×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Español con Juan, Siempre acojonados

Siempre acojonados

Hola, chicos, ¿qué tal?

Vaya año, ¿no? Vaya año de mierda que llevamos… Bueno, mejor dicho, vaya años de mierda porque el 2020 y el 2021 fueron también años duros, con el tema del Covid y todo eso…

Y ahora, ahora que ya parecía que se estaba terminando el problema del Covid, llega la guerra en Ucrania…

Yo no sé vosotros, pero a veces tengo la impresión de que vivimos siempre con miedo, ¿no? O sea, yo, desde que recuerdo, desde que tengo conciencia, creo que siempre hemos vivido con miedo…

¡Estamos siempre asustados!

Yo recuerdo que en los años ochenta, cuando yo era muy joven, se tenía miedo a la guerra nuclear, ¿no? Había una división entre los países comunistas del este de Europa, lo que se llamaba el telón de acero, y Europa occidental.

Recuerdo que se hablaba mucho del miedo a la guerra nuclear. Había una canción de los años ochenta, de la época de la Movida madrileña, que se llamaba “¿Qué harías tú en un ataque preventivo de la URSS?”

Era una canción muy famosa de un grupo que se llamaba, creo recordar… POLANSKY Y EL ARDOR.

¡Ay! ¡Qué tiempos aquellos!

¿Quién me iba a decir a mí que esa canción se haría realidad algún día?

Pues sí, así es. Ahora, 40 años después el ataque preventivo de la URSS se ha hecho realidad y nos ha metido a todos de lleno en una pesadilla.

Y recuerdo también una canción de Joaquín Sabina, uno de mis cantautores españoles favoritos. Si no lo conocéis, yo os lo recomiendo… Él tenía en aquella época una canción que hablaba de un hombre que estaba triste porque su amante lo había abandonado y decía: “Así estoy yo sin ti: más triste que un torero al otro lado del telón de acero”.

Me gustaba mucho esa metáfora: “más triste que un torero al otro lado del telón de acero”.

El telón de acero, me imagino que sabéis lo que era, ¿no?

El telón de acero se refería a la división, a la frontera política, ideológica que había entonces entre la Europa Occidental o capitalista y la Europa del Este o comunista.

Eran dos mundos completamente separados. En Europa occidental, por lo menos en España, teníamos una idea muy vaga de los países del Este de Europa. Para nosotros eran unos países tristes, fríos, de colores grises y apagados, siempre con lluvia, con nieve, sin pasión, sin alegría, sin vida…

Entonces, esa metáfora que hacía Joaquín Sabina en la canción: “estoy más triste que un torero al otro lado del telón de acero”, yo la entendía perfectamente. Al tío lo había dejado su amante y estaba tristísimo. Estaba más triste que un torero en Rusia, en Polonia o en Bulgaria.

Era una comparación muy buena porque un torero, independientemente de si te gustan los toros o no, es la imagen de la fiesta, de la pasión, de los colores, de la alegría…

En fin, lo que estaba diciendo es que… Sí, que, a ver, en aquellos años todos vivíamos con miedo a la bomba nuclear de la URSS, del Pacto de Varsovia, ¿no?

Luego, cuando al final de los años ochenta y principios de los noventa el bloque comunista desapareció y poco a poco todos esos países se fueron convirtiendo en democracias, pues yo pensé que el mundo podría, por fin, vivir en paz, ¿no? Que ya no había motivo para seguir sintiendo miedo a la guerra, ¿no?

¡Ah! Y ahora recuerdo también, ya casi nadie se acuerda, pero en los años noventa, cuando nos acercábamos al cambio de milenio, teníamos miedo de que hubiera un caos mundial debido a que los ordenadores no estaban programados para entrar en el nuevo milenio. Se decía que a las doce en punto de la noche del 31 de diciembre del año 1999 habría un caos total a nivel global que colapsaría el mundo.

Todos acojonados otra vez, claro.

En España todavía teníamos a ETA, que seguía matando. Supongo que ya sabéis qué era ETA, ¿verdad? Una organización terrorista que durante muchos años hizo un montón de atentados en España y cometió muchos crímenes.

Pero, digamos, que a nivel mundial, yo, en mi inocencia, pensaba que el mundo podría vivir por fin en paz, que ya no había que tener miedo a la guerra nuclear…

Inocente de mí.

Tras la caída del Telón de Acero, empezó la guerra del Golfo Pérsico, la guerra en la ex-Yugoslavia, ataques terroristas cada vez cada vez más graves, como por ejemplo el ataque a las torres gemelas de Nueva York o el atentado de la estación de Atocha en Madrid. Luego llegó la guerra de Irak y Afganistán…

Tras el atentado a las torres gemelas de Nueva York el mundo cambió. Recuerdo que por aquellos días, unos días después del 11 de Septiembre del año 2001, uno de mis estudiantes me dijo “El mundo ya no será el mismo de antes, Juan”. Y tenía razón. A partir de entonces ya nada fue igual.

Todos teníamos miedo de los ataques terroristas, nos daba miedo volar, teníamos miedo de estar en lugares donde había mucha gente…

Si en cualquier lugar veías una maleta o un bolso abandonado, enseguida pensabas que podía tratarse de una bomba…

Recuerdo que muchos de mis amigos dejaron de viajar en metro o en autobús por miedo a que hubiera un atentado.

En fin, todos acojonados. Siempre acojonados. Siempre con miedo.

Recientemente, claro, el tema de la pandemia nos ha tenido a todos con miedo a morir durante un par de años y ahora, por si esto fuera poco, la guerra en Ucrania y el miedo a una tercera guerra mundial, que sería, probablemente con armas nucleares.

La guerra en Ucrania es lo que faltaba. En España se dice: “estábamos pocos y parió la abuela”.

Esta expresión se dice cuando estamos viviendo una mala situación, con muchos problemas y, de pronto, surge otro problema más que nadie se esperaba. Completamente inesperado. Cuando ya estamos muy mal, hechos polvo, pum, surge otro problema completamente inesperado.

“Estábamos pocos y parió la abuela”.

Parir es tener un hijo. Dar a luz a un hijo.

Entonces, imagina que una familia tiene muchos hijos: están los dos padres, el abuelo, la abuela y ocho hijos. El padre está en paro y no puede trabajar. La mujer tiene que hacer trabajos muy duros para sacar un poco de dinero (limpiar escaleras, por ejemplo), pero nunca es suficiente para dar de comer a tantas personas como están en esa familia y para vestir y darle una educación a tantos hijos

En fin, que lo están pasando muy mal. Que están muchos en la familia y no tienen dinero para cuidar de tantas personas.

De repente, la abuela anuncia que se ha quedado embarazada y que va a tener un hijo.

¿Entendéis? ¿Entendéis la imagen? Parir es dar a luz, tener un hijo.

O sea, que en esa familia en la que ya están tantos (los padres, los abuelos y ocho hijos), la abuela además se queda embarazada y tiene un hijo, da a luz a un hijo.

Entonces es cuando se puede decir: “estábamos pocos y parió la abuela”.

Se dice “estábamos pocos” de forma irónica, claro. En realidad, lo que se quiere decir es que ya hay muchas personas en la familia.

Espero que ahora se entienda un poco mejor esta expresión y cómo la usamos: cuando tenemos muchos problemas y, de pronto, nos encontramos con otro problema que nadie se esperaba.

En fin, que no tenemos un momento de tranquilidad, que siempre hay que tener miedo por algo…

Parece como si alguien tuviera interés en tener a la gente controlada, ¿no? Porque el miedo es un buen método de control.

O sea, yo no quiero decir que haya ninguna confabulación internacional para tenernos siempre acojonados con algo… No, no es eso. Yo no creo en ese tipo de “confabulaciones”.

Pero, caray, es que no pasa un año que no haya algo por lo que estar acojonado, algo por lo que tener miedo…

¡Ah! ¡Se me olvidaba! Estos últimos años también hemos estado acojonados con el tema del cambio climático, ¿no? Ahora tenemos la cabeza en otra parte, pero durante muchos años, antes del Covid, lo que más miedo nos daba era el cambio climático. El mundo se estaba acercando a una catástrofe que podría significar la desaparición de la vida en la tierra tal y como la conocemos. Y estábamos todos también acojonados por eso.

En fin que, yo no sé cómo, por una razón o por otra, tenemos que estar siempre acojonados, con miedo a algo.

Bueno, chicos, yo os quería decir solo que estoy muy preocupado por lo que está pasando en Ucrania. Sé que vosotros también. Lo que nos llega, las imágenes y las noticias que nos llegan desde Ucrania son terribles, estamos todos horrorizados…

Yo he notado que desde que todo esto empezó no me puedo concentrar bien. Me cuesta mucho pensar en otra cosa que no sea lo que está pasando en Ucrania.

Por eso no había publicado ningún episodio de nuestro podcast hasta ahora.

No sabía de qué hablar….

Me parecía estúpido contar una historia divertida, hacer un chiste, explicar algo de gramática o una expresión, un dicho… Mientras las bombas seguían cayendo y matando gente en Ucrania.

Quería hacer algo para mostrar mi apoyo y mi empatía a la gente que lo está pasando tan mal en estos momentos, pero no sabía muy bien qué hacer.

He hecho algunas donaciones a asociaciones que trabajan con refugiados, pero no me parecía suficiente…

Entonces, esta mañana he tenido la oportunidad de hablar con Irina, una seguidora de Español Con Juan que está en este momento en Ucrania, en Kiev.

Irina me ha dicho que ella es una fan de nuestro podcast, que lo escucha desde hace mucho tiempo, que ha aprendido mucho escuchando Español Con Juan y, en fin…

He hablado con ella y me ha contado cómo están viviendo estos días ella y su familia en Kiev. Ha sido una conversación muy interesante y también muy emocionante que intentaré compartir con todos vosotros en el próximo episodio de nuestro podcast. ¿De acuerdo?

Me voy a poner rápidamente a editar el audio de la conversación que he tenido con ella, para que esté listo lo antes posible y que su testimonio llegue a todo el mundo. Que todo el mundo sepa lo que se está viviendo allí.

Para los que no estamos en Ucrania en este momento es inimaginable entender lo que estas personas deben de estar pasando estos días y lo menos que podemos hacer, creo, es tener un poco de empatía hacia ellos.

Entonces, os emplazo a todos a escuchar el próximo episodio de nuestro podcast en el que hablaré con Irina, una seguidora de Español con Juan que se encuentra en este momento en Kieve.

¿De acuerdo?

Un abrazo a todos y nos vemos… No, no nos vemos. Nos escuchamos en el próximo episodio de nuestro podcast, aquí, en Español Con Juan.

Siempre acojonados always scared Завжди боявся.

Hola, chicos, ¿qué tal? Привіт, хлопці, як справи?

Vaya año, ¿no? Was für ein Jahr, nicht wahr? What a year, right? Que ano, né? Цілий рік, чи не так? Vaya año de mierda que llevamos… Bueno, mejor dicho, vaya años de mierda porque el 2020 y el 2021 fueron también años duros, con el tema del Covid  y todo eso… What a shitty year we've had... Well, rather, what a shitty year because 2020 and 2021 were also tough years, with the Covid issue and all that... Який паскудний рік у нас був... Ну, краще сказати, який паскудний рік, тому що 2020 і 2021 роки також були важкими роками, з проблемою Covid і всім іншим...

Y ahora, ahora que ya parecía que se estaba terminando el problema del Covid, llega la guerra en Ucrania… І тепер, коли здавалося, що проблема Covid добігає кінця, в Україні починається війна?

Yo no sé vosotros, pero a veces tengo la impresión de que vivimos siempre con miedo, ¿no? I don't know about you, but sometimes I have the impression that we always live in fear, don't we? Не знаю, як у вас, а у мене іноді складається враження, що ми завжди живемо в страху, чи не так? O sea, yo, desde que recuerdo, desde que tengo conciencia, creo que siempre hemos vivido con miedo… Іншими словами, скільки я себе пам'ятаю, скільки я себе усвідомлюю, я думаю, що ми завжди жили в страху...

¡Estamos siempre asustados! Ми завжди боїмося!

Yo recuerdo que en los años ochenta, cuando yo era muy joven, se tenía miedo a la guerra nuclear, ¿no? I remember in the eighties, when I was very young, there was a fear of nuclear war, right? Я пам'ятаю, що у 1980-х, коли я був дуже молодим, люди боялися ядерної війни, чи не так? Había una división entre los países comunistas del este de Europa, lo que se llamaba el telón de acero, y Europa occidental. There was a division between the communist countries of Eastern Europe, what was called the Iron Curtain, and Western Europe. Існував поділ між комуністичними країнами Східної Європи, так звана "залізна завіса", і Західною Європою.

Recuerdo que se hablaba mucho del miedo a la guerra nuclear. Пам'ятаю, було багато розмов про страх перед ядерною війною. Había una canción de los años ochenta, de la época de la Movida madrileña, que se llamaba “¿Qué harías tú en un ataque preventivo de la URSS?” Була пісня з вісімдесятих, з часів мадридської Мовіди, яка називалася "Що б ви робили в разі превентивного нападу СРСР?

Era una canción muy famosa de un grupo que se llamaba, creo recordar… POLANSKY Y EL ARDOR. Це була дуже відома пісня гурту, який називався, здається, я пам'ятаю... POLANSKY AND THE ARDOR.

¡Ay! Ой! ¡Qué tiempos aquellos! Ось це були дні!

¿Quién me iba a decir a mí que esa canción se haría realidad algún día? Who was going to tell me that this song would come true someday? Хто б міг подумати, що колись ця пісня стане реальністю?

Pues sí, así es. Так, це так. Ahora, 40 años después el ataque preventivo de la URSS se ha hecho realidad y nos ha metido a todos de lleno en una pesadilla. Now, 40 years later, the USSR's preventive attack has become a reality and has plunged us all into a nightmare. Тепер, через 40 років, превентивний удар СРСР став реальністю і занурив нас усіх у кошмар.

Y recuerdo también una canción de Joaquín Sabina, uno de mis cantautores españoles favoritos. А ще я пам'ятаю пісню Хоакіна Сабіни, одного з моїх улюблених іспанських авторів-виконавців. Si no lo conocéis, yo os lo recomiendo… Él tenía en aquella época una canción que hablaba de un hombre que estaba triste porque su amante lo había abandonado y decía: “Así estoy yo sin ti: más triste que un torero al otro lado del telón de acero”. Якщо ви його не знаєте, рекомендую... У нього тоді була пісня про чоловіка, який сумував через те, що його кохана покинула його, і він сказав: "Ось такий я без тебе: сумніший, ніж тореадор по той бік залізної завіси".

Me gustaba mucho esa metáfora: “más triste que un torero al otro lado del telón de acero”. Мені дуже сподобалася метафора: "сумніше, ніж тореадор по той бік залізної завіси".

El telón de acero, me imagino que sabéis lo que era, ¿no? Залізна завіса, гадаю, ви знаєте, що це було, чи не так?

El telón de acero se refería a la división, a la frontera política, ideológica que había entonces entre la Europa Occidental o capitalista y la Europa del Este o comunista. Залізною завісою називали поділ, політичний та ідеологічний кордон, що існував на той час між Західною або капіталістичною Європою та Східною або комуністичною Європою.

Eran dos mundos completamente separados. Це були два абсолютно різні світи. En Europa occidental, por lo menos en España, teníamos una idea muy vaga de los países del Este de Europa. In Western Europe, at least in Spain, we had a very vague idea of Eastern European countries. У Західній Європі, принаймні в Іспанії, ми мали дуже туманне уявлення про східноєвропейські країни. Para nosotros eran unos países tristes, fríos, de colores grises y apagados, siempre con lluvia, con nieve, sin pasión, sin alegría, sin vida… Для нас це були сумні, холодні країни, з сірими і тьмяними кольорами, завжди з дощем, снігом, без пристрасті, без радості, без життя?

Entonces, esa metáfora que hacía Joaquín Sabina en la canción: “estoy más triste que un torero al otro lado del telón de acero”, yo la entendía perfectamente. Тож метафору, яку використав у пісні Хоакін Сабіна: "Я сумніший за тореадора по той бік залізної завіси", я чудово зрозумів. Al tío lo había dejado su amante y estaba tristísimo. Дядька покинула кохана, і він був дуже засмучений. Estaba más triste que un torero en Rusia, en Polonia o en Bulgaria. Мені було сумніше, ніж тореадору в Росії, Польщі чи Болгарії.

Era una comparación muy buena porque un torero, independientemente de si te gustan los toros o no, es la imagen de la fiesta, de la pasión, de los colores, de la alegría… Це було дуже вдале порівняння, тому що тореадор, незалежно від того, подобається вам корида чи ні, - це образ свята, пристрасті, фарб, радості?

En fin, lo que estaba diciendo es que… Sí, que, a ver, en aquellos años todos vivíamos con miedo a la bomba nuclear de la URSS, del Pacto de Varsovia, ¿no? Так чи інакше, я хотів сказати, що... Так, давайте подивимося, в ті роки ми всі жили в страху перед ядерною бомбою СРСР, перед Варшавським договором, чи не так?

Luego, cuando al final de los años ochenta y principios de los noventa el bloque comunista desapareció y poco a poco todos esos países se fueron convirtiendo en democracias, pues yo pensé que el mundo podría, por fin, vivir en paz, ¿no? Потім, коли наприкінці 1980-х - на початку 1990-х років комуністичний блок зник, і всі ці країни потроху стали демократіями, я подумав, що світ нарешті може жити в мирі, чи не так? Que ya no había motivo para seguir sintiendo miedo a la guerra, ¿no? That there was no reason to continue being afraid of war, right? Що більше немає причин боятися війни, чи не так?

¡Ah! Ах! Y ahora recuerdo también, ya casi nadie se acuerda, pero en los años noventa, cuando nos acercábamos al cambio de milenio, teníamos miedo de que hubiera un caos mundial debido a que los ordenadores no estaban programados para entrar en el nuevo milenio. And now I remember too, hardly anyone remembers anymore, but in the 1990s, as we were approaching the turn of the millennium, we were afraid that there would be worldwide chaos because computers were not programmed to enter the new millennium. І зараз я теж пам'ятаю, навряд чи хтось вже пам'ятає, але в 1990-х роках, коли ми наближалися до рубежу тисячоліть, ми боялися, що настане всесвітній хаос, тому що комп'ютери не були запрограмовані для входження в нове тисячоліття. Se decía que a las doce en punto de la noche del 31 de diciembre del año 1999 habría un caos total a nivel global que colapsaría el mundo. Було сказано, що о дванадцятій годині ночі 31 грудня 1999 року настане тотальний глобальний хаос, який зруйнує світ.

Todos acojonados otra vez, claro. Звісно, всі ми знову були налякані.

En España todavía teníamos a ETA, que seguía matando. In Spain we still had ETA, which was still killing. В Іспанії все ще була ЕТА, яка продовжувала вбивати. Supongo que ya sabéis qué era ETA, ¿verdad? Гадаю, ви знаєте, що таке ETA, чи не так? Una organización terrorista que durante muchos años hizo un montón de atentados en España y cometió muchos crímenes. Терористична організація, яка протягом багатьох років здійснила багато нападів в Іспанії та скоїла багато злочинів.

Pero, digamos, que a nivel mundial, yo, en mi inocencia, pensaba que el mundo podría vivir por fin en paz, que ya no había que tener miedo a la guerra nuclear… Але, скажімо, на глобальному рівні я, в своїй невинності, думав, що світ нарешті зможе жити в мирі, що нам більше не треба боятися ядерної війни....

Inocente de mí. Innocent of me. Невинна в цьому.

Tras la caída del Telón de Acero, empezó la guerra del Golfo Pérsico, la guerra en la ex-Yugoslavia, ataques terroristas cada vez cada vez más graves, como por ejemplo el ataque a las torres gemelas de Nueva York o el atentado de la estación de Atocha en Madrid. Після падіння залізної завіси, війни в Перській затоці, війни в колишній Югославії, все частіше відбуваються серйозні терористичні атаки, такі як напад на вежі-близнюки в Нью-Йорку або вибух на залізничному вокзалі Аточа в Мадриді. Luego llegó la guerra de Irak y Afganistán… Потім була війна в Іраку та Афганістані.

Tras el atentado a las torres gemelas de Nueva York el mundo cambió. Після атаки на вежі-близнюки в Нью-Йорку світ змінився. Recuerdo que por aquellos días, unos días después del 11 de Septiembre del año 2001, uno de mis estudiantes me dijo “El mundo ya no será el mismo de antes, Juan”. Я пам'ятаю, як у ті дні, через кілька днів після 11 вересня 2001 року, один з моїх студентів сказав мені: "Світ вже ніколи не буде таким, як раніше, Хуане". Y tenía razón. І він мав рацію. A partir de entonces ya nada fue igual. From then on, nothing was the same. Відтоді ніщо вже не було таким, як раніше.

Todos teníamos miedo de los ataques terroristas, nos daba miedo volar, teníamos miedo de estar en lugares donde había mucha gente… Ми всі боялися терористичних атак, ми боялися літати, ми боялися перебувати в місцях, де було багато людей?

Si en cualquier lugar veías una maleta o un bolso abandonado, enseguida pensabas que podía tratarse de una bomba… Якщо ви бачили десь покинуту валізу чи сумку, то одразу думали, що це може бути бомба...

Recuerdo que muchos de mis amigos dejaron de viajar en metro o en autobús por miedo a que hubiera un atentado. Я пам'ятаю, що багато моїх друзів перестали їздити на метро чи автобусі, побоюючись нападу.

En fin, todos acojonados. Коротше кажучи, ми всі налякані. Siempre acojonados. Завжди налякана. Siempre con miedo. Завжди в страху.

Recientemente, claro, el tema de la pandemia nos ha tenido a todos con miedo a morir durante un par de años y ahora, por si esto fuera poco, la guerra en Ucrania y el miedo a una tercera guerra mundial, que sería, probablemente con armas nucleares. Останнім часом, звичайно, питання пандемії налякало нас усіх до смерті, а тепер, на додачу до всього, війна в Україні та страх перед третьою світовою війною, можливо, із застосуванням ядерної зброї.

La guerra en Ucrania es lo que faltaba. The war in Ukraine is what was missing. Війна в Україні - це те, чого не вистачало. En España se dice: “estábamos pocos y parió la abuela”. In Spain it is said: “we were few and the grandmother gave birth”. Na Espanha se diz: “nós éramos poucos e a avó deu à luz”. В Іспанії ми говоримо: "Нас було мало, і нас народила бабуся".

Esta expresión se dice cuando estamos viviendo una mala situación, con muchos problemas y, de pronto, surge otro problema más que nadie se esperaba. Цей вислів використовується, коли ми живемо в поганій ситуації, з багатьма проблемами, і раптом виникає ще одна проблема, якої ніхто не очікував. Completamente inesperado. Completely unexpected. Абсолютно несподівано. Cuando ya estamos muy mal, hechos polvo, pum, surge otro problema completamente inesperado. Коли нам вже зовсім погано, ми виснажені, раптом виникає ще одна абсолютно несподівана проблема.

“Estábamos pocos y parió la abuela”. "Нас було мало, і нас народила бабуся".

Parir es tener un hijo. To give birth is to have a child. Народити - означає мати дитину. Dar a luz a un hijo. Народження дитини.

Entonces, imagina que una familia tiene muchos hijos: están los dos padres, el abuelo, la abuela y ocho hijos. Отже, уявіть собі багатодітну сім'ю: двоє батьків, дідусь, бабуся і восьмеро дітей. El padre está en paro y no puede trabajar. The father is unemployed and cannot work. Батько безробітний і не може працювати. La mujer tiene que hacer trabajos muy duros para sacar un poco de dinero (limpiar escaleras, por ejemplo), pero nunca es suficiente para dar de comer a tantas personas como están en esa familia y para  vestir y darle una educación a tantos hijos Жінці доводиться дуже важко працювати, щоб заробити трохи грошей (наприклад, прибирати сходи), але їх ніколи не вистачає, щоб прогодувати стільки людей, скільки є в цій сім'ї, одягнути і дати освіту стільком дітям.

En fin, que lo están pasando muy mal. In short, they are having a very bad time. Коротше кажучи, їм зараз дуже важко. Que están muchos en la familia y no tienen dinero para cuidar de tantas personas. У сім'ї багато дітей, і вони не мають грошей, щоб піклуватися про таку кількість людей.

De repente, la abuela anuncia que se ha quedado embarazada y que va a tener un hijo. Раптом бабуся оголошує, що вона завагітніла і збирається народити дитину.

¿Entendéis? Розумієш? ¿Entendéis la imagen? Ви розумієте зображення? Parir es dar a luz, tener un hijo. Народжувати - це народжувати, мати дитину.

O sea, que en esa familia en la que ya están tantos (los padres, los abuelos y ocho hijos), la abuela además se queda embarazada y tiene un hijo, da a luz a un hijo. Іншими словами, в цій сім'ї, в якій вже так багато (батьки, бабусі, дідусі і вісім дітей), бабуся також вагітніє і народжує дитину, вона народжує дитину.

Entonces es cuando se puede decir: “estábamos pocos y parió la abuela”. That is when you can say: “we were few and the grandmother gave birth”. Ось тоді ви зможете сказати: "Нас було мало, і нас народила бабуся".

Se dice “estábamos pocos” de forma irónica, claro. Звісно, "нас було мало" - це іронічний вислів. En realidad, lo que se quiere decir es que ya hay muchas personas en la familia. Насправді мається на увазі, що в сім'ї вже багато людей.

Espero que ahora se entienda un poco mejor esta expresión y cómo la usamos: cuando tenemos muchos problemas y, de pronto, nos encontramos con otro problema que nadie se esperaba. Сподіваюся, цей вислів і те, як ми його використовуємо, тепер трохи краще зрозумілі: коли у нас багато проблем, і раптом ми стикаємося з іншою проблемою, якої ніхто не очікував.

En fin, que no tenemos un momento de tranquilidad, que siempre hay que tener miedo por algo… Коротше кажучи, у нас немає ні хвилини спокою, ми завжди чогось боїмося...

Parece como si alguien tuviera interés en tener a la gente controlada, ¿no? It seems like someone has an interest in keeping people under control, doesn't it? Складається враження, що хтось зацікавлений у тому, щоб тримати людей під контролем, чи не так? Porque el miedo es un buen método de control. Тому що страх - це хороший метод контролю.

O sea, yo no quiero decir que haya ninguna  confabulación internacional para tenernos siempre acojonados con algo… No, no es eso. Іншими словами, я не хочу сказати, що існує міжнародна змова, щоб ми завжди чогось боялися... Ні, це не так. Yo no creo en ese tipo de “confabulaciones”. Я не вірю в таку "змову".

Pero, caray, es que no pasa un año que no haya algo por lo que estar acojonado, algo por lo que tener miedo… But, geez, not a year goes by that there isn't something to be scared of, something to be afraid of... Але ж не минає й року, щоб не було чогось страшного, чогось, чого можна було б побоюватися?

¡Ah! Ах! ¡Se me olvidaba! I forgot! Я забув! Estos últimos años también hemos estado acojonados con el tema del cambio climático, ¿no? Останніми роками ми також панічно боїмося зміни клімату, чи не так? Ahora tenemos la cabeza en otra parte, pero durante muchos años, antes del Covid, lo que más miedo nos daba era el cambio climático. Now our minds are elsewhere, but for many years, before Covid, what scared us the most was climate change. Зараз ми думаємо про інше, але протягом багатьох років, до Covid, ми найбільше боялися зміни клімату. El mundo se estaba acercando a una catástrofe que podría significar la desaparición de la vida en la tierra tal y como la conocemos. Світ наближався до катастрофи, яка могла б означати зникнення життя на Землі в тому вигляді, в якому ми його знаємо. Y estábamos todos también acojonados por eso. І цього ми всі теж боялися.

En fin que, yo no sé cómo, por una razón o por otra, tenemos que estar siempre acojonados, con miedo a algo. Коротше кажучи, я не знаю, чому з тих чи інших причин ми завжди повинні боятися, чогось боятися.

Bueno, chicos, yo os quería decir solo que estoy muy preocupado por lo que está pasando en Ucrania. Ну, хлопці, я просто хотів сказати вам, що я дуже стурбований тим, що відбувається в Україні. Sé que vosotros también. I know you do too. Я знаю, що ти теж. Lo que nos llega, las imágenes y las noticias que nos llegan desde Ucrania son terribles, estamos todos horrorizados… Те, що до нас доходить, зображення і новини, які надходять з України, жахливі, ми всі в жаху....

Yo he notado que desde que todo esto empezó no me puedo concentrar bien. Я помітив, що відколи все це почалося, я не можу добре сконцентруватися. Me cuesta mucho pensar en otra cosa que no sea lo que está pasando en Ucrania. I have a hard time thinking about anything other than what is happening in Ukraine. Мені дуже важко думати про щось інше, окрім того, що відбувається в Україні.

Por eso no había publicado ningún episodio de nuestro podcast hasta ahora. Саме тому я досі не опублікував жодного епізоду нашого подкасту.

No sabía de qué hablar…. Я не знав, про що говорити....

Me parecía estúpido contar una historia divertida, hacer un chiste, explicar algo de gramática o una expresión, un dicho… Mientras las bombas seguían cayendo y matando gente en Ucrania. Здавалося безглуздим розповісти смішну історію, пожартувати, пояснити якусь граматику чи вираз, приказку... Коли в Україні все ще падали бомби і вбивали людей.

Quería hacer algo para mostrar mi apoyo y mi empatía a la gente que lo está pasando tan mal en estos momentos, pero no sabía muy bien qué hacer. I wanted to do something to show my support and empathy for people who are having such a hard time right now, but I didn't quite know what to do. Я хотів зробити щось, щоб показати свою підтримку і співчуття людям, яким зараз так важко, але я не зовсім знав, що робити.

He hecho algunas donaciones a asociaciones que trabajan con refugiados, pero no me parecía suficiente… I have made some donations to associations that work with refugees, but it didn't seem like enough... Я зробила кілька пожертвувань асоціаціям, які працюють з біженцями, але мені здалося, що цього недостатньо...

Entonces, esta mañana he tenido la oportunidad de hablar con Irina, una seguidora de Español Con Juan que está en este momento en Ucrania, en Kiev. Отже, сьогодні вранці я мав нагоду поспілкуватися з Іриною, послідовницею Еспаньола Кон Хуана, яка зараз перебуває в Україні, в Києві.

Irina me ha dicho que ella es una fan de nuestro podcast, que lo escucha desde hace mucho tiempo, que ha aprendido mucho escuchando Español Con Juan y, en fin… Ірина розповіла мені, що вона фанатка нашого подкасту, що вона слухає його вже давно, що вона багато чому навчилася, слухаючи "Іспанську з Хуаном" і, що ж....

He hablado con ella y me ha contado cómo están viviendo estos días ella y su familia en Kiev. Я поговорив з нею, і вона розповіла мені, як вона і її сім'я живуть в ці дні в Києві. Ha sido una conversación muy interesante y también muy emocionante que intentaré compartir con todos vosotros en el próximo episodio de nuestro podcast. It has been a very interesting and also very exciting conversation that I will try to share with all of you in the next episode of our podcast. Це була дуже цікава і водночас дуже захоплююча розмова, якою я спробую поділитися з вами в наступному епізоді нашого подкасту. ¿De acuerdo? Згоден?

Me voy a poner rápidamente a editar el audio de la conversación que he tenido con ella,  para que esté listo lo antes posible y que su testimonio llegue a todo el mundo. Я збираюся швидко почати монтувати аудіозапис моєї розмови з нею, щоб він був готовий якнайшвидше і її свідчення дійшли до всіх. Que todo el mundo sepa lo que se está viviendo allí. Нехай усі знають, що там відбувається.

Para los que no estamos en Ucrania en este momento es inimaginable entender lo que estas personas deben de estar pasando estos días y lo menos que podemos hacer, creo, es tener un poco de empatía hacia ellos. For those of us who are not in Ukraine at the moment it is unimaginable to understand what these people must be going through these days and the least we can do, I think, is have a little empathy towards them. Para aqueles de nós que não estão na Ucrânia no momento, é inimaginável entender o que essas pessoas devem estar passando nos dias de hoje e o mínimo que podemos fazer, eu acho, é ter um pouco de empatia por elas. Для тих з нас, хто зараз не в Україні, неможливо уявити, що ці люди переживають в ці дні, і найменше, що ми можемо зробити, я думаю, це проявити до них трохи співчуття.

Entonces, os emplazo a todos a escuchar el próximo episodio de nuestro podcast en el que hablaré con Irina, una seguidora de Español con Juan que se encuentra en este momento en Kieve. Отже, я запрошую вас послухати наступний епізод нашого подкасту, в якому я поговорю з Іриною, послідовницею іспанської мови з Хуаном, яка зараз перебуває в Києві.

¿De acuerdo? Згоден?

Un abrazo a todos y nos vemos… No, no nos vemos. Всіх обіймаю і до зустрічі... Ні, ми не побачимося. Nos escuchamos en el próximo episodio de nuestro podcast, aquí, en Español Con Juan. Ми почуємо вас у наступному епізоді нашого подкасту, тут, на Español Con Juan.