5. 5. The Happy Ending 5. Mutlu Son Το Ευτυχισμένο Τέλος The Happy Ending

Ο Σκρούτζ έτρεξε κι άνοιξε το παράθυρο. Scrooge ran and opened the window. Ο ήλιος έλαμπε. The sun was shining. Το κρύο ήταν τσουχτερό, αλλά το πρωινό ευχάριστο. The cold was bitter, but the morning pleasant. «Τι ημέρα είναι σήμερα;», ρώτησε ένα αγόρι που περνούσε απέξω. "What day is it today?" asked a boy passing by. «Σήμερα έχουμε Χριστούγεννα!». "Today is Christmas!"

«Α τότε, δεν τα έχασα», φώναξε ο Σκρούτζ. "Ah, then, I didn't lose them," cried Scrooge. «Τα πνεύματα έκαναν τη δουλειά τους μέσα σε μία μόνο νύχτα!». "The spirits did their work in a single night!"

«Αγόρι μου», ξαναείπε στο παιδί. "My boy," he said to the child again. «Τρέξε, σε παρακαλώ, στο χασάπη και πες του να μου φέρει τη μεγαλύτερη γαλοπούλα του. “Please run to the butcher and tell him to bring me his biggest turkey. Θα σου χαρίσω ένα σελίνι, ίσως και τρία, αν επιστρέψεις μέσα σε πέντε λεπτά». I'll give you a shilling, maybe three, if you come back in five minutes.'

Το παιδί δε δίστασε στιγμή. The child did not hesitate for a moment. Έτρεξε γρήγορα και ξαναγύρισε λαχανιασμένο, παρέα με τον κρεοπώλη, που κουβαλούσε μία τεράστια γαλοπούλα. He ran quickly and came back panting, in the company of the butcher, who was carrying a huge turkey.

«Θα τη στείλω στον Μπόμπ Κράτσιτ», κρυφογέλασε ο Σκρούτζ, «χωρίς να μάθει ποιος του τη δώρισε». "I'll send it to Bob Cratchit," chuckled Scrooge, "without him knowing who gave it to him."

Το πουλί ήταν τόσο βαρύ, ώστε ο Σκρούτζ αναγκάστηκε να καλέσει ένα αμάξι για να το μεταφέρει ως το σπίτι του κλητήρα του. The bird was so heavy that Scrooge had to call a carriage to carry it to his usher's house. Ο Σκρούτζ, χαμογελώντας, πλήρωσε το αγοράκι, το χασάπη και τον αμαξά. Scrooge, smiling, paid the little boy, the butcher, and the coachman. Ένιωθε υπέροχα. It felt great.

Ο Σκρούτζ έκανε το μπάνιο του, φόρεσε ένα καθαρό κοστούμι και βγήκε περίπατο. Scrooge bathed, put on a clean suit and went out for a walk. Βάδιζε με τα χέρια σταυρωμένα στη ράχη, παρατηρώντας τους περαστικούς. He walked with his hands folded behind his back, observing the passers-by. Όλοι ήταν χαρούμενοι. Everyone was happy. Μερικοί του ευχήθηκαν «Καλά Χριστούγεννα!». Some wished him a "Merry Christmas!" Ο Σκρούτζ ομολόγησε ότι ποτέ δεν είχε ακούσει πιο ευχάριστα λόγια. Scrooge confessed that he had never heard more pleasant words. Στο δρόμο συνάντησε έναν από τους δυό κυρίους που την προηγουμένη τον είχαν επισκεφθεί για να του ζητήσουν τη βοήθειά του για τους φτωχούς. On the way he met one of the two gentlemen who had visited him the day before to ask him for his help for the poor.

«Καλέ μου κύριε», του φώναξε «πως είστε;». "My good sir," she called to him, "how are you?"

Κι όταν ο άνθρωπος πλησίασε, ο Σκρούτζ του ψιθύρισε κάτι στο αυτί. And when the man approached, Scrooge whispered something in his ear. Εκείνος τον κοίταξε κατάπληκτος. He looked at him in surprise. «Μιλάτε σοβαρά, κύριε Σκρούτζ;» φώναξε. "Are you serious Mr. Scrooge?" cried. «Μα είστε πολύ γενναιόδωρος!». "But you are very generous!" «Μη με ευχαριστείτε», του απάντησε ο Σκρούτζ. "Don't thank me," Scrooge replied. «Κάντε μόνο τον κόπο να περάσετε μία από αυτές τις μέρες, όσο το δυνατόν πιο σύντομα, από το γραφείο μου. “Just take the trouble to pass one of these days, as soon as possible, by my office. Θα είναι δική μου ευχαρίστηση!». It will be my pleasure!"

Στο τέλος, ο Σκρούτζ κατέληξε εμπρός στο σπίτι του ανιψιού του. In the end, Scrooge ended up in front of his nephew's house. Δίστασε για λίγο στο κεφαλόσκαλο. He hesitated a moment on the head-stairs. Αλλά μετά πήρε την απόφαση και χτύπησε το κουδούνι. But then he made up his mind and rang the bell. Η υπηρέτρια του άνοιξε την πόρτα. The maid opened the door for him.

«Το αφεντικό σου είναι μέσα;» τη ρώτησε. "Is your boss in?" he asked her.

«Μάλιστα, κύριε. "Yes Sir. Περάστε. Come in. Κάθεται ήδη με τη σύζυγό του και τους καλεσμένους στο τραπέζι, θα σας δείξω…». He is already sitting with his wife and guests at the table, I will show you…”.

«Δε χρειάζεται, καλή μου», της απάντησε ο Σκρούτζ. "You don't have to, my dear," Scrooge replied. «Γνωρίζω πολύ καλά αυτό το σπιτάκι». "I know this little house very well." Άνοιξε σιγανά την πόρτα της τραπεζαρίας και έχωσε το κεφάλι μέσα. He slowly opened the dining room door and poked his head in.

«Φρεντ», ρώτησε, «μπορώ να περάσω;». "Fred," he asked, "can I come through?"

«Ποιος είναι;» ρώτησε έκπληκτος ο ανιψιός του Σκρούτζ γυρνώντας το κεφάλι του. "Who is;" asked Scrooge's nephew in surprise, turning his head.

«Ο θείος σου ο Σκρούτζ», του απάντησε. "Your uncle Scrooge," she replied. «Ήρθα για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι που με κάλεσες!». "I came for the Christmas dinner you invited me to!".

Ο Φρεντ και η γυναίκα του χάρηκαν πολύ που τελικά ο Σκρούτζ αποφάσισε να τους κάνει την τιμή. Fred and his wife were overjoyed that Scrooge finally decided to do them the honor. Και η γιορτή εξελίχτηκε θαυμάσια. And the celebration turned out wonderfully. Το γεύμα ήταν νοστιμότατο. The meal was delicious. Ακολούθησαν μουσική και χορός. Music and dancing followed. Έπαιξαν διάφορα διασκεδαστικά παιχνίδια και φυσικά παντομίμα. They played various fun games and of course pantomime. Αλλά το καλύτερο απ' όλα ήταν εκείνη η ξέφρενη χαρά που ένιωθε μέσα του ο Σκρούτζ. But best of all was the wild joy that Scrooge felt inside.

Την επομένη, ο Σκρούτζ πήγε πολύ νωρίς στο γραφείο. The next day, Scrooge went to the office very early. Ήθελε να κάνει έκπληξη στον κλητήρα του, που ήξερε ότι θα αργούσε να φανεί στη δουλειά. He wanted to surprise his usher, who he knew would be late for work. Και πράγματι, ο Μπόμπ Κράτσιτ ήρθε λίγο πριν τις δέκα. And indeed, Bob Cratchit came just before ten. Κάθησε αθόρυβα στη θέση του, με την ελπίδα ότι ο Σκρούτζ δε θα έπαιρνε είδηση την καθυστέρησή του. He sat quietly in his seat, hoping that Scrooge would not notice his delay.

«Ααα!» γκρίνιαξε τότε ο Σκρούτζ προσπαθώντας να μιμηθεί το γνωστό κακότροπο ύφος του. "Aah!" grumbled Scrooge then, trying to imitate his well-known bad-tempered style. «Τι σημαίνει πάλι αυτό;». "What does that mean again?"

«Συ-συ-συγγνώμη, κύριε», τραύλισε ο Μπόμπ Κράτσιτ, «δεν πρόκειται να ξαναργήσω». "S-s-sorry, sir," stammered Bob Cratchit, "I'm not going to start again."

«Και πως μπορείς να δίνεις τέτοιες υποσχέσεις;» του είπε μουτρωμένος ο Σκρούτζ. "And how can you make such promises?" Scrooge told him, pouting. Ο Μπόμπ άρχισε να τρέμει. Bob began to tremble. Φοβήθηκε την απόλυση. He was afraid of being fired.

«Πάντως, για τούτη τη φορά…» συνέχισε ο Σκρούτζ «νομίζω ότι πρέπει να σου αυξήσω το μισθό σου!». "However, this time…" continued Scrooge, "I think I should give you a raise!"

Κατάπληκτος ο Μπόμπ σκέφτηκε να τρέξει για βοήθεια. Surprised, Bob thought of running for help. Νόμισε ότι ο εργοδότης του τρελάθηκε! He thought his employer had gone mad!

«Καλά Χριστούγεννα, αγόρι μου», του είπε τότε ήρεμος και χαμογελαστός ο Σκρούτζ, με τρόπο τόσο ειλικρινή, ώστε τελικά τον έπεισε ότι τα είχε τετρακόσια. "Merry Christmas, my boy," said Scrooge then, calmly and smilingly, in a manner so sincere that at last he convinced him that he had four hundred. «Και όχι μόνο θα σου κάνω αύξηση, αλλά θα βοηθήσω και την οικογένειά σου. “And not only will I give you a raise, but I'll also help your family. Πήγαινε, όμως, πρώτα σε παρακαλώ, να αγοράσεις κι άλλα κάρβουνα, θα ζεσταθούμε καλά κι έπειτα καθισμένοι δίπλα στη φωτιά θα συζητήσουμε όλες τις λεπτομέρειες. But go, first please, and buy some more coals, we'll warm up well, and then we'll sit by the fire and discuss all the details.

Ο Σκρούτζ κράτησε το λόγο του. Scrooge kept his word. Και σύντομα ο μικρός Τιμ ξεπέρασε την αρρώστια, απέκτησε δυνάμεις κι έγινε ένα γελαστό και όμορφο αγόρι, που ο Σκρούτζ το φρόντισε σαν να ήταν δικό του παιδί. And soon little Tim overcame the disease, gained strength, and became a laughing and handsome boy, whom Scrooge cared for as if he were his own child. Ο πρώην τσιγκούνης έγινε πολύ γενναιόδωρος κι ήταν πάντα ευγενικός με όλους. The former miser became very generous and was always kind to everyone. Μερικοί βέβαια τον κορόιδεψαν για τη μεταβολή του χαρακτήρα του. Some, of course, mocked him for the change in his character. Αλλά ο Σκρούτζ δεν ενοχλήθηκε γιατί, όπως είπε πολύ σοφά: «Καλύτερα να σε περιγελούν παρά να σε περιφρονούν!». But Scrooge wasn't bothered because, as he very wisely said: "Better to be laughed at than scorned!"

Ο Σκρούτζ δεν ξαναείδε τα πνεύματα. Scrooge never saw the spirits again. Αλλά από εκείνη την ημέρα, όπως λένε, δεν υπήρχε άνθρωπος που να γιορτάζει καλύτερα τα Χριστούγεννα από τον Εμπενέζερ Σκρούτζ. But from that day, as they say, there was no man who celebrated Christmas better than Ebenezer Scrooge.