×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην πολιτική για τα cookies.


image

TedX, The happiness advantage | Leda Karabela | TEDxThessaloniki

The happiness advantage | Leda Karabela | TEDxThessaloniki

Μετάφραση: Leda Karabela Επιμέλεια: Dimitra Papageorgiou

Έχοντας 2 πατρίδες, ζω μια διάσταση.

Η μια πατρίδα μου είναι η Καλιφόρνια, όπου εκεί είμαι "The Greek chick"

και η άλλη πατρίδα μου φυσικά είναι η Ελλάδα, όπου συνήθως με λένε Καλιφορνέζα,

ενίοτε προσπαθούν να μου πουν ότι είμαι και "Αμερικανάκι". Εσείς θα το κρίνετε.

Αυτή η διάσταση λοιπόν για πάρα πολλά χρόνια, μου δημιούργησε μια διελκυστίνδα μεταξύ

αρνητικού/θετικού, άσπρο/μαύρο, όμορφο/άσχημο, κουτό/έξυπνο και όλες τις αντιθέσεις.

Με το πέρασμα του χρόνου όμως κατάλαβα ότι αυτό που είναι οι δυο πλευρές,

τα δύο άκρα, καμιά φορά είναι σαν ένας καθρέφτης.

Είναι σαν τα χέρια μας τα οποία δεν είναι τα ίδια,

το ένα είναι αριστερά, το άλλο είναι δεξιά αλλά είναι το ίδιο πράγμα.

Ο διαβολάκος που έχω μέσα μου, κάποια στιγμή όταν τα παιδιά - στα οποία υποκλίνομαι-

οι εθελοντές και η οργανωτική επιτροπή του ΤΕDx Θεσσαλονίκης - μου ζήτησαν να σκεφτώ αν θα ήθελα να μιλήσω, στην αρχή

σκέφτηκα μήπως θα έπρεπε να μιλήσω για την αμαρτία - "sin";

Έξαλλου είναι τόσο όμορφη η αμαρτωλή κατάσταση και το θετικό και το αρνητικό της.

Αλλά ας σοβαρευτούμε!

Προέρχομαι από την Καλιφόρνια, εκεί έχω το σπίτι μου, έχω και ένα σπίτι εδώ στην Ελλάδα.

Λέω σε πάρα πολλούς, ότι σήμερα με όλα τα χρόνια που έχω ζήσει έξω,

και δεν έχω ζήσει μόνο στην Αμερική, έχω ζήσει και στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή

θα προτιμούσα να ήμουν στην Ελλάδα.

Η Καλιφόρνια φημίζεται για μια κατάσταση - εκτός από το Χόλιγουντ και την Σίλικον Βάλλεϊ

τα 2 άκρα, η τεχνολογία και η σιλικόνη από την άλλη πλευρά του νομίσματος, για μια κατάσταση Ζεν.

Όμορφοι άνθρωποι, υγιεινά ηλιοκαμένοι, "πολιτικώς ορθοί"

που μιλάνε για φιλοσοφίες, γκρουπ χάγκς, χαμόγελα,

αντίστοιχα αν ήμασταν εμείς Θεσσαλονικείς, που είμαστε

μερικοί από μας Θεσσαλονικείς στη Σίλικον Βάλλεϊ,

προσπαθούμε να βρούμε την έκφραση του "χαλαρά, χαλαρά."

Είναι η Καλιφόρνια - έχει τέτοιο πνεύμα.

Αλλά μιλώντας για αισιοδοξία και για θετική ψυχολογία, θα ήθελα -

και πολλοί φίλοι μου που το άκουσαν μου λένε: "Μα, καλά, είσαι τρελή;"

Τώρα, μαύρα πράγματα, ανεργίες, κοψίματα συντάξεων, μισθών,

ακούμε στους νέους ανεργία μέχρι 60%

εσύ θα είσαι θετική; Μπορείς να βρεις ευχάριστα πράγματα;

Θέλω εδώ να θυμίσω και κάποιους από τους "συν" ομιλητές μου -

και σας ευχαριστώ γιατί με διδάξατε σήμερα πάρα πολλά πράγματα και γι' αυτό είμαι ευγνώμων,

ανέφεραν την Πολυάννα. Δεν ξέρω πόσοι από σας την έχουν διαβάσει,

Ήταν ένα μικρο κοριτσάκι όπου η Πολυάννα έβλεπε τα πράγματα πάντοτε όμορφα.

Θέλω εδώ να τονίσω ότι ο"Πολυαννισμός" που είναι πλέον ένας όρος έχει να κάνει με την μη ρεαλιστική αισιοδοξία.

Είναι όμως τα πράγματα έτσι;

Κακά πράγματα...Ο Θεός ή η Θεά - εξαρτάται από τι πιστεύει ο καθένας, έβαλε στο παιχνίδι του πλανήτη,

ερπετά, κακούς, οδηγούς που κάθεσαι στο αριστερό φανάρι και περιμένεις στη σειρά σου

και έρχεται ένας από τα αριστερά, περνάει και με κόκκινο, γιατί δεν έρχεται κανένας από απέναντι...

και κάθεσαι εσύ και τον κοιτάς...

Και υπάρχουν πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε δυσκολία, δυσφορία..

Τι κάνουμε για όλα αυτά; Τι είναι λοιπόν τα θέλω μας, τι είναι η ευτυχία;

Βλέπουμε κάτι, μας αρέσει, θέλουμε να το πάρουμε...

πηγαίνουμε το παίρνουμε, εκπληρώνουμε την επιθυμία μας, το όνειρό μας

και μετά κάτι άλλο μας κινεί το ενδιαφέρον

και πάμε παρακάτω και μπαίνουμε σ' αυτό το σπιράλ.

Είμαι βέβαιη ότι αν ρωτούσα το κοινό - και το webcast

- όσοι παρακολουθούν το ΤΕDx στη Θεσσαλονίκη,

ερώτηση του τύπου "Πόσοι από σας είστε ευτυχισμένοι;"

ή "όσοι δεν είστε ευτυχισμένοι, θα θέλατε να είστε ευτυχισμένοι;"

μερικοί θα λέγανε "Ναι" και στις δυο ερωτήσεις.

Το ενδιαφέρον είναι - και έχουν γίνει τέτοιες έρευνες,

και έχει γίνει ένα τέτοιο παρόμοιο πείραμα σε άλλο κοινό

ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν θα έλεγαν τίποτα.

Πρέπει λοιπόν να πολεμήσουμε την αδιαφορία,

γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι, τους νοιάζει, θέλουν να κάνουν κάτι για οποιαδήποτε κατάσταση βρίσκονται - και σε άλλους

δεν τους νοιάζει καθόλου. Βυθιζόμαστε σε ένα τέλμα.

Ας καταπολεμήσουμε λοιπόν την αδιαφορία.

Θέλω εδώ να θυμίσω τον Μαρκ Τουέιν.

Μια ιστορία του Τομ Σώγιερ.

Σαν και μένα, μπόμπιρας σκανδαλώδης και γεμάτος περιπέτειες έμπαινε όλο σε φασαρίες. Είχε μια θεία, τη Θεία Πόλλυ - έκανε φυσικά κάτι -

και για να τον τιμωρήσει η θεία του η Πόλλυ

τον έβαλε ένα Σάββατο πρωί που ήταν φυσικά Σαββατοκύριακο

και όλα τα αγόρια της συμμορίας του Τομ

κατέβαιναν στον Μισισιπή να βλέπουν τα ατμόπλοια

τον έβαλε να αρχίσει να βάφει έναν φράκτη.

Σάββατο πρωί λοιπόν, περνάνε τα διάφορα αγόρια, κοροϊδεύουν τον Τομ Σώγιερ.

Ο Τομ εκεί αναγκαστικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί φοβάται τη Θεία Πόλλυ

και αγκομαχώντας, ξαφνικά του έρχεται μια φαεινή ιδέα.

Ο επόμενος λοιπόν φίλος που έρχεται - κοροϊδεύοντας τον Τομ γιατί

"κοίτα ρε μεγάλε, εμείς πάμε να παίξουμε στα ποτάμια

και να διασκεδάσουμε και εσύ κάθεσαι εδώ και βάφεις"

Ο Τομ ακολουθεί την εξής τακτική: Συνεχίζει να βάφει αμέριμνος, δε δίνει σημασία

ο Μπεν εξακολουθεί να τον τσιγκλάει..

Σε κάποια στιγμή γυρνάει ο Τομ και του λέει: "Μα σοβαρολογείς;

Θα αφήσω εγώ τον φράκτη που τον βάφω- που είναι

τόσο δύσκολο να τον βάψει ένα αγόρι στην ηλικία μου

για να 'ρθω μαζί σου στο ποτάμι μαζί με όλους τους άλλους; Είσαι σοβαρός;"

Και για να μην σας το πολυλογώ, καταλαβαίνετε τι συμβαίνει -

καταλήγει φυσικά ο Μπεν να πάρει από τον Τομ

τη βούρτσα και να βάφει αυτός στη θέση του τον φράκτη.

Τι θέλει λοιπόν να μας πει ο ποιητής; Μεγάλος Μαρκ Τουέιν.

Δεν λέει τίποτα άλλο πάρα - τα πράγματα μπορούμε να τα δούμε - όπως είπε και ο Γιώργης -

από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Η ίδια ακριβώς κατάσταση μπορεί να παρουσιαστεί διαφορετικά.

Από μας εξαρτάται.

Χρήμα...

Φέρνει το χρήμα την ευτυχία;

Κλασσική ερώτηση και τι είναι ευτυχία...

Αλλά αυτό θα το πούμε μετά.

Θα είχα να σας κάνω την εξής προσφορά: Όλοι φαντάζομαι - ίσως, ελπίζω όχι -

αλλά φαντάζομαι ότι θα ξέρετε κάποιον που ίσως να έχει χάσει τη δουλειά του.

Ερχόμουν λοιπόν εγώ και σας έλεγα - ΟΚ, έχω όχι μια, αλλά δυο περιπτώσεις.

Όπου έχω δουλειές και θέλω να επιλέξετε μεταξύ 2 θέσεων.

Η μια θα σας πληρώνει 90.000 ευρώ το χρόνο

- είναι και πολύ ακριβοπληρωμένη δουλειά, στελεχειακή-

και η άλλη θα σας πληρώνει 85.

5000 ευρώ. 5000 - πολλά πράγματα μπορείς να κάνεις με 5000 ευρώ, σωστά;

Υποθέτω - δεν ξέρω πόσοι και δεν θέλω να κάνω έρευνα - αλλά

πάρα πολλοί πιθανότατα να επιλέγατε το 90 το χρόνο.

Αλλά...trick question! (ερώτηση παγίδα)

Αν σας έλεγα ότι ξέρετε κάτι;

Στην πρώτη τη δουλειά που πληρώνει 90 είστε σε μια ομάδα

όπου όλοι οι άλλοι πληρώνονται περισσότερο από εσάς

και εσείς είστε ο πιο χαμηλοπληρωμένος.

Και εκτός από αυτό, είναι και κάτι το οποίο είναι τόσο μονότονο και τόσο ρουτίνα

και δεν έχει και τόσο πολύ ενδιαφέρον.

Και η δεύτερη περίπτωση με τα 5000 ευρώ λιγότερο, είστε με φίλους σας -

ας πούμε ότι είναι ένα start up που έχει ξεκινήσει σε ένα από τα διαλείμματα του TEDxThessaloniki

εδώ στο Ολύμπιον γιατί σκεφτήκατε μια ιδέα...

έχετε βρει και ένα επενδυτικό fund.

Δεν ξέρω αν ένας φίλος μου που έχει έρθει

από το Silicon Valley είναι ακόμα εδώ,

ο Θανάσης, ο οποίος χρηματοδοτεί τέτοιες νεαρές επιχειρηματικές ιδέες

και όχι μόνο εκπληρώνετε λοιπόν με τους φίλους σας και την παρέα σας

το όνειρό σας, αλλά επειδή έχετε πάρει και τη θέση του CEO, ηγείστε και της ομάδας.

Δεν ξέρω αν η επιλογή σας θα ήταν η ίδια ακούγοντας το για πρώτη φορά.

Έχουμε γίνει όλοι οικονομολόγοι τα τελευταία χρόνια.

Ακαθάριστο εγχώριο προϊόν/ Gross Domestic Product.

Τι σχέση έχει αυτό με την ευτυχία και γιατί το αναφέρω;

Στη δεκαετία του 70 στο σουλτανάτο του Μπρουνέι, πολύ πλούσιο κράτος,

ο κυβερνήτης, ο πρίγκηπας του Μπρουνέι, έκανε μια έρευνα στους υπηκόους του

οι οποίοι πραγματικά είχαν υγειά, είχαν διάφορα πράγματα

αλλά ανακάλυψε ότι δεν ήταν ευτυχισμένοι.

Και έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε μια ιδέα που ξεκίνησε από τότε

που λέγεται στα Αγγλικά Gross National Happiness Index -

Ακαθάριστος Εγχώριος Δείκτης Ευτυχίας που δεν έχει καμιά σχέση με το οικονομικό κομμάτι.

Και έτσι φτάσαμε τον Αύγουστο του 2011 στη Γεν. Συνέλευση

των Ηνωμένων Εθνών το Gross National Happiness Index να υιοθετηθεί και μάλιστα να υπάρχει οδηγία

ώστε να παροτρύνονται τα κράτη-μέλη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ

να εφαρμόσουν προγράμματα αναπτυξιακά που θα μπορέσουν

να δώσουν στους πολίτες τους την έννοια της ευδαιμονίας

και μέσα σ' αυτό πέφτουν πάρα πολλά πράγματα και πάρα πολλοί παράγοντες.

Σήμερα είναι 13 Απριλίου. Αν γκουγκλαρετε "National Happiness Day"

στο Vermont στην Αμερική που είναι μια από τις πιο φιλελευθερες πολιτείες

γιορτάζεται για ένα τριήμερο και σήμερα ολοκληρώνεται

"Happiness Day for the State of Vermont."

Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι; Πιθανόν, αλλά κάτι πιθανόν να ξέρουν.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να ξανασκεφτούμε τα πάντα. Ας ξαναρχίσουμε από την αρχή.

Προσδοκίες είναι στη ρίζα κάθε πιθανού κακού. Το πώς, τι περιμένουμε...

είτε θα εκπλαγούμε ευχάριστα αν οι προσδοκίες μας είναι μικρές είτε το ανάποδο.

Μεγάλος Bill Watterson ο αγαπημένος μου Κάλβιν

είναι ένα αντιπροσωπευτικό για μένα καρτούν

γιατί κανένας δεν πρόκειται να μας χτυπήσει την πόρτα

και να 'ρθει η ευτυχία να μας βρει εκεί που καθόμαστε.

Και τέλος, τέλος μη ξεχνάτε κάτι.

Κοινή γαρ η μοίρα...

Θα πεθάνουμε!

Λοιπόν...ας πάμε σε συγκεκριμένα πράγματα. Δεν μ'αρέσει να δίνω συμβουλές.

Απλώς θέλω να σας κάνω μερικές ερωτήσεις και σκεφτείτε τες.

Επιτυχία

Πάρα πολύ υποκειμενική έννοια.

Τι είναι για τον καθένα μας, και τι μοιάζει; Πως είναι;

Μπορείτε να έχετε την προσοχή ώστε να μπορέσετε να συγκεκριμενοποιήσετε την ευτυχία;

Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας 10, 20, 30, 40 χρόνια από σήμερα

στο 2044, στο 2043, στο 2053

και να φανταστείτε πως θα θέλατε να είστε;

Περιστοιχισμένοι από οικογένεια, παιδιά, εγγόνια, με πάρα πολλά λεφτά,

γεμάτοι από εμπειρία, από πάρα πολλά ταξίδια - αυτό είναι θέμα προσωπικό

αλλά έχετε ή μπορείτε να πάρετε και να δημιουργήσετε το focus που χρειάζεται

για να κάνετε αυτή την εικόνα μια ορατή πραγματικότητα στην οποία θα μπορείτε να πάτε.

Πείσμα, επίμονη.

Αυτό το πείσμα που το ανέφεραν

πάρα πολλοί ομιλητές πριν από μένα και τους ευχαριστώ - είναι ότι σκοντάφτει και κάποια στιγμή σηκώνεσαι.

Και μετά θα ξανασκοντάψεις και ξανά και ξανά.

Αυτό το πράγμα να φας τα μούτρα σου αλλά να μην το βάλεις κάτω, το έχει η ψυχή μας;

Εμείς σαν Έλληνες, το έχουμε. Είναι στο DNA μας.

Καμιά φορά το ξεχνάμε και πρέπει να το ξαναβρούμε.

Πάρα πολλοί έρχονται και μου λένε "μα τι λες τώρα,

δεν είμαι καλή εγώ σ' αυτό...Δεν είμαι καλός."

Δεν θέλω να γίνετε καλοί σε κάτι. Θέλω να βρείτε

σε τι ήδη είστε καλοί και να γίνετε καλύτεροι.

Καλυτερεύστε και βελτιώστε αυτά που έχετε. Τα έχετε!

Όλοι είμαστε καλοί σε κάτι και φυσικά κακοί σε ορισμένα πράγματα.

Επικεντρωθείτε λοιπόν σ' αυτά τα πράγματα για τα οποία

νιώθετε περήφανοι γιατί τα κάνετε και γιατί τα κάνετε καλά.

Και είναι βέβαιο ότι μπορείτε να τα κάνετε ακόμα καλύτερα.

Ξαναγυρνώντας στον όρο του χαζοχαρούμενου ή της Πολυάννας

ποσο ρεαλιστικές είναι αυτές οι προσδοκίες σας και ποσο ρεαλιστικοί είναι οι στόχοι σας;

Και ξέρετε όσο ασκείστε και όσο τους μυς τους γυμνάζετε,

όπως πάμε στα γυμναστήρια και μερικοί έχουν personal trainers

και οι personal trainers τους γυμνάζουν και άλλο και τους

σπρώχνουν για να πάνε παρακάτω, τόσο οι μυς γυμνάζονται.

Όταν αυτό το πράγμα μάθεις και το κάνεις, θα το κάνεις όλο και περισσότερο.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα - δεν ξέρω πόσοι από εσάς

έρχεται η παραμονή Πρωτοχρονιάς και λέμε

Ου.. φέτος θα κόψω το κάπνισμα, θα κάνω δίαιτα, θα κάνω αυτό, θα κάνω το άλλο...

και το ξεκινάμε με πάρα πολλή φόρτσα, με πάρα πολλή αποφασιστικότητα...

περνάει μια βδομάδα, περνάει δεύτερη,

περνάει ο πρώτος μήνας και μετά φυσικά όλο και πέφτει.

Αυτό το πράγμα λοιπόν είναι άσκηση.

Ο Χρηστάκης είναι ένας Ελληνικής καταγωγής καθηγητής στο Χάρβαρντ που το 2008

έβγαλε μια μελέτη η οποία είναι σαν τον ιο της μεταδοτικότητας

και σε σχέση με την κοινωνικότητα.

Η συγκεκριμένη μελέτη ήταν για την παχυσαρκία

και αφορά το ανθρώπινο περιβάλλον το οποίο μας περιστοιχίζει

και ποιοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να μας τραβήξουν

ή να μας σπρώξουν να πάμε παρακάτω.

Σε ένα από τα διαλείμματα καθόμουν έξω και μιλούσα

στη Βάλια, στο Βαγγέλη, έξω εδώ στον Ξενοφώντα

όλα αυτά τα παιδιά είναι εθελοντές.

Και τους ρώτησα δυο πράγματα: Το πρώτο ήταν...

Παιδιά, εδώ δεν πληρώνεστε, το κάνετε εθελοντικά, τι παίρνετε από όλη αυτή την εμπειρία;

Και όπως καταλαβαίνετε με πάρα πολύ συγκίνηση και δεν είναι σύμπτωση το ότι λέμε το "συν"

έχω και συγκινηθεί, έχω και συνεπαρθεί από όλη αυτή τη σημερινή ιστορία...

Τα παιδιά είπαν ακριβώς αυτό. Ότι, "είμαστε όλοι μαζί, και παίρνουμε πράγματα.

Giving is the new getting.

Δεν χρειάζεσαι απαραίτητα χρήματα. Αγγίζει τη ψυχή σου κάτι;

Θέλεις να το κάνεις, έχεις κοινό όραμα με ανθρώπους

με τους οποίους μπορείς να κάνεις ίδια πράγματα;

Αυτό λοιπόν το πράγμα είναι κάτι που έχει αρχίσει και μετράει.

Αλλάζουν τα κοινωνικά δεδομένα.

Μάρτιν Σελιγκμαν, είναι ένας Αμερικανος Ψυχολόγος

ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της Θετικής Ψυχολογίας

και ο οποίος - αυτός το έχει πει, δεν είναι δικιά μου η συνταγή προς Θεού - έχει δώσει 5 πράγματα.

Το ένα είναι αυτή η προδιάθεση που έχουμε

για μια κατάσταση όπου γενικά τα πράγματα είναι καλά.

Βλέπουμε τα πράγματα όχι απαραίτητα γιατί δεν είναι μαύρα ή δεν είναι απαισιόδοξα

αλλά έχεις αυτή τη γενική τάση προς το ευ ζειν, προς την ευδαιμονία.

Πόσο απορροφάσαι από αυτό που κάνεις;

Μου έλεγε ο Ξενοφώντας πίσω

την ώρα που έβαζα τα μικρόφωνα, ότι έφυγε από δω - εθελοντής ο Ξενοφώντας -

έφυγε από δω χθες στις 5-5.30 το πρωί και γύρισε στις 7.30.

Αποφάσισε να μην κοιμηθεί.

Είναι βέβαιο ότι αυτό το πράγμα τον απορροφά. Και τον απορροφά γιατί;

Γιατί φτάνεις σε ένα σημείο όπου αυτό που κάνεις είναι τόσο πολύ ενδιαφέρον,

σε γεμίζει τόσο πάρα πολύ που δεν σε πειράζει να το κάνεις.

Στο Σιλικον Βάλλει, λένε κάτι ειδικά για τους νέους επιχειρηματίες -

ότι αν μπορείς να βρεις κάτι που θα το κάνεις χωρίς να πληρώνεσαι -

τότε τα πράγματα θα είναι πολύ καλά για σένα γιατί μια μέρα θα το πετύχεις.

Σχέσεις. Ξαναγυρνώντας πίσω στην έννοια του Χρηστάκη.

Πως μοιραζόμαστε τη ζωή μας με άλλους ανθρώπους;

Πάρα πολύ σημαντικό γιατί κανένας δεν είναι νησί. Δε ζούμε μόνοι μας.

Ακόμα και οι εσωστρεφείς άνθρωποι που αποτελούν περίπου 25% του πληθυσμού

παίρνουν ενέργεια γιατί χρειάζονται να αναζωογονηθούν μέσα τους και θέλουν σιγή,

αλλά τα ερεθίσματα εξακολουθούν να έρχονται απ' έξω.

Ανθρώπινος παράγοντας.

Η σημασία και η αξία που

έχουν ορισμένα πράγματα για μας...

και τέλος η έννοια αυτού που έχεις πετύχει,

τα δικά σου τα επιτεύγματα, τα δικά σου τα κατορθώματα, πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις περήφανος.

Οι σχέσεις είναι το καινούργιο νόμισμα.

Σεθ Γκόντιν για όσους έχουν σχέση με το μάρκετινγκ

μιλάει για την έννοια της φυλής, "tribes."

Είμαστε ομόκεντροι κύκλοι. Και τα social media έχουν φτάσει σε ένα σημείο

ώστε τα μηνύματα διαχέονται και πολλαπλασιάζονται

αλλά μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τους δικούς μας σκοπούς μέσα από τους κύκλους των ανθρώπων.

Επικοινωνείτε λοιπόν, ανοιχτείτε, ακούστε,

με πολλούς, γρήγορα και με ο, τι μέσο μπορείτε.

Do, do, do.

Δεν υπάρχουν προσπάθειες.

Το μόνο που σας απομένει είναι να κάνετε ορισμένα πράγματα.

Ήθελα να πω το εξής:

Το τελευταίο είναι κάτι που είναι για την ευγνωμοσύνη.

Ξεχνάμε να νιώσουμε καλά γι' αυτά που έχουμε.

Εγώ σήμερα είμαι ευγνώμων. Γιατί πέρασα μια μέρα υπέροχη, γιατί πήρα έμπνευση

γιατί γνώρισα ανθρώπους που δεν τους ήξερα και με

τους οποίους ελπίζω να μπουν οι βάσεις μιας φιλίας,

και εδώ θα ήθελα να βάλω μαζί σας ένα στοίχημα.

Θα ήθελα - αν θέλετε - να κάνετε το εξής:

Επί δύο βδομάδες κάθε βράδυ όταν είστε έτοιμοι να κοιμηθείτε

Να θυμηθείτε την τρελή Καλιφορνέζα που θα σας έχει ζητήσει να κάνετε το εξής.

Να βρείτε από τις 24 ώρες που θα έχετε περάσει και ήσασταν ξύπνιοι και κυκλοφορούσατε -

για κάθε μέρα 3 πράγματα για τα οποία είστε ευγνώμονες. Και η ευγνωμοσύνη έχει να κάνει για το ότι ακούσατε speakers στο TED

την κυρία Μήττα η οποία έκανε πολλούς από μας να βουρκώσουν,

γιατί ήταν ένα χαμόγελο...

σας βάζω το στοίχημα λοιπόν ότι την πρώτη φορά

που θα το κάνετε, ίσως να βρείτε το πρώτο εύκολα.

Το δεύτερο χμμ... το τρίτο θα έχετε δυσκολία να το βρείτε.

Και σκεφτείτε ότι γενικότητες δεν παίζουν. Είμαι καλά, και δεν έχω πρόβλημα.

Συγγνώμη, δεν παίζουν. Έουν να κάνουν με την καθημερινότητα σας, με την ήμερα.

Πράγματα μικρά τα οποία σας κάνουν να νιώθετε ευγνώμονες. Είναι μια άσκηση.

Λοιπόν...αν αυτό το κάνεις την πρώτη μέρα θα δυσκολευτείς. Τη δεύτερη ίσως...

Σιγά σιγά, στο τέλος των 2 εβδομάδων θα φτάσετε

σε ένα σημείο όπου θα σας γίνει κάπως συνήθεια.

Και μπορεί να περπατάτε στο δρόμο και να δείτε κάτι,

και αυτό που θα δείτε να σας είναι πολύ πιο κοντά σας ώστε να μπορέσετε να το κάνετε.

Σκεφτείτε ότι όλοι έχουμε το "bucket list." Κάτι θέλουμε να κάνουμε πριν πεθάνουμε.

Λοιπόν, κάντε το!

Μη φοβηθείτε, μπορείτε, είστε εδώ και έχετε αντέξει τόσες ώρες

και προφανώς θέλετε και είστε εδώ. Αυτό σημαίνει πολλά.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

The happiness advantage | Leda Karabela | TEDxThessaloniki Der Glücksvorteil | Leda Karabela | TEDxThessaloniki The happiness advantage | Leda Karabela | TEDxThessaloniki La ventaja de la felicidad | Leda Karabela | TEDxThessaloniki L'avantage du bonheur | Leda Karabela | TEDxThessaloniki Przewaga szczęścia | Leda Karabela | TEDxThessaloniki A vantagem da felicidade | Leda Karabela | TEDxThessaloniki Преимущество счастья | Леда Карабела | TEDxThessaloniki Lyckans fördel | Leda Karabela | TEDxThessaloniki

Μετάφραση: Leda Karabela Επιμέλεια: Dimitra Papageorgiou Translator: Leda Karabela Reviewer: Dimitra Papageorgiou

Έχοντας 2 πατρίδες, ζω μια διάσταση. Having 2 homelands, I live in one dimension.

Η μια πατρίδα μου είναι η Καλιφόρνια, όπου εκεί είμαι "The Greek chick" My one home is California, where I am "The Greek chick"

και η άλλη πατρίδα μου φυσικά είναι η Ελλάδα, όπου συνήθως με λένε Καλιφορνέζα, And of course my other home is Greece where I am usually called

ενίοτε προσπαθούν να μου πουν ότι είμαι και "Αμερικανάκι". Εσείς θα το κρίνετε. Manchmal versuchen sie mir zu sagen, dass ich "Amerikaner" bin. Das können Sie selbst beurteilen. “the Californian,” and occasionally the Ugly American.

Αυτή η διάσταση λοιπόν για πάρα πολλά χρόνια, μου δημιούργησε μια διελκυστίνδα μεταξύ So, this division created a sort of a tag of war, a pull between

αρνητικού/θετικού, άσπρο/μαύρο, όμορφο/άσχημο, κουτό/έξυπνο και όλες τις αντιθέσεις. positive/negative, black/white, beautiful/ugly, smart/dumb and all the opposites.

Με το πέρασμα του χρόνου όμως κατάλαβα ότι αυτό που είναι οι δυο πλευρές, But with the passage of time, I understood that the two sides,

τα δύο άκρα, καμιά φορά είναι σαν ένας καθρέφτης. the 2 opposites, such as our hands, are like a mirror.

Είναι σαν τα χέρια μας τα οποία δεν είναι τα ίδια,

το ένα είναι αριστερά, το άλλο είναι δεξιά αλλά είναι το ίδιο πράγμα.

Ο διαβολάκος που έχω μέσα μου, κάποια στιγμή όταν τα παιδιά - στα οποία υποκλίνομαι-

οι εθελοντές και η οργανωτική επιτροπή του ΤΕDx Θεσσαλονίκης - μου ζήτησαν να σκεφτώ αν θα ήθελα να μιλήσω, στην αρχή

σκέφτηκα μήπως θα έπρεπε να μιλήσω για την αμαρτία - "sin";

Έξαλλου είναι τόσο όμορφη η αμαρτωλή κατάσταση και το θετικό και το αρνητικό της. It's so beautiful, the sinful situation and its positive and negative.

Αλλά ας σοβαρευτούμε!

Προέρχομαι από την Καλιφόρνια, εκεί έχω το σπίτι μου, έχω και ένα σπίτι εδώ στην Ελλάδα.

Λέω σε πάρα πολλούς, ότι σήμερα με όλα τα χρόνια που έχω ζήσει έξω,

και δεν έχω ζήσει μόνο στην Αμερική, έχω ζήσει και στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή

θα προτιμούσα να ήμουν στην Ελλάδα.

Η Καλιφόρνια φημίζεται για μια κατάσταση - εκτός από το Χόλιγουντ και την Σίλικον Βάλλεϊ California is famous for Silicon Valley on one end with its technology and its silicon

τα 2 άκρα, η τεχνολογία και η σιλικόνη από την άλλη πλευρά του νομίσματος, για μια κατάσταση Ζεν.

Όμορφοι άνθρωποι, υγιεινά ηλιοκαμένοι, "πολιτικώς ορθοί" Gorgeous, healthily tanned people, politically correct crowd who can philosophize,

που μιλάνε για φιλοσοφίες, γκρουπ χάγκς, χαμόγελα,

αντίστοιχα αν ήμασταν εμείς Θεσσαλονικείς, που είμαστε

μερικοί από μας Θεσσαλονικείς στη Σίλικον Βάλλεϊ,

προσπαθούμε να βρούμε την έκφραση του "χαλαρά, χαλαρά."

Είναι η Καλιφόρνια - έχει τέτοιο πνεύμα.

Αλλά μιλώντας για αισιοδοξία και για θετική ψυχολογία, θα ήθελα -

και πολλοί φίλοι μου που το άκουσαν μου λένε: "Μα, καλά, είσαι τρελή;"

Τώρα, μαύρα πράγματα, ανεργίες, κοψίματα συντάξεων, μισθών,

ακούμε στους νέους ανεργία μέχρι 60%

εσύ θα είσαι θετική; Μπορείς να βρεις ευχάριστα πράγματα;

Θέλω εδώ να θυμίσω και κάποιους από τους "συν" ομιλητές μου -

και σας ευχαριστώ γιατί με διδάξατε σήμερα πάρα πολλά πράγματα και γι' αυτό είμαι ευγνώμων,

ανέφεραν την Πολυάννα. Δεν ξέρω πόσοι από σας την έχουν διαβάσει, - and for that I am grateful - he mentioned Pollyanna.

Ήταν ένα μικρο κοριτσάκι όπου η Πολυάννα έβλεπε τα πράγματα πάντοτε όμορφα.

Θέλω εδώ να τονίσω ότι ο"Πολυαννισμός" που είναι πλέον ένας όρος I want to stress here that Polyannism is a concept that has to do with an unrealistic sort of optimism. έχει να κάνει με την μη ρεαλιστική αισιοδοξία.

Είναι όμως τα πράγματα έτσι;

Κακά πράγματα...Ο Θεός ή η Θεά - εξαρτάται από τι πιστεύει ο καθένας, έβαλε στο παιχνίδι του πλανήτη, each of us believes - put some interesting stuff in the planet mix.

ερπετά, κακούς, οδηγούς που κάθεσαι στο αριστερό φανάρι και περιμένεις στη σειρά σου

και έρχεται ένας από τα αριστερά, περνάει και με κόκκινο, γιατί δεν έρχεται κανένας από απέναντι...

και κάθεσαι εσύ και τον κοιτάς...

Και υπάρχουν πράγματα που μας κάνουν να αισθανόμαστε δυσκολία, δυσφορία..

Τι κάνουμε για όλα αυτά; Τι είναι λοιπόν τα θέλω μας, τι είναι η ευτυχία;

Βλέπουμε κάτι, μας αρέσει, θέλουμε να το πάρουμε... We see something; we like it; we want to go get it; and grab it.

πηγαίνουμε το παίρνουμε, εκπληρώνουμε την επιθυμία μας, το όνειρό μας

και μετά κάτι άλλο μας κινεί το ενδιαφέρον

και πάμε παρακάτω και μπαίνουμε σ' αυτό το σπιράλ.

Είμαι βέβαιη ότι αν ρωτούσα το κοινό - και το webcast

- όσοι παρακολουθούν το ΤΕDx στη Θεσσαλονίκη, and the web-cast crowd how many among you are happy...

ερώτηση του τύπου "Πόσοι από σας είστε ευτυχισμένοι;"

ή "όσοι δεν είστε ευτυχισμένοι, θα θέλατε να είστε ευτυχισμένοι;"

μερικοί θα λέγανε "Ναι" και στις δυο ερωτήσεις.

Το ενδιαφέρον είναι - και έχουν γίνει τέτοιες έρευνες, Yet, it's interesting - and there have been similar surveys among audiences -

και έχει γίνει ένα τέτοιο παρόμοιο πείραμα σε άλλο κοινό

ότι πάρα πολλοί άνθρωποι δεν θα έλεγαν τίποτα.

Πρέπει λοιπόν να πολεμήσουμε την αδιαφορία,

γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι, τους νοιάζει, θέλουν να κάνουν κάτι Many people do care; they want to do something about whatever situation they are in. για οποιαδήποτε κατάσταση βρίσκονται - και σε άλλους

δεν τους νοιάζει καθόλου. Βυθιζόμαστε σε ένα τέλμα.

Ας καταπολεμήσουμε λοιπόν την αδιαφορία. So, let's fight this tendency of indifference.

Θέλω εδώ να θυμίσω τον Μαρκ Τουέιν.

Μια ιστορία του Τομ Σώγιερ.

Σαν και μένα, μπόμπιρας σκανδαλώδης και γεμάτος περιπέτειες έμπαινε όλο σε φασαρίες. Είχε μια θεία, τη Θεία Πόλλυ - έκανε φυσικά κάτι -

και για να τον τιμωρήσει η θεία του η Πόλλυ

τον έβαλε ένα Σάββατο πρωί που ήταν φυσικά Σαββατοκύριακο

και όλα τα αγόρια της συμμορίας του Τομ

κατέβαιναν στον Μισισιπή να βλέπουν τα ατμόπλοια when all his friends were going to the Mississippi to watch the steamboats and play.

τον έβαλε να αρχίσει να βάφει έναν φράκτη.

Σάββατο πρωί λοιπόν, περνάνε τα διάφορα αγόρια, κοροϊδεύουν τον Τομ Σώγιερ. So, Saturday morning and all the boys come by and tease him because he is forced to paint instead of joining them.

Ο Τομ εκεί αναγκαστικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί φοβάται τη Θεία Πόλλυ

και αγκομαχώντας, ξαφνικά του έρχεται μια φαεινή ιδέα.

Ο επόμενος λοιπόν φίλος που έρχεται - κοροϊδεύοντας τον Τομ γιατί Exasperated he gets a great idea!

"κοίτα ρε μεγάλε, εμείς πάμε να παίξουμε στα ποτάμια

και να διασκεδάσουμε και εσύ κάθεσαι εδώ και βάφεις"

Ο Τομ ακολουθεί την εξής τακτική: Συνεχίζει να βάφει αμέριμνος, δε δίνει σημασία

ο Μπεν εξακολουθεί να τον τσιγκλάει..

Σε κάποια στιγμή γυρνάει ο Τομ και του λέει: "Μα σοβαρολογείς;

Θα αφήσω εγώ τον φράκτη που τον βάφω- που είναι

τόσο δύσκολο να τον βάψει ένα αγόρι στην ηλικία μου

για να 'ρθω μαζί σου στο ποτάμι μαζί με όλους τους άλλους; Είσαι σοβαρός;"

Και για να μην σας το πολυλογώ, καταλαβαίνετε τι συμβαίνει -

καταλήγει φυσικά ο Μπεν να πάρει από τον Τομ You expect me to abandon this and come with you? Are you crazy?...”

τη βούρτσα και να βάφει αυτός στη θέση του τον φράκτη.

Τι θέλει λοιπόν να μας πει ο ποιητής; Μεγάλος Μαρκ Τουέιν. So, what is Mark Twain trying to tell us? We can see things from different angles.

Δεν λέει τίποτα άλλο πάρα - τα πράγματα μπορούμε να τα δούμε - όπως είπε και ο Γιώργης -

από διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Η ίδια ακριβώς κατάσταση μπορεί να παρουσιαστεί διαφορετικά.

Από μας εξαρτάται.

Χρήμα... Money…Does money bring happiness? Classic question.

Φέρνει το χρήμα την ευτυχία;

Κλασσική ερώτηση και τι είναι ευτυχία...

Αλλά αυτό θα το πούμε μετά.

Θα είχα να σας κάνω την εξής προσφορά: Όλοι φαντάζομαι - ίσως, ελπίζω όχι - I have an offer for you: I imagine that some of you -hope not-

αλλά φαντάζομαι ότι θα ξέρετε κάποιον που ίσως να έχει χάσει τη δουλειά του.

Ερχόμουν λοιπόν εγώ και σας έλεγα - ΟΚ, έχω όχι μια, αλλά δυο περιπτώσεις.

Όπου έχω δουλειές και θέλω να επιλέξετε μεταξύ 2 θέσεων.

Η μια θα σας πληρώνει 90.000 ευρώ το χρόνο

- είναι και πολύ ακριβοπληρωμένη δουλειά, στελεχειακή-

και η άλλη θα σας πληρώνει 85.

5000 ευρώ. 5000 - πολλά πράγματα μπορείς να κάνεις με 5000 ευρώ, σωστά;

Υποθέτω - δεν ξέρω πόσοι και δεν θέλω να κάνω έρευνα - αλλά

πάρα πολλοί πιθανότατα να επιλέγατε το 90 το χρόνο.

Αλλά...trick question! (ερώτηση παγίδα)

Αν σας έλεγα ότι ξέρετε κάτι;

Στην πρώτη τη δουλειά που πληρώνει 90 είστε σε μια ομάδα

όπου όλοι οι άλλοι πληρώνονται περισσότερο από εσάς you are part of a team where everyone else gets more than you and you are the lowest paid team member.

και εσείς είστε ο πιο χαμηλοπληρωμένος.

Και εκτός από αυτό, είναι και κάτι το οποίο είναι τόσο μονότονο και τόσο ρουτίνα And on top of that, the job is so monotonous and dull and it's not really interesting.

και δεν έχει και τόσο πολύ ενδιαφέρον.

Και η δεύτερη περίπτωση με τα 5000 ευρώ λιγότερο, είστε με φίλους σας -

ας πούμε ότι είναι ένα start up που έχει ξεκινήσει σε ένα από τα διαλείμματα του TEDxThessaloniki

εδώ στο Ολύμπιον γιατί σκεφτήκατε μια ιδέα...

έχετε βρει και ένα επενδυτικό fund. And you have been funded by venture capital - and not only you fulfill

Δεν ξέρω αν ένας φίλος μου που έχει έρθει

από το Silicon Valley είναι ακόμα εδώ,

ο Θανάσης, ο οποίος χρηματοδοτεί τέτοιες νεαρές επιχειρηματικές ιδέες

και όχι μόνο εκπληρώνετε λοιπόν με τους φίλους σας και την παρέα σας

το όνειρό σας, αλλά επειδή έχετε πάρει και τη θέση του CEO, ηγείστε και της ομάδας. your dream but you are now also the CEO and you lead the team.

Δεν ξέρω αν η επιλογή σας θα ήταν η ίδια ακούγοντας το για πρώτη φορά.

Έχουμε γίνει όλοι οικονομολόγοι τα τελευταία χρόνια.

Ακαθάριστο εγχώριο προϊόν/ Gross Domestic Product.

Τι σχέση έχει αυτό με την ευτυχία και γιατί το αναφέρω;

Στη δεκαετία του 70 στο σουλτανάτο του Μπρουνέι, πολύ πλούσιο κράτος,

ο κυβερνήτης, ο πρίγκηπας του Μπρουνέι, έκανε μια έρευνα στους υπηκόους του

οι οποίοι πραγματικά είχαν υγειά, είχαν διάφορα πράγματα

αλλά ανακάλυψε ότι δεν ήταν ευτυχισμένοι.

Και έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε μια ιδέα που ξεκίνησε από τότε

που λέγεται στα Αγγλικά Gross National Happiness Index -

Ακαθάριστος Εγχώριος Δείκτης Ευτυχίας που δεν έχει καμιά σχέση με το οικονομικό κομμάτι.

Και έτσι φτάσαμε τον Αύγουστο του 2011 στη Γεν. Συνέλευση

των Ηνωμένων Εθνών το Gross National Happiness Index να υιοθετηθεί και μάλιστα να υπάρχει οδηγία

ώστε να παροτρύνονται τα κράτη-μέλη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ

να εφαρμόσουν προγράμματα αναπτυξιακά που θα μπορέσουν

να δώσουν στους πολίτες τους την έννοια της ευδαιμονίας

και μέσα σ' αυτό πέφτουν πάρα πολλά πράγματα και πάρα πολλοί παράγοντες.

Σήμερα είναι 13 Απριλίου. Αν γκουγκλαρετε "National Happiness Day"

στο Vermont στην Αμερική που είναι μια από τις πιο φιλελευθερες πολιτείες

γιορτάζεται για ένα τριήμερο και σήμερα ολοκληρώνεται

"Happiness Day for the State of Vermont."

Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι; Πιθανόν, αλλά κάτι πιθανόν να ξέρουν. Are they crazy? Maybe… or they may really be on to something.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να ξανασκεφτούμε τα πάντα. Ας ξαναρχίσουμε από την αρχή.

Προσδοκίες είναι στη ρίζα κάθε πιθανού κακού. Το πώς, τι περιμένουμε... Expectations: at the root of all possible evil. What we expect, will either

είτε θα εκπλαγούμε ευχάριστα αν οι προσδοκίες μας είναι μικρές είτε το ανάποδο.

Μεγάλος Bill Watterson ο αγαπημένος μου Κάλβιν Great Bill Watterson: My favorite Calvin, a representative cartoon character

είναι ένα αντιπροσωπευτικό για μένα καρτούν

γιατί κανένας δεν πρόκειται να μας χτυπήσει την πόρτα

και να 'ρθει η ευτυχία να μας βρει εκεί που καθόμαστε.

Και τέλος, τέλος μη ξεχνάτε κάτι.

Κοινή γαρ η μοίρα...

Θα πεθάνουμε!

Λοιπόν...ας πάμε σε συγκεκριμένα πράγματα. Δεν μ'αρέσει να δίνω συμβουλές.

Απλώς θέλω να σας κάνω μερικές ερωτήσεις και σκεφτείτε τες.

Επιτυχία

Πάρα πολύ υποκειμενική έννοια.

Τι είναι για τον καθένα μας, και τι μοιάζει; Πως είναι;

Μπορείτε να έχετε την προσοχή ώστε να μπορέσετε να συγκεκριμενοποιήσετε την ευτυχία; Can you be focused enough to make it specific?

Μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας 10, 20, 30, 40 χρόνια από σήμερα

στο 2044, στο 2043, στο 2053

και να φανταστείτε πως θα θέλατε να είστε;

Περιστοιχισμένοι από οικογένεια, παιδιά, εγγόνια, με πάρα πολλά λεφτά,

γεμάτοι από εμπειρία, από πάρα πολλά ταξίδια - αυτό είναι θέμα προσωπικό

αλλά έχετε ή μπορείτε να πάρετε και να δημιουργήσετε το focus που χρειάζεται

για να κάνετε αυτή την εικόνα μια ορατή πραγματικότητα στην οποία θα μπορείτε να πάτε.

Πείσμα, επίμονη. Grit, stubbornness…this stubbornness mentioned by many speakers today – and I thank them for it.

Αυτό το πείσμα που το ανέφεραν This stubbornness that they mentioned

πάρα πολλοί ομιλητές πριν από μένα και τους ευχαριστώ - είναι ότι σκοντάφτει και κάποια στιγμή σηκώνεσαι. You stumble, you fall and then you get up.

Και μετά θα ξανασκοντάψεις και ξανά και ξανά.

Αυτό το πράγμα να φας τα μούτρα σου αλλά να μην το βάλεις κάτω, το έχει η ψυχή μας;

Εμείς σαν Έλληνες, το έχουμε. Είναι στο DNA μας.

Καμιά φορά το ξεχνάμε και πρέπει να το ξαναβρούμε.

Πάρα πολλοί έρχονται και μου λένε "μα τι λες τώρα,

δεν είμαι καλή εγώ σ' αυτό...Δεν είμαι καλός."

Δεν θέλω να γίνετε καλοί σε κάτι. Θέλω να βρείτε

σε τι ήδη είστε καλοί και να γίνετε καλύτεροι.

Καλυτερεύστε και βελτιώστε αυτά που έχετε. Τα έχετε!

Όλοι είμαστε καλοί σε κάτι και φυσικά κακοί σε ορισμένα πράγματα.

Επικεντρωθείτε λοιπόν σ' αυτά τα πράγματα για τα οποία Focus on what you are proud of and those things you are good at.

νιώθετε περήφανοι γιατί τα κάνετε και γιατί τα κάνετε καλά.

Και είναι βέβαιο ότι μπορείτε να τα κάνετε ακόμα καλύτερα.

Ξαναγυρνώντας στον όρο του χαζοχαρούμενου ή της Πολυάννας

ποσο ρεαλιστικές είναι αυτές οι προσδοκίες σας και ποσο ρεαλιστικοί είναι οι στόχοι σας;

Και ξέρετε όσο ασκείστε και όσο τους μυς τους γυμνάζετε,

όπως πάμε στα γυμναστήρια και μερικοί έχουν personal trainers

και οι personal trainers τους γυμνάζουν και άλλο και τους

σπρώχνουν για να πάνε παρακάτω, τόσο οι μυς γυμνάζονται.

Όταν αυτό το πράγμα μάθεις και το κάνεις, θα το κάνεις όλο και περισσότερο.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα - δεν ξέρω πόσοι από εσάς A good example... New Year's Eve, and all those New Year resolutions…

έρχεται η παραμονή Πρωτοχρονιάς και λέμε

Ου.. φέτος θα κόψω το κάπνισμα, θα κάνω δίαιτα, θα κάνω αυτό, θα κάνω το άλλο... and we say: “This year, I will quit smoking, I will start dieting…

και το ξεκινάμε με πάρα πολλή φόρτσα, με πάρα πολλή αποφασιστικότητα...

περνάει μια βδομάδα, περνάει δεύτερη,

περνάει ο πρώτος μήνας και μετά φυσικά όλο και πέφτει.

Αυτό το πράγμα λοιπόν είναι άσκηση.

Ο Χρηστάκης είναι ένας Ελληνικής καταγωγής καθηγητής στο Χάρβαρντ που το 2008 Christakis is a Greek descent Harvard faculty member who in 2008

έβγαλε μια μελέτη η οποία είναι σαν τον ιο της μεταδοτικότητας published a social contagion study – on sociability.

και σε σχέση με την κοινωνικότητα.

Η συγκεκριμένη μελέτη ήταν για την παχυσαρκία

και αφορά το ανθρώπινο περιβάλλον το οποίο μας περιστοιχίζει

και ποιοι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να μας τραβήξουν

ή να μας σπρώξουν να πάμε παρακάτω.

Σε ένα από τα διαλείμματα καθόμουν έξω και μιλούσα

στη Βάλια, στο Βαγγέλη, έξω εδώ στον Ξενοφώντα

όλα αυτά τα παιδιά είναι εθελοντές.

Και τους ρώτησα δυο πράγματα: Το πρώτο ήταν... who are helping with today's event.

Παιδιά, εδώ δεν πληρώνεστε, το κάνετε εθελοντικά, τι παίρνετε από όλη αυτή την εμπειρία;

Και όπως καταλαβαίνετε με πάρα πολύ συγκίνηση και δεν είναι σύμπτωση το ότι λέμε το "συν"

έχω και συγκινηθεί, έχω και συνεπαρθεί από όλη αυτή τη σημερινή ιστορία...

Τα παιδιά είπαν ακριβώς αυτό. Ότι, "είμαστε όλοι μαζί, και παίρνουμε πράγματα.

Giving is the new getting.

Δεν χρειάζεσαι απαραίτητα χρήματα. Αγγίζει τη ψυχή σου κάτι;

Θέλεις να το κάνεις, έχεις κοινό όραμα με ανθρώπους

με τους οποίους μπορείς να κάνεις ίδια πράγματα;

Αυτό λοιπόν το πράγμα είναι κάτι που έχει αρχίσει και μετράει.

Αλλάζουν τα κοινωνικά δεδομένα.

Μάρτιν Σελιγκμαν, είναι ένας Αμερικανος Ψυχολόγος

ο οποίος θεωρείται ο πατέρας της Θετικής Ψυχολογίας

και ο οποίος - αυτός το έχει πει, δεν είναι δικιά μου η συνταγή προς Θεού - έχει δώσει 5 πράγματα.

Το ένα είναι αυτή η προδιάθεση που έχουμε

για μια κατάσταση όπου γενικά τα πράγματα είναι καλά.

Βλέπουμε τα πράγματα όχι απαραίτητα γιατί δεν είναι μαύρα ή δεν είναι απαισιόδοξα

αλλά έχεις αυτή τη γενική τάση προς το ευ ζειν, προς την ευδαιμονία.

Πόσο απορροφάσαι από αυτό που κάνεις;

Μου έλεγε ο Ξενοφώντας πίσω

την ώρα που έβαζα τα μικρόφωνα, ότι έφυγε από δω - εθελοντής ο Ξενοφώντας -

έφυγε από δω χθες στις 5-5.30 το πρωί και γύρισε στις 7.30.

Αποφάσισε να μην κοιμηθεί.

Είναι βέβαιο ότι αυτό το πράγμα τον απορροφά. Και τον απορροφά γιατί; He decided not to sleep at all.

Γιατί φτάνεις σε ένα σημείο όπου αυτό που κάνεις είναι τόσο πολύ ενδιαφέρον,

σε γεμίζει τόσο πάρα πολύ που δεν σε πειράζει να το κάνεις. was so interesting and fulfilling that he didn't mind doing it.

Στο Σιλικον Βάλλει, λένε κάτι ειδικά για τους νέους επιχειρηματίες -

ότι αν μπορείς να βρεις κάτι που θα το κάνεις χωρίς να πληρώνεσαι - if you find something you love and you can do it even without pay –

τότε τα πράγματα θα είναι πολύ καλά για σένα γιατί μια μέρα θα το πετύχεις.

Σχέσεις. Ξαναγυρνώντας πίσω στην έννοια του Χρηστάκη. Relationships: How do we share our lives with other people?

Πως μοιραζόμαστε τη ζωή μας με άλλους ανθρώπους;

Πάρα πολύ σημαντικό γιατί κανένας δεν είναι νησί. Δε ζούμε μόνοι μας. That's key as no man is an island.

Ακόμα και οι εσωστρεφείς άνθρωποι που αποτελούν περίπου 25% του πληθυσμού We don't live alone – even introverts - who are approximately 25% of the total population

παίρνουν ενέργεια γιατί χρειάζονται να αναζωογονηθούν μέσα τους και θέλουν σιγή, get their energy for rejuvenation from within yet the stimuli come from the outside.

αλλά τα ερεθίσματα εξακολουθούν να έρχονται απ' έξω.

Ανθρώπινος παράγοντας.

Η σημασία και η αξία που

έχουν ορισμένα πράγματα για μας...

και τέλος η έννοια αυτού που έχεις πετύχει, And in the end, the importance of a sense of achievement

τα δικά σου τα επιτεύγματα, τα δικά σου τα κατορθώματα, πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις περήφανος. and those things we do that we are proud of.

Οι σχέσεις είναι το καινούργιο νόμισμα.

Σεθ Γκόντιν για όσους έχουν σχέση με το μάρκετινγκ

μιλάει για την έννοια της φυλής, "tribes." talks about the meaning of “tribes". We are like concentric circles.

Είμαστε ομόκεντροι κύκλοι. Και τα social media έχουν φτάσει σε ένα σημείο

ώστε τα μηνύματα διαχέονται και πολλαπλασιάζονται

αλλά μπορούμε να εξυπηρετήσουμε τους δικούς μας σκοπούς μέσα από τους κύκλους των ανθρώπων.

Επικοινωνείτε λοιπόν, ανοιχτείτε, ακούστε,

με πολλούς, γρήγορα και με ο, τι μέσο μπορείτε.

Do, do, do. Do, do, do!...There are no tries. All you have to do is act on some things.

Δεν υπάρχουν προσπάθειες.

Το μόνο που σας απομένει είναι να κάνετε ορισμένα πράγματα.

Ήθελα να πω το εξής:

Το τελευταίο είναι κάτι που είναι για την ευγνωμοσύνη.

Ξεχνάμε να νιώσουμε καλά γι' αυτά που έχουμε.

Εγώ σήμερα είμαι ευγνώμων. Γιατί πέρασα μια μέρα υπέροχη, γιατί πήρα έμπνευση

γιατί γνώρισα ανθρώπους που δεν τους ήξερα και με

τους οποίους ελπίζω να μπουν οι βάσεις μιας φιλίας, And I hope that the foundation of new friendships has been set.

και εδώ θα ήθελα να βάλω μαζί σας ένα στοίχημα.

Θα ήθελα - αν θέλετε - να κάνετε το εξής:

Επί δύο βδομάδες κάθε βράδυ όταν είστε έτοιμοι να κοιμηθείτε you are ready for bed, remember the crazy Californian and try this:

Να θυμηθείτε την τρελή Καλιφορνέζα που θα σας έχει ζητήσει να κάνετε το εξής.

Να βρείτε από τις 24 ώρες που θα έχετε περάσει και ήσασταν ξύπνιοι και κυκλοφορούσατε - Find out from the 24 hours that you've spent awake and walking around -

για κάθε μέρα 3 πράγματα για τα οποία είστε ευγνώμονες. Και η ευγνωμοσύνη έχει να κάνει για το ότι ακούσατε speakers στο TED And the gratitude you feel will have to do with things you have experienced -

την κυρία Μήττα η οποία έκανε πολλούς από μας να βουρκώσουν,

γιατί ήταν ένα χαμόγελο... Such as the speaker who touched us and made us cry...such as a smile you may not have expected.

σας βάζω το στοίχημα λοιπόν ότι την πρώτη φορά

που θα το κάνετε, ίσως να βρείτε το πρώτο εύκολα.

Το δεύτερο χμμ... το τρίτο θα έχετε δυσκολία να το βρείτε.

Και σκεφτείτε ότι γενικότητες δεν παίζουν. Είμαι καλά, και δεν έχω πρόβλημα.

Συγγνώμη, δεν παίζουν. Έουν να κάνουν με την καθημερινότητα σας, με την ήμερα.

Πράγματα μικρά τα οποία σας κάνουν να νιώθετε ευγνώμονες. Είναι μια άσκηση. The 3 things will have to do with your day – small things or

Λοιπόν...αν αυτό το κάνεις την πρώτη μέρα θα δυσκολευτείς. Τη δεύτερη ίσως... bigger things that make you feel gratitude. It's an exercise.

Σιγά σιγά, στο τέλος των 2 εβδομάδων θα φτάσετε

σε ένα σημείο όπου θα σας γίνει κάπως συνήθεια.

Και μπορεί να περπατάτε στο δρόμο και να δείτε κάτι, you will reach a point that this will somehow become a habit.

και αυτό που θα δείτε να σας είναι πολύ πιο κοντά σας ώστε να μπορέσετε να το κάνετε.

Σκεφτείτε ότι όλοι έχουμε το "bucket list." Κάτι θέλουμε να κάνουμε πριν πεθάνουμε.

Λοιπόν, κάντε το!

Μη φοβηθείτε, μπορείτε, είστε εδώ και έχετε αντέξει τόσες ώρες

και προφανώς θέλετε και είστε εδώ. Αυτό σημαίνει πολλά.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.