×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Español con Juan, Palabrotas en español

Palabrotas en español

¡Hola chicos! ¿Qué tal? Bienvenidos, bienvenidos y bienvenidas a un nuevo episodio de “Español con Juan.” Esto es, como ya sabéis, como ya sabéis, yo lo digo todas las semanas, pero hay mucha gente nueva que llega cada semana y que no sabe qué es esto ¿Pero qué es esto? ¿Pero qué esto? “Español con Juan” ¿Pero quién Juan? Bueno chico, chica, esto es un podcast en español para aprender español ¿Con quién? Con Juan ¿Quién es Juan? Yo soy Juan, profesor de español.

Entonces aquí estamos, aquí estáis vosotros y vosotras, aquí estáis porque queréis, no aprender, porque ya sabéis, ya sabéis español. Me estáis entendiendo ¿No? Si me estáis entendiendo es porque sabéis español. Estáis aquí para mejorar, para mejorar vuestro español, claro que sí.

¿Vosotros, vosotros decís palabrotas, decís tacos? ¿Sabéis, sabéis qué son las palabrotas en español? No digo cuáles, no, no, no. No digo cuáles, digo: ¿Qué son las palabrotas? Después, después veremos cuáles. Primero, yo quiero saber ¿Sabéis qué es una palabrota? ¿Qué son las palabrotas? También se pueden llamar “Tacos.” O también “Picardías.” No sé, pero digamos palabrotas, palabrota ¿No? Palabras, una palabra grande, palabrota ¿Vale? Palabrota, una palabra grande.

¿Qué son las palabrotas? Bueno pues son estas palabras normalmente que tienen una referencia sexual ¿Vale? O escatológica ¿No? Escatológica ¿Entendéis, no? Escatológica. Una referencia sexual o escatológica y que se usan a veces, que se usan a veces para, bueno, para enfatizar algo, para hacer una exclamación. A ver, no sé si me estáis entendiendo.

Tú imagínate, imagínate, imagínate que vas a, que vas a poner un cuadro, imagínate que vas a poner un cuadro en tu casa en la pared ¿Qué necesitas? Necesitas un martillo, necesitas un martillo ¿Vale? Y un clavo, un clavo. El clavo es esa cosita pequeñita que pones en la pared ¿No? Y para meter, para meter, para meter el clavo necesitas el martillo. Entonces vas con el martillo y haces: “Pum, pum, pum, pum” y clavas el clavo ¿No? Eso se llama clavar, clavar el clavo. Tienes que clavar el clavo en la pared para poner un cuadro ¿No? Pues, imagina que tú estás clavando el clavo con tu martillo, pum-pum-pum, y te das un martillazo, te das un golpe con el martillo en un dedo: “¡Pum!” ¡Ay, ay, ay, ay! ¿Qué dices? ¿Qué dices en ese momento? Si eres español, probablemente, probablemente digas: “¡Coño! ¡Joder! ¡Hostia! ¡Cojones! ¡Me cago en todo!” ¿Vale? Por ejemplo, por ejemplo esos son palabrotas, esos son palabrotas. Son palabras de contenido sexual o escatológico que se dicen para enfatizar algo. En este caso para enfatizar que te has hecho daño en el dedo, que te duele el dedo ¿Vale?

Y sí, se usan, se usan en ciertas ocasiones. Bueno, bueno esa es la idea, esa es la idea. Según la educación, según la educación que nos dan desde pequeños, esas palabrotas no se pueden decir habitualmente, no se pueden decir todo el tiempo, no se puede estar todo el tiempo diciendo: “Coño, joder, cojones, me cago en la puta, hostia.” No se puede, no se puede hablar así todo el tiempo eso, eso es de mala educación, eso es de mala educación. Desde que somos niños nos dicen: “No, esa palabra no se dice. No, esa palabra no se dice.” y así nos enseñan, así nos enseñan nuestros padres que esas palabras, bueno, pues, son feas ¿No? Son feas y realmente no se deben decir.

Lo que pasa, lo que pasa es que cuando crecemos ¿No? A medida que crecemos pues poco a poco vamos aprendiendo a decirlas ¿No? Y bueno, las aprendemos en la calle, en la escuela, con los niños, con los otros niños, con los amigos, jugando ¿No? Poco a poco las vamos aprendiendo ¿No? Y claro, cuando llegamos a mayores pues ya las sabemos, las conocemos estas palabras y normalmente, normalmente lo que pasa es que no las decimos de una forma habitual, sino que la decimos en ocasiones especiales.

Si las decimos en forma habitual pues en primer lugar da una impresión, una impresión a las otras personas de que eres una persona muy mal educada, una persona que no tiene una buena educación, que no tienes vocabulario ¿Vale? Por ejemplo, porque la gente que usa estas palabras muy a menudo, lo que pasa es que no tienen vocabularios suficiente para expresarse, para expresar lo que sienten, para expresar sus ideas y entonces lo que hacen es que usan mucho estas palabras que conocen muy bien ¿No? Y eso pues compensa su falta de vocabulario, pero claro, la gente piensa: “Bueno sí, esta persona es… no tiene buena educación.”

También puedes molestar a otras personas. Hay personas a las que estas palabras les molestan ¿No? No les gusta escucharlas tan a menudo, no están acostumbradas. Entonces es mejor no decirlas muy habitualmente ¿No? Puedes molestar también, no puedes decirlas delante de niños ¿Vale? Delante de niños o delante de niñas y bueno pues los niños no están acostumbrados a escuchar estas palabras y entonces les puedes también causar una molestia ¿No? Entonces es mejor no decirlas, es mejor no decirlas tan a menudo, no decirlas habitualmente.

Además, además estas palabras se usan para causar un impacto. Cuando las usamos es para, las usamos en ocasiones especiales para enfatizar algo, para no sé, para aumentar la expresividad de lo que estamos diciendo. Si las usamos, si las usamos habitualmente pues entonces la gente se habitúa a escucharlas y estas palabras pierden su fuerza. Si todo el tiempo digo: “Coño, coño, coño” pues claro, al final la gente pues se habitúa y esta palabra no tiene poder, no tiene la fuerza expresiva que podría tener. Si tú no dices normalmente palabrotas pero un día por cualquier motivo dices: “¡Coño, joder!” Entonces la gente dice: “Oye ¿Qué le pasa? Se ha enfadado ¿Por qué habla así?” ¿Vale? Entonces la gente te escucha y esa palabra tiene fuerza, esa palabra comunica algo especial.

Entonces en resumen, en resumen estas palabras pues yo creo que bueno son palabras que al fin y al cabo son palabras que hay que usarlas en el momento adecuado, como todo, como todo en la vida. Hay que saber usarlas en el momento adecuado, no las puedes usar en una entrevista de trabajo, no las puedes usar con niños, si eres profesor obviamente no las puedes usar en clase, no las puedes usar con tu familia normalmente, no, con tu familia tampoco, con tus hijos, con tus padres, con tus hermanos, no. Hay que usarlas, hay que usarlas con amigos, en ocasiones informales y cuando realmente sean necesarias ¿Vale?

Yo cuando era pequeño, cuando era joven también no las usaba, de niño no las usaba, de niño nunca las usé estas palabrotas. De joven a veces, a veces pero tampoco me gustaba mucho, no, no las usaba, no las usaba a menudo y ahora las uso a veces cuando tengo, cuando estoy enfadado por ejemplo. Cuando me sucede algo inesperado ¿No? No sé, por ejemplo cuando estoy clavando un clavo en la pared y me doy un martillazo en el dedo.

Entonces claro, si ahí pues claro me viene con toda el alma decir: “¡Cojones! ¡Coño! ¡Joder!” ¿Vale? Claro, es algo que no puedo evitar, no puedo evitar, es normal, es normal. Pero lo que me he dado cuenta, perdón, de lo que me he dado cuenta es de que por ejemplo en televisión, en televisión española antes cuando yo era más joven no se decían muchas palabrotas. Los periodistas, los, no sé, los entrevistadores y los entrevistados, la gente que iba a la televisión normalmente no usaban palabrotas, tampoco se usaban en las películas o en las series de televisión. La gente no decía, no decía estas palabras ¿No? Y ahora, ahora sí, ahora las dicen muy a menudo. Quizás para mí, demasiado a menudo ¿Vale? Demasiado a menudo.

Por un lado es normal que se digan más palabrotas que antes ¿Por qué? Bueno, el cine, la televisión debe reflejar el modo como parla, perdón, como parla… A veces me salen palabras en italiano. Como habla. La televisión, el cine debe reflejar como habla la gente, la gente de la calle. Bueno, pues entonces si la gente de la calle habla así, pues sí. Si un personaje, si un personaje habla así pues entonces es normal, me parece normal que el personaje en la película hable así, usando palabrotas y en la televisión pues también. Bueno, no me parecería, no me parecería bien si usaran estas palabrotas en el telediario, por ejemplo. Eso estaría muy feo ¿No? Os imagináis en el telediario, en las noticias, en un documental, en este en este tipo de programas, no, ahí sería muy feo ¿No? Pero en una serie de televisión o entrevistando a alguien, a un actor o a alguien, no sé a alguien de la calle que se expresa de ese modo, bueno, pues no pasa nada, de vez en cuando.

Lo que pasa, el problema, el problema que yo he visto ahora es que se usa demasiado, para mí se usa demasiado. Quizás yo soy un poco anticuado, soy un poco tradicional. Pero, a mí como digo me parece que estas palabras se usen de vez en cuando sí está justificado más o menos, sí vale, lo puedo entender, pero no muy a menudo, no muy a menudo, eso me parece un poco de mala educación, me parece feo ¿Vale?

Hay personas, hay personas que son mucho más conservadoras que yo, son mucho más tradicionales que yo, digamos, y odian a estas palabras, absolutamente no las dicen nunca, les causa mucho embarazo decir estas palabras o escucharlas incluso. Y lo que hacen estas personas es que sustituyen, sustituyen la palabrota por otra palabra ¿No? En lugar de decir, por ejemplo en lugar de decir “Culo” dicen “Pompis.” No sé, no sé si habéis escuchado pompis. Es una palabra, es una palabra muy infantil que… Yo tengo una amiga que dice pompis, no dice “Culo”, porque todo el mundo dice culo, pero ella dice pompis ¿No? ¿Por qué? Porque “culo” es una palabrota, es una palabrota muy suave ¿No? No es una palabrota muy fuerte: “culo.” Bueno pues, para ella “culo” es algo que no se debe decir y dice “pompis” y claro, eso para mí es un poco ridículo ¿No? Eso es un poco exagerado ¿Vale? En lugar de decir “culo” decir “pompis”, eso es muy infantil, me hace reír porque me parece muy infantil y bueno, eso me parece una exageración.

O por ejemplo también, también dice: “Cáspita.” Cáspita, en lugar de decir “¡Cojones!” Dice “Cáspita” o “Cogorcio.” En lugar de decir “Cojones” dice “Cogorcio” ¿No? Son palabras, son palabras que usan algunas personas para no decir, para no decir la palabrota. O por ejemplo “Miércoles” ¿Vale? En lugar de decir “Mierda” algunas personas dicen ¡Miércoles!” ¿No? Digamos, aprendieron de niños que esas palabras no se pueden decir y entonces todavía, cuando son mayores, todavía tienen esa digamos, esa educación, esa forma de entender el lenguaje que es, bueno que piensan que es algo, que sienten que esas palabras son feas y no se deben decir y entonces ellos mismo se autocensuran, ¿no? Entonces dicen, en lugar de “mierda” dicen: “¡Miércoles!” ¿No? “Miércoles” o “cogorcio” o “cogollos” en lugar de “cojones” dicen: “¡Cogollos!” En lugar de, o “cogorcios” o “cáspita” o “pompis” ¿No? O también había otra palabra, sí. En lugar de “Coño” en lugar de coño dicen “Coñe” o “Coña”.

Yo tenía una tía que cuando estaba, nunca habla así, nunca usaba estas palabras. No, no en mi casa, en mi casa nunca hemos usado estas palabras, pero mi tía cuando algo digamos, cuando estaba enfadada, cuando no sé, tenía algún problema, cuando estaba exasperada, cuando estaba harta de algo decía: “¡Coña!” “Coña” era, “coña” era lo máximo que yo he escuchado decir en mi casa, “Coña” no Coño: coña ¿Vale? Coña. Y “Jolines”, jolines en lugar de cojones, decía: “Jolines.” “Jolines.” Eso lo sigo escuchando ¿No? Hay gente que dice “Jolines” en lugar de cojones ¿No? O “Jolín”, “jolín” o “Jolines.” Estas son, estos son digamos sustituciones de las palabrotas, son un poco infantiles, yo no las digo. Yo prefiero decir las palabrotas, prefiero decir las palabrotas directamente, no decir estas palabras. Prefiero decir las palabrotas, pero no decirlas muy a menudo ¿No? Decirlas solamente cuando en momentos especiales ¿No? Por ejemplo cuando estoy muy enfadado o cuando quiero enfatizar algo ¿No?

Quería también decir, sí, que estas palabras, estas palabras como “cáspita” o “coña”, o “jolines”, o “pompis” pues son típicas también quizás de las mujeres ¿No? Porque por lo menos antes, tradicionalmente, las palabrotas, los niños en general se supone, se suponía que no deberíamos decir palabrotas pero las niñas, las niñas sobre todo, las niñas menos, menos que los niños ¿Eh? Por lo menos en la educación antigua era así ¿No? Los niños se suponía que bueno, poco a poco conforme iban creciendo, pues bueno era normal que comenzaran a decir palabrotas ¿No? Cuando eran adolescentes, poco a poco, no demasiadas. Pero bueno, se podía tolerar algunas. En el caso de las chicas no, en el caso de las chicas nunca era tolerable que una chica joven dijera palabrotas ¿No?

Y de hecho, de hecho yo cuando era joven, cuando estudiaba en la universidad, las chicas que yo conocía, mis amigas no decían palabrotas, muy raramente decían palabrotas. Bueno, sí, decían: “Culo”, “Mierda” y estas palabrotas sí pero no como otras, “cojones” no. A veces, a veces sí pero muy raramente, muy raramente ¿Vale? No de una forma habitual.

También, también estoy pensando en una palabrota, en una palabrota que no he entendido nunca muy bien, que es: “Leche” ¿Vale? Leche. Leche, la leche del café, del café con leche, ¿No? Puede ser utilizada como una palabrota ¿Vale? Y depende del contexto, claro, depende del contexto. Eso es interesante porque algunos estudiantes me han preguntado: “Pero Juan ¿Por qué leche no se puede decir, leche?” Sí, obviamente se puede decir “leche”, se puede decir café con leche, obviamente cuando vas al supermercado “voy a comprar una botella de leche”, no es un problema. Pero en algunos contextos puedes decir: “Ay, me cago en la leche” o “¡leche!” ¿No? Así como algo, como una exclamación y entonces esa puede ser una palabrota también y sí, una palabrota que dicha así, dicha de forma habitual también se debería evitar ¿No? Se debería evitar ¿Vale?

No sé, no sé si en otros idiomas es igual, yo me imagino que sí ¿No? Me imagino que en polaco, en ruso, en todos los idiomas hay palabrotas ¿No? Hay palabras tabús ¿No? Palabras que no se deben decir normalmente pero que se dicen ¿No? Me imagino que será igual en todos los idiomas. En árabe, japonés, es algo cultural ¿No? O sea quiero decir, algo universal ¿No? Me imagino ¿Eh? No conozco todos los idiomas.

Algo que sí me sorprendió cuando vine a Inglaterra es que aquí en Inglaterra, el idioma o la sociedad no sé, es más conservadora, es más conservadora. Aquí decir estas palabras en inglés suena muchísimo más fuerte que en español. En español es más tolerable, la gente puede pensar que no es de buena educación pero en inglés, en inglés realmente suena como algo realmente muy, muy fuerte. En televisión normalmente no se usan estas palabras, cuando alguien usa estas palabras, bueno hay casi, casi hay escándalos ¿No? Por lo menos hace unos años, ahora quizás poco a poco está también cambiando, claro, todo evoluciona pero de todas formas es mucho más tradicional y mucho más rígido que en España.

Hay creo que por ejemplo en la BBC hay una serie de palabras que no se deben decir nunca, que están prohibidas. Creo que hay una lista de palabras que están prohibidas y hay una palabra, una palabra que empieza por “C” en inglés, hay una palabra que empieza por “C” en inglés y que no se puede decir nunca, ni siquiera, ni siquiera en la calle cuando estás muy, muy enfadado, cuando tienes algún problema muy grande. No, no, esa es una palabra, es un insulto tan grande que si dices esa palabra, no lo sé pero creo que te pueden fusilar. Bueno, es una exageración pero quiero decir que es una palabra muy fuerte, es muy fuerte.

Y hay otra palabra que empieza por “F” que ahora es un poco más aceptada pero también es muy, muy, es algo que no, realmente no se debe decir. No, realmente no se debe decir. Yo no la digo nunca, no la digo nunca, jamás esa palabra porque aquí, yo, yo, digamos que es el equivalente de “joder” ¿No? Yo en español digo de vez en cuando digo: “Joder” ¿Vale? Para mí no es un problema, no? Cuando estoy enfadado, cuando estoy nervioso digo: “Joder, joder.” Yo no diría nunca, nunca, nunca, nunca esa palabra en inglés, nunca. Jamás y no sé si, creo que no la he dicho nunca en inglés en voz alta a nadie ¿Eh? O en la calle, jamás. Porque he aprendido que esa palabra no se puede decir y de hecho yo no conozco a nadie que la diga, ningún inglés o claro, claro que he visto por la calle a gente que lo dice pero realmente no… nadie cercano a mí usa ese tipo de lenguaje ¿Vale? Si alguien usa ese tipo de lenguaje la gente piensa que es alguien muy, alguien muy inculto, alguien muy… que no tiene educación ¿Vale?

En español se dice: “Barriobajero.” Barrio, barriobajero ¿Entendéis? “Barrio” es una zona de la ciudad, “bajo” quiere decir de un nivel muy bajo ¿Vale? Un barrio bajo, es decir de un barrio que no es muy, es un barrio digamos que no tiene un nivel muy alto de educación ¿No? Entonces se dice que alguien es “barriobajero” que alguien es de ese tipo de barrio, de un barrio sin… de una zona de la ciudad sin mucha educación. Entonces si alguien en inglés usa esas palabras, incluso una sola vez, la gente piensa que es muy “barriobajero” ¿No? En España, en España no, en España no es así, en España es un poco más tolerable este tipo de tacos ¿Vale? Es un poco más tolerable, como he dicho, no es que se deben decir de forma habitual ¿No? No, no, no, no, tampoco. Pero digamos que bueno, en la calle, con tus amigos pues no pasa nada si de vez en cuando usas estas palabras ¿Vale?

Y los extranjeros, las personas que aprenden español pues a veces, a veces usan estas palabras. Depende de la persona claro, depende de la persona, pero yo he visto que muchos extranjeros, muchos… sobre todo chicos jóvenes, usan algunas de esas palabras, no sé… cuando aprendes un idioma te gusta usar las palabras que no están en los libros ¿No? Las palabras que usa la gente de la calle.

Recuerdo que tenía un amigo que, un amigo creo que era holandés que decía siempre: “De puta madre, de puta madre, de puta madre.” Todo le parecía “de puta madre” y bueno era normal, era normal porque él acababa de aprender esa palabra y le gustaba mucho y bueno, es normal ¿No? Es normal y también, también una palabra muy popular entre la gente que estudia español y que van a España es: “¡Cojones!” ¿No? Cojones, cojones.

Digamos que yo entiendo que claro, si estas estudiando español bueno pues te gusta estudiar estas palabras que no están en los libros de texto, que no te han enseñado en clase, que tus profesores nunca han usado y las aprendes en la calle y bueno pues sí te gusta, te gusta usar estas palabras. Es normal, simplemente recordad que bueno, hay siempre un momento para todo, que hay que usarlas en el contexto adecuado, que no se pueden usar delante de niños, delante de personas mayores quizás, en situaciones formales ¿No? En una, obviamente en una entrevista de trabajo no, en una oficina, en todo este tipo de… Hay que tener cuidado, hay que tener cuidado, usarlas simplemente en situaciones muy informales donde la gente está acostumbrada a usar estas palabras. Y en cualquier caso, en cualquier caso aunque yo entiendo que si tú estás estudiando español y te gustan estas palabras porque, es interesante, es interesante también decir que cuando, cuando dices una palabrota en un idioma que no es tu idioma realmente no tiene la fuerza, no tiene la fuerza que tiene. Tú no captas, tú no captas la fuerza que realmente tiene, porque no es tu idioma ¿Vale?

Si a mí me dicen una palabrota en japonés, por ejemplo o en chino, o en ruso yo bueno, vale, es una palabrota pero para mí no tiene la fuerza emocional, la fuerza emotiva que tiene para un ruso, para un chino o para un japonés ¿Vale? Pues igual pasa en el español, la gente que estudia español llega a España, escucha: “De puta madre” y entonces ellos repiten siempre “de puta madre, de puta madre” o “cojones, cojones” y claro no se dan cuenta de que esas palabras tienen en español una carga emocional que ellos no captan ¿Vale? Quizás en su idioma, quizás en su idioma no las dirían ¿Sí? Yo estoy seguro de que hay gente de Holanda o de Francia o de Inglaterra que no dicen, no dicen en sus países, en su idioma esas palabrotas pero que las dicen en español porque para ellos no tiene la fuerza que tiene, que tiene, que tienen esas palabras porque no es su idioma, ellos no las captan ¿No?

Pero, entonces recordad esto, las podéis usar en español, es más tolerante ¿No? con estas palabras pero hay que usarlas en el contexto adecuado ¿Vale?

Bueno chicos, pues creo que lo vamos a dejar aquí por hoy. Hemos hecho otra vez un podcast muy, muy largo, espero que no os hayáis aburrido y espero que no, espero perdón, que hayáis aprendido algunas palabras nuevas, algunas palabrotas ¿Vale? Palabrotas y tacos que bueno, como he dicho, no son palabras que debéis usar habitualmente pero que conviene, conviene saber, conviene entender ¿Vale? Porque a veces, a veces las escucháis incluso en libros, en películas o en la calle cuando estáis en España y conviene saber qué está diciendo la gente ¿De acuerdo?

Pero recordad, recordad hay que usarlas en el momento adecuado, en el contexto adecuado. Hay que tener cuidado y no usarlas de forma habitual como una costumbre.

Chicos, nada más por hoy, nos vemos, nos escuchamos, nos escuchamos la próxima semana, en el próximo episodio, aquí, en “Español con Juan.” Venga, que tengáis una maravillosa semana. ¡Adiós! ¡Hasta luego!

Palabrotas en español Spanische Schimpfwörter swear words in spanish Gros mots en espagnol Parolacce in spagnolo スペイン語の悪口 Hiszpańskie przekleństwa Palavrões em espanhol Spanska svordomar İspanyolca küfürler Іспанські лайливі слова 用西班牙语发誓

¡Hola chicos! Hi guys! ¿Qué tal? How are you doing? Як просуваються справи? Bienvenidos, bienvenidos y bienvenidas a un nuevo episodio de “Español con Juan.” Esto es, como ya sabéis, como ya sabéis, yo lo digo todas las semanas, pero hay mucha gente nueva que llega cada semana y que no sabe qué es esto ¿Pero qué es esto? Willkommen, willkommen zu einer neuen Folge von "Spanisch mit Juan". Das ist, wie Sie wissen, wie Sie wissen, wie Sie wissen, ich sage es jede Woche, aber es gibt viele neue Leute, die jede Woche kommen und nicht wissen, was das ist. Aber was ist das? Welcome, welcome and welcome to a new episode of “Español con Juan.” This is, as you already know, as you already know, I say it every week, but there are many new people who arrive every week and who don't know what this is. But what is this? Ласкаво просимо до нового випуску "Іспанської з Хуаном". Це, як ви знаєте, як ви знаєте, як ви знаєте, як ви знаєте, я кажу це щотижня, але щотижня приходить багато нових людей, які не знають, що це таке. Але що це таке? ¿Pero qué esto? But what this? Але що це таке? “Español con Juan” ¿Pero quién Juan? Bueno chico, chica, esto es un podcast en español para aprender español ¿Con quién? Con Juan ¿Quién es Juan? Yo soy Juan, profesor de español.

Entonces aquí estamos, aquí estáis vosotros y vosotras, aquí estáis porque queréis, no aprender, porque ya sabéis, ya sabéis español. Hier sind wir also, hier bist du, hier bist du, hier bist du, weil du es willst, nicht um zu lernen, weil du schon weißt, du kannst schon Spanisch. So here we are, here you are, you are here because you want to, not to learn, because you already know, you already know Spanish. Отже, ось ми тут, ось ви тут, ось ви тут, ось ви тут, тому що ви хочете, а не вчитися, тому що ви вже знаєте, ви вже знаєте іспанську мову. Me estáis entendiendo ¿No? You are understanding me, right? Ти ж мене розумієш? Si me estáis entendiendo es porque sabéis español. Estáis aquí para mejorar, para mejorar vuestro español, claro que sí. You are here to improve, to improve your Spanish, of course you are. Ви тут для того, щоб покращити свою іспанську, звісно ж, ви тут для того, щоб покращити свою іспанську.

¿Vosotros, vosotros decís palabrotas, decís tacos? Schwörst du, schwörst du, schwörst du? Do you, do you swear, do you swear? Toi, tu dis des gros mots, tu dis des tacos ? Ви клянетесь, ви клянетесь, ви клянетесь? ¿Sabéis, sabéis qué son las palabrotas en español? Do you know, do you know what swear words are in Spanish? Savez-vous, savez-vous ce que sont les jurons en espagnol? No digo cuáles, no, no, no. I'm not saying which ones, no, no, no. Я не кажу, які саме, ні, ні, ні, ні, ні. No digo cuáles, digo: ¿Qué son las palabrotas? Ich sage nicht, welche, ich sage: Was sind Schimpfwörter? I'm not saying which ones, I'm saying: What are swear words? Después, después veremos cuáles. Welche das sind, werden wir später sehen. Later, later we will see which ones. Primero, yo quiero saber ¿Sabéis qué es una palabrota? First, I want to know, do you know what a swear word is? По-перше, я хочу знати, чи знаєте ви, що таке лайка? ¿Qué son las palabrotas? También se pueden llamar “Tacos.” O también “Picardías.” No sé, pero digamos palabrotas, palabrota ¿No? They can also be called "Tacos." Or also "Babydoll." I don't know, but let's swear, swear right? Ils peuvent aussi être appelés "Tacos". Ou encore « Picardie ». Je ne sais pas, mais disons jurons, jurons, non ? Їх також можна назвати "тако". Або "Пікардіяс". Я не знаю, але давайте скажемо "palabrotas, palabrota", так? Palabras, una palabra grande, palabrota ¿Vale? Words, big word, swear, okay? Слова, великі слова, лайливі слова, гаразд? Palabrota, una palabra grande. Swear word, a big word. Брудне слово, велике слово.

¿Qué son las palabrotas? Bueno pues son estas palabras normalmente que tienen una referencia sexual ¿Vale? Well, these are words that normally have a sexual reference, okay? O escatológica ¿No? Or eschatological, right? Або скатологічно, чи не так? Escatológica ¿Entendéis, no? Скатологічний, ви ж розумієте, чи не так? Escatológica. eschatological. Скатологічний. Una referencia sexual o escatológica y que se usan a veces, que se usan a veces para, bueno, para enfatizar algo, para hacer una exclamación. Eine sexuelle oder skatologische Anspielung und die manchmal verwendet werden, die manchmal verwendet werden, um etwas zu betonen, um einen Ausruf zu machen. A sexual or scatological reference and sometimes used, sometimes used to, well, to emphasize something, to make an exclamation point. Une référence sexuelle ou scatologique et utilisée parfois, utilisée parfois pour, enfin, pour souligner quelque chose, pour faire une exclamation. A ver, no sé si me estáis entendiendo. Let's see, I don't know if you are understanding me. Давайте подивимося, я не знаю, чи ви мене розумієте.

Tú imagínate, imagínate, imagínate que vas a, que vas a poner un cuadro, imagínate que vas a poner un cuadro en tu casa en la pared ¿Qué necesitas? You imagine, imagine, imagine that you are going to, that you are going to put a painting, imagine that you are going to put a painting in your house on the wall. What do you need? Vous imaginez, imaginez, imaginez que vous allez, que vous allez mettre un tableau, imaginez que vous allez mettre un tableau dans votre maison sur le mur. De quoi avez-vous besoin? Уявіть, уявіть, уявіть, уявіть, уявіть, що ви збираєтеся, ви збираєтеся повісити картину, уявіть, що ви збираєтеся повісити картину у себе вдома на стіні, що вам потрібно? Necesitas un martillo, necesitas un martillo ¿Vale? You need a hammer, you need a hammer, okay? Vous avez besoin d'un marteau, vous avez besoin d'un marteau, d'accord? Тобі потрібен молоток, тобі потрібен молоток, ясно? Y un clavo, un clavo. And a nail, a nail. Et un clou, un clou. El clavo es esa cosita pequeñita que pones en la pared ¿No? The nail is that little thing that you put on the wall, right? Цвях - це маленька крихітна річ, яку ви прибиваєте до стіни, чи не так? Y para meter, para meter, para meter el clavo necesitas el martillo. Und zum Einschlagen, zum Einschlagen, zum Einschlagen des Nagels braucht man den Hammer. And to drive, to drive, to drive the nail you need the hammer. А щоб забити, забити, забити цвях, потрібен молоток. Entonces vas con el martillo y haces: “Pum, pum, pum, pum” y clavas el clavo ¿No? Also nimmst du den Hammer und machst: "Peng, peng, peng, peng, peng" und treibst den Nagel ein, richtig? So you go with the hammer and do: “Pum, pum, pum, pum” and drive the nail in, right? Тож ти береш молоток і йдеш: "Бах, бах, бах, бах, бах" і забиваєш цвях, так? Eso se llama clavar, clavar el clavo. That's called driving in, driving in the nail. Cela s'appelle clouer, clouer l'ongle. Це називається забити цвях, прибити цвях. Tienes que clavar el clavo en la pared para poner un cuadro ¿No? You have to drive the nail into the wall to put a painting, right? Щоб повісити картину, потрібно забити цвях у стіну, чи не так? Pues, imagina que tú estás clavando el clavo con tu martillo, pum-pum-pum, y te das un martillazo, te das un golpe con el martillo en un dedo: “¡Pum!” ¡Ay, ay, ay, ay! Well, imagine that you are driving the nail in with your hammer, pum-pum-pum, and you hit yourself with the hammer, you hit your finger with the hammer: “Pum!” Ay, ay, ay, ay! Ну, уявіть собі, що ви забиваєте цвях молотком, бах-бах-бах-бах, і б'єте себе молотком, б'єте молотком по пальцю: "бах! ¿Qué dices? What are you saying? Що скажеш? ¿Qué dices en ese momento? What do you say at that moment? Si eres español, probablemente, probablemente digas: “¡Coño! If you are Spanish, you probably probably say: “Damn! Si vous êtes espagnol, vous dites probablement: «Merde! ¡Joder! Fuck! Merde! ¡Hostia! Heilige Scheiße! Host! Hôte! ¡Cojones! Balls! Des balles! ¡Me cago en todo!” ¿Vale? Scheiß auf alles!", okay? I shit on everything! " Voucher? Je chie sur tout !" Bien? Por ejemplo, por ejemplo esos son palabrotas, esos son palabrotas. Son palabras de contenido sexual o escatológico que se dicen para enfatizar algo. They are words of sexual or eschatological content that are said to emphasize something. En este caso para enfatizar que te has hecho daño en el dedo, que te duele el dedo ¿Vale? In this case to emphasize that you hurt your finger, that your finger hurts, okay?

Y sí, se usan, se usan en ciertas ocasiones. And yes, they are used, they are used on certain occasions. Bueno, bueno esa es la idea, esa es la idea. Так, так, це ідея, це ідея. Según la educación, según la educación que nos dan desde pequeños, esas palabrotas no se pueden decir habitualmente, no se pueden decir todo el tiempo, no se puede estar todo el tiempo diciendo: “Coño, joder, cojones, me cago en la puta, hostia.” No se puede, no se puede hablar así todo el tiempo eso, eso es de mala educación, eso es de mala educación. According to education, according to the education they give us since we were little, these curses cannot be said regularly, they cannot be said all the time, you cannot be saying all the time: “Damn, fuck, shit, I shit on the bitch , host. " You can't, you can't talk like that all the time that, that's rude, that's rude. Згідно з вихованням, згідно з вихованням, яке нам дають з раннього віку, ці лайливі слова не можна говорити регулярно, їх не можна говорити весь час, не можна весь час говорити: "Бляха, бляха, бляха, бляха, будь я проклятий, лайно, бляха". Ви не можете, ви не можете говорити так весь час, це погані манери, це погані манери. Desde que somos niños nos dicen: “No, esa palabra no se dice. Since we are children they tell us: “No, that word is not said. No, esa palabra no se dice.” y así nos enseñan, así nos enseñan nuestros padres que esas palabras, bueno, pues, son feas ¿No? No, that word is not said. " And that's how they teach us, that's how our parents teach us that those words, well, well, they're ugly, right? Ні, не кажи цього слова", і так нас вчать, так нас вчать наші батьки, що ці слова, ну, ну, вони потворні, чи не так? Son feas y realmente no se deben decir. Sie sind hässlich und sollten wirklich nicht gesagt werden. They are ugly and really shouldn't be said.

Lo que pasa, lo que pasa es que cuando crecemos ¿No? Was passiert, ist, dass wir erwachsen werden, nicht wahr? What happens, what happens is that when we grow up, right? A medida que crecemos pues poco a poco vamos aprendiendo a decirlas ¿No? Wenn wir erwachsen werden, lernen wir allmählich, sie zu sagen, nicht wahr? As we grow, little by little we learn to say them, right? Y bueno, las aprendemos en la calle, en la escuela, con los niños, con los otros niños, con los amigos, jugando ¿No? And well, we learn them in the street, at school, with children, with other children, with friends, playing, right? І ми вчимо їх на вулиці, в школі, з дітьми, з іншими дітьми, з друзями, граючись, чи не так? Poco a poco las vamos aprendiendo ¿No? Y claro, cuando llegamos a mayores pues ya las sabemos, las conocemos estas palabras y normalmente, normalmente lo que pasa es que no las decimos de una forma habitual, sino que la decimos en ocasiones especiales. And of course, when we get older we already know them, we know these words and normally, normally what happens is that we do not say them in a habitual way, but we say them on special occasions. І звичайно, коли ми стаємо старшими, ми вже знаємо їх, ми знаємо ці слова, і зазвичай, зазвичай відбувається так, що ми не говоримо їх у звичній манері, але ми говоримо їх у особливих випадках.

Si las decimos en forma habitual pues en primer lugar da una impresión, una impresión a las otras personas de que eres una persona muy mal educada, una persona que no tiene una buena educación, que no tienes vocabulario ¿Vale? If we say them regularly, then first of all it gives an impression, an impression to other people that you are a very badly educated person, a person who does not have a good education, that you do not have a vocabulary, okay? Якщо ми говоримо їх регулярно, то, по-перше, це справляє враження, враження на інших людей, що ви дуже погано освічена людина, людина, яка не має хорошої освіти, яка не має словникового запасу, розумієте? Por ejemplo, porque la gente que usa estas palabras muy a menudo, lo que pasa es que no tienen vocabularios suficiente para expresarse, para expresar lo que sienten, para expresar sus ideas y entonces lo que hacen es que usan mucho estas palabras que conocen muy bien ¿No? For example, because people who use these words very often, what happens is that they do not have enough vocabularies to express themselves, to express what they feel, to express their ideas and so what they do is they use these words that they know very much a lot. well, not? Y eso pues compensa su falta de vocabulario, pero claro, la gente piensa: “Bueno sí, esta persona es… no tiene buena educación.” Und das macht seinen mangelnden Wortschatz wett, aber natürlich denken die Leute: "Nun ja, dieser Mensch ist... er ist nicht sehr gebildet". And that makes up for his lack of vocabulary, but of course, people think: "Well yes, this person is... he doesn't have a good education."

También puedes molestar a otras personas. You can also annoy other people. Vous pouvez également ennuyer les autres. Hay personas a las que estas palabras les molestan ¿No? Some people are bothered by these words, aren't they? No les gusta escucharlas tan a menudo, no están acostumbradas. They don't like to hear them so often, they are not used to it. Entonces es mejor no decirlas muy habitualmente ¿No? Тож краще не вимовляти їх занадто часто, чи не так? Puedes molestar también, no puedes decirlas delante de niños ¿Vale? Du kannst auch nervig sein, aber du darfst sie nicht vor den Kindern sagen, okay? You can be annoying too, you can't say them in front of children, okay? Ви теж можете бути дратівливими, але не кажіть їх при дітях, гаразд? Delante de niños o delante de niñas y bueno pues los niños no están acostumbrados a escuchar estas palabras y entonces les puedes también causar una molestia ¿No? Vor Jungen oder vor Mädchen und naja, Jungen sind es nicht gewohnt, diese Worte zu hören und dann kann man ihnen auch Unbehagen bereiten, oder? In front of boys or in front of girls and well, boys are not used to hearing these words and then you can also cause them discomfort, can't you? Перед хлопчиками або перед дівчатками, а хлопчики не звикли чути ці слова, і тоді ви також можете спричинити їм дискомфорт, чи не так? Entonces es mejor no decirlas, es mejor no decirlas tan a menudo, no decirlas habitualmente. So it is better not to say them, it is better not to say them so often, not to say them habitually. Тому краще їх не говорити, краще не говорити їх так часто, не говорити їх за звичкою.

Además, además estas palabras se usan para causar un impacto. Außerdem werden diese Wörter auch verwendet, um eine Wirkung zu erzielen. Більше того, ці слова також використовуються для того, щоб впливати. Cuando las usamos es para, las usamos en ocasiones especiales para enfatizar algo, para no sé, para aumentar la expresividad de lo que estamos diciendo. Wenn wir sie verwenden, dann bei besonderen Anlässen, um etwas zu betonen, um, ich weiß nicht, um die Ausdruckskraft dessen, was wir sagen, zu erhöhen. Коли ми їх використовуємо, ми використовуємо їх в особливих випадках, щоб підкреслити щось, щоб, я не знаю, збільшити виразність того, що ми говоримо. Si las usamos, si las usamos habitualmente pues entonces la gente se habitúa a escucharlas y estas palabras pierden su fuerza. Wenn wir sie verwenden, wenn wir sie gewohnheitsmäßig verwenden, dann gewöhnen sich die Menschen daran, sie zu hören, und diese Worte verlieren ihre Kraft. If we use them, if we use them regularly, then people get used to hearing them and these words lose their force. Якщо ми використовуємо їх, якщо ми використовуємо їх звично, то люди звикають чути їх, і ці слова втрачають свою силу. Si todo el tiempo digo: “Coño, coño, coño” pues claro, al final la gente pues se habitúa y esta palabra no tiene poder, no tiene la fuerza expresiva que podría tener. Wenn ich die ganze Zeit sage: "Fotze, Fotze, Fotze", dann gewöhnen sich die Leute natürlich daran und dieses Wort hat keine Kraft, es hat nicht die Ausdruckskraft, die es haben könnte. If I say all the time: "Cunt, cunt, cunt" well, of course, in the end people get used to it and this word has no power, it does not have the expressive force it could have. Si tú no dices normalmente palabrotas pero un día por cualquier motivo dices: “¡Coño, joder!” Entonces la gente dice: “Oye ¿Qué le pasa? Якщо ти зазвичай не лаєшся, але одного разу з якоїсь причини кажеш: "Бляха, бляха! Тоді люди кажуть: "Гей, що з ним не так? Se ha enfadado ¿Por qué habla así?” ¿Vale? Er ist wütend. Warum redet er so?" OK? He got angry. Why is he talking like that?" Okay? Він злий. Чому він так говорить?" Гаразд? Entonces la gente te escucha y esa palabra tiene fuerza, esa palabra comunica algo especial. Тоді люди слухають вас, і це слово має силу, це слово передає щось особливе.

Entonces en resumen, en resumen estas palabras pues yo creo que bueno son palabras que al fin y al cabo son palabras que hay que usarlas en el momento adecuado, como todo, como todo en la vida. So in summary, in summary these words because I believe that good are words that after all are words that must be used at the right time, like everything, like everything in life. Отже, якщо коротко, то я думаю, що ці слова - це слова, які, врешті-решт, треба вживати в потрібний час, як і все інше, як і все інше в житті. Hay que saber usarlas en el momento adecuado, no las puedes usar en una entrevista de trabajo, no las puedes usar con niños, si eres profesor obviamente no las puedes usar en clase, no las puedes usar con tu familia normalmente, no, con tu familia tampoco, con tus hijos, con tus padres, con tus hermanos, no. Ви повинні знати, як використовувати їх у потрібний момент, ви не можете використовувати їх на співбесіді, ви не можете використовувати їх з дітьми, якщо ви вчитель, очевидно, ви не можете використовувати їх у класі, ви не можете використовувати їх у звичайній сім'ї, ні, не в сім'ї теж, не з дітьми, не з батьками, не з батьками, не з братами та сестрами. Hay que usarlas, hay que usarlas con amigos, en ocasiones informales y cuando realmente sean necesarias ¿Vale? You have to use them, you have to use them with friends, in informal occasions and when they are really necessary, right? Їх потрібно використовувати, використовувати з друзями, у неформальних випадках і тоді, коли вони дійсно необхідні, чи не так?

Yo cuando era pequeño, cuando era joven también no las usaba, de niño no las usaba, de niño nunca las usé estas palabrotas. When I was a child, when I was young I didn't use them, as a child I didn't use them, as a child I never used these words. De joven a veces, a veces pero tampoco me gustaba mucho, no, no las usaba, no las usaba a menudo y ahora las uso a veces cuando tengo, cuando estoy enfadado por ejemplo. Коли я був молодим, іноді, іноді, але мені вони теж не дуже подобалися, ні, я не використовував їх, я не використовував їх часто, а зараз я використовую їх іноді, коли доводиться, коли я злюся, наприклад. Cuando me sucede algo inesperado ¿No? When something unexpected happens to me, right? No sé, por ejemplo cuando estoy clavando un clavo en la pared y me doy un martillazo en el dedo. I don't know, for example, when I'm hammering a nail into the wall and I hit my finger with a hammer. Я не знаю, наприклад, коли я забиваю цвях у стіну і вдаряю молотком по пальцю.

Entonces claro, si ahí pues claro me viene con toda el alma decir: “¡Cojones! Wenn ich also nach Herzenslust sagen kann: "Schwachsinn! Then of course, if there, of course, it comes to me with all my soul to say: “Damn! Тож, звичайно, якщо це той випадок, коли мені хочеться сказати: "Дурниці!", я скажу: "Нісенітниця! ¡Coño! ¡Joder!” ¿Vale? Claro, es algo que no puedo evitar, no puedo evitar, es normal, es normal. Pero lo que me he dado cuenta, perdón, de lo que me he dado cuenta es de que por ejemplo en televisión, en televisión española antes cuando yo era más joven no se decían muchas palabrotas. But what I have realized, sorry, what I have realized is that for example on television, on Spanish television before when I was younger, they did not say many swear words. Але що я зрозумів, вибачте, що я зрозумів, так це те, що, наприклад, на телебаченні, на іспанському телебаченні раніше, коли я був молодшим, вони не говорили багато лайливих слів. Los periodistas, los, no sé, los entrevistadores y los entrevistados, la gente que iba a la televisión normalmente no usaban palabrotas, tampoco se usaban en las películas o en las series de televisión. Les journalistes, les, je ne sais pas, les intervieweurs et les interviewés, les gens qui allaient à la télévision n'utilisaient généralement pas de jurons, ils n'étaient pas utilisés dans les films ou les séries télévisées. La gente no decía, no decía estas palabras ¿No? Y ahora, ahora sí, ahora las dicen muy a menudo. Quizás para mí, demasiado a menudo ¿Vale? Demasiado a menudo. Too often.

Por un lado es normal que se digan más palabrotas que antes ¿Por qué? З одного боку, це нормально, що лайливих слів стало більше, ніж раніше. Чому? Bueno, el cine, la televisión debe reflejar el modo como parla, perdón, como parla… A veces me salen palabras en italiano. Well, the cinema, the television should reflect the way he talks, sorry, how he talks… Sometimes I get words in Italian. Ну, кіно, телебачення має відображати те, як я говорю, вибачте, як я розмовляю... Іноді мені трапляються слова італійською. Como habla. Як вона говорить. La televisión, el cine debe reflejar como habla la gente, la gente de la calle. Телебачення, кіно повинні відображати те, як говорять люди, люди на вулиці. Bueno, pues entonces si la gente de la calle habla así, pues sí. Si un personaje, si un personaje habla así pues entonces es normal, me parece normal que el personaje en la película hable así, usando palabrotas y en la televisión pues también. Якщо персонаж, якщо персонаж так розмовляє, то це нормально, я думаю, що це нормально, коли персонаж у фільмі так розмовляє, використовуючи лайливі слова, і на телебаченні теж. Bueno, no me parecería, no me parecería bien si usaran estas palabrotas en el telediario, por ejemplo. Nun, ich wäre nicht glücklich, wenn sie diese Schimpfwörter zum Beispiel in den Nachrichten verwenden würden. Well, it wouldn't seem right to me, it wouldn't seem right to me if they used these swear words on the news, for example. Ну, я б не став, я б не був щасливий, якби вони використовували ці лайливі слова в новинах, наприклад. Eso estaría muy feo ¿No? Os imagináis en el telediario, en las noticias, en un documental, en este en este tipo de programas, no, ahí sería muy feo ¿No? Can you imagine yourself on the news, on the news, in a documentary, in this type of program, no, it would be very ugly, wouldn't it? Pero en una serie de televisión o entrevistando a alguien, a un actor o a alguien, no sé a alguien de la calle que se expresa de ese modo, bueno, pues no pasa nada, de vez en cuando. But in a television series or interviewing someone, an actor or someone, I don't know someone on the street who expresses himself in that way, well, that's fine, once in a while. Але в телесеріалі чи інтерв'ю з кимось, актором чи кимось, я не знаю, з вулиці, хто висловлюється таким чином, ну, це нормально, час від часу.

Lo que pasa, el problema, el problema que yo he visto ahora es que se usa demasiado, para mí se usa demasiado. Quizás yo soy un poco anticuado, soy un poco tradicional. Maybe I'm a little old-fashioned, I'm a little traditional. Pero, a mí como digo me parece que estas palabras se usen de vez en cuando sí está justificado más o menos, sí vale, lo puedo entender, pero no muy a menudo, no muy a menudo, eso me parece un poco de mala educación, me parece feo ¿Vale? But, as I said, it seems to me that the use of these words from time to time is more or less justified, yes, I can understand it, but not very often, not very often, that seems to me a bit impolite, it seems ugly to me, okay? Але, як я вже сказав, мені здається, що використання цих слів час від часу є більш-менш виправданим, так, добре, я можу це зрозуміти, але не дуже часто, не дуже часто, це здається мені трохи грубим, це здається негарним, розумієте?

Hay personas, hay personas que son mucho más conservadoras que yo, son mucho más tradicionales que yo, digamos, y odian a estas palabras, absolutamente no las dicen nunca, les causa mucho embarazo decir estas palabras o escucharlas incluso. Es gibt Leute, die sind viel konservativer als ich, sie sind viel traditioneller als ich, sagen wir mal, und sie hassen diese Worte, sie sagen sie auf keinen Fall, es ist ihnen sehr peinlich, diese Worte zu sagen oder sie auch nur zu hören. There are people, there are people who are much more conservative than me, they are much more traditional than me, let's say, and they hate these words, they absolutely never say them, they are very embarrassed to say these words or even to hear them. Є люди, є люди, які набагато консервативніші за мене, вони набагато традиційніші за мене, скажімо так, і вони ненавидять ці слова, вони абсолютно ніколи їх не вимовляють, їм дуже соромно вимовляти ці слова або навіть чути їх. Y lo que hacen estas personas es que sustituyen, sustituyen la palabrota por otra palabra ¿No? І що ці люди роблять - вони замінюють, вони замінюють лайливе слово іншим словом, чи не так? En lugar de decir, por ejemplo en lugar de decir “Culo” dicen “Pompis.” No sé, no sé si habéis escuchado pompis. Instead of saying, for example instead of saying "Ass" they say "Pompis." I don't know, I don't know if you heard butt. Замість того, щоб сказати, наприклад, замість того, щоб сказати "Куло", вони кажуть "Помпіс". Я не знаю, не знаю, чи ви чули, що таке "помпіс". Es una palabra, es una palabra muy infantil que… Yo tengo una amiga que dice pompis, no dice “Culo”, porque todo el mundo dice culo, pero ella dice pompis ¿No? It's a word, it's a very childish word that... I have a friend who says "pompis", she doesn't say "Culo", because everybody says "culo", but she says "pompis", right? ¿Por qué? Porque “culo” es una palabrota, es una palabrota muy suave ¿No? Because "ass" is a swear word, it's a very mild swear word, isn't it? No es una palabrota muy fuerte: “culo.” Bueno pues, para ella “culo” es algo que no se debe decir y dice “pompis” y claro, eso para mí es un poco ridículo ¿No? Eso es un poco exagerado ¿Vale? En lugar de decir “culo” decir “pompis”, eso es muy infantil, me hace reír porque me parece muy infantil y bueno, eso me parece una exageración. Au lieu de dire « cul » dites « fesses », ça c'est très enfantin, ça me fait rire parce que ça me paraît très enfantin et bien, ça me semble exagéré.

O por ejemplo también, también dice: “Cáspita.” Cáspita, en lugar de decir “¡Cojones!” Dice “Cáspita” o “Cogorcio.” En lugar de decir “Cojones” dice “Cogorcio” ¿No? Oder, zum Beispiel, sagt er auch: "Cáspita". Cáspita, statt "Cojones!" zu sagen. Er sagt "Cáspita" oder "Cogorcio". Anstatt "Cojones" sagt er "Cogorcio", nicht wahr? Or for example also, it also says: "Cáspita." Cáspita, instead of saying "Cojones!" It says "Cáspita" or "Cogorcio." Instead of saying "Cojones" it says "Cogorcio" Right? Son palabras, son palabras que usan algunas personas para no decir, para no decir la palabrota. Це слова, це слова, які деякі люди використовують для того, щоб не сказати, щоб не вимовити лайливе слово. O por ejemplo “Miércoles” ¿Vale? Or for example "Wednesday" OK? En lugar de decir “Mierda” algunas personas dicen ¡Miércoles!” ¿No? Digamos, aprendieron de niños que esas palabras no se pueden decir y entonces todavía, cuando son mayores, todavía tienen esa digamos, esa educación, esa forma de entender el lenguaje que es, bueno que piensan que es algo, que sienten que esas palabras son feas y no se deben decir y entonces ellos mismo se autocensuran, ¿no? Sagen wir, sie haben als Kinder gelernt, dass diese Worte nicht gesagt werden dürfen, und dann haben sie immer noch, wenn sie älter sind, diese, sagen wir mal, diese Erziehung, diese Art, Sprache zu verstehen, die, nun ja, sie denken, dass es etwas ist, sie denken, dass diese Worte hässlich sind und nicht gesagt werden sollten, und dann zensieren sie sich selbst, nicht wahr? Let's say, they learned as children that those words cannot be said and then still, when they are older, they still have that let's say, that education, that way of understanding language that is, well they think it is something, they feel that those words are ugly and should not be said and then they censor themselves, don't they? Entonces dicen, en lugar de “mierda” dicen: “¡Miércoles!” ¿No? “Miércoles” o “cogorcio” o “cogollos” en lugar de “cojones” dicen: “¡Cogollos!” En lugar de, o “cogorcios” o “cáspita” o “pompis” ¿No? "Середа" або "cogorcio" або "cogollos" замість "cojones" вони кажуть: "Cogollos!" Замість "cogorcios" або "cáspita" або "pompis", чи не так? O también había otra palabra, sí. En lugar de “Coño” en lugar de coño dicen “Coñe” o “Coña”. Instead of "Coño" they say "Coñe" or "Coña". Замість "Coño" вони кажуть "Coñe" або "Coña".

Yo tenía una tía que cuando estaba, nunca habla así, nunca usaba estas palabras. У мене була тітка, яка ніколи так не говорила, ніколи не вживала цих слів. No, no en mi casa, en mi casa nunca hemos usado estas palabras, pero mi tía cuando algo digamos, cuando estaba enfadada, cuando no sé, tenía algún problema, cuando estaba exasperada, cuando estaba harta de algo decía: “¡Coña!” “Coña” era, “coña” era lo máximo que yo he escuchado decir en mi casa, “Coña” no Coño: coña ¿Vale? No, not in my house, in my house we have never used these words, but my aunt when something, let's say, when she was angry, when she had a problem, when she was exasperated, when she was fed up with something she would say: "Coña!" "Coña" was, "coña" was the most I have ever heard in my house, "Coña" not "Coño": coña, okay? Ні, не в моєму домі, в моєму домі ми ніколи не використовували ці слова, але моя тітка, коли щось, скажімо, коли вона сердилася, коли у неї були проблеми, коли вона була роздратована, коли їй щось набридло, вона говорила: "Coña!" "Coña" було, "coña" було найбільше, що я коли-небудь чув у моєму домі, "Coña", не "Coño": "coña", ясно? Coña. Жоня. Y “Jolines”, jolines en lugar de cojones, decía: “Jolines.” “Jolines.” Eso lo sigo escuchando ¿No? And "Jolines", jolines instead of balls, it said: "Jolines." "Jolines." I keep hearing that right? І "Jolines", "Jolines" замість "cojones", там було написано: "Jolines". "Дурниці". Я й досі це чую, так? Hay gente que dice “Jolines” en lugar de cojones ¿No? O “Jolín”, “jolín” o “Jolines.” Estas son, estos son digamos sustituciones de las palabrotas, son un poco infantiles, yo no las digo. Or "Jolín", "jolín" or "Jolines." These are, these are let's say substitutions for swear words, they're kind of childish, I don't say them. Yo prefiero decir las palabrotas, prefiero decir las palabrotas directamente, no decir estas palabras. Prefiero decir las palabrotas, pero no decirlas muy a menudo ¿No? Decirlas solamente cuando en momentos especiales ¿No? Por ejemplo cuando estoy muy enfadado o cuando quiero enfatizar algo ¿No? For example, when I am very angry or when I want to emphasize something, right?

Quería también decir, sí, que estas palabras, estas palabras como “cáspita” o “coña”, o “jolines”, o “pompis” pues son típicas también quizás de las mujeres ¿No? I also wanted to say, yes, that these words, these words like "cáspita" or "coña", or "jolines", or "pompis" are perhaps also typical of women, right? Я також хотіла сказати, так, що ці слова, ці слова, такі як "cáspita" або "coña", або "jolines", або "pompis", можливо, також є типовими для жінок, чи не так? Porque por lo menos antes, tradicionalmente, las palabrotas, los niños en general se supone, se suponía que no deberíamos decir palabrotas pero las niñas, las niñas sobre todo, las niñas menos, menos que los niños ¿Eh? Because at least before, traditionally, swear words, boys in general were supposed, we were not supposed to swear but girls, girls especially, girls less, less than boys huh? Parce qu'au moins avant, traditionnellement, les gros mots, les garçons en général étaient censés, on était censés pas dire les gros mots mais les filles, les filles surtout, les filles moins, moins que les garçons, hein ? Тому що принаймні раніше, традиційно, лаятися, хлопчики взагалі не повинні були, не повинні були лаятися, але дівчатка, дівчатка особливо, дівчатка менше, менше, ніж хлопчики, так? Por lo menos en la educación antigua era así ¿No? At least in the old education it was like that, wasn't it? Принаймні в старій системі освіти так було, чи не так? Los niños se suponía que bueno, poco a poco conforme iban creciendo, pues bueno era normal que comenzaran a decir palabrotas ¿No? The children were supposed to be good, little by little as they grew older, well, it was normal for them to start swearing, right? Діти повинні були, ну, потроху, коли вони виростали, ну, це було нормально, що вони починали лаятися, чи не так? Cuando eran adolescentes, poco a poco, no demasiadas. When they were teenagers, little by little, not too many. Коли вони були підлітками, потроху, не дуже багато. Pero bueno, se podía tolerar algunas. But well, some could be tolerated. En el caso de las chicas no, en el caso de las chicas nunca era tolerable que una chica joven dijera palabrotas ¿No? In the case of girls, no, in the case of girls it was never tolerable for a young girl to swear, was it? У випадку з дівчатами, ні, у випадку з дівчатами ніколи не було прийнятним для молодої дівчини лаятися, чи не так?

Y de hecho, de hecho yo cuando era joven, cuando estudiaba en la universidad, las chicas que yo conocía, mis amigas no decían palabrotas, muy raramente decían palabrotas. І насправді, коли я була молодою, коли навчалася в університеті, дівчата, яких я знала, мої подруги не лаялися, вони дуже рідко лаялися. Bueno, sí, decían: “Culo”, “Mierda” y estas palabrotas sí pero no como otras, “cojones” no. A veces, a veces sí pero muy raramente, muy raramente ¿Vale? Іноді, іноді так, але дуже рідко, дуже рідко, зрозуміло? No de una forma habitual. Not in a usual way.

También, también estoy pensando en una palabrota, en una palabrota que no he entendido nunca muy bien, que es: “Leche” ¿Vale? А ще я думаю про лайливе слово, лайливе слово, яке я ніколи не дуже добре розумів, а саме: "Молоко", ясно? Leche. Leche, la leche del café, del café con leche, ¿No? Puede ser utilizada como una palabrota ¿Vale? It can be used as a swear word, okay? Y depende del contexto, claro, depende del contexto. Eso es interesante porque algunos estudiantes me han preguntado: “Pero Juan ¿Por qué leche no se puede decir, leche?” Sí, obviamente se puede decir “leche”, se puede decir café con leche, obviamente cuando vas al supermercado “voy a comprar una botella de leche”, no es un problema. Pero en algunos contextos puedes decir: “Ay, me cago en la leche” o “¡leche!” ¿No? But in some contexts you can say: "Ay, me cago en la leche" or "¡leche!" Not? Así como algo, como una exclamación y entonces esa puede ser una palabrota también y sí, una palabrota que dicha así, dicha de forma habitual también se debería evitar ¿No? Also so etwas wie ein Ausruf, und das kann auch ein Schimpfwort sein, und ja, ein Schimpfwort, das so gesagt wird, auf eine gewohnheitsmäßige Art und Weise gesagt, sollte auch vermieden werden, nicht wahr? So like something, like an exclamation and then that can be a swear word as well and yes, a swear word that said like that, said in a habitual way should also be avoided, right? Отже, щось на кшталт вигуку може бути лайливим словом, і так, лайливого слова, сказаного таким чином, у звичній манері, також слід уникати, чи не так? Se debería evitar ¿Vale? It should be avoided, right?

No sé, no sé si en otros idiomas es igual, yo me imagino que sí ¿No? I don't know, I don't know if it is the same in other languages, I imagine it is, isn't it? Me imagino que en polaco, en ruso, en todos los idiomas hay palabrotas ¿No? I imagine that in Polish, in Russian, in all languages there are swear words, right? Hay palabras tabús ¿No? There are taboo words, aren't there? Існують табуйовані слова, чи не так? Palabras que no se deben decir normalmente pero que se dicen ¿No? Слова, які зазвичай не варто вимовляти, але ми їх вимовляємо, чи не так? Me imagino que será igual en todos los idiomas. En árabe, japonés, es algo cultural ¿No? In Arabic, Japanese, it's a cultural thing, isn't it? В арабській, японській, це культурна річ, чи не так? O sea quiero decir, algo universal ¿No? I mean, something universal, right? Me imagino ¿Eh? No conozco todos los idiomas.

Algo que sí me sorprendió cuando vine a Inglaterra es que aquí en Inglaterra, el idioma o la sociedad no sé, es más conservadora, es más conservadora. Одна річ, яка здивувала мене, коли я приїхав до Англії, це те, що тут, в Англії, мова або суспільство, я не знаю, більш консервативне, воно більш консервативне. Aquí decir estas palabras en inglés suena muchísimo más fuerte que en español. Here, saying these words in English sounds a lot louder than in Spanish. Тут вимовляння цих слів англійською звучить набагато голосніше, ніж іспанською. En español es más tolerable, la gente puede pensar que no es de buena educación pero en inglés, en inglés realmente suena como algo realmente muy, muy fuerte. Im Spanischen ist es erträglicher, die Leute denken vielleicht, es sei unhöflich, aber im Englischen klingt es wirklich nach etwas sehr, sehr Starkem. In Spanish it's more tolerable, people may think it's not polite but in English, in English it really sounds like something really, really strong. En espagnol, c'est plus tolérable, les gens pourraient penser que ce n'est pas poli mais en anglais, en anglais, cela ressemble vraiment à quelque chose de vraiment, vraiment fort. En televisión normalmente no se usan estas palabras, cuando alguien usa estas palabras, bueno hay casi, casi hay escándalos ¿No? On television these words are not normally used, when someone uses these words, well there are almost, almost scandals, right? Ces mots ne sont pas normalement utilisés à la télévision, quand quelqu'un utilise ces mots, eh bien, il y a presque, presque il y a des scandales, non ? На телебаченні ці слова зазвичай не вживаються, коли хтось вживає ці слова, ну, це майже, майже скандали, чи не так? Por lo menos hace unos años, ahora quizás poco a poco está también cambiando, claro, todo evoluciona pero de todas formas es mucho más tradicional y mucho más rígido que en España. Zumindest vor ein paar Jahren, jetzt ändert sich das vielleicht auch allmählich, natürlich entwickelt sich alles, aber auf jeden Fall ist es viel traditioneller und viel starrer als in Spanien. At least a few years ago, now perhaps little by little it is also changing, of course, everything evolves but in any case it is much more traditional and much more rigid than in Spain. Il y a au moins quelques années, maintenant peut-être que peu à peu cela change aussi, bien sûr, tout évolue mais en tout cas c'est beaucoup plus traditionnel et beaucoup plus rigide qu'en Espagne. Принаймні кілька років тому, зараз, можливо, потроху це теж змінюється, звичайно, все розвивається, але в будь-якому випадку це набагато більш традиційно і набагато жорсткіше, ніж в Іспанії.

Hay creo que por ejemplo en la BBC hay una serie de palabras que no se deben decir nunca, que están prohibidas. Я думаю, що, наприклад, на Бі-Бі-Сі є ряд слів, які ніколи не слід говорити, які заборонені. Creo que hay una lista de palabras que están prohibidas y hay una palabra, una palabra que empieza por “C” en inglés, hay una palabra que empieza por “C” en inglés y que no se puede decir nunca, ni siquiera, ni siquiera en la calle cuando estás muy, muy enfadado, cuando tienes algún problema muy grande. Я думаю, що є список слів, які заборонені, і є слово, слово, яке починається на "С" в англійській мові, є слово, яке починається на "С" в англійській мові, яке ви ніколи не можете вимовити, навіть, навіть на вулиці, коли ви дуже, дуже злі, коли у вас є якась дуже велика проблема. No, no, esa es una palabra, es un insulto tan grande que si dices esa palabra, no lo sé pero creo que te pueden fusilar. Nein, nein, das ist ein Wort, das ist eine so große Beleidigung, dass man, wenn man dieses Wort sagt, ich weiß nicht, aber ich glaube, man kann erschossen werden. No, no, that's a word, that's such a big insult that if you say that word, I don't know but I think you can be shot. Bueno, es una exageración pero quiero decir que es una palabra muy fuerte, es muy fuerte.

Y hay otra palabra que empieza por “F” que ahora es un poco más aceptada pero también es muy, muy, es algo que no, realmente no se debe decir. No, realmente no se debe decir. Yo no la digo nunca, no la digo nunca, jamás esa palabra porque aquí, yo, yo, digamos que es el equivalente de “joder” ¿No? I never say it, I never, ever say that word because here, yo, yo, let's say it's the equivalent of "fuck", right? Yo en español digo de vez en cuando digo: “Joder” ¿Vale? In Spanish I say from time to time: "Joder" (fuck) OK? Para mí no es un problema, no? Cuando estoy enfadado, cuando estoy nervioso digo: “Joder, joder.” Yo no diría nunca, nunca, nunca, nunca esa palabra en inglés, nunca. Jamás y no sé si, creo que no la he dicho nunca en inglés en voz alta a nadie ¿Eh? I've never and I don't know if, I don't think I've ever said it out loud in English to anyone, huh? O en la calle, jamás. Porque he aprendido que esa palabra no se puede decir y de hecho yo no conozco a nadie que la diga, ningún inglés o claro, claro que he visto por la calle a gente que lo dice pero realmente no… nadie cercano a mí usa ese tipo de lenguaje ¿Vale? Because I've learned that you can't say that word and in fact I don't know anyone who says it, no English or of course, of course I've seen people on the street who say it but I don't really... no one close to me uses that kind of language, okay? Parce que j'ai appris que ce mot ne se dit pas et en fait je ne connais personne qui le dit, pas d'anglais ou bien sûr, bien sûr j'ai vu des gens dans la rue qui le disent mais pas vraiment... personne proche de moi utilise ce langage de type d'accord? Si alguien usa ese tipo de lenguaje la gente piensa que es alguien muy, alguien muy inculto, alguien muy… que no tiene educación ¿Vale? If someone uses that kind of language, people think that they are someone very, someone very uneducated, someone very ... who has no education, okay?

En español se dice: “Barriobajero.” Barrio, barriobajero ¿Entendéis? In Spanish it is said: "Barriobajero." Neighborhood, slum Do you understand? “Barrio” es una zona de la ciudad, “bajo” quiere decir de un nivel muy bajo ¿Vale? "Barrio" is an area of the city, "bajo" means of a very low level OK? Un barrio bajo, es decir de un barrio que no es muy, es un barrio digamos que no tiene un nivel muy alto de educación ¿No? A slum, that is to say a neighborhood that is not very, let's say it is a neighborhood that does not have a very high level of education, right? Entonces se dice que alguien es “barriobajero” que alguien es de ese tipo de barrio, de un barrio sin… de una zona de la ciudad sin mucha educación. So it is said that someone is "barriobajero" that someone is from that kind of neighborhood, from a neighborhood without... from an area of the city without much education. Entonces si alguien en inglés usa esas palabras, incluso una sola vez, la gente piensa que es muy “barriobajero” ¿No? So if someone in English uses those words, even just once, people think it's very “slum” right? En España, en España no, en España no es así, en España es un poco más tolerable este tipo de tacos ¿Vale? Es un poco más tolerable, como he dicho, no es que se deben decir de forma habitual ¿No? No, no, no, no, tampoco. Pero digamos que bueno, en la calle, con tus amigos pues no pasa nada si de vez en cuando usas estas palabras ¿Vale? But let's say that, well, in the street, with your friends, it's okay if you use these words from time to time, right?

Y los extranjeros, las personas que aprenden español pues a veces, a veces usan estas palabras. Depende de la persona claro, depende de la persona, pero yo he visto que muchos extranjeros, muchos… sobre todo chicos jóvenes, usan algunas de esas palabras, no sé… cuando aprendes un idioma te gusta usar las palabras que no están en los libros ¿No? It depends on the person of course, it depends on the person, but I have seen that many foreigners, many... especially young people, use some of those words, I don't know... when you learn a language you like to use the words that are not in the books, don't you? Las palabras que usa la gente de la calle.

Recuerdo que tenía un amigo que, un amigo creo que era holandés que decía siempre: “De puta madre, de puta madre, de puta madre.” Todo le parecía “de puta madre” y bueno era normal, era normal porque él acababa de aprender esa palabra y le gustaba mucho y bueno, es normal ¿No? I remember I had a friend who, a friend I think was Dutch, who always said: "De puta madre, de puta madre, de puta madre." Everything seemed "fucking good" to him and well it was normal, it was normal because he had just learned that word and he liked it a lot and well, it is normal, right? Es normal y también, también una palabra muy popular entre la gente que estudia español y que van a España es: “¡Cojones!” ¿No? It is normal and also, also a very popular word among people who study Spanish and go to Spain is: "¡Cojones!" No? Cojones, cojones.

Digamos que yo entiendo que claro, si estas estudiando español bueno pues te gusta estudiar estas palabras que no están en los libros de texto, que no te han enseñado en clase, que tus profesores nunca han usado y las aprendes en la calle y bueno pues sí te gusta, te gusta usar estas palabras. Es normal, simplemente recordad que bueno, hay siempre un momento para todo, que hay que usarlas en el contexto adecuado, que no se pueden usar delante de niños, delante de personas mayores quizás, en situaciones formales ¿No? Das ist normal, denken Sie nur daran, dass es immer eine Zeit für alles gibt, dass Sie sie im richtigen Kontext verwenden müssen, dass Sie sie nicht vor Kindern, vor älteren Menschen vielleicht, in formellen Situationen verwenden können, richtig? It is normal, just remember that well, there is always a time for everything, that you have to use them in the right context, that you cannot use them in front of children, in front of older people perhaps, in formal situations, right? En una, obviamente en una entrevista de trabajo no, en una oficina, en todo este tipo de… Hay que tener cuidado, hay que tener cuidado, usarlas simplemente en situaciones muy informales donde la gente está acostumbrada a usar estas palabras. Natürlich nicht in einem Vorstellungsgespräch, nicht in einem Büro, in all diesen Arten von... Man muss vorsichtig sein, man muss vorsichtig sein, sie nur in sehr informellen Situationen zu verwenden, in denen die Leute gewohnt sind, diese Wörter zu benutzen. In a, obviously not in a job interview, not in an office, in all these kinds of... You have to be careful, you have to be careful, to use them just in very informal situations where people are used to using these words. Y en cualquier caso, en cualquier caso aunque yo entiendo que si tú estás estudiando español y te gustan estas palabras porque, es interesante, es interesante también decir que cuando, cuando dices una palabrota en un idioma que no es tu idioma realmente no tiene la fuerza, no tiene la fuerza que tiene. Und auf jeden Fall, auf jeden Fall, obwohl ich verstehe, dass Sie Spanisch lernen und diese Wörter mögen, weil es interessant ist, ist es auch interessant zu sagen, dass, wenn Sie ein Schimpfwort in einer Sprache sagen, die nicht Ihre Sprache ist, es nicht wirklich die Kraft hat, es hat nicht die Kraft, die es hat. And in any case, in any case although I understand that if you are studying Spanish and you like these words because, it's interesting, it's interesting also to say that when, when you say a swear word in a language that is not your language it really doesn't have the force, it doesn't have the force that it has. Tú no captas, tú no captas la fuerza que realmente tiene, porque no es tu idioma ¿Vale? Du verstehst es nicht, du verstehst nicht, wie stark es wirklich ist, weil es nicht deine Sprache ist, okay? You don't get, you don't get the strength it really has, because it's not your language, okay?

Si a mí me dicen una palabrota en japonés, por ejemplo o en chino, o en ruso yo bueno, vale, es una palabrota pero para mí no tiene la fuerza emocional, la fuerza emotiva que tiene para un ruso, para un chino o para un japonés ¿Vale? Pues igual pasa en el español, la gente que estudia español llega a España, escucha: “De puta madre” y entonces ellos repiten siempre “de puta madre, de puta madre” o “cojones, cojones” y claro no se dan cuenta de que esas palabras tienen en español una carga emocional que ellos no captan ¿Vale? Well, the same happens in Spanish, people who study Spanish come to Spain, hear: "De puta madre" and then they always repeat "de puta madre, de puta madre" or "cojones, cojones" and of course they don't realize that those words have an emotional charge in Spanish that they don't understand, right? Quizás en su idioma, quizás en su idioma no las dirían ¿Sí? Vielleicht in ihrer Sprache, vielleicht in ihrer Sprache würden sie es nicht sagen, ja? Maybe in your language, maybe in your language they wouldn't say them, yes? Yo estoy seguro de que hay gente de Holanda o de Francia o de Inglaterra que no dicen, no dicen en sus países, en su idioma esas palabrotas pero que las dicen en español porque para ellos no tiene la fuerza que tiene, que tiene, que tienen esas palabras porque no es su idioma, ellos no las captan ¿No? I am sure that there are people from Holland or France or England who do not say, they do not say in their countries, in their language those words but they say them in Spanish because for them it does not have the force that it has, that it has, that those words have because it is not their language, they do not understand them, no?

Pero, entonces recordad esto, las podéis usar en español, es más tolerante ¿No? con estas palabras pero hay que usarlas en el contexto adecuado ¿Vale?

Bueno chicos, pues creo que lo vamos a dejar aquí por hoy. Well guys, I think we'll call it a day. Hemos hecho otra vez un podcast muy, muy largo, espero que no os hayáis aburrido y espero que no, espero perdón, que hayáis aprendido algunas palabras nuevas, algunas palabrotas ¿Vale? Palabrotas y tacos que bueno, como he dicho, no son palabras que debéis usar habitualmente pero que conviene, conviene saber, conviene entender ¿Vale? Wörter und Schimpfwörter, die, wie gesagt, keine Wörter sind, die man regelmäßig benutzen sollte, die man aber kennen und verstehen sollte, OK? Swear words and tacos that good, as I said, they are not words that you should use regularly but that it is convenient, it is convenient to know, it is convenient to understand, OK? Porque a veces, a veces las escucháis incluso en libros, en películas o en la calle cuando estáis en España y conviene saber qué está diciendo la gente ¿De acuerdo? Because sometimes, sometimes you hear them even in books, in movies or in the street when you are in Spain and it is convenient to know what people are saying, right? Parce que parfois, parfois tu les entends même dans les livres, dans les films ou dans la rue quand tu es en Espagne et c'est bien de savoir ce que les gens disent, d'accord ?

Pero recordad, recordad hay que usarlas en el momento adecuado, en el contexto adecuado. Hay que tener cuidado y no usarlas de forma habitual como una costumbre. Be careful and do not use them regularly as a habit.

Chicos, nada más por hoy, nos vemos, nos escuchamos, nos escuchamos la próxima semana, en el próximo episodio, aquí, en “Español con Juan.” Venga, que tengáis una maravillosa semana. ¡Adiós! ¡Hasta luego!