Quid es tu? – octavum
Quid Es Tū? - Octāvum
Iōsēphus: Salvēte, audītōrēs! Nōmen mihi est Iōsēphus.
Lebbaeus: Salvēte, amīcī! Et ego vocor Lebbaeus.
Iōsēphus: Ego et Lebbaeus spērāmus vōs esse bene. Hoc est ācroāma nostrum nōmine “QUID ES TŪ?” ego, Iōsēphus, et amīcus meus, Lebbaeus, sumus magistrī linguae Latīnae.
Lebbaeus: rēctē, dīxistī! ut valēs hodiē, amīce?
Iōsēphus: ego valeō. Et tū, Lebbaee?
Lebbaeus: Ego sum laetus.
Iōsēphus: Optimē
Lebbaeus: Et ego [susurrat] ita, ego sum laetus et benīgnus.
Iōsēphus: [mīrātur] Semper benīgnus es tū.
Lebbaeus: Ō grātiās, amīce!
Iōsēphus: ut audīvistis, Lebbaeus prōnūntiat verba modō ecclēsiasticō: sīcut nōmen “Caesar”
Lebbaeus: [susurrat] Nōn, nōn, amīce, modō ecclēsiasticō.
Iōsēphus: Ō! Prō dolor! [amīcī rīdent] Caesar. Caesar. Caesar.
Lebbaeus: Ō, Caesar. Nunc cognōvī.
Iōsēphus: [rīdēns] optimē.
Lebbaeus: Et Iōsēphus prōnūntiat verba modō classicō: sīcut nōmen “Caesar”
Iōsēphus: Caesar.
Lebbaeus: aut Cicerō.
Iōsēphus: Cicerō.
Lebbaeus: Sed audītōrēs, hodiē, Iōsēphus partem agit.
Iōsēphus: Rēctē. Lebbaeus hodiē rogat et ego respondeō.
Lebbaeus: Ita. Hodiē quid est Iōsēphus? Certē Iōsēphus est homō, sed quam partem Iōsēphus agit? Estne animal? Estne planta? Estne Iōsēphus rēs? Ego et vōs vocābulum dīvīnāre dēbēmus. Quid es tū, Iōsēphe?
[Mūsica cantat]
Lebbaeus: Amīce, esne tū maior quam arbor?
Iōsēphus: Maior quam arbor? Minimē, amīce. Ego sum minor quam arbor.
Lebbaeus: bene. Tū minor quam arbor es. Esne tū maior quam formīca?
Iōsēphus: ita vērō. Ego sum maior quam formīca. Formīca parva est.
Lebbaeus: Et amīce, quid significat “formīca?”
Iōsēphus: Ā! Formīca est īnsecta.
Lebbaeus: Īnsecta parva. Īnsecta minima, nōnne?
Iōsēphus: Ita.
Lebbaeus: Multae formīcae in ūnō domō habitant.
Iōsēphus: Ō! Ita. Nōn in domō meō.
[amīcī rīdent]
Lebbaeus: Optimē. Et perplacent formīcae dulcēs, nōnne? Dulcēs perplacent.
Iōsēphus: Vērum est. Vērum est.
Lebbaeus: Ita. Et tū maior quam formīca es [Iōsēphus cōnstat] sed tū minor quam arbor. Habēsne tū duae crūra?
Iōsēphus: Minimē. Duae crūra nōn habeō.
Lebbaeus: Āh, habēsne tū nūlla crūra?
Iōsēphus: Ita. Nūlla crūra habeō.
Lebbaeus: Ā! Tū nūlla crūra habēs. Esne tū animal?
Iōsēphus: Ita vērō. Ego sum animal.
Lebbaeus: Tū es animal sed tū nōn habēs crūra. Tū crūribus nōn movēs, nonne?
Iōsēphus: Ita.
Lebbaeus: Habēsne tū multōs colōrēs?
Iōsēphus: Minimē. Ego multōs colōrēs nōn habeō sed amīcī meī variōs et multōs colōrēs habent.
Lebbaeus: Habēsne tū caput?
Iōsēphus: Ita vērō. Caput habeō.
Lebbaeus: Quia tū es animal.
Iōsēphus: Ita vērō.
Lebbaeus: Bene. [susurrat] ambulās- nōn. Tū nōn ambulās. Tū nōn ambulās quia tū nōn habēs crūra.
Iōsēphus: Ita vērō. Ego crūra nōn habeō ergō ego nōn ambulō.
Lebbaeus: Ita. Nātāsne in aquā?
Iōsēphus: Ita vērō.
Lebbaeus: Sed tū, amīce, tū nōn volō, quia ego cognōscō tē.
Iōsēphus: Vērum est. Ego nōn volō per caelum.
Lebbaeus: Ultima quaestiō: habēsne tū linguam bifurcātam?
Iōsēphus: Lebbaee, vērum est. Linguam bifurcātum habeō.
Lebbaeus: Itaque ego certē tē cognōscō.
Iōsēphus: Quis?
Lebbaeus: Esne tū [rīdet] serpēns?
Iōsēphus: [sībilāns] Sīc. [amīcī rīdent; sībilāns] Sīc. Ego sum serpēns.
Lebbaeus: Mactē, amīce! Ita tū [sībilāns] es serpēns.
Iōsēphus: [sībilāns] sīc.
[amīcī rīdent]
Lebbaeus: Bene! Aliquid dē tē nārrā mihi, amīce.
Iōsēphus: Nunc dē mē nārrāre volō. Nōnne scītis, audītōrēs et Lebbaeē, mē esse longum.
Lebbaeus: [sībilāns] Esse longum?
Iōsēphus: Esse longum. Et habēre dentēs longōs.
Lebbaeus: Ita.
Iōsēphus: Et linguam longam.
Lebbaeus: Ita.
Iōsēphus: Ego [sībilāns] saepe sībilō. [sībilat et rīdet] Nōn ambulō.
Lebbaeus: Ita.
Iōsēphus: Nōn ambulō. Et nōn currō quod pedēs nōn habeō.
Lebbaeus: Ita
Iōsēphus: Quōmodo movēre possum? Ego eō in stomachō meō. Ego rēpō.
Lebbaeus: Et tū nūlla crūra, tū nūllōs pedēs, tū nūlla bracchia habēs, sed tū habēs caudam, linguam bifurcātam, et dentēs tuī habent venēnum.
Iōsēphus: Ita vērō. Ita vērō.
Lebbaeus: Itaque hominēs tē timent.
Iōsēphus: [cōnstat] Ita vērō. Cavēte omnēs! [Lebbaeus rīdet] Cavēte! [Iōsēphus rīdet]
Lebbaeus: Quid “cavēte” -
Iōsēphus: [rīdēns] -Necesse est-
Lebbaeus: - significat “cavēte”?
Iōsēphus: Cavēte, cave, cave.
Lebbaeus: Quid?
Iōsēphus: Cave.
Lebbaeus: Ō! Cavēte. Ō! Nunc intelligō!
Iōsēphus: Ā! Nunc. Necesse est omnibus ad mē caute venīre.
Lebbaeus: Ita. [Iōsēphus cōnstat] Ita.
Iōsēphus: In herbīs aut inter saxa mē invenīre potestis. Multī prope mē venīre nōlunt quod -
Lebbaeus: -Ita.-
Iōsēphus: quod ut dīxistī. Multī -
Lebbaeus: - Sed amīce, timēsne hominēs?
Iōsēphus: [susurrat] minimē. Ego nōn timeō.
Lebbaeus: Ō! Tū nōn timēs.
Iōsēphus: Fortis sum.
Lebbaeus: Ā! Ita. [amīcī rīdent et Lebbaeus sībilāns] fortis sum.
Iōsēphus: [sībilāns] fortis sum. [amīcī rīdent]. Bene. Multī putant mē esse horribilem sed -
Lebbaeus: - ego quoque putō.
[amīcī rīdent]
Iōsēphus: Sed alterī putant mē esse pulchrum.
Lebbaeus: Ita.
Iōsēphus: [sībilāns] saepe in herbīs iaceō. Et cibum meum exspectō.
Lebbaeus: Ita.
Iōsēphus: Exspectō. Exspectō. [Lebbaeus cōnstat] Exspectō. [Lebbaeus exclāmat] et subitō! Subitō, surgō et verberō! Et animālia cōnsūmō. [susurrat] mihi placent.
Lebbaeus: rattōs. [Iōsēphus rīdent] Ita tū cōnsūmis rattōs,
Iōsēphus: et mūrēs
Lebbaeus: et rōdentēs et avēs, fortasse cervōs.
Iōsēphus: Ō! [susurrat] mihi placet!
Lebbaeus: Et in lūmine sōlis tū quoque reclīnās.
Iōsēphus: Optimē, Lebbaee, ego reclīnō in lūmine sōlis.
Lebbaeus: Ita, reclīnāre in lūmine sōlis perplacet tibi, nonne?
Iōsēphus: Ita.
Lebbaeus: Nōnne, verbum est aprīcārī. Nōnne aprīcārī significat reclīnāre in lūmine sōlis.
Iōsēphus: Ō! Nesciō.
Lebbaeus: Ita est. aprīcārī significat reclīnāre in lūmine sōlis. Tū reclīnās in lūmine sōlis itaque aprīcārī tibi perplacet.
Iōsēphus: Mactē, amīce! Ut ante dīxī: cavēte. Frequenter inimīcōs verberō. Dentibus longīs meīs vulnerāre possum. Venēnō saepe eōs caedō.
Lebbaeus: Quid significat “caedō,” amīce?
Iōsēphus: Interficiō aut -
Lebbaeus:- ō! Ita. -
Iōsēphus: - necō.
Lebbaeus: Ita. Itaque tū necās animālia quae tū cōnsūmis.
Iōsēphus: Ita. Bene dīxistī. Et Lebbaee, dīc mihi, esne tū inimīcus meus?
Lebbaeus: [rīdēns] Ita. Ego sum inimīcus tuus.
Iōsēphus: Ō! Cave! Cave! [“inimīcī” rīdent] Optime! Tempus fugit.
Lebbaeus: Et tempus ad exspectandum tibi. [Iōsēphus rīdet] Exspectandum.
Iōsēphus: Necesse est omnibus fugere [rīdet]
Lebbaeus: [sībilāns] necesse est tibi exspectāre.
Iōsēphus: cibum meum!
Lebbaeus: Bene. Audītōrēs, hodiē Iōsēphus partem serpentis ēgit! Actor bonus erat. Nōnne cōnsentītis? Eī multās quaestiōnēs rogāvī et Iōsēphus bene respondit.
Iōsēphus: Grātiās.
Lebbaeus: Audītōrēs, vocābulum dīvīnāvistis?
Iōsēphus: spērō vōs rēctē dīvīnāsse!
Lebbaeus: Optimē audīvistis, audītōrēs, Iōsēphus et ego multās grātiās vōbīs agimus!
Iōsēphus: grātiās plūrimās agimus, audītōrēs! Ācroāma nostrum fīnītum est. Valēte!
Lebbaeus: in proximum!
[Mūsica cantat]