avsnitt 67 Nico'nun Yolu - B1 - 67. Bölüm Шлях Ніко - B1 - Епізод 67 妮可的道路 - B1 - 第 67 集

TITEL: Strukturwandel TITLE: Structural Change عنوان: تغییر ساختاری TITLE: Структурные изменения BAŞLIK: Yapısal değişim

Otto hat ein schlechtes Gewissen und beichtet Inge seine komplette Lebensgeschichte… Otto has a guilty conscience and confesses his entire life story to Inge... Otto tiene remordimientos de conciencia y confiesa toda la historia de su vida a Inge.... اتو عذاب وجدان دارد و تمام داستان زندگی خود را به اینگه اعتراف می کند... Otto se sent coupable et confesse à Inge l'histoire complète de sa vie... 오토는 양심의 가책을 느끼고 잉게에게 자신의 모든 인생 이야기를 고백하는데... Отто мучает совесть, и он признается Инге во всей истории своей жизни.... Otto vicdan azabı çekiyor ve tüm hayat hikayesini Inge'ye itiraf ediyor....

°°° °°° °°°

- Inge! Bitte! Lass mich rein! Wenn ich könnte, ich würde alles rückgängig machen. Die ganze Lügerei so viele Jahre lang. Es ist einfach passiert. Ich komme aus Duisburg, Inge. Mein Vater war Arbeiter in der Stahlindustrie … und ich später auch. Wir sind wie so viele in den 60er-Jahren ins Ruhrgebiet gezogen. Bis es dann keine Arbeit mehr gab. Aber ich sah gut aus. Mit den Frauen klappte es immer. Und immer, wenn ich mit einer ausgegangen war, bestand sie darauf, mich einzuladen  … den armen arbeitslosen Burschen. Irgendwann … irgendwann habe ich das dann genutzt … und verinnerlicht. Meine Miete zahlte ich mit Gebrauchtwagenhandel, Fahrrädern, allem möglichen Kram. Und die Frauen ermöglichten mir ein schönes Leben. Ein schönes Leben … das bedeutet jetzt nur noch, mit dir zusammen zu sein, Inge. Und ich allein bin schuld, wenn das ein Traum bleibt. - Inge! Please! Let me in! If I could, I would undo everything. All the lying for so many years. It just happened. I'm from Duisburg, Inge. My father worked in the steel industry... and so did I later. Like many others, we moved to the Ruhr area in the 60s. Until there was no more work. But I looked good. I always had success with women. And every time I went out with one, she insisted on treating me... the poor unemployed guy. Eventually... eventually I started using that... and internalized it. I paid my rent with used car trading, bicycles, everything possible. And the women allowed me to live a nice life. A nice life... now it only means being with you, Inge. And I alone am to blame if that remains a dream. - ¡Inge! ¡Por favor, déjame entrar! ¡Déjame entrar! Si pudiera, desharía todo. Todas las mentiras de tantos años. Acaba de suceder. Soy de Duisburg, Inge. Mi padre era obrero en la industria del acero... y más tarde yo también. Como tantos otros, nos mudamos a la cuenca del Ruhr en los años 60. Hasta que no hubo más trabajo. Pero yo tenía buen aspecto. Siempre funcionaba con las mujeres. Y siempre que salía con una, ella insistía en invitarme a salir... al pobre parado. En algún momento... en algún momento usé eso... y lo interioricé. Pagué mi alquiler comerciando con coches usados, bicicletas, todo tipo de cosas. Y las mujeres me dieron una buena vida. Una buena vida ... ahora eso sólo significa estar contigo, Inge. Y es sólo mi culpa si eso sigue siendo un sueño. - اینگه! لطفا! اجازه بده داخل! اگر می توانستم همه چیز را لغو می کردم. همه دروغ های چند ساله به تازگی اتفاق افتاده. من اهل دویسبورگ، اینگه هستم. پدرم کارگر فولاد بود و بعدها من هم بودم. مانند بسیاری دیگر، ما در دهه 1960 به منطقه روهر نقل مکان کردیم. تا اینکه دیگر کاری نبود. اما ظاهرم خوب بود همیشه با زنان کار می کرد. و هر بار که با یکی قرار می‌گرفتم، او اصرار می‌کرد که من را دعوت کند... بیچاره پسر بیکار. در یک نقطه ... در یک نقطه از آن استفاده کردم ... و آن را درونی کردم. کرایه‌ام را با نمایندگی‌های ماشین‌های دست دوم، دوچرخه‌ها و همه چیز پرداخت کردم. و زنان به من کمک کردند تا زندگی خوبی داشته باشم. یک زندگی زیبا… که اکنون فقط به معنای با تو بودن است، اینگه. و اگر این یک رویا بماند تقصیر من است. - Inge ! S'il te plaît ! Laisse-moi entrer ! Si je le pouvais, je reviendrais sur tout ce que j'ai fait. Tout ce mensonge pendant tant d'années. C'est juste arrivé. Je viens de Duisbourg, Inge. Mon père était ouvrier dans l'industrie sidérurgique ... et moi aussi plus tard. Comme tant d'autres, nous avons déménagé dans la Ruhr dans les années 60. Jusqu'à ce qu'il n'y ait plus de travail. Mais j'avais bonne mine. Avec les femmes, ça marchait toujours. Et à chaque fois que je sortais avec l'une d'elles, elle insistait pour m'inviter ... le pauvre garçon au chômage. A un moment donné ... je me suis servi de ça ... et je l'ai intériorisé. J'ai payé mon loyer en vendant des voitures d'occasion, des vélos, toutes sortes de choses. Et les femmes m'ont permis de mener une belle vie. Une belle vie ... cela signifie maintenant seulement être avec toi, Inge. Et c'est uniquement de ma faute si cela reste un rêve. - Inge! Per favore! Fammi entrare! Se potessi, annullerei tutto. Tutte le bugie per così tanti anni. È appena successo. Sono di Duisburg, Inge. Mio padre era un operaio siderurgico... e poi lo sono stato anch'io. Come tanti altri, ci siamo trasferiti nell'area della Ruhr negli anni '60\. Finché non c'era più lavoro. Ma stavo bene. Ha sempre funzionato con le donne. E ogni volta che uscivo con uno, lei insisteva per invitarmi... povero disoccupato. Ad un certo punto... ad un certo punto l'ho usato... e l'ho interiorizzato. Ho pagato l'affitto con concessionarie di auto usate, biciclette, ogni genere di roba. E le donne mi hanno permesso di vivere bene. Una bella vita… che ora significa solo stare con te, Inge. Ed è colpa mia se questo rimane un sogno. - 잉게! 들여보내 주세요! 들여보내줘요! 할 수만 있다면 모든 걸 되돌릴 수 있어요. 오랜 세월 동안의 모든 거짓말을 그냥 그렇게 됐어요 난 뒤스부르크 잉게 출신이에요. 아버지는 철강 산업에서 노동자로 일하셨고... 나중에 저도 그랬어요. 다른 많은 사람들과 마찬가지로 저희 가족도 60년대에 루르 지역으로 이사했어요. 더 이상 일이 없을 때까지. 하지만 저는 좋아 보였습니다. 여자들과는 항상 잘 풀렸어요. 그리고 내가 한 명과 외출 할 때마다 그녀는 항상 나에게 데이트 신청을 고집했습니다 ... 불쌍한 실업자. 어느 순간... 어느 순간 저는 그것을 사용했고 그것을 내면화했습니다. 중고차, 자전거 등 온갖 물건을 거래해서 집세를 냈어요. 그리고 여자들은 저에게 좋은 삶을 주었습니다. 좋은 삶이란... 이제 그것은 당신과 함께 있다는 것을 의미합니다, 잉게. 그게 꿈으로만 남는다면 그건 내 잘못이에요. - Инге! Пожалуйста! Впусти меня! Если бы я могла, я бы все отменила. Всю эту ложь на протяжении стольких лет. Это просто случилось. Я из Дуйсбурга, Инге. Мой отец был рабочим в сталелитейной промышленности... как и я впоследствии. Как и многие другие, мы переехали в Рур в 1960-х годах. Пока не стало больше работы. Но я хорошо выглядел. С женщинами всегда все получалось. И всякий раз, когда я встречался с одной из них, она настаивала на том, чтобы пригласить меня на свидание... бедного безработного парня. В какой-то момент... в какой-то момент я воспользовался этим... и усвоил это. Я платил за квартиру, продавая подержанные машины, велосипеды, всевозможные вещи. А женщины давали мне возможность жить хорошо. Хорошая жизнь... которая теперь заключается только в том, чтобы быть с тобой, Инга. И я один виноват в том, что это так и осталось мечтой. - Inge! Lütfen! Beni içeri alın! Eğer yapabilseydim, her şeyi geri alırdım. Bunca yıldır söylediğin yalanları. Bir anda oldu. Ben Duisburg'luyum, Inge. Babam çelik endüstrisinde çalışan bir işçiydi... ve ben de daha sonra öyle oldum. Diğer pek çokları gibi biz de 1960'larda Ruhr'a taşındık. Ta ki iş kalmayana kadar. Ama iyi görünüyordum. Kadınlarla aram hep iyiydi. Ve ne zaman biriyle çıksam, bana çıkma teklif etmekte ısrar ediyordu... zavallı işsiz delikanlı. Bir noktada ... bir noktada bunu kullandım ... ve içselleştirdim. Kiramı kullanılmış araba satışlarıyla, bisikletlerle, her türlü şeyle ödedim. Ve kadınlar güzel bir hayat sürmemi sağladı. Güzel bir hayat... Bu artık sadece seninle olmak anlamına geliyor, Inge. Ve bu bir hayal olarak kalırsa bunun tek suçlusu benim.