Κέρβερος, ο Φύλακας του Άδη
Στην αρχαία Ελληνική μυθολογία, συναντάμε συχνά ένα τρικέφαλο σκυλί που ονομάζεται Κέρβερος και φρουρεί την είσοδο στο βασίλειο του Άδη,
η αλλιώς Κάτω Κόσμο ,ένα ομιχλώδης και ζοφερό τοπίο στο οποίο τα πνεύματα των νεκρών επιτρέπεται να εισέλθουν, αλλά κανένας δεν επιτρέπεται να φύγει.
Στον αρχαίο κόσμο, τα σκυλιά απεικονίζονταν συχνά ως άγρια ζώα που δεν εξημερώνονταν,
περιπλανιόταν στους δρόμους σε αγέλες και κυνηγούσαν έως την άκρη της πόλης.
Ο μυθικός Κέρβερος ενσωμάτωσε όχι μόνο τις ιδιότητες του αρχαίου σκύλου, αλλά ήταν ένα παράξενο μείγμα από διάφορα πλάσματα με εφιαλτική όψη.
Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.
Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τον Κέρβερο, τον φύλακα του Κάτω Κόσμου.
Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή
και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο.
Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε;
Για τους αρχαίους Έλληνες, ο Κέρβερος ήταν ένας τερατώδης τρικέφαλος σκύλος, ενώ σύμφωνα με κάποιους είχε πόδια λιονταριού και ουρά φιδιού.
Τα τρία κεφάλια του πιστεύεται ότι αντιπροσώπευαν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον,
ενώ άλλες πηγές αναφέρουν ότι ήταν σύμβολο της γέννησης, της νεότητας και του γήρατος.
Η πιο ισχυρή ικανότητα του Κέρβερου ήταν το βλέμμα, το οποίο ήταν τόσο φοβερό που όποιος τον κοίταζε αμέσως μετατρεπόταν σε πέτρα.
Λέγεται ότι ο Κέρβερος είχε δόντια αιχμηρά σαν ξυράφι και δηλητηριώδες δάγκωμα.
Από το δηλητήριο που έσταζε στο έδαφος ξεπήδησε ένα φυτό που είναι γνωστό ως "Ακόνιτο".
Ο πατέρας του Κέρβερου ήταν ο Τυφώνας, το ισχυρότερο και το πιο θανατηφόρο τέρας στην ελληνική μυθολογία.
Ένας τεράστιος δράκος που εξέπνεε φωτιά , είχε λαμπερά κόκκινα μάτια, εκατό κεφάλια και εκατό φτερά.
Η μητέρα του Κέρβερου ήταν η Έχιδνα, μισή γυναίκα μισό φίδι, γνωστή ως "Μητέρα όλων των τεράτων".
Είχε μαύρα μάτια, μισό σώμα γυναίκας και μισό σώμα φιδιού.
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι κατοικούσε σε ένα σπήλαιο και δελέαζε τους άνδρες με το σώμα της πριν τους καταβροχθίσει ζωντανούς.
Ο πρωταρχικός ρόλος του Κέρβερου ήταν η φύλαξη του κάτω κόσμου και ήταν πιστός υπηρέτης του Θεού Άδη.
Περιπλανιόταν κατά μήκος της όχθης του Στύγιου ποταμού, ο οποίος ήταν το όριο μεταξύ Γης και Κάτω Κόσμου.
Φύλασε τις πύλες του Άδη και εμπόδιζε τους νεκρούς από τη διαφυγή και τους ζωντανούς από το να εισέλθουν χωρίς την άδεια του αφέντη του.
Αλυσοδεμένος στις πύλες εισόδου του Αχέροντα, ενός άλλου ποταμού του κάτω κόσμου, ο Κέρβερος ήταν φιλικός στους νεκρούς ή στα νέα πνεύματα,
καθώς αυτοί εισέρχονταν, αλλά θα κατασπάραζε όποιον προσπαθούσε να περάσει πίσω από τις πύλες και να επιστρέψει στη γη των ζωντανών χωρίς άδεια.
Ο Κέρβερος εμφανίζεται σε αρκετές μυθολογικές ιστορίες και σε κάποιες από αυτές ο κεντρικός ήρωας καταφέρνει και δαμάζει το θηρίο.
Σε μία από αυτές τις ιστορίες ο Ορφέας, ο φημισμένος μουσικός της ελληνικής μυθολογίας,
ξεγλιστρά στον Κάτω Κόσμο και νανουρίζει τον Κέρβερο με τη Λύρα του.
Ο μουσικός από την Θράκη ήταν σεβαστός στην Ελλάδα και παντρεμένος με τη νύμφη Ευρυδίκη.
Μια μέρα η Ευρυδίκη δαγκώθηκε από ένα φίδι και πέθανε.
Ο Ορφέας ήταν τόσο θλιμμένος από την απώλεια της αγαπημένης του, που σταμάτησε να τραγουδάει και να παίζει Λύρα.
Αποφάσισε λοιπόν να διακινδυνεύσει τη ζωή του σε ένα απελπισμένο ταξίδι στον κάτω κόσμο και να δοκιμάσει να σώσει την Ευρυδίκη.
Με το παίξιμο του μάγεψε το Χάροντα, τον βαρκάρη που μετέφερε τις ψυχές των νεκρών στον Στύγιο ποταμό,
οπότε και συμφώνησε να πάρει τον Ορφέα στον Κάτω Κόσμο , παρόλο που αυτός ζούσε ακόμα.
Όταν συνάντησε τον Κέρβερο, το τέρας ξάπλωσε υπάκουα στο άκουσμα της λύρας του Ορφέα και έτσι ο Ορφέας κατάφερε να περάσει.
Ο Άδης και η σύζυγός του Περσεφόνη, έδωσαν την Ευρυδίκη πίσω στον Ορφέα υπό έναν όρο.
Η Ευρυδίκη θα έπρεπε να περπατάει πίσω από τον Ορφέα καθώς επέστρεφαν και ο Ορφέας απαγορευόταν να την κοιτάξει.
Λίγο πριν φτάσουν στην επιφάνεια, ο Ορφέας ήταν τόσο παθιασμένος που γύρισε πίσω να κοιτάξει την Ευρυδίκη.
Αμέσως αυτή μετατράπηκε σε πνεύμα και στάλθηκε πίσω στον Κάτω Κόσμο για πάντα.
Η μοίρα του Ορφέα ήταν να διαμελιστεί από Θρακικές Μαινάδες, τις γυναίκες προσκυνητές του θεού Διόνυσου.
Η πιο διάσημη ιστορία του Κέρβερου περιλαμβάνει τον ημίθεο Ηρακλή.
Στον τελευταίο από τους δώδεκα άθλους του, ο Ευρυσθέας, ο βασιλιάς της Τίρυνθας απαίτησε από τον Ηρακλή να πιάσει και φέρει πίσω τον Κέρβερο ζωντανό.
Ο Ευρυσθέας ήταν σίγουρος ότι ο Ηρακλής θα αποτύγχανε σε αυτό το αδύνατο έργο.
Ο Ηρακλής πήγε στον Κάτω Κόσμο, βρήκε τον Άδη ο οποίος του είπε ότι αν μπορούσε να πάρει τον Κέρβερο
χωρίς τη χρήση όπλων, θα του επέτρεπε να τον πάρει από τον Κάτω Κόσμο.
Όταν ο Ηρακλής βρήκε τον Κέρβερο στην ακτή του Αχέροντα, άρχισε να παλεύει με το τεράστιο τέρας χρησιμοποιώντας μόνο τα χέρια του.
Το τέρας σύντομα κουράστηκε, και μην μπορώντας να αναπνεύσει από το ασφυκτικό κράτημα , τελικά παραδόθηκε στον Ηρακλή.
Ο Κέρβερος είναι ένα από τα λίγα τέρατα που συνάντησε τον Ηρακλή και επέζησε.
Σε αντίθεση με άλλα υπερφυσικά θηρία που βρέθηκαν στο δρόμο του,
ο Κέρβερος επέστρεψε με ασφάλεια στο Άδη, όπου συνέχισε να φυλάει την πύλη του Κάτω Κόσμου.