Pronouns
Zaimki
Tajskie zaimki są fascynujące, ponieważ ich użycie jest silnie wpływane przez takie czynniki jak formalność, relacja między mówcami, wiek, płeć i pożądany poziom uprzejmości. Chociaż istnieją bezpośrednie odpowiedniki dla „ja,” „ty,” „on/ona,” itd., wybór odpowiedniego jest kluczowy dla naturalnej i odpowiedniej komunikacji. W nieformalnych kontekstach, zaimki są również często pomijane, jeśli znaczenie jest jasne.
1. Zaimki osobowe
Pierwsza osoba (Ja / Mnie / My / Nas)
-
ผม (phǒm): „Ja” / „Mnie” - Używane przez mężczyzn w formalnych i ogólnych uprzejmych kontekstach.
Przykłady: ผมไปตลาด (phǒm bpai dtà-làat) - Idę na rynek.
-
ฉัน (chǎn): „Ja” / „Mnie” - Używane przez kobiety w ogólnych uprzejmych i nieformalnych kontekstach. Może być używane przez mężczyzn w bardzo nieformalnych lub czułych kontekstach, ale ogólnie unikać tego jako mężczyzna uczący się.
Przykłady: ฉันชอบกินข้าว (chǎn chɔ̂ɔp gin kâao) - Lubię jeść ryż.
-
ดิฉัน (dì-chǎn): „Ja” / „Mnie” - Używane przez kobiety w bardzo formalnych kontekstach (np. przemówienia publiczne, zwracanie się do starszych, formalne listy). Rzadziej stosowane w codziennej konwersacji.
-
เรา (rao): „My” / „Nas” - Może także oznaczać „Ja” / „Mnie” w nieformalnych, swobodnych lub czasami czułych kontekstach, zwłaszcza podczas rozmowy z dziećmi czy bliskimi przyjaciółmi.
Przykłady: ฉันชอบกินข้าว (chǎn chɔ̂ɔp gin kâao) - Lubię jeść ryż.
Ja nie wiem (nieformalne „Ja”).
-
หนู (nǔu): „Ja” / „Mnie” - Używane przez małe dzieci podczas rozmowy z dorosłymi, lub przez kobiety, gdy mówi się do kogoś starszego i szanowanego (okazywanie pokory). Oznacza także „mysz.”
Druga osoba (Ty)
-
คุณ (khun): „Ty” - Najczęściej używany i uprzejmy ogólny termin dla „ty,” niezależnie od płci. Używaj tego w większości sytuacji, gdy nie jesteś pewny.
Przykłady: คุณสบายดีไหม (khun sà-baai dii mái) - Czy dobrze się masz?
-
เธอ (thoe): „Ty” - Zazwyczaj używany do zwracania się do kobiet lub wśród bliskich przyjaciół (mężczyzna do kobiety, lub kobieta do kobiety). Może także oznaczać „ona.”
Przykłady: คุณสบายดีไหม (khun sà-baai dii mái) - Czy dobrze się masz?
-
นาย (naai): „Ty” - Może być używane do zwracania się do młodszych mężczyzn lub podwładnych. Również oznacza „szef” lub „pan.” Używaj ostrożnie.
-
แก (kaae): „Ty” - Bardzo nieformalny i znany, zazwyczaj używany wśród bardzo bliskich przyjaciół w tym samym wieku lub bliskiej rodzinie. Unikaj używania z nieznajomymi lub przełożonymi.
-
ท่าน (thâan): „Ty” - Bardzo formalny i respektujący, używany dla bardzo szanowanych osób, w mnichów, królestwie lub podczas publicznych wystąpień. Oznacza także „on/ona/oni” (formalny).
Osoba trzecia (On / Ona / Ono / Oni)
-
เขา (káo): „On” / „Ona” / „Oni” (pojedynczo lub liczba mnoga) - Najczęściej używany zaimek w trzeciej osobie, niezależnie od płci.
Przykłady: เขาไปทำงาน (káo bpai tham-ngaan) - On/Ona idzie do pracy.
-
พวกเขา (phûak káo): „Oni” (wyraźnie liczba mnoga) - พวก (phûak) to samodzielnik liczby mnogiej.
Przykłady: พวกเขาเป็นคนไทย (phûak káo bpen khon thai) - Oni są Tajami.
-
ท่าน (thâan): „On” / „Ona” / „Oni” - Bardzo formalne i pełne szacunku, używane w odniesieniu do wysoko cenionych osób, mnichów czy członków rodziny królewskiej.
-
มัน (man): „Ono” - Używane wobec zwierząt, przedmiotów nieożywionych lub czasami pogardliwie wobec ludzi (należy unikać użycia na ludzi).
Przykłady: หมามันกินข้าว (mǎa man gin kâao) - Pies je ryż.
2. Zaimki wskazujące (To / Tamto / Te / Ci)
Odnoszą się do rzeczy na podstawie ich bliskości.
-
นี่ (nîi): „To” / „Te” (blisko mówiącego)
Przykłady: นี่คืออะไร (nîi khue à-rai) - Co to jest?
-
นั่น (nân): „Tamto” / „Tamci” (daleko od mówcy, bliżej słuchacza)
Przykłady: นั่นคืออะไร (nân khue à-rai) - Co to jest tam?
-
โน่น (nôon): „Tamto” / „Tamci” (daleko od obu)
Przykłady: โน่นบ้านฉัน (nôon bâan chǎn) - To jest mój dom (tam, daleko).
-
สิ่งนี้ (sìng níi): „Ta rzecz” - สิ่ง (sìng) oznacza „rzecz.”
-
สิ่งนั้น (sìng nán): „Tamta rzecz.”
-
สิ่งโน้น (sìng nóon): „Tamta rzecz (daleko).”
Aby wyraźnie zdemokratyzować zaimki wskazujące (np. „te rzeczy”, „tamte rzeczy”), możesz użyć:
-
เหล่านี้ (lǎo níi): Te (rzeczy)
-
เหล่านั้น (lǎo nán): Tamte (rzeczy)
3. Zaimki pytające (Kto / Co / Gdzie / Kiedy / Dlaczego / Jak)
Są używane do zadawania pytań.
-
ใคร (khrai): Kto / Kogo
Przykłady: ใครมา (khrai maa) - Kto przyszedł?
-
อะไร (à-rai): Co
Przykłady: คุณชอบอะไร (khun chɔ̂ɔp à-rai) - Co lubisz?
-
ที่ไหน (thîi nǎi): Gdzie
Przykłady: ห้องน้ำอยู่ที่ไหน (hɔ̂ng-náam yùu thîi nǎi) - Gdzie jest toaleta?
-
เมื่อไหร่ (mûa-rài): Kiedy
Przykłady: คุณจะมาเมื่อไหร่ (khun jà maa mûa-rài) - Kiedy przyjdziesz?
-
ทำไม (tham-mai): Dlaczego
Przykłady: ทำไมคุณไม่กิน (tham-mai khun mâi gin) - Dlaczego nie jesz?
-
อย่างไร (yàang-rai): Jak (bardziej formalnie)
Przykłady: คุณสบายดีอย่างไร (khun sà-baai dii yàang-rai) - Jak się masz? (bardziej formalnie)
-
ยังไง (yang-ngai): Jak (mniej formalnie, powszechne)
Przykłady: ทำยังไง (tham yang-ngai) - Jak to zrobić?
4. Zaimki dzierżawcze
W przeciwieństwie do angielskich zaimków dzierżawczych (mój, twój, jego), tajski zazwyczaj tworzy właściciela na jeden z dwóch sposobów:
Rzeczownik + ของ (kɔ̌ɔng) + Zaimka: Ta struktura oznacza dosłownie „rzecz [zaimek].”
Przykłady:
หนังสือของฉัน (nǎng-sǔu kɔ̌ɔng chǎn) - Moja książka (książka moja)
บ้านของเขา (bâan kɔ̌ɔng káo) - Jego/Jej dom (dom jego/jej)
Prosto Zaimka po Rzeczowniku: W wielu przypadkach, jeśli kontekst jest jasny, ของ (kɔ̌ɔng) można pominąć, szczególnie w przypadku języka codziennego.
Przykłady:
หนังสือฉัน (nǎng-sǔu chǎn) - Moja książka
บ้านเขา (bâan káo) - Jego/Jej dom
Brak bezpośrednich odpowiedników dla „mój”, „twój” itd., jako słów autonomicznych. Używa się fraz takich jak „เป็นของฉัน” (bpen kɔ̌ɔng chǎn - to jest moje) lub „อันนี้ของฉัน” (an níi kɔ̌ɔng chǎn - to jest moje).