×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην πολιτική για τα cookies.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Όσα δεν Ξέρατε για τη Μυθολογία

Όσα δεν Ξέρατε για τη Μυθολογία

Μύθος, απ΄όπου προέρχονται και οι λέξεις μυθιστόρημα, παραμύθι, μυθολογία,

λέγεται η εξήγηση με την οποία οι θεολόγοι μύστες με λογικά επιχειρήματα κάνουν μύηση κάποιου στα θεία

και γενικά στα υπερφυσικά μυστήρια, όπως το πως και ποιος γέννησε τον κόσμο και τους θεούς,

το ποιος και πως δημιούργησε τον άνθρωπο, τι γίνεται η ψυχή μετά θάνατο , καθώς και στις βαθύτερες έννοιες που εμπεριέχονται στους Μύθους του Αισώπου

και ως εκ τούτου ο μύθος αφενός θεωρείται σεβαστός, ιερός και αφετέρου ετυμολογείται από το ρήμα μυέω- ώ – μυούμαι, εμυήθην, όπως θα δούμε πιο κάτω.

Όπου η επιστήμη αδυνατεί να δώσει απάντηση, όπως π.χ. στα θέματα φαντασίας, αυτό το κάνει η θρησκεία μέσω της μυθολογίας

και συνεπώς η Μυθολογία είναι τμήμα της φιλοσοφίας και όργανο ειδικά της Θεολογίας.

Μύθοι υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες και βεβαίως και στο Χριστιανισμό.

Για παράδειγμα ο μύθος του Άδη, του κάτω κόσμου, υπάρχει και στη Χριστιανική και στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία.

Η λέξη μύθος παράγεται από το ρήμα μυέω – μυώ, παθητική φωνή μυούμαι μέλλων μυθήσομαι, μετοχή μυθησάμενος,η,ο,

αόριστος εμύθην, υποτακτική να μυθώ κ.α.

Από το ίδιο ρήμα παράγονται και οι λέξεις: μύστης (= αυτός που γνωρίζει τα μυστήρια και κάνει μυήσεις),

μυστήριο (= το δυσεξήγητο, που λύνει, αναλύει κλπ ο μύστης ) κ.α.

Ο μύθος δεν πρέπει να συγχέεται με το μυθιστόρημα και το παραμύθι.

Ο μύθος και το μυθιστόρημα εξιστορούν γεγονότα, απλά αφενός είναι της φαντασίας, υποθετικά

και αφετέρου το μυθιστόρημα είναι η φανταστική ή άλλως υποθετική ανθρώπινη ιστορία, ενώ μύθος είναι η εξιστόρηση για τα θεία και γενικά τα υπερφυσικά όντα.

Αντίθετα το παραμύθι είναι η φανταστική εξιστόρηση που υπερβαίνει τη λογική (όπως π.χ. ότι τα δέντρα, τα βουνά και τα ζώα μιλούν κλπ)

οπότε η εξιστόρηση αυτή είναι μόνο για μικρά παιδιά, που ακόμη δεν έχουν αποκτήσει πλήρη λογική.

Μυθολογία λέγεται το σύνολο των μύθων, τμήματα της οποίας είναι η κοσμογονία και η θεογονία.

Για παράδειγμα στη «Θεογονία» του Ησιόδου αναφέρονται πολλοί μύθοι, όπως ότι αρχικά υπήρχε το Χάος, το οποίο γέννησε τη Γη,

ακολούθως η Γη γέννησε τον Ουρανό και μετά η Γη δαμάστηκε από τον Ουρανό και γέννησε τα άστρα, τα βουνά κλπ, καθώς και τους Τιτάνες,

Κρόνο, Ρέα και τους υπόλοιπους και ακολούθως από τον Κρόνο και τη Ρέα γεννήθηκε ο θεός Δίας, παιδιά του οποίου ήταν οι άλλοι θεοί Αθηνά, Απόλλων κλπ.

Σημειώνεται ότι στους αρχαίους αιγυπτιακούς και αρχαίους ελληνικούς μύθους γίνεται προσωποποίηση, ανθρωποποίηση των υπερφυσικών δυνάμεων,

των κύριων συστατικών στοιχείων του σύμπαντος όπως της Γης, της Ζωής, του Πνεύματος κλπ με τις καλούμενες επωνυμίες,

για παράδειγμα του Δία για τη ζωή, του Κρόνου για το χρόνο, της Δήμητρας για τη γη και ως εξ αυτού κλειδί για την πλήρη κατανόησή του μύθου είναι η ετυμολογία.

Ο Πλάτων στην «Πολιτεία» αναφέρει ότι οι μύθοι, προφανώς συμπεριλαμβάνει και τα μυθιστορήματα και τα παραμύθια,

στο σύνολο τους τίποτ' άλλο δεν είναι παρά ένα ψέμα, έχουν όμως και κάποιες αλήθειες μέσα.

Και, επειδή οι μύθοι λέγονται από τις μανάδες και τις παραμάνες στα παιδιά, οπότε με αυτούς διαπλάθονται οι ψυχές των νέων,

πρέπει να ελεγχθεί ποιοι από αυτούς θα πρέπει να λέγονται στα παιδιά, γιατί ορισμένοι από αυτούς, ακόμη και από εκείνους του Ομήρου και του Ησιόδου,

λένε πράγματα φοβερά, όπως ότι οι θεοί φιλονικούν μεταξύ τους, ότι όλα τα κακά οφείλονται στους θεούς κ.α.

και κατόπιν αυτού αυτοί πρέπει να απαγορευτούν και να λέγονται μόνο αυτοί οι μύθοι που πραγματικά διαπλάθουν τις ψυχές των παιδιών στην αρετή.

Σύμφωνα με τον αρχαίο συγγραφέα Διόδωρο Σικελιώτη οι πρώτοι μύθοι για τη γένεση των Θεών ανάγονται στην Αίγυπτο.

Ο Διόδωρος το υποστηρίζει, έχοντας υπόψη του, προφανώς τα λεγόμενα του Ηρόδοτου,

ο οποίος αναφέρει ότι όταν πήγε στη Μέμφιδα της Αιγύπτου οι εκεί ιερείς του Ηφαίστου του είπαν ότι αυτοί πρώτοι ανακάλυψαν, παρατηρώντας τα άστρα,

το (ηλιακό) έτος και χώρισαν τις εποχές του σε δώδεκα μέρη, 12 μήνες και κάθε μήνα σε 30 ημέρες και ακολούθως αυτοί πρώτοι αφενός έδωσαν επωνυμίες στους 12 θεούς,

επειδή αρχικά οι θεοί δεν είχαν ονόματα και αφετέρου έκαναν εικόνες, βωμούς, γιορτές, αγάλματα και ναούς στους θεούς

και μετά ο Όμηρος και ο Ησίοδος είναι αυτοί που τα έθεσαν πιο σωστά.

Ο Διόδωρος Σικελιώτης, αλλά και ο Στράβων κ.α., αναφέρουν επίσης ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και αρχαίοι Έλληνες νομοθέτες, ήδη από την εποχή του Μίνωα,

έλεγαν ότι έπαιρναν τους νόμους τους από τους θεούς, με σκοπό να τους σέβονται οι άνθρωποι και έτσι να δημιουργηθεί μια καλύτερη κοινωνία.

Συνεπώς η ελληνική μυθολογία είναι αφενός από τις αρχαιότερες του κόσμου, αφού οι πηγές της ανάγονται στην αρχαία Αίγυπτο και στη Μινωϊκή Κρήτη

και αφετερου απο τις πλουσιότερες αφού οι πηγές της είναι τα έπη Ιλιάδα και Οδύσσεια του Ομήρου

και τα ποιητικά έργα «Θεογονία» και «Έργα και Ημέραι» του Ησιόδου, τα οποία αναφέρονται στην αρχαία ελληνική αντίληψη για τη δημιουργία του κόσμου,

τη διαδοχή των θείων κυβερνητών, τη διαδοχή των ανθρώπινων εποχών, την προέλευση του ανθρώπινου δράματος και των θυσιαστικών πρακτικών.

Διάφοροι μύθοι έχουν επίσης συντηρηθεί από τμήματα ποιημάτων του επικού κύκλου, λυρικά ποιήματα, έργα τραγωδών του 5ου αιώνα π.Χ.,

γραφές των μελετητών και των ποιητών της ελληνιστικής περιόδου και κείμενα από συγγραφείς των ρωμαϊκών χρόνων, όπως του Πλούταρχου και του Παυσανία.

Η ελληνική μυθολογία έχει ουσιώδη επιρροή στο δυτικό πολιτισμό γενικότερα, στη φιλοσοφία του, στην ιστορία του, στην πολιτική του,

στις τέχνες και στη λογοτεχνία του και θεωρείται βασικό στοιχείο της δυτικής κληρονομιάς.

Αποτελεί δε μέρος της εκπαίδευσης, από νεαρή ηλικία, σε πολλές δυτικές χώρες με σημαντική ελληνομάθεια.

Ποιητές, διανοούμενοι και καλλιτέχνες από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα έχουν αντλήσει από την ελληνική μυθολογία έμπνευση,

έχουν αποδώσει σύγχρονες έννοιες και ανακαλύψει σχετικότητα με τα κλασσικά μυθολογικά θέματα και το σύγχρονο κόσμο.

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Όσα δεν Ξέρατε για τη Μυθολογία Was Sie nicht über Mythologie wussten What You Didn't Know About Mythology Lo que no sabías sobre mitología Ce que vous ne saviez pas sur la mythologie Quello che non sapevate sulla mitologia 神話について知らなかったこと

Μύθος, απ΄όπου προέρχονται και οι λέξεις μυθιστόρημα, παραμύθι, μυθολογία, Myth, whence the words novel, fairy tale, mythology,

λέγεται η εξήγηση με την οποία οι θεολόγοι μύστες με λογικά επιχειρήματα κάνουν μύηση κάποιου στα θεία ||||||||initiates|||||initiation|||divine matters is the explanation by which theologian mystics with logical arguments initiate one into the divine

και γενικά στα υπερφυσικά μυστήρια, όπως το πως και ποιος γέννησε τον κόσμο και τους θεούς, ||||||||and||||||| and generally the supernatural mysteries, such as how and who gave birth to the world and the gods,

το ποιος και πως δημιούργησε τον άνθρωπο, τι γίνεται η ψυχή μετά θάνατο , καθώς και στις βαθύτερες έννοιες που εμπεριέχονται στους Μύθους του Αισώπου ||||||||||||||||deeper|||are contained|||| who and how created man, what happens to the soul after death, as well as to the deeper meanings contained in the Myths of Aesop

και ως εκ τούτου ο μύθος αφενός θεωρείται σεβαστός, ιερός και αφετέρου ετυμολογείται από το ρήμα μυέω- ώ – μυούμαι, εμυήθην, όπως θα δούμε πιο κάτω. ||||||on one hand|||sacred||on the other hand|is derived||||initiate||I am initiated|I was initiated||||| and therefore the myth is considered revered, sacred and on the other hand is etymologically derived from the verb myoeo - ou myoumi, emithi , as we will see below.

Όπου η επιστήμη αδυνατεί να δώσει απάντηση, όπως π.χ. στα θέματα φαντασίας, αυτό το κάνει η θρησκεία μέσω της μυθολογίας |||fails||||||||||||||||| Wo die Wissenschaft keine Antwort gibt, wie z.B. Was die Fantasie angeht, tut dies die Religion durch die Mythologie Where science fails to give an answer, such as e.g. in matters of fantasy, this is what religion does through mythology

και συνεπώς η Μυθολογία είναι τμήμα της φιλοσοφίας και όργανο ειδικά της Θεολογίας. ||||||||||||Theology and therefore Mythology is part of philosophy and an instrument especially of Theology.

Μύθοι υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες και βεβαίως και στο Χριστιανισμό. ||||||||||Christianity Myths exist in all religions and of course in Christianity.

Για παράδειγμα ο μύθος του Άδη, του κάτω κόσμου, υπάρχει και στη Χριστιανική και στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία. For example, the myth of Hades, of the underworld, exists in both Christianity and the Ancient Greek Religion.

Η λέξη μύθος παράγεται από το ρήμα μυέω – μυώ, παθητική φωνή μυούμαι μέλλων μυθήσομαι, μετοχή μυθησάμενος,η,ο, ||||||||I am initiated|||||I will be initiated||having spoken|| The word myth is derived from the verb myeo - myo, passive voice myouma mellon mithosomai, share mythisamenos, the, the,

αόριστος εμύθην, υποτακτική να μυθώ κ.α. |I was told|||I myth|| indefinite emythin, submissive to initiate etc.

Από το ίδιο ρήμα παράγονται και οι λέξεις: μύστης (= αυτός που γνωρίζει τα μυστήρια και κάνει μυήσεις), ||||||||initiate||||||||initiations The words are also derived from the same verb: mystic (= one who knows the mysteries and makes initiations),

μυστήριο (= το δυσεξήγητο, που λύνει, αναλύει κλπ ο μύστης ) κ.α. ||hard to explain|||||||| mystery (= the inexplicable, which the mystic solves, analyzes, etc.) etc.

Ο μύθος δεν πρέπει να συγχέεται με το μυθιστόρημα και το παραμύθι. |||||be confused|with||||| The myth should not be confused with the novel and the fairy tale.

Ο μύθος και το μυθιστόρημα εξιστορούν γεγονότα, απλά αφενός είναι της φαντασίας, υποθετικά |||||narrate||||||| Mythos und Roman erzählen von Ereignissen, nur sind sie einerseits imaginär, hypothetisch Myth and the novel narrate events, they are simply imaginary on the one hand, hypothetical

και αφετέρου το μυθιστόρημα είναι η φανταστική ή άλλως υποθετική ανθρώπινη ιστορία, ενώ μύθος είναι η εξιστόρηση για τα θεία και γενικά τα υπερφυσικά όντα. |||||||||hypothetical|||||||narrative|||||||| und andererseits ist der Roman die imaginäre oder auf andere Weise hypothetische menschliche Geschichte, während der Mythos die Erzählung über das Göttliche und die übernatürlichen Wesen im Allgemeinen ist. and on the other hand the novel is the imaginary or otherwise hypothetical human story, while myth is the narration about the divine and the supernatural beings in general.

Αντίθετα το παραμύθι είναι η φανταστική εξιστόρηση που υπερβαίνει τη λογική (όπως π.χ. ότι τα δέντρα, τα βουνά και τα ζώα μιλούν κλπ) ||||||||transcends||||||||||||||| On the contrary, the fairy tale is the imaginary story that goes beyond logic (such as that trees, mountains and animals speak, etc.)

οπότε η εξιστόρηση αυτή είναι μόνο για μικρά παιδιά, που ακόμη δεν έχουν αποκτήσει πλήρη λογική. so this story is only for young children, who have not yet acquired full logic.

Μυθολογία λέγεται το σύνολο των μύθων, τμήματα της οποίας είναι η κοσμογονία και η θεογονία. |||||myths||||||||| Mythology is the set of myths, parts of which are cosmogony and theogony.

Για παράδειγμα στη «Θεογονία» του Ησιόδου αναφέρονται πολλοί μύθοι, όπως ότι αρχικά υπήρχε το Χάος, το οποίο γέννησε τη Γη, ||||||are mentioned||||||||||||| For example, in the "Theogony" of Hesiod, many myths are mentioned, such as that initially there was Chaos, which gave birth to the Earth,

ακολούθως η Γη γέννησε τον Ουρανό και μετά η Γη δαμάστηκε από τον Ουρανό και γέννησε τα άστρα, τα βουνά κλπ, καθώς και τους Τιτάνες, subsequently||||||||||was tamed|||||||||||||| then the Earth gave birth to Uranus and then the Earth was tamed by Uranus and gave birth to stars, mountains, etc., as well as Titans,

Κρόνο, Ρέα και τους υπόλοιπους και ακολούθως από τον Κρόνο και τη Ρέα γεννήθηκε ο θεός Δίας, παιδιά του οποίου ήταν οι άλλοι θεοί Αθηνά, Απόλλων κλπ. Cronus, Rhea and the rest followed by Cronus and Rhea born Zeus, children whose were the other gods Athena, Apollo, etc.

Σημειώνεται ότι στους αρχαίους αιγυπτιακούς και αρχαίους ελληνικούς μύθους γίνεται προσωποποίηση, ανθρωποποίηση των υπερφυσικών δυνάμεων, ||||Egyptian||||||personification|humanization||supernatural| Note that in ancient Egyptian and ancient Greek myths is personification, humanization of supernatural forces ,

των κύριων συστατικών στοιχείων του σύμπαντος όπως της Γης, της Ζωής, του Πνεύματος κλπ με τις καλούμενες επωνυμίες, |main|elements||||||||||Spirit||||called|nomenclatures the main constituents of the universe such as Earth, Life, Spirit, etc. with the so-called names,

για παράδειγμα του Δία για τη ζωή, του Κρόνου για το χρόνο, της Δήμητρας για τη γη και ως εξ αυτού κλειδί για την πλήρη κατανόησή του μύθου είναι η ετυμολογία. |||||||||||||||||||||||||understanding of|||||etymology for example Zeus for life, Cronus for time, Demeter for earth and hence the key to full understanding of myth is the etymology.

Ο Πλάτων στην «Πολιτεία» αναφέρει ότι οι μύθοι, προφανώς συμπεριλαμβάνει και τα μυθιστορήματα και τα παραμύθια, |||||||||includes|||||| Plato states in "Politeia" that myths, obviously including novels and fairy tales,

στο σύνολο τους τίποτ' άλλο δεν είναι παρά ένα ψέμα, έχουν όμως και κάποιες αλήθειες μέσα. in their entirety are nothing but a lie, but they also have some truths in them.

Και, επειδή οι μύθοι λέγονται από τις μανάδες και τις παραμάνες στα παιδιά, οπότε με αυτούς διαπλάθονται οι ψυχές των νέων, |||||||mothers|||nurses||||||are shaped|||| And, because the myths are told by the mothers and the nannies to the children, so with them the souls of the young are shaped, it

πρέπει να ελεγχθεί ποιοι από αυτούς θα πρέπει να λέγονται στα παιδιά, γιατί ορισμένοι από αυτούς, ακόμη και από εκείνους του Ομήρου και του Ησιόδου, ||be checked|||||||||||||||||||||| must be checked which of them should be told to the children, because some of them, even those of Homer and Hesiod,

λένε πράγματα φοβερά, όπως ότι οι θεοί φιλονικούν μεταξύ τους, ότι όλα τα κακά οφείλονται στους θεούς κ.α. ||||||||||||||are due|||| they say terrible things, such as that the gods quarrel with each other, that all evil is due to the gods, etc.

και κατόπιν αυτού αυτοί πρέπει να απαγορευτούν και να λέγονται μόνο αυτοί οι μύθοι που πραγματικά διαπλάθουν τις ψυχές των παιδιών στην αρετή. ||||||be prohibited||||||||||shape||||||virtue and after that they should be banned and only those myths that really shape the souls of children in virtue should be told.

Σύμφωνα με τον αρχαίο συγγραφέα Διόδωρο Σικελιώτη οι πρώτοι μύθοι για τη γένεση των Θεών ανάγονται στην Αίγυπτο. |||||Diodorus Sicul|||||||creation|||trace back|| According to the ancient writer Diodorus Sikeliotis, the first myths about the birth of the gods date back to Egypt.

Ο Διόδωρος το υποστηρίζει, έχοντας υπόψη του, προφανώς τα λεγόμενα του Ηρόδοτου, Diodorus supports this, obviously having in mind the words of Herodotus,

ο οποίος αναφέρει ότι όταν πήγε στη Μέμφιδα της Αιγύπτου οι εκεί ιερείς του Ηφαίστου του είπαν ότι αυτοί πρώτοι ανακάλυψαν, παρατηρώντας τα άστρα, |||||||||||||||||||||observing|| who states that when he went to Memphida in Egypt, the priests of Hephaestus told him that they were the first to discover, observing the stars,

το (ηλιακό) έτος και χώρισαν τις εποχές του σε δώδεκα μέρη, 12 μήνες και κάθε μήνα σε 30 ημέρες και ακολούθως αυτοί πρώτοι αφενός έδωσαν επωνυμίες στους 12 θεούς, ||||divided||||||||||||||||||||| the (solar) year and separated the seasons. in twelve parts, 12 months and every month for 30 days and then they first on the one hand gave names to the 12 gods,

επειδή αρχικά οι θεοί δεν είχαν ονόματα και αφετέρου έκαναν εικόνες, βωμούς, γιορτές, αγάλματα και ναούς στους θεούς |||||||||||altars|||||| because initially the gods did not have names and on the other hand they made icons, altars, feasts, statues and temples to the gods

και μετά ο Όμηρος και ο Ησίοδος είναι αυτοί που τα έθεσαν πιο σωστά. ||||||Hesiod|||||set|| and then Homer and Hesiod are the ones who put them more correctly.

Ο Διόδωρος Σικελιώτης, αλλά και ο Στράβων κ.α., αναφέρουν επίσης ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και αρχαίοι Έλληνες νομοθέτες, ήδη από την εποχή του Μίνωα, ||||||Strabo||||||||||||lawgivers|||||| Diodorus Sikeliotis, but also Stravon and others, also mention that the ancient Egyptians and ancient Greek legislators, since the time of Minos,

έλεγαν ότι έπαιρναν τους νόμους τους από τους θεούς, με σκοπό να τους σέβονται οι άνθρωποι και έτσι να δημιουργηθεί μια καλύτερη κοινωνία. said that they took their laws from the gods, in order for people to respect them and so to create a better society.

Συνεπώς η ελληνική μυθολογία είναι αφενός από τις αρχαιότερες του κόσμου, αφού οι πηγές της ανάγονται στην αρχαία Αίγυπτο και στη Μινωϊκή Κρήτη ||||||||oldest|||||||||||||Minoan| Therefore, Greek mythology is on the one hand one of the oldest in the world, since its sources date back to ancient Egypt and Minoan Crete

και αφετερου απο τις πλουσιότερες αφού οι πηγές της είναι τα έπη Ιλιάδα και Οδύσσεια του Ομήρου |on the other hand||||||||||||||| and on the other hand one of the richest since its sources are the epics Iliad and Odyssey of Homer

και τα ποιητικά έργα «Θεογονία» και «Έργα και Ημέραι» του Ησιόδου, τα οποία αναφέρονται στην αρχαία ελληνική αντίληψη για τη δημιουργία του κόσμου, ||poetic||||||Works and Days|||||||||||||| and the poetic works "Theogony" and " Works and Days ”of Hesiod, which refer to the ancient Greek conception of the creation of the world,

τη διαδοχή των θείων κυβερνητών, τη διαδοχή των ανθρώπινων εποχών, την προέλευση του ανθρώπινου δράματος και των θυσιαστικών πρακτικών. |succession||divine|governors||||human||||||drama|||sacrificial|practices the succession of divine rulers, the succession of human times, the origin of human drama and sacrificial practices.

Διάφοροι μύθοι έχουν επίσης συντηρηθεί από τμήματα ποιημάτων του επικού κύκλου, λυρικά ποιήματα, έργα τραγωδών του 5ου αιώνα π.Χ., ||||been preserved|||of poems||||lyric poems|||tragedians||||| Various myths have also been preserved from sections of poems of the epic cycle, lyric poems, works of tragedy of the 5th century BC,

γραφές των μελετητών και των ποιητών της ελληνιστικής περιόδου και κείμενα από συγγραφείς των ρωμαϊκών χρόνων, όπως του Πλούταρχου και του Παυσανία. writings||of the scholars|||poets||Hellenistic|||||||||||||| writings of scholars and poets of the Hellenistic period and texts by writers of Roman times, such as Plutarch and Pausanias.

Η ελληνική μυθολογία έχει ουσιώδη επιρροή στο δυτικό πολιτισμό γενικότερα, στη φιλοσοφία του, στην ιστορία του, στην πολιτική του, ||||substantial|||||||||||||| Greek mythology has a substantial influence on Western culture in general, its philosophy, history, politics,

στις τέχνες και στη λογοτεχνία του και θεωρείται βασικό στοιχείο της δυτικής κληρονομιάς. arts and literature and is considered a key element of Western heritage.

Αποτελεί δε μέρος της εκπαίδευσης, από νεαρή ηλικία, σε πολλές δυτικές χώρες με σημαντική ελληνομάθεια. ||||||young||||||||Greek language proficiency It is part of education, from a young age, in many western countries with significant Greek learning.

Ποιητές, διανοούμενοι και καλλιτέχνες από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα έχουν αντλήσει από την ελληνική μυθολογία έμπνευση, |intellectuals||||||||||drawn||||| Poets, intellectuals and artists from ancient times until today have drawn inspiration from Greek mythology,

έχουν αποδώσει σύγχρονες έννοιες και ανακαλύψει σχετικότητα με τα κλασσικά μυθολογικά θέματα και το σύγχρονο κόσμο. |have rendered|||||relativity||||||||| have rendered modern concepts and discovered relativity to classical mythological themes and the modern world.