×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Παπαντωνίου, Ζ. - Τα Ψηλά Βουνά (1918), 60. Ο χείμαρρος

60. Ο χείμαρρος

Την άλλη μέρα ο δασάρχης ήρθε. Πέντε παιδιά έμειναν να φυλάξουν τις καλύβες και όλα τ' άλλα ξεκίνησαν μαζί του για το μέρος που ήταν το νεροπρίονο.

Για να πάνε εκεί, πέρασαν από μέρη γυμνά και τραχιά.

Σε κάθε βήμα τους γκρεμίζονταν χαλίκια. Ο αέρας ήταν κρύος και βούιζε. Ο ήλιος δεν έκαιγε.

Ένα όρνιο φάνηκε από πάνω τους να σκίζει αργά τον αέρα.

Όλοι σήκωσαν το κεφάλι για να κοιτάξουν το μεγάλο πετούμενο, που ταξίδευε ζητώντας την τροφή του.

Τ' όρνιο, για μια στιγμή, έκοψε την ορμή του και φτεροζυγιάστηκε· ύστερα χτύπησε πάλι με τις φτερούγες τον αέρα και χάθηκε πίσω από τα Τρίκορφα...

—Εδώ απάνω είναι άγρια και περήφανα όλα, είπε ο δασάρχης.

Κι αλήθεια έβλεπαν πόσο θεόρατο είναι το βουνό που φαίνεται από την πόλη σαν γαλανός ίσκιος.

Πόσους βράχους, πόσα φαράγγια, πόσες ράχες, πόση πέτρα και κακοτοπιά έχει!

---

—Τώρα, είπε ο δασάρχης, θα δείτε και το μεγαλύτερο θηρίο, που μπορεί να βγει από το βουνό. Να το!

Τα παιδιά στάθηκαν και κοίταξαν με περιέργεια. Είδαν όμως πως τους έδειχνε το ξεροπόταμο, που κατέβαινε την πλαγιά γεμάτο ξερά χαλίκια.

—Είναι ο χείμαρρος, τους είπε. Οι λύκοι, οι αρκούδες, τα λιοντάρια δεν είναι τίποτα μπροστά στον χείμαρρο. Φέρνουν πολύ μικρή ζημιά και δεν τα βγάζουν πέρα πάντοτε με τον άνθρωπο. Ο χείμαρρος όμως κυνηγά τον άνθρωπο και τον αφανίζει, αυτόν και τη γενιά του. Όταν γεμίσει νερό και κατεβάσει στους κάμπους αυτά τα λιθάρια που βλέπετε, πνίγει ανθρώπους, αμπέλια, ζώα και χωριά ολόκληρα. Οι άνθρωποι χτίζουν τοίχους και σηκώνουν φράχτες για να τον εμποδίσουν, μα είναι οι κόποι τους χαμένοι. Ένας μόνο μπορεί να τα βάλει με τέτοιο θηρίο. Το δέντρο.

—Το δέντρο! έκαναν με απορία τα παιδιά.

—Να ξέρατε πόση δύναμη έχει ένα δέντρο! Αυτό με τις ρίζες του κρατάει το χώμα και τα χαλίκια σφιχτά, για να μην τα παίρνουν οι βροχές και τα πηγαίνουν στον χείμαρρο. Δεν έχει μόνο το δέντρο αυτή τη δύναμη, μα και οι μικροί θάμνοι, οι αφάνες, το πουρνάρι, η κουμαριά, ακόμα και το θυμάρι.

Γι' αυτό οι φυτεμένοι τόποι γλιτώνουν τους ανθρώπους από τις πλημμύρες. Όταν όμως καίμε και ξεριζώνουμε τα δέντρα, τότε το χώμα και το χαλίκι φεύγει από τις γυμνές ράχες και πηγαίνει στον χείμαρρο. Εκείνος φουσκώνει από τις βροχές και κατεβάζει μια φοβερή δύναμη από χώμα, λιθάρια και νερό, που αφανίζει σπίτια, σπαρτά και ανθρώπους. Αυτό πρέπει να συλλογίζεται καθένας που πηγαίνει να κόψει δέντρο.

---

Ο Μαθιός, συνηθισμένος από το σχολείο, σήκωσε το χέρι και ρώτησε:

«Τότε, γιατί δεν εμποδίζουν και τους λοτόμους να κόβουν ξύλα;»

«Καλά έκανες, παιδί μου, να το ρωτήσεις», είπε ο δασάρχης. «Οι λοτόμοι κόβουν μόνο τα δέντρα που τους λέμε εμείς να κόψουν.»

«Τα δέντρα αυτά είναι σαράντα, πενήντα κι εβδομήντα χρονών το καθένα. Γέρασαν δηλαδή κι ήρθε η ώρα τους να δώσουν ξυλεία, για να βγούνε στη θέση τους άλλα μικρά, που πάλι θα μεγαλώσουν σαν αυτά.»

«Κοντά σ' εκείνο που κόπηκε, βοηθούμε άλλο δέντρο να μεγαλώσει, κι αν δε φύτρωσε μόνο του, το φυτεύουμε εμείς.» «Έτσι το δάσος ξαναπαίρνει εκείνο που μας δίνει.»

«Αν όμως αφήσουμε να πέσει στα δέντρα όποιος θέλει και να κόβει ό,τι θέλει, το δάσος θα χαθεί.»

«Κι άμα λείψει αυτό, εμείς οι άνθρωποι θα πεθάνουμε από τη δίψα.»


60. Ο χείμαρρος 60\. The torrent 60. El torrente 60. Le torrent 60. Torrent 60. Торрент

Την άλλη μέρα ο δασάρχης ήρθε. The next day the forester came. Πέντε παιδιά έμειναν να φυλάξουν τις καλύβες και όλα τ' άλλα ξεκίνησαν μαζί του για το μέρος που ήταν το νεροπρίονο. Five children were left to guard the huts and all the others started with him for the place where the water saw was.

Για να πάνε εκεί, πέρασαν από μέρη γυμνά και τραχιά. To get there, they passed through bare and rough places.

Σε κάθε βήμα τους γκρεμίζονταν χαλίκια. At every step they took, pebbles were crushed. Ο αέρας ήταν κρύος και βούιζε. The air was cold and buzzing. Ο ήλιος δεν έκαιγε. The sun was not burning.

Ένα όρνιο φάνηκε από πάνω τους να σκίζει αργά τον αέρα. A vulture seemed above them, slowly tearing the air.

Όλοι σήκωσαν το κεφάλι για να κοιτάξουν το μεγάλο πετούμενο, που ταξίδευε ζητώντας την τροφή του. Everyone raised their heads to look at the large flying bird, which was travelling around asking for its food.

Τ' όρνιο, για μια στιγμή, έκοψε την ορμή του και φτεροζυγιάστηκε· ύστερα χτύπησε πάλι με τις φτερούγες τον αέρα και χάθηκε πίσω από τα Τρίκορφα... The vulture, for a moment, cut off its momentum and feathered; then it flapped its wings again and disappeared behind the Tricorpha...

—Εδώ απάνω είναι άγρια και περήφανα όλα, είπε ο δασάρχης. -"Up here everything is wild and proud," said the forester.

Κι αλήθεια έβλεπαν πόσο θεόρατο είναι το βουνό που φαίνεται από την πόλη σαν γαλανός ίσκιος.

Πόσους βράχους, πόσα φαράγγια, πόσες ράχες, πόση πέτρα και κακοτοπιά έχει! How many rocks, how many gorges, how many ridges, how much rock and rubble!

---

—Τώρα, είπε ο δασάρχης, θα δείτε και το μεγαλύτερο θηρίο, που μπορεί να βγει από το βουνό. -"Now," said the forester, "you will see the biggest beast that can come out of the mountain. Να το! There it is!

Τα παιδιά στάθηκαν και κοίταξαν με περιέργεια. The children stood and looked curiously. Είδαν όμως πως τους έδειχνε το ξεροπόταμο, που κατέβαινε την πλαγιά γεμάτο ξερά χαλίκια. But they saw that he showed them the dry river, which ran down the slope full of dry gravel.

—Είναι ο χείμαρρος, τους είπε. -"It is the torrent," he said to them. Οι λύκοι, οι αρκούδες, τα λιοντάρια δεν είναι τίποτα μπροστά στον χείμαρρο. Wolves, bears, lions are nothing compared to the torrent. Φέρνουν πολύ μικρή ζημιά και δεν τα βγάζουν πέρα πάντοτε με τον άνθρωπο. They do very little damage and don't always get along with humans. Ο χείμαρρος όμως κυνηγά τον άνθρωπο και τον αφανίζει, αυτόν και τη γενιά του. But the torrent chases the man and destroys him and his generation. Όταν γεμίσει νερό και κατεβάσει στους κάμπους αυτά τα λιθάρια που βλέπετε, πνίγει ανθρώπους, αμπέλια, ζώα και χωριά ολόκληρα. When it fills with water and descends into the plains, these ponds you see, it drowns people, vineyards, animals and whole villages. Οι άνθρωποι χτίζουν τοίχους και σηκώνουν φράχτες για να τον εμποδίσουν, μα είναι οι κόποι τους χαμένοι. People are building walls and putting up fences to keep him out, but their efforts are wasted. Ένας μόνο μπορεί να τα βάλει με τέτοιο θηρίο. Only one man can take on such a beast. Το δέντρο. The tree.

—Το δέντρο! έκαναν με απορία τα παιδιά. the children wondered.

—Να ξέρατε πόση δύναμη έχει ένα δέντρο! Αυτό με τις ρίζες του κρατάει το χώμα και τα χαλίκια σφιχτά, για να μην τα παίρνουν οι βροχές και τα πηγαίνουν στον χείμαρρο. Δεν έχει μόνο το δέντρο αυτή τη δύναμη, μα και οι μικροί θάμνοι, οι αφάνες, το πουρνάρι, η κουμαριά, ακόμα και το θυμάρι. It is not only the tree that has this power, but also the small bushes, the flowers, the holly, the holly, the bushes, and even the thyme.

Γι' αυτό οι φυτεμένοι τόποι γλιτώνουν τους ανθρώπους από τις πλημμύρες. Όταν όμως καίμε και ξεριζώνουμε τα δέντρα, τότε το χώμα και το χαλίκι φεύγει από τις γυμνές ράχες και πηγαίνει στον χείμαρρο. Εκείνος φουσκώνει από τις βροχές και κατεβάζει μια φοβερή δύναμη από χώμα, λιθάρια και νερό, που αφανίζει σπίτια, σπαρτά και ανθρώπους. He swells with rains and brings down a terrible power of earth, stones and water, destroying houses, crops and people. Αυτό πρέπει να συλλογίζεται καθένας που πηγαίνει να κόψει δέντρο. This is something that everyone who goes to cut down a tree should think about.

---

Ο Μαθιός, συνηθισμένος από το σχολείο, σήκωσε το χέρι και ρώτησε:

«Τότε, γιατί δεν εμποδίζουν και τους λοτόμους να κόβουν ξύλα;»

«Καλά έκανες, παιδί μου, να το ρωτήσεις», είπε ο δασάρχης. "You did well to ask, my boy," said the forester. «Οι λοτόμοι κόβουν μόνο τα δέντρα που τους λέμε εμείς να κόψουν.» "The lotteries only cut down the trees we tell them to cut down."

«Τα δέντρα αυτά είναι σαράντα, πενήντα κι εβδομήντα χρονών το καθένα. "These trees are forty, fifty and seventy years old each. Γέρασαν δηλαδή κι ήρθε η ώρα τους να δώσουν ξυλεία, για να βγούνε στη θέση τους άλλα μικρά, που πάλι θα μεγαλώσουν σαν αυτά.» They have grown old and it's time for them to give up their wood, so that other young ones can come in their place, and grow up like them again."

«Κοντά σ' εκείνο που κόπηκε, βοηθούμε άλλο δέντρο να μεγαλώσει, κι αν δε φύτρωσε μόνο του, το φυτεύουμε εμείς.» «Έτσι το δάσος ξαναπαίρνει εκείνο που μας δίνει.» "Near the one that was cut down, we help another tree to grow, and if it doesn't grow on its own, we plant it." "So the forest takes back what it gives us."

«Αν όμως αφήσουμε να πέσει στα δέντρα όποιος θέλει και να κόβει ό,τι θέλει, το δάσος θα χαθεί.» "But if we let anyone fall into the trees and cut down what they want, the forest will be lost."

«Κι άμα λείψει αυτό, εμείς οι άνθρωποι θα πεθάνουμε από τη δίψα.»