Volleyball
A: Sizinle tanışabilir miyiz?
B: Evet tabii ki.
A: İsminiz?
B: Yenel Balta.
A: Ne iş yapıyorsunuz?
B: Grafik tasarımcıyım.
A: Hangi okuldan mezunsunuz?
B: Hacettepe Güzel Sanatlar Fakültesi Garafik Ana Sanat dalı mezunuyum.
A: Peki okulda okurken okul dışında yaptığınız, eğlence için yaptığınız bir aktivite var mıydı?
B: Evet deşarj olma amaçlı çok sevdiğim için voleybolla uğraştım. Voleybol bir hayli zevkliydi. Yıl olarak şu an hatırlayamayacağım ama Lise 1’den taki 90 yılına kadar yani üniversite bitirdikten bir yıl sonrasına kadar voleybolla uğraştım. Lisanslı olarak.
A: (Soru duyulmuyor)
B: Evet. Lisanslı olarak bir kaç takımda oynadım çünkü tek takımda kalmak zor. Sezonluk değişiyordu bizde komple takım olarak (A: gidiyordunuz) diğer takıma geçiyorduk. Üniversitede de devam ettirdim okul takımında tabii ki. Hem fakülte de hem üniversiteyi de temsil ettim.
A: Peki üniversitede okurken sporcu olmak kolay mıydı? Ne gibi zorluklarla karşılaştınız?
B: Olabildiğince zor çünkü güzel sanatlar fakültesinde okuduğunuz için akşama kadar eğitim alıyorsunuz ve uygulamalı bir eğitim ve akşamları antrenmanlar oluyordu. Hem fiziken yorgunsunuz, ordan ve Beytepe kampüsü Ankara'nın olabildiğince dışında, şehrin dışında bir yerdeydi, ordan Ankara'nın merkezine gidip
A: Eve ulaşmak...
B: Spor salonuna ulaşmak hele ki farklı farklı yerlerde bu her zaman aynı yerde antrenman yapılmadığı için klubün sağladığı yer değişken oluyordu. Dolayısıyla ulaşım zor oluyordu.
A: (soru duyulmuyor)
B: Hayır. Yalnızca derslerden izin alabiliyordunuz turnuvalarda ya da maçlarda her hangi bir destek yoktu. Formanızı veriyordu o da destek değil. Mecburen yani onu kendimiz kişisel karşılayamayacağımıza göre
A: Peki bu voleybol oynamanız için size çevreden, ailenizden destek geldi mi? Yardımcı oldular mı?
B: Hayır. Tek desteği kendimde buldum. İçimden bunu çok yapmayı istediğim için devam ediyordum. Anne-baba daha çok baba çok karşı çıktı ama ben karşı çıkmasına rağmen sürdürdüm çünkü canım istiyordu istediğim şey yapmak istiyordum. Ta ki spor beni bırakana kadar ben sporu bırakmadım. İş hayatıyla zaten birlikte gitmedi çünkü iş hayatının sorumluluğu öğrencilikle aynı değil bambaşka.
A: Peki çok teşekkür ediyorum.
B: Rica ediyorum.