13. Το επτασφράγιστο ημερολόγιο (1) 13. The sealed diary (1) 13. El diario sellado (1) 13. Den förseglade dagboken (1)

Η Ερμιόνη έμεινε στο αναρρωτήριο κάμποσες εβδομάδες. Hermione stayed in the infirmary for several weeks. Όταν τα παιδιά επέστρεψαν από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές τους, οι φήμες φούντωσαν διότι όλοι νόμιζαν, φυσικά, πως είχε πέσει θύμα επίθεσης. When the children returned from their Christmas holidays, rumours were rife because everyone thought, of course, that he had been attacked. Κι ήταν τόσο πολλοί οι μαθητές που περνούσαν από το αναρρωτήριο με την ελπίδα να τη δούνε, ώστε η κυρία Πόμφρι έβγαλε πάλι το διαχωριστικό και το τοποθέτησε γύρω από το κρεβάτι της Ερμιόνης, για να τη γλιτώσει από τον εξευτελισμό να δουν το πρόσωπό της. And there were so many students passing by the infirmary in the hope of seeing her, that Mrs. Pomfrey again took off the partition and placed it around Hermione's bed, to spare her the humiliation of having her face seen.

Ο Χάρι και ο Ρον την επισκέπτονταν κάθε βράδυ. Harry and Ron visited her every night. Όταν άρχισε το νέο τρίμηνο, της έφερναν κάθε μέρα τα μαθήματα. When the new term started, they brought her lessons every day.

"Αν είχα βγάλει εγώ γατίσια μουστάκια, θα έκανα διακοπές", είπε ένα βράδυ ο Ρον δείχνοντας τη στοίβα με τα βιβλία στο κομοδίνο της Ερμιόνης. "If I had grown cat whiskers, I'd be on vacation," Ron said one night, pointing to the stack of books on Hermione's nightstand.

"Μη λες βλακείες, Ρον. "Don't be silly, Ron. Δεν πρέπει να μείνω πίσω στα μαθήματα", είπε κοφτά η Ερμιόνη. I mustn't fall behind in my lessons," Hermione said sharply.

Το ηθικό της είχε ανέβει κατακόρυφα τις τελευταίες ημέρες, γιατί είχαν φύγει όλες οι τρίχες από το πρόσωπό της και τα μάτια της επανέρχονταν αργά αλλά σταθερά στο φυσιολογικό καστανό τους χρώμα. Her spirits had soared in the last few days, because all the hair had gone from her face and her eyes were slowly but surely returning to their normal brown colour.

"Βρήκατε κανένα νέο στοιχείο;" τους ρώτησε ψιθυριστά, για να μην την ακούσει η κυρία Πόμφρι. "Have you found any new clues?" she asked them in a whisper, so that Mrs. Pomfrey would not hear her.

"Τίποτα", είπε σκυθρωπά ο Χάρι. "Nothing," Harry said glumly.

"Κι ήμουν σίγουρος πως ήταν ο Μαλφόι", είπε ο Ρον, για χιλιοστή φορά. "And I was sure it was Malfoy," Ron said, for the thousandth time.

"Τι είναι αυτό;" ρώτησε ο Χάρι, δείχνοντας κάτι χρυσαφί που ξεπρόβαλλε κάτω από το μαξιλάρι της. "What's that?" asked Harry, pointing to something golden peeking out from under her pillow.

"Τίποτα. Μια κάρτα με ευχές για περαστικά", είπε βιαστικά η Ερμιόνη προσπαθώντας να την κρύψει. A get well card," Hermione said hurriedly, trying to hide it.

Αλλά ο Χάρι ήταν πιο σβέλτος από εκείνη. But Harry was faster than she was. Την τράβηξε, την άνοιξε και διάβασε δυνατά: He pulled it out, opened it and read aloud:

Στη δεσποινίδα Ερμιόνη Γκρέιντζερ, με τις καλύτερες ευχές μου για ταχεία ανάρρωση. To Miss Hermione Granger, with my best wishes for a speedy recovery.

Ο ανήσυχος καθηγητής σου, Γκιλντρόι Λόκχαρτ (Τρίτης τάξης του Τάγματος Μέρλιν, επίτιμο μέλος του συνδέσμου άμυνας κατά των σκοτεινών Δυνάμεων, πέντε φορές τιμηθείς με το βραβείο του γοητευτικότερου χαμόγελου του περιοδικού "Εβδομαδιαία των μαγισσών"). Your anxious professor, Guildroy Lockhart (Third Class of the Order of Merlin, honorary member of the Defence Against the Dark Forces Association, five-time recipient of Witch Weekly's Most Charming Smile award).

Ο Ρον κοίταξε αηδιασμένος την Ερμιόνη. Ron looked at Hermione in disgust. "Κοιμάσαι με αυτό το πράμα κάτω από το μαξιλάρι σου;" τη ρώτησε. "You sleep with that thing under your pillow?" he asked her.

Αλλά η κυρία Πόμφρι, η οποία μπήκε με το βραδινό φάρμακο της Ερμιόνης, τη γλίτωσε από την υποχρέωση να απαντήσει.

"Έχεις δει πιο γλοιώδη άνθρωπο από τον Λόκχαρτ;" ρώτησε ο Ρον τον Χάρι όταν έφυγαν από το αναρρωτήριο και κατευθύνονταν προς την αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ. "Have you ever seen a slimier man than Lockhart?" asked Ron to Harry as they left the infirmary and headed for Gryffindor's recreation room.

Ο Σνέιπ τους είχε φορτώσει με τόσα μαθήματα, που ο Χάρι φοβόταν ότι θα έφτανε στο έκτο έτος για να τα τελειώσει. Snape had burdened them with so many lessons that Harry feared it would take the sixth year to finish them. Ο Ρον έλεγε πως είχε ξεχάσει να ρωτήσει την Ερμιόνη πόσες ποντικοουρές βάζεις στο φίλτρο ενίσχυσης της τριχοφυΐας, όταν, ξαφνικά, άγριες φωνές έφτασαν στ' αφτιά τους από τον επάνω όροφο. Ron was saying that he had forgotten to ask Hermione how many rat tails you put in the hair enhancement potion when, suddenly, wild voices reached their ears from upstairs.

"Ο Φιλτς είναι", μουρμούρισε ο Χάρι καθώς ανέβαιναν βιαστικά τις σκάλες και κρύβονταν για να κρυφακούσουν. "It's Filch," Harry muttered as they hurried up the stairs and hid to eavesdrop.

"Λες να επιτέθηκαν πάλι σε κανέναν;" ρώτησε ανήσυχος ο Ρον. "Do you think they attacked anyone again?" asked Ron worriedly.

Έμειναν ακίνητοι, με τα κεφάλια τεντωμένα προς την κατεύθυνση απ' όπου ακουγόταν η φωνή του Φιλτς, ο οποίος είχε πάθει κρίση υστερίας. They stood still, with their heads cocked in the direction from which came the voice of Filch, who was having a fit of hysteria.

"... Μου βγάζετε κι άλλες δουλειές στη μέση! "... You're putting me out of more business! Να σφουγγαρίζω όλη νύχτα, λες και δε μου φτάνουν οι δουλειές που έχω! Mopping up all night, as if I don't have enough to do! Ε, λοιπόν, το ποτήρι ξεχείλισε! Well, the glass is overflowing! Θα πάω στον Ντάμπλντορ..." I'm going to Dumbledore..."

Τα βήματά του απομακρύνθηκαν κι ακούστηκε μια πόρτα να κλείνει με πάταγο στο βάθος. His footsteps moved away and there was the sound of a door slamming shut in the distance.

Τα δυο παιδιά έβγαλαν τα κεφάλια τους από τη γωνία. The two children poked their heads out of the corner. Προφανώς ο Φιλτς φύλαγε καρτέρι στο συνηθισμένο πόστο του, δηλαδή στο σημείο όπου είχε δεχτεί επίθεση η κυρία Νόρις. Apparently Filch was keeping tabs on his usual post, namely the spot where Mrs. Norris had been attacked. Δε δυσκολεύτηκαν να ανακαλύψουν γιατί ο Φιλτς φώναζε. They had no trouble finding out why Filch was screaming. Ο μισός διάδρομος είχε πλημμυρίσει νερά, τα οποία έβγαιναν ακόμα κάτω από τις τουαλέτες της Μυρτιάς. Half the hallway was flooded with water, which was still coming out from under the Myrtle toilets. Τώρα που είχαν σταματήσει οι κραυγές του Φιλτς, άκουγαν καθαρά τα κλάματα της Μυρτιάς, να αντιλαλούν στους τοίχους της τουαλέτας. Now that Filch's screams had stopped, they could clearly hear Myrtle's cries, crying against the walls of the toilet.

"Τι έπαθε πάλι αυτή;" είπε ο Ρον. "What's wrong with her now?" said Ron.

"Πάμε να δούμε", είπε ο Χάρι. "Let's go and see," said Harry.

Ανασήκωσαν τους μανδύες τους ως τους αστραγάλους, προχώρησαν ως την πόρτα πλατσουρίζοντας στα νερά και μπήκαν μέσα αγνοώντας την επιγραφή που έλεγε ότι οι τουαλέτες ήταν χαλασμένες. They lifted their cloaks up to their ankles, walked to the door splashing in the water and went in ignoring the sign that said the toilets were broken.

Η Μυρτιά έκλαιγε πιο δυνατά και γοερά από κάθε άλλη φορά. Myrtle was crying louder and harder than ever before. Ήταν κρυμμένη, όπως πάντα, στον τελευταίο καμπινέ. It was hidden, as always, in the last stall. Στις τουαλέτες είχε σκοτάδι, γιατί τα κεριά είχαν σβήσει από τα νερά που είχαν καταβρέξει τους τοίχους και το δάπεδο. In the toilets it was dark, because the candles had been blown out by the water that had drenched the walls and floor.

"Τι έπαθες, Μυρτιά;" τη ρώτησε ο Χάρι. "What's the matter, Myrtle?" asked Harry.

"Ποιος είναι;" κλαψούρισε απελπισμένη η Μυρτιά. "Who is it?" Myrtle whimpered desperately. "Ήρθατε να με πετροβολήσετε κι εσείς;" "Have you come to stone me too?"

Ο Χάρι πλησίασε στον καμπινέ και είπε: "Και γιατί να σε πετροβολήσουμε;" Harry approached the booth and said: "And why should we stone you?"

"Εμένα ρωτάς;" φώναξε η Μυρτιά κι εμφανίστηκε μ' έναν κουβά νερό στο χέρι. "Are you asking me?" cried Myrtle, and appeared with a bucket of water in her hand. Τον πέταξε πάνω στο μουσκεμένο ήδη τοίχο και είπε: "Να 'μαι. He threw it on the already soaked wall and said: "Here I am. Κάνε τη δουλειά σου. Do your job. Ορισμένοι το θεωρούν αστείο να μου πετάνε βιβλία..." Some people think it's funny to throw books at me..."

"Μα δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα ότι και αν σου πετάξουν", αντέτεινε εύλογα ο Χάρι. "But you're not going to get hurt no matter what they throw at you," Harry objected reasonably. "Θέλω να πω... Περνάνε από μέσα σου, έτσι δεν είναι;" "I mean... They're going through you, aren't they?"

Ήταν λάθος του που το είπε. He was wrong to say it. Η Μυρτιά ξεφύσηξε και άρχισε να στριγκλίζει: "Πετάξτε λοιπόν όλοι βιβλία στη Μυρτιά, δεν αισθάνεται τίποτα! Myrtle jumped up and began to squeal: "So everybody throw books at Myrtle, she doesn't feel anything! Δέκα βαθμοί αν την πετύχετε στο στομάχι! Ten points if you hit her in the stomach! Πενήντα αν την πετύχετε στο κεφάλι! Fifty if you hit her in the head! Χα, χα, χα! Τι ωραίο παιχνίδι εις βάρος μου!" What a nice game at my expense!"

"Μα ποιος σ' το πέταξε;" ρώτησε ο Χάρι. "But who threw it to you?" asked Harry.

"Δεν ξέρω... Εγώ καθόμουν ωραία και καλά στο σιφόνι και σκεφτόμουνα το θάνατο, όταν μου ήρθε κατακέφαλα", τον αγριοκοίταξε η Μυρτιά. "I don't know... I was sitting nice and well on the siphon, thinking about death, when it came to my head," Myrtle glared at him. "Εκεί είναι, μουσκεμένο από τα νερά". "There it is, soaked by the waters."

Ο Χάρι και ο Ρον κοίταξαν κάτω από το νιπτήρα όπου έδειχνε η Μυρτιά. Εκεί ήταν πεταμένο ένα λεπτό βιβλιαράκι. There was a thin booklet lying there. Είχε φθαρμένο μαύρο εξώφυλλο και ήταν μουσκεμένο όπως και όλα τα άλλα μέσα στις τουαλέτες. It had a worn black cover and was soaked like everything else in the toilets. Ο Χάρι πήγε να το μαζέψει, αλλά ο Ρον τον τράβηξε απότομα πίσω. Harry went to pick it up, but Ron pulled him back abruptly.

"Τι;" είπε ο Χάρι.

"Τρελάθηκες;" είπε ο Ρον. "Are you out of your mind?" said Ron. "Μπορεί να είναι επικίνδυνο". "It can be dangerous."

"Επικίνδυνο;" γέλασε ο Χάρι. "Dangerous?" laughed Harry. "Έλα, μωρέ, τι λες τώρα;" "Come on, what are you talking about?"

"Κι όμως, θα εκπλαγείς", είπε ο Ρον κοιτάζοντας φοβισμένος το βιβλίο. "And yet, you'd be surprised," Ron said, looking fearfully at the book. "Να δεις τι βιβλία έχει κατασχέσει το υπουργείο... Ο μπαμπάς μου είπε ότι υπήρχε ένα που έκαιγε τα μάτια. "You should see what books the ministry has confiscated... Dad told me there was one that burned the eyes. Κι όποιος διαβάσει τα σονέτα του μάγου, μιλάει για όλη του τη ζωή με ηλίθια πεντάστιχα. And whoever reads the sonnets of the magician, speaks of his whole life in stupid quintuplets. Και μια γριά μάγισσα στο Μπαθ είχε ένα βιβλίο που δεν μπορούσες να σταματήσεις ποτέ να το διαβάσεις! And an old witch in Bath had a book that you could never stop reading! Κυκλοφορούσες με τη μύτη σου χωμένη μονίμως στο βιβλίο και προσπαθούσες να κάνεις τα πάντα με το ένα χέρι! You walked around with your nose permanently stuck in the book and tried to do everything with one hand! Και..."

"Εντάξει, κατάλαβα", είπε ο Χάρι. "Okay, I get it," Harry said. Παρ' όλ' αυτά δεν έπαιρνε τα μάτια του από το βιβλιαράκι. Nevertheless, he did not take his eyes off the booklet. "Αν δεν το κοιτάξουμε, δε θα μάθουμε", είπε τελικά ο Χάρι. "If we don't look at it, we won't know," Harry finally said. Και παρακάμπτοντας τον Ρον, σήκωσε το βιβλίο από το δάπεδο. And bypassing Ron, he picked up the book from the floor.

Κατάλαβε αμέσως πως ήταν ημερολόγιο. He knew immediately that it was a diary. Μάλιστα η ξεθωριασμένη χρονολογία στο εξώφυλλο φανέρωνε πως ήταν ηλικίας πενήντα ετών. In fact, the faded date on the cover revealed that it was fifty years old. Το άνοιξε γεμάτος περιέργεια. He opened it full of curiosity. Στην πρώτη σελίδα ήταν γραμμένο με ξεθωριασμένη μελάνη το όνομα "A. M. Χερτ". On the first page was written in faded ink the name "A. M. Hurt".

"Μισό λεπτό", είπε ο Ρον, ο οποίος είχε πλησιάσει διστακτικά τον Χάρι και κοιτούσε πάνω από τον ώμο του. "Wait a minute," said Ron, who had reluctantly approached Harry and was looking over his shoulder. "Το ξέρω αυτό το όνομα... Ο A. M. Χερτ βραβεύτηκε για τις εξαιρετικές υπηρεσίες του στη σχολή πριν από πενήντα χρόνια". "I know that name... A. M. Hurt was honored for his outstanding service to the school fifty years ago."

"Και πού το ξέρεις εσύ;" απόρησε ο Χάρι. "And how do you know?" wondered Harry.

"Γιατί τότε που μπήκαμε τιμωρία, ο Φιλτς μ' έβαλε να γυαλίσω καμιά πενηνταριά φορές το βραβείο του", είπε μουτρωμένος ο Ρον. "Because back when we got detention, Filch made me polish his prize about fifty times," Ron said sulkily. "Πάνω σ' αυτό ξέρασα τους γυμνοσάλιαγκες. "I threw up slugs on it. Αν έτριβες κι εσύ επί μία ώρα ένα όνομα, θα αποτυπωνόταν για πάντα στη μνήμη σου". If you also rubbed a name for an hour, it would be imprinted in your memory forever."

Ο Χάρι άνοιξε τις σελίδες. Harry opened the pages. Ήταν κενές. They were empty. Δεν υπήρχε το παραμικρό γραμμένο πάνω τους. There was not the slightest thing written on them.

"Δεν έχει γράψει τίποτα", είπε απογοητευμένος ο Χάρι. "He hasn't written anything," Harry said, disappointed. "Αναρωτιέμαι γιατί προσπάθησαν να το εξαφανίσουν ρίχνοντάς το στη λεκάνη;" είπε όλο περιέργεια ο Ρον. "I wonder why they tried to make it disappear by throwing it in the toilet?" Ron said curiously.

Ο Χάρι γύρισε το οπισθόφυλλο και είδε τυπωμένη τη φίρμα ενός πρακτορείου Τύπου στην οδό Βόξχολ του Λονδίνου. Harry turned the back cover and saw printed the name of a press agency in Vauxhall Street, London. "Πρέπει να είχε γονείς Μαγκλ", είπε συλλογισμένος, "αφού αγόρασε το ημερολόγιο από την οδό Βόξχολ..." "She must have had Muggle parents," he said reflectively, "since she bought the diary from Vauxhall Street..."

"Πάντως εμάς μας είναι άχρηστο", είπε ο Ρον. "It's useless to us, though," Ron said. Και πρόσθεσε ψιθυριστά: "Πενήντα βαθμοί αν πετύχεις τη Μυρτιά στη μύτη". And he added in a whisper: "Fifty points if you hit Myrtle in the nose."

Ο Χάρι όμως το έβαλε στην τσέπη του. But Harry put it in his pocket.

--

Η Ερμιόνη βγήκε από το αναρρωτήριο στις αρχές του Φεβρουαρίου, χωρίς μουστάκια, ουρά και γούνα. Hermione came out of the infirmary in early February, without whiskers, tail and fur. Το πρώτο βράδυ της επιστροφής της στην αίθουσα αναψυχής του Γκρίφιντορ, ο Χάρι της έδειξε το ημερολόγιό του A. M. Χερτ και της αφηγήθηκε πώς το βρήκαν. On the first evening of her return to Gryffindor's recreation room, Harry showed her A. M. Hurt's diary and told her how they found it.

"Ω, μπορεί να έχει κρυφές δυνάμεις", είπε ενθουσιασμένη η Ερμιόνη και πήρε στα χέρια της το ημερολόγιο να το περιεργαστεί. "Oh, she might have hidden powers," Hermione said excitedly and took the diary in her hands to work through it.

"Αν έχει, είναι πάρα πολύ καλά κρυμμένες", είπε ο Ρον. "If he has, they're too well hidden," Ron said. "Μπορεί να είναι ντροπαλό. "It can be shy. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το πετάς, βρε Χάρι". I don't understand why you don't throw it away, Harry."

"Εγώ πολύ θα ήθελα να ξέρω γιατί το πετάξανε", είπε ο Χάρι, "καθώς επίσης και ποιες ήταν οι εξαιρετικές υπηρεσίες για τις οποίες βραβεύτηκε ο Χερτ". "I would very much like to know why it was thrown away," said Harry, "and also what was the outstanding service for which Hurt was awarded."

"Ποιος ξέρει", είπε ο Ρον. "Who knows," Ron said. "Μπορεί να πήρε τριάντα ΚΔΜ (Κοινά Διπλώματα Μαγείας) ή να έσωσε κάποιον καθηγητή από ένα γιγάντιο καλαμάρι. "He may have got thirty KDMs (Common Diplomas in Magic) or saved a professor from a giant squid. Μπορεί να δολοφόνησε τη Μυρτιά, κερδίζοντας την αιώνια ευγνωμοσύνη όλου του "Χόγκουαρτς"..." He may have murdered Myrtle, earning the eternal gratitude of all the "Hogwarts"..."

Όμως το μαγνητισμένο βλέμμα της Ερμιόνης έδωσε στον Χάρι να καταλάβει ότι σκεφτόταν ότι κι εκείνος. But Hermione's mesmerized look let Harry know that she was thinking the same thing.

"Τι;" είπε ο Ρον, ο οποίος "έπιασε" το βλέμμα του Χάρι και της Ερμιόνης. "What?" said Ron, who "caught" Harry and Hermione's gaze.

"Η κάμαρα με τα μυστικά άνοιξε πριν από πενήντα χρόνια, σωστά;" Είπε ο Χάρι. "The Chamber of Secrets opened fifty years ago, right?" Harry said. "Έτσι τουλάχιστον λέει ο Μαλφόι". "At least that's what Malfoy says."

"Και λοιπόν;" ρώτησε αργόσυρτα ο Ρον. "So?" asked Ron slowly.

"Και το ημερολόγιο αυτό είναι πενήντα ετών", είπε η Ερμιόνη χτυπώντας το ζωηρά με το δάχτυλό της. "And this calendar is fifty years old," Hermione said, tapping it briskly with her finger.

"Και λοιπόν;" επέμενε ο Ρον. "So what?" insisted Ron.

"Ξύπνα επιτέλους, Ρον", τον αποπήρε η Ερμιόνη. "Wake up already, Ron," Hermione dismissed him. "Ξέρουμε ότι το άτομο που άνοιξε την προηγούμενη φορά την κάμαρα αποβλήθηκε πριν από πενήντα χρόνια. "We know that the person who opened the chamber last time was expelled fifty years ago. Σκέφτομαι λοιπόν ότι μπορεί ο Χερτ να βραβεύτηκε επειδή αποκάλυψε τον κληρονόμο του Σλίθεριν! Από το ημερολόγιό του μπορούμε να μάθουμε τα πάντα: πού είναι η κάμαρα, πώς άνοιξε και τι πλάσμα είναι αυτό που ζει εκεί μέσα. From his diary we can learn everything: where the chamber is, how it was opened and what kind of creature lives in it. Ασφαλώς ο δράστης των σημερινών επιθέσεων δε θα θέλει να βρεθεί το ημερολόγιο, έτσι δεν είναι;" Surely the perpetrator of today's attacks won't want the diary to be found, right?"

"Μεγαλοφυής θεωρία, Ερμιόνη", είπε ο Ρον. "That's a brilliant theory, Hermione," Ron said. "Μόνο που έχει ένα μικρό λαθάκι. "Only there's one little flaw. Στο ημερολόγιο δεν είναι γραμμένο τίποτα". There is nothing written in the diary."

Τότε η Ερμιόνη έβγαλε από τη σάκα της το ραβδί της. "Μπορεί να χρησιμοποίησε αόρατη μελάνη!" "He may have used invisible ink!" ψιθύρισε. Χτύπησε τρεις φορές το ημερολόγιο και είπε: "Εμφανίσου!" He tapped the calendar three times and said: "Show yourself!" Τίποτα δεν έγινε. Nothing happened. Η Ερμιόνη ψαχούλεψε απτόητη μέσα στην τσάντα της και ανέσυρε κάτι που έμοιαζε με κόκκινη γομολάστιχα. Hermione rummaged through her bag undeterred and pulled out what looked like a red rubber band.

"Είναι αποκαλυπτήρας. "It's an apocalyptic. Τον αγόρασα στη Διαγώνιο αλέα", τους είπε. I bought him at Diagon Alley," he told them. Έτριψε δυνατά εκεί που έγραφε "1η Ιανουαρίου". He rubbed hard where it said "January 1". Πάλι τίποτα.

"Ακούστε με που σας λέω, δεν υπάρχει τίποτα εδώ", είπε ο Ρον. "Listen to me when I tell you, there's nothing here," Ron said. "Απλώς ο Χερτ αγόρασε ένα ημερολόγιο τα Χριστούγεννα, αλλά δεν μπήκε στον κόπο να γράψει". "It's just that Hurt bought a calendar at Christmas, but didn't bother to write."

Πέρασαν κάμποσες μέρες. A few days passed. Ο Χάρι δεν μπορούσε ούτε στον εαυτό του να εξηγήσει γιατί δεν είχε ακόμη πετάξει το ημερολόγιο του Χερτ. Harry couldn't even explain to himself why he hadn't thrown away Hurt's diary yet. Κάθε τόσο το έπαιρνε μηχανικά στα χέρια του και το φυλλομετρούσε, σαν να ήταν ένα μυθιστόρημα που ήθελε οπωσδήποτε να το τελειώσει. Every now and then he would mechanically pick it up and flip through it, as if it were a novel he desperately wanted to finish. Και μολονότι ήταν σίγουρος πως το όνομα A. M. Χερτ δεν του έλεγε τίποτα, βαθιά μέσα του είχε την αίσθηση πως τον γνώριζε, λες κι αυτός ο άγνωστος να ήταν ένας παλιός, παιδικός φίλος τον οποίον είχε ξεχάσει με το πέρασμα του χρόνου. And although he was sure that the name A. M. Hurt meant nothing to him, deep down he felt that he knew him, as if this stranger were an old childhood friend whom he had forgotten with the passage of time. Όμως αυτό ήταν αδύνατον. But that was impossible. Πριν έρθει στο "Χόγκουαρτς", δεν είχε φίλους - φρόντισαν οι Ντάρσλι γι' αυτό. Before he came to Hogwarts, he had no friends - the Dursleys saw to that.

Παρ' όλα αυτά ο Χάρι ήταν αποφασισμένος να μάθει περισσότερα πράγματα για τον Χερτ. Nevertheless, Harry was determined to find out more about Hurt. Έτσι, ένα πρωί, χαράματα ακόμη, κατέβηκε στην αίθουσα των τροπαίων να εξετάσει το βραβείο του Χερτ. Οι δυο φίλοι του τον συνόδευαν: η μεν Ερμιόνη γιατί φλεγόταν από ενδιαφέρον, ο δε Ρον απλώς και μόνο για την παρέα, μολονότι τους είχε δηλώσει ρητά πως, αν ήταν στο χέρι του, δε θα ξαναπάταγε ποτέ εκεί. His two friends accompanied him: Hermione because she was burning with interest, and Ron just for the company, although he had expressly declared that, if it were up to him, he would never go there again.

Το χρυσό βραβείο σε σχήμα θυρεού ήταν παραχωμένο σε ένα γωνιακό ντουλάπι. The gold shield-shaped prize was placed in a corner cabinet. Δεν έγραφε λεπτομέρειες για τους λόγους που είχε απονεμηθεί στον Χερτ. It did not detail the reasons why it had been awarded to Hurt. ("Ευτυχώς, γιατί θα ήταν μεγαλύτερο και ακόμα θα γυάλιζα", σκέφτηκε ο Ρον). ("Good thing, because it would have been bigger and I'd still be polishing," Ron thought). Ωστόσο βρήκαν το όνομα του Χερτ σε ένα παράσημο μαγικής αξίας και σε έναν κατάλογο με παλαιούς αριστούχους. However, they found Hurt's name on a medal of magical value and in a list of old masters.

"Μου θυμίζει τον Πέρσι", είπε ο Ρον σουφρώνοντας τη μύτη του. "He reminds me of Percy," Ron said, blowing his nose. "Αριστούχος, παρασημοφορημένος... Σίγουρα θα ήταν πάντα πρώτος στην τάξη του". "Distinguished, decorated... Surely he would always be at the top of his class."

**— —"Το λες σαν να είναι κακό", είπε θιγμένη η Ερμιόνη. ** - "You say it like it's bad," Hermione said, offended.

Ο ήλιος επέστρεψε ένα πρωί, μετά από πολλές μέρες με μουντό καιρό, και φώτισε το "Χόγκουαρτς" με το χειμωνιάτικο φως του. The sun returned one morning, after many days of gloomy weather, and illuminated "Hogwarts" with its winter light. Μέσα στο κάστρο η ατμόσφαιρα βελτιωνόταν. Inside the castle the atmosphere was improving. Μετά τον Τζάστιν και τον Σχεδόν Ακέφαλο Νικ δεν εκδηλώθηκαν άλλες επιθέσεις. After Justin and Almost Headless Nick, no other attacks occurred. Έτσι ένα πρωί η κυρία Πόμφρι ανήγγειλε ικανοποιημένη ότι οι μανδραγόρες είχαν γίνει νευρικοί και κρυψίνοες, πράγμα που σήμαινε ότι άφηναν πίσω τους την παιδική ηλικία. So one morning Mrs Pomfrey announced with satisfaction that the mandrakes had become nervous and secretive, which meant that they were leaving childhood behind.

"Μόλις βγάλουν ακμή, θα είναι έτοιμοι για μεταφύτευση", την άκουσε ο Χάρι να λέει ένα απόγευμα στον Φιλτς. "As soon as they're in prime, they'll be ready for transplanting," Harry heard her say to Filch one afternoon. "Κι ύστερα από λίγο θα τους κόψουμε και θα τους βράσουμε. "And after a while we'll cut them up and boil them. Έτσι η κυρία Νόρις θα γίνει καλά". So Mrs. Norris will get better."

"Καθώς φαίνεται, ο κληρονόμος του Σλίθεριν έχασε το θάρρος του", σκέφτηκε ο Χάρι. "It seems the heir to Slytherin has lost his nerve," Harry thought. Προφανώς θα το θεωρούσε όλο και πιο ριψοκίνδυνο να ανοίξει την κάμαρα τώρα, που όλη η σχολή ήταν θορυβημένη και καχύποπτη. Obviously he would find it all the more risky to open the chamber now, when the whole faculty was alarmed and suspicious. Ίσως το τέρας, ότι κι αν ήταν, να είχε πέσει σε χειμερία νάρκη για άλλα πενήντα χρόνια. Perhaps the monster, whatever it was, had hibernated for another fifty years.