×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Παπαντωνίου, Ζ. - Τα Ψηλά Βουνά (1918), 59. Μια μικρή τελετή στο δάσος

59. Μια μικρή τελετή στο δάσος

Είναι η πρώτη φορά σήμερα που ήρθε να δει τα παιδιά ο δασάρχης.

Ο δασοφύλακας που τον ακολουθούσε του κράτησε τ' άλογό του. Ο δασάρχης κατέβηκε και κοίταξε τις καλύβες.

Την πρωινή αυτή ώρα τα παιδιά είχαν τις καθημερινές εργασίες. Ο μάγειρας φορούσε την ποδιά του και μαγείρευε· άλλα κοίταζαν τη φωτιά· άλλα σάρωναν το χώμα με μεγάλες σκούπες από φρύγανα.

Σ' ένα δέντρο από κάτω ο Λάμπρος κι ο Δημητράκης ήταν σκυμμένοι στο βιβλίο. Ο Φουντούλης καθόταν και τους άκουγε· ήταν τώρα καλά.

Ο Μαθιός κι ο Γιώργος, καθισμένοι, μπάλωναν το ρούχο τους.

Έλειπαν δέκα παιδιά, που είχαν πάει για λουτρό στη Ρούμελη. Όλα τ' άλλα δούλευαν στις καλύβες.

—Μα εδώ είναι πόλη! είπε ο δασάρχης.

---

Τα παιδιά τον χαιρέτησαν και στάθηκαν εμπρός του.

—Ήρθα να σας δω, τους είπε. Είχα περιέργεια να σας δω.

Ποιος είναι ο αρχηγός σας;

Όλοι γύρισαν και κοίταξαν τον Αντρέα. Εκείνος δε μιλούσε. Ο δασάρχης κρατούσε ένα ωραίο κουτί με βυσσινί χρώμα. Από το κουτί έβγαλε ένα λαμπερό άσπρο μετάλλιο.

—Η τάξη σας, είπε, πήρε το μετάλλιο της δασικής προστασίας. Το κράτος μ' έστειλε να σας το δώσω. Αυτό θα το κρεμάσετε στο σχολείο και θα μείνει πάντα εκεί, για να δείχνει τι κατορθώνουν τα παιδιά όταν θέλουν. Σας αξίζει.

Λέγοντας αυτά, έδωσε το μετάλλιο στον Αντρέα. Εκείνος το έδωσε στ' άλλα παιδιά. Όλα έσκυψαν, το κοίταξαν και το καμάρωναν, όπως ήταν ωραία σκαλισμένο κι έλαμπε.

Ρώτησε έπειτα ο δασάρχης για τη ζωή τους εκεί απάνω, για το φαγητό τους, για τον ύπνο τους, για όλα. Πήγε μέσα στις καλύβες, είδε τους δρόμους και τ' άλλα έργα που έκαναν και χάρηκε για την πάστρα και την τάξη που βρήκε.

—Μικρά σπιτάκια έχετε, τους είπε, μα δύσκολα βρίσκει κανείς μια τόσο προκομμένη κοινότητα.

Έπειτα ανέβηκε στο κόκκινο άλογό του.

—Σήμερα, παιδιά, είπε, θα πάω για υπηρεσία στο δάσος. Αύριο θα ξανάρθω και θα σας οδηγήσω ψηλά στο νεροπρίονο. Εκεί θα δείτε αληθινά τι μας δίνει το δάσος. Θέλετε;

—Ναι, ναι, ναι! φώναξαν όλοι μ' ενθουσιασμό.


59. Μια μικρή τελετή στο δάσος 59. A small ceremony in the forest 59. Mała ceremonia w lesie 59. Uma pequena cerimónia na floresta

Είναι η πρώτη φορά σήμερα που ήρθε να δει τα παιδιά ο δασάρχης. This is the first time today that the forester came to see the children.

Ο δασοφύλακας που τον ακολουθούσε του κράτησε τ' άλογό του. The ranger who was following him held his horse. Ο δασάρχης κατέβηκε και κοίταξε τις καλύβες. The forester came down and looked at the huts.

Την πρωινή αυτή ώρα τα παιδιά είχαν τις καθημερινές εργασίες. Ο μάγειρας φορούσε την ποδιά του και μαγείρευε· άλλα κοίταζαν τη φωτιά· άλλα σάρωναν το χώμα με μεγάλες σκούπες από φρύγανα. The cook wore his apron and cooked; others looked at the fire; others swept the earth with large brooms made of toadstools.

Σ' ένα δέντρο από κάτω ο Λάμπρος κι ο Δημητράκης ήταν σκυμμένοι στο βιβλίο. In a tree below Lambros and Dimitrakis were bent over the book. Ο Φουντούλης καθόταν και τους άκουγε· ήταν τώρα καλά. Hazel sat listening to them; he was now well.

Ο Μαθιός κι ο Γιώργος, καθισμένοι, μπάλωναν το ρούχο τους. Mathios and George, sitting down, were mending their clothes.

Έλειπαν δέκα παιδιά, που είχαν πάει για λουτρό στη Ρούμελη. Ten children were missing, who had gone for a bath in Roumeli. Όλα τ' άλλα δούλευαν στις καλύβες. All the others worked in the huts.

—Μα εδώ είναι πόλη! -But this is a city! είπε ο δασάρχης. the forester said.

---

Τα παιδιά τον χαιρέτησαν και στάθηκαν εμπρός του. The children greeted him and stood before him.

—Ήρθα να σας δω, τους είπε. -"I came to see you," he said to them. Είχα περιέργεια να σας δω. I was curious to see you.

Ποιος είναι ο αρχηγός σας;

Όλοι γύρισαν και κοίταξαν τον Αντρέα. Everyone turned and looked at Andrea. Εκείνος δε μιλούσε. He did not speak. Ο δασάρχης κρατούσε ένα ωραίο κουτί με βυσσινί χρώμα. The forester was holding a nice crimson box. Από το κουτί έβγαλε ένα λαμπερό άσπρο μετάλλιο. From the box he pulled out a shiny white medal.

—Η τάξη σας, είπε, πήρε το μετάλλιο της δασικής προστασίας. -Your class, he said, got the forest protection medal. Το κράτος μ' έστειλε να σας το δώσω. The state sent me to give it to you. Αυτό θα το κρεμάσετε στο σχολείο και θα μείνει πάντα εκεί, για να δείχνει τι κατορθώνουν τα παιδιά όταν θέλουν. This will be hung up at school and will always stay there to show what the children achieve when they want to. Σας αξίζει. You deserve it.

Λέγοντας αυτά, έδωσε το μετάλλιο στον Αντρέα. Having said that, he gave the medal to Andrea. Εκείνος το έδωσε στ' άλλα παιδιά. He gave it to the other children. Όλα έσκυψαν, το κοίταξαν και το καμάρωναν, όπως ήταν ωραία σκαλισμένο κι έλαμπε. They all bowed down, looked at it and admired it, as it was beautifully carved and shining.

Ρώτησε έπειτα ο δασάρχης για τη ζωή τους εκεί απάνω, για το φαγητό τους, για τον ύπνο τους, για όλα. Then the forester asked about their life up there, about their food, about their sleeping, about everything. Πήγε μέσα στις καλύβες, είδε τους δρόμους και τ' άλλα έργα που έκαναν και χάρηκε για την πάστρα και την τάξη που βρήκε. He went into the huts, saw the roads and the other works they were doing and was glad of the pastra and the order he found.

—Μικρά σπιτάκια έχετε, τους είπε, μα δύσκολα βρίσκει κανείς μια τόσο προκομμένη κοινότητα. -You have small houses, he told them, but it is difficult to find such an advanced community.

Έπειτα ανέβηκε στο κόκκινο άλογό του.

—Σήμερα, παιδιά, είπε, θα πάω για υπηρεσία στο δάσος. Αύριο θα ξανάρθω και θα σας οδηγήσω ψηλά στο νεροπρίονο. Εκεί θα δείτε αληθινά τι μας δίνει το δάσος. Θέλετε;

—Ναι, ναι, ναι! φώναξαν όλοι μ' ενθουσιασμό.