short stories - franz kafka, Das Urteil

Das Urteil

Es war an einem Sonntagvormittag im schönsten Frühjahr. Georg Bendeman, ein junger Kaufmann, saß in seinem Privatzimmer im ersten Stock eines der niedrigen, leichtgebauten Häuser, die entlang des Flusses in einer langen Reihe, fast nur in der Höhe und Färbung unterschieden, sich hinzogen. Er hatte gerade einen Brief an einen sich im Ausland befindenden Jugendfreund beendet, verschloß ihn in spielerischer Langsamkeit und sah dann, den Ellbogen auf den Schreibtisch gestützt, aus dem Fenster auf den Fluß, die Brücke und die Anhöhen am anderen Ufer mit ihrem schwachen Grün. Er dachte darüber nach, wie dieser Freund, mit seinem Fortkommen zu Hause unzufrieden, vor Jahren schon nach Rußland sich förmlich geflüchtet hatte. Nun betrieb er ein Geschäft in Petersburg, das anfangs sich sehr gut angelassen hatte, seit langem aber schon zu stocken schien, wie der Freund bei seinen immer seltener werdenden Besuchen klagte. So arbeitete er sich in der Fremde nutzlos ab, der fremdartige Vollbart verdeckte nur schlecht das seit den Kinderjahren wohlbekannte Gesicht, dessen gelbe Hautfarbe auf eine sich entwickelnde Krankheit hinzudeuten schien. Wie er erzählte, hatte er keine rechte Verbindung mit der dortigen Kolonie seiner Landsleute, aber auch fast keinen gesellschaftlichen Verkehr mit einheimischen Familien und richtete sich so für ein endgültiges Junggesellentum ein.

Was sollte man einem solchen Manne schreiben, der sich offenbar verrannt hatte, den man bedauern, dem man aber nicht helfen konnte. Sollte man ihm vielleicht raten, wieder nach Hause zu kommen, seine Existenz hierher zu verlegen, alle die alten freundschaftlichen Beziehungen wieder aufzunehmen – wofür ja kein Hindernis bestand – und im übrigen auf die Hilfe der Freunde zu vertrauen? Das bedeutete aber nichts anderes, als daß man ihm gleichzeitig, ja schonender, desto kränkender, sagte, daß seine bisherigen Versuche mißlungen seien, daß er endlich von ihnen ablassen solle, daß er zurückkehren und sich als ein für immer Zurückgekehrter von allen mit großen Augen anstaunen lassen müsse, daß nur seine Freunde etwas verstünden und daß er ein altes Kind sei, das den erfolgreichen, zu Hause und im übrigen auf die gebliebenen Freunden einfach zu folgen habe. Und war es dann noch sicher, daß alle die Plage, die man ihm antun müßte, einen Zweck hätte? Vielleicht gelang es nicht einmal, ihn überhaupt nach Hause zu bringen – er sagte ja selbst, daß er die Verhältnisse in der Heimat nicht mehr verstünde – und so bliebe er dann trotz allem in seiner Fremde, verbittert durch die Ratschläge und den Freunden noch ein Stück mehr entfremdet. Folgte er aber wirklich dem Rat und würde hier – natürlich nicht mit Absicht, aber durch die Tatsachen – niedergedrückt, fände sich nicht in seinen Freunden und nicht ohne sie zurecht, litte an Beschämung, hätte jetzt wirklich keine Heimat und keine Freunde mehr, war es da nicht viel besser für ihn, er blieb in der Fremde, so wie er war? Konnte man denn bei solchen Umständen daran denken, daß er es hier tatsächlich vorwärts bringen würde?

Aus diesen Gründen konnte man ihm, wenn man noch überhaupt die briefliche Verbindung aufrecht erhalten wollte, keine eigentlichen Mitteilungen machen, wie man sie ohne Scheu auch den entferntesten Bekannten machen würde. Der Freund war nun schon über drei Jahre nicht in der Heimat gewesen und erklärte dies sehr notdürftig mit der Unsicherheit der politischen Verhältnisse in Rußland, die demnach also auch die kürzeste Abwesenheit eines kleinen Geschäftsmannes nicht zuließen, während hunderttausende Russen ruhig in der Welt herumfuhren. Im Laufe dieser drei Jahre hatte sich aber gerade für Georg vieles verändert. Von dem Todesfall von Georgs Mutter, der vor etwa zwei Jahren erfolgt war und seit welchem Georg mit seinem alten Vater in gemeinsamer Wirtschaft lebte, hatte der Freund wohl noch erfahren und sein Beileid in einem Brief mit einer Trockenheit ausgedruckt, die ihren Grund nun darin haben konnte, daß die Trauer über ein solches Ereignis in der Fremde ganz unvorstellbar wird. Nun hatte aber Georg seit jener Zeit, so wie alles andere, auch sein Geschäft mit größerer Entschlossenheit angepackt. Vielleicht hatte ihn der Vater bei Lebzeiten der Mutter dadurch, daß er im Geschäft nur seine Ansicht gelten lassen wollte, an einer wirklichen eigenen Tätigkeit gehindert, vielleicht war der Vater seit dem Tode der Mutter, trotzdem er noch immer im Geschäfte arbeitete, zurückhaltender geworden, vielleicht spielten – was sogar sehr wahrscheinlich war – glückliche Zufälle eine weit wichtigere Rolle, jedenfalls aber hatte sich das Geschäft in diesen zwei Jahren ganz unerwartet entwickelt, das Personal hatte man verdoppeln müssen, der Umsatz hatte sich verfünffacht, ein weiterer Fortschritt stand zweifellos bevor.

Der Freund aber hatte keine Ahnung von dieser Veränderung. Früher, zum letztenmal vielleicht in jenem Beileidsbrief, hatte er Georg zur Auswanderung nach Rußland überreden wollen und sich über die Aussichten verbreitet, die gerade für Georgs Geschäftszweig in Petersburg bestanden. Die Ziffern waren verschwindend gegenüber dem Umfang, den Georgs Geschäft jetzt angenommen hatte. Georg aber hatte keine Lust gehabt, dem Freund von seinen geschäftlichen Erfolgen zu schreiben, und hätte er es jetzt nachträglich getan, es hätte wirklich einen merkwürdigen Anschein gehabt.

So beschränkte sich Georg darauf, dem Freund immer nur über bedeutungslose Vorfälle zu schreiben, wie sie sich, wenn man an einem ruhigen Sonntag nachdenkt, in der Erinnerung ungeordnet aufhäufen. Er wollte nichts anderes, als die Vorstellung ungestört lassen, die sich der Freund von der Heimatstadt in der langen Zwischenzeit wohl gemacht und mit welcher er sich abgefunden hatte. So geschah es Georg, daß er dem Freund die Verlobung eines gleichgültigen Menschen mit einem ebenso gleichgültigen Mädchen dreimal in ziemlich weit auseinanderliegenden Briefen anzeigte, bis sich dann allerdings der Freund, ganz gegen Georgs Absicht, für diese Merkwürdigkeit zu interessieren begann.

Georg schrieb ihm aber solche Dinge viel lieber, als daß er zugestanden hätte, daß er selbst vor einem Monat mit einem Fräulein Frieda Brandenfeld, einem Mädchen aus wohlhabender Familie, sich verlobt hatte. Oft sprach er mit seiner Braut über diesen Freund und das besondere Korrespondenzverhältnis, in welchem er zu ihm stand. »Da wird er gar nicht zu unserer Hochzeit kommen«, sagte sie, »und ich habe doch das Recht, alle deine Freunde kennen zu lernen.« »Ich will ihn nicht stören«, antwortete Georg, »verstehe mich recht, er würde wahrscheinlich kommen, wenigstens glaube ich es, aber er würde sich gezwungen und geschädigt fühlen, vielleicht mich beneiden und sicher unzufrieden und unfähig, diese Unzufriedenheit jemals zu beseitigen, allein wieder zurückfahren. Allein – weißt du, was das ist?« »Ja, kann er denn von unserer Heirat nicht auch auf andere Weise erfahren?« »Das kann ich allerdings nicht verhindern, aber es ist bei seiner Lebensweise unwahrscheinlich.« »Wenn du solche Freunde hast, Georg, hättest du dich überhaupt nicht verloben sollen.« »Ja, das ist unser beider Schuld; aber ich wollte es auch jetzt nicht anders haben.« Und wenn sie dann, rasch atmend unter seinen Küssen, noch vorbrachte: »Eigentlich kränkt es mich doch«, hielt er es wirklich für unverfänglich, dem Freund alles zu schreiben. »So bin ich und so hat er mich hinzunehmen«, sagte er sich, »Ich kann nicht aus mir einen Menschen herausschneiden, der vielleicht für die Freundschaft mit ihm geeigneter wäre, als ich es bin.«

Und tatsächlich berichtete er seinem Freunde in dem langen Brief, den er an diesem Sonntagvormittag schrieb, die erfolgte Verlobung mit folgenden Worten: »Die beste Neuigkeit habe ich mir bis zum Schluß aufgespart. Ich habe mich mit einem Fräulein Frieda Brandenfeld verlobt, einem Mädchen aus einer wohlhabenden Familie, die sich hier erst lange nach Deiner Abreise angesiedelt hat, die Du also kaum kennen dürftest. Es wird sich noch Gelegenheit finden, Dir Näheres über meine Braut mitzuteilen, heute genüge Dir, daß ich recht glücklich bin und daß sich in unserem gegenseitigem Verhältnis nur insofern etwas geändert hat, als Du jetzt in mir statt eines ganz gewöhnlichen Freundes einen glücklichen Freund haben wirst. Außerdem bekommst Du in meiner Braut, die Dich herzlich grüßen läßt, und die Dir nächstens selbst schreiben wird, eine aufrichtige Freundin, was für einen Junggesellen nicht ganz ohne Bedeutung ist. Ich weiß, es hält Dich vielerlei von einem Besuche bei uns zurück, wäre aber nicht gerade meine Hochzeit die richtige Gelegenheit, einmal alle Hindernisse über den Haufen zu werfen? Aber wie dies auch sein mag, handle ohne alle Rücksicht und nur nach Deiner Wohlmeinung.«

Mit diesem Brief in der Hand war Georg lange, das Gesicht dem Fenster zugekehrt, an seinem Schreibtisch gesessen. Einem Bekannten, der ihn im Vorübergehen von der Gasse aus gegrüßt hatte, hatte er kaum mit einem abwesenden Lächeln geantwortet.

Endlich steckte er den Brief in die Tasche und ging aus seinem Zimmer quer durch einen kleinen Gang in das Zimmer seines Vaters, in dem er schon seit Monaten nicht gewesen war. Es bestand auch sonst keine Nötigung dazu, denn er verkehrte mit seinem Vater ständig im Geschäft, das Mittagessen nahmen sie gleichzeitig in einem Speisehaus ein, abends versorgte sich zwar jeder nach Belieben, doch saßen sie dann meistens, wenn nicht Georg, wie es am häufigsten geschah, mit Freunden beisammen war oder jetzt seine Braut besuchte, noch ein Weilchen, jeder mit seiner Zeitung, im gemeinsamen Wohnzimmer.

Georg staunte darüber, wie dunkel das Zimmer des Vaters selbst an diesem sonnigen Vormittag war. Einen solchen Schatten warf also die hohe Mauer, die sich jenseits des schmalen Hofes erhob. Der Vater saß beim Fenster in einer Ecke, die mit verschiedenen Andenken an die selige Mutter ausgeschmückt war, und las die Zeitung, die er seitlich vor die Augen hielt, wodurch er irgendeine Augenschwäche auszugleichen suchte. Auf dem Tisch standen die Reste des Frühstücks, von dem nicht viel verzehrt zu sein schien.

»Ah, Georg!« sagte der Vater und ging ihm gleich entgegen. Sein schwerer Schlafrock öffnete sich im Gehen die Enden umflatterten ihn – »mein Vater ist noch immer ein Riese«, sagte sich Georg.

»Hier ist es ja unerträglich dunkel«, sagte er dann.

»Ja, dunkel ist es schon«, antwortete der Vater.

»Das Fenster hast du auch geschlossen?«

»Ich habe es lieber so.«

»Es ist ja ganz warm draußen«, sagte Georg wie im Nachhang zu dem Früheren, und setzte sich.

Der Vater räumte das Frühstücksgeschirr ab und stellte es auf einen Kasten.

»Wieso nach Petersburg?« fragte der Vater.

»Meinem Freunde doch«, sagte Georg und suchte des Vaters Augen – »Im Geschäft ist er doch ganz anders«, dachte er, »wie er hier breit sitzt und die Arme über der Brust kreuzt.«

»Ja. Deinem Freunde«, sagte der Vater mit Betonung.

»Du weißt doch, Vater, daß ich ihm meine Verlobung zuerst verschweigen wollte. Aus Rücksichtnahme, aus keinem anderen Grunde sonst. Du weißt selbst, er ist ein schwieriger Mensch. Ich sagte mir, von anderer Seite kann er von meiner Verlobung wohl erfahren, wenn das auch bei seiner einsamen Lebensweise kaum wahrscheinlich ist – das kann ich nicht hindern -, aber von mir selbst soll er es nun einmal nicht erfahren.«

»Und jetzt hast du es dir wieder anders überlegt?« fragte der Vater, legte die große Zeitung auf den Fensterbord und auf die Zeitung die Brille, die er mit der Hand bedeckte.

»Ja, jetzt habe ich es mir wieder überlegt. Wenn er mein guter Freund ist, sagte ich mir, dann ist meine glückliche Verlobung auch für ihn ein Glück. Und deshalb habe ich nicht mehr gezögert, es ihm anzuzeigen. Ehe ich jedoch den Brief einwarf, wollte ich es dir sagen.«

»Georg«, sagte der Vater und zog den zahnlosen Mund in die Breite »hör' einmal! Du bist wegen dieser Sache zu mir gekommen, um dich mit mir zu beraten. Das ehrt dich ohne Zweifel. Aber es ist nichts, es ist ärger als nichts, wenn du mir jetzt nicht die volle Wahrheit sagst. Ich will nicht Dinge aufrühren, die nicht hierher gehören. Seit dem Tode unserer teueren Mutter sind gewisse unschöne Dinge vorgegangen. Vielleicht kommt auch für sie die Zeit und vielleicht kommt sie früher, als wir denken. Im Geschäft entgeht mir manches, es wird mir vielleicht nicht verborgen – ich will jetzt gar nicht die Annahme machen, daß es mir verborgen wird -, ich bin nicht mehr kräftig genug, mein Gedächtnis läßt nach, ich habe nicht mehr den Blick für alle die vielen Sachen. Das ist erstens der Ablauf der Natur, und zweitens hat mich der Tod unseres Mütterchens viel mehr niedergeschlagen als dich. – Aber weil wir gerade bei dieser Sache halten, bei diesem Brief, so bitte ich dich, Georg, täusche mich nicht. Es ist eine Kleinigkeit, es ist nicht des Atems wert, also täusche mich nicht. Hast du wirklich diesen Freund in Petersburg?«

Georg stand verlegen auf. »Lassen wir meine Freunde sein. Tausend Freunde ersetzen mir nicht meinen Vater. Weißt du, was ich glaube? Du schonst dich nicht genug. Aber das Alter verlangt seine Rechte. Du bist mir im Geschäft unentbehrlich, das weißt du ja sehr genau, aber wenn das Geschäft deine Gesundheit bedrohen sollte, sperre ich es noch morgen für immer. Das geht nicht. Wir müssen da eine andere Lebensweise für dich einführen. Aber von Grund aus. Du sitzt hier im Dunkel und im Wohnzimmer hättest du schönes Licht. Du nippst vom Frühstück, statt dich ordentlich zu stärken. Du sitzt bei geschlossenem Fenster und die Luft würde dir so gut tun. Nein, mein Vater! Ich werde den Arzt holen und seinen Vorschriften werden wir folgen. Die Zimmer werden wir wechseln, du wirst ins Vorderzimmer ziehen, ich hierher. Es wird keine Veränderung für dich sein, alles wird mit übertragen werden. Aber das alles hat Zeit, jetzt lege dich noch ein wenig ins Bett, du brauchst unbedingt Ruhe. Komm, ich werde dir beim Ausziehn helfen, du wirst sehn, ich kann es. Oder willst du gleich ins Vorderzimmer gehn, dann legst du dich vorläufig in mein Bett. Das wäre übrigens sehr vernünftig.«

Georg stand knapp neben seinem Vater, der den Kopf mit dem struppigen weißen Haar auf die Brust hatte sinken lassen.

»Georg«, sagte der Vater leise, ohne Bewegung.

Georg kniete sofort neben dem Vater nieder, er sah die Pupillen in dem milden Gesicht des Vaters übergroß in den Winkeln der Augen auf sich gerichtet.

»Du hast keinen Freund in Petersburg. Du bist immer ein Spaßmacher gewesen und hast dich auch mir gegenüber nicht zurückgehalten. Wie solltest du denn gerade dort einen Freund haben! Das kann ich gar nicht glauben.«

»Denk doch noch einmal nach, Vater«, sagte Georg, hob den Vater vom Sessel und zog ihm, wie er nun doch recht schwach dastand, den Schlafrock aus, »jetzt wird es bald drei Jahre her sein, da war ja mein Freund bei uns zu Besuch. Ich erinnere mich noch, daß du ihn nicht besonders gern hattest. Wenigstens zweimal habe ich ihn vor dir verleugnet, trotzdem er gerade bei mir im Zimmer saß. Ich konnte ja deine Abneigung gegen ihn ganz gut verstehn, mein Freund hat seine Eigentümlichkeiten. Aber dann hast du dich doch auch wieder ganz gut mit ihm unterhalten. Ich war damals noch so stolz darauf, daß du ihm zuhörtest, nicktest und fragtest. Wenn du nachdenkst, mußt du dich erinnern. Er erzählte damals unglaubliche Geschichten von der russischen Revolution. Wie er z.B. auf einer Geschäftsreise in Kiew bei einem Tumult einen Geistlichen auf einem Balkon gesehen hatte, der sich ein breites Blutkreuz in die flache Hand schnitt, diese Hand erhob und die Menge anrief. Du hast ja selbst diese Geschichte hier und da wiedererzählt.«

Währenddessen war es Georg gelungen, den Vater wieder niederzusetzen und ihm die Trikothose, die er über den Leinenunterhosen trug, sowie die Socken vorsichtig auszuziehn. Beim Anblick der nicht besonders reinen Wäsche machte er sich Vorwürfe, den Vater vernachlässigt zu haben. Es wäre sicherlich auch seine Pflicht gewesen, über den Wäschewechsel seines Vaters zu wachen. Er hatte mit seiner Braut darüber, wie sie die Zukunft des Vaters einrichten wollten, noch nicht ausdrücklich gesprochen, denn sie hatten stillschweigend vorausgesetzt, daß der Vater allein in der alten Wohnung bleiben würde. Doch jetzt entschloß er sich kurz mit aller Bestimmtheit, den Vater in seinen künftigen Haushalt mitzunehmen. Es schien ja fast, wenn man genauer zusah, daß die Pflege, die dort dem Vater bereitet werden sollte, zu spät kommen könnte.

Auf seinen Armen trug er den Vater ins Bett. Ein schreckliches Gefühl hatte er, als er während der paar Schritte zum Bett hin merkte, daß an seiner Brust der Vater mit seiner Uhrkette spielte. Er konnte ihn nicht gleich ins Bett legen, so fest hielt er sich an dieser Uhrkette.

Kaum war er aber im Bett, schien alles gut. Er deckte sich selbst zu und zog dann die Bettdecke noch besonders weit über die Schulter. Er sah nicht unfreundlich zu Georg hinauf.

»Nicht wahr, du erinnerst dich schon an ihn?« fragte Georg und nickte ihm aufmunternd zu.

»Bin ich jetzt gut zugedeckt?« fragte der Vater, als könne er nicht nachschauen, ob die Füße genug bedeckt seien.

»Es gefällt dir also schon im Bett«, sagte Georg und legte das Deckzeug besser um ihn.

»Bin ich gut zugedeckt?« fragte der Vater noch einmal und schien auf die Antwort besonders aufzupassen.

»Sei nur ruhig, du bist gut zugedeckt.«

»Nein!« rief der Vater, daß die Antwort an die Frage stieß, warf die Decke zurück mit einer Kraft, daß sie einen Augenblick im Fluge sich ganz entfaltete, und stand aufrecht im Bett. Nur eine Hand hielt er leicht an den Plafond. »Du wolltest mich zudecken, das weiß ich, mein Früchtchen, aber zugedeckt bin ich noch nicht. Und ist es auch die letzte Kraft, genug für dich, zuviel für dich. Wohl kenne ich deinen Freund. Er wäre ein Sohn nach meinem Herzen. Darum hast du ihn auch betrogen die ganzen Jahre lang. Warum sonst? Glaubst du, ich habe nicht um ihn geweint? Darum doch sperrst du dich in dein Bureau, niemand soll stören, der Chef ist beschäftigt – nur damit du deine falschen Briefchen nach Rußland schreiben kannst. Aber den Vater muß glücklicherweise niemand lehren, den Sohn zu durchschauen. Wie du jetzt geglaubt hast, du hättest ihn untergekriegt, so untergekriegt, daß du dich mit deinem Hintern auf ihn setzen kannst und er rührt sich nicht, da hat sich mein Herr Sohn zum Heiraten entschlossen!«

Georg sah zum Schreckbild seines Vaters auf. Der Petersburger Freund, den der Vater plötzlich so gut kannte, ergriff ihn, wie noch nie. Verloren im weiten Rußland sah er ihn. An der Türe des leeren, ausgeraubten Geschäftes sah er ihn. Zwischen den Trümmern der Regale, den zerfetzten Waren, den fallenden Gasarmen stand er gerade noch. Warum hatte er so weit wegfahren müssen!

»Aber schau mich an!« rief der Vater, und Georg lief, fast zerstreut, zum Bett, um alles zu fassen, stockte aber in der Mitte des Weges.

Georg stand in einem Winkel, möglichst weit vom Vater. Vor einer langen Weile hatte er sich fest entschlossen, alles vollkommen genau zu beobachten, damit er nicht irgendwie auf Umwegen, von hinten her, von oben herab überrascht werden könne. Jetzt erinnerte er sich wieder an den längst vergessenen Entschluß und vergaß ihn, wie man einen kurzen Faden durch ein Nadelöhr zieht.

»Aber der Freund ist nun doch nicht verraten!« rief der Vater, und sein hin- und herbewegter Zeigefinger bekräftigte es. »Ich war sein Vertreter hier am Ort.«

»Komödiant!« konnte sich Georg zu rufen nicht enthalten, erkannte sofort den Schaden und biß, nur zu spät, – die Augen erstarrt – in seine Zunge, daß er vor Schmerz einknickte.

»Ja, freilich habe ich Komödie gespielt! Komödie! Gutes Wort! Welcher andere Trost blieb dem alten verwitweten Vater? Sag – und für den Augenblick der Antwort sei du noch mein lebender Sohn -, was blieb mir übrig, in meinem Hinterzimmer, verfolgt vom ungetreuen Personal, alt bis in die Knochen? Und mein Sohn ging im Jubel durch die Welt, schloß Geschäfte ab, die ich vorbereitet hatte, überpurzelte sich vor Vergnügen und ging vor seinem Vater mit dem verschlossenen Gesicht eines Ehrenmannes davon! Glaubst du, ich hätte dich nicht geliebt, ich, von dem du ausgingst?«

»Jetzt wird er sich vorbeugen«, dachte Georg, »wenn er fiele und zerschmetterte!« Dieses Wort durchzischte seinen Kopf.

Der Vater beugte sich vor, fiel aber nicht. Da Georg sich nicht näherte, wie er erwartet hatte, erhob er sich wieder.

»Bleib, wo du bist, ich brauche dich nicht! Du denkst, du hast noch die Kraft, hierher zu kommen und hältst dich bloß zurück, weil du so willst. Daß du dich nicht irrst! Ich bin noch immer der viel Stärkere. Allein hätte ich vielleicht zurückweichen müssen, aber so hat mir die Mutter ihre Kraft abgegeben, mit deinem Freund habe ich mich herrlich verbunden, deine Kundschaft habe ich hier in der Tasche!«

»Sogar im Hemd hat er Taschen!« sagte sich Georg und glaubte, er könne ihn mit dieser Bemerkung in der ganzen Welt unmöglich machen. Nur einen Augenblick dachte er das, denn immerfort vergaß er alles.

»Häng dich nur in deine Braut ein und komm mir entgegen! Ich fege sie dir von der Seite weg, du weißt nicht wie!«

Georg machte Grimassen, als glaube er das nicht. Der Vater nickte bloß, die Wahrheit dessen, was er sagte, beteuernd, in Georgs Ecke hin.

»Wie hast du mich doch heute unterhalten, als du kamst und fragtest, ob du deinem Freund von der Verlobung schreiben sollst. Er weiß doch alles, dummer Junge, er weiß doch alles! Ich schrieb ihm doch, weil du vergessen hast, mir das Schreibzeug wegzunehmen. Darum kommt er schon seit Jahren nicht, er weiß ja alles hundertmal besser als du selbst, deine Briefe zerknüllt er ungelesen in der linken Hand, während er in der Rechten meine Briefe zum Lesen sich vorhält!«

Seinen Arm schwang er vor Begeisterung über dem Kopf. »Er weiß alles tausendmal besser!« rief er.

»Zehntausendmal!« sagte Georg, um den Vater zu verlachen, aber noch in seinem Munde bekam das Wort einen toternsten Klang.

»Seit Jahren passe ich schon auf, daß du mit dieser Frage kämest! Glaubst du, mich kümmert etwas anderes? Glaubst du, ich lese Zeitungen? Da!« und er warf Georg ein Zeitungsblatt, das irgendwie mit ins Bett getragen worden war, zu. Eine alte Zeitung, mit einem Georg schon ganz unbekannten Namen.

»Wie lange hast du gezögert, ehe du reif geworden bist! Die Mutter mußte sterben, sie konnte den Freudentag nicht erleben, der Freund geht zugrunde in seinem Rußland, schon vor drei Jahren war er gelb zum Wegwerfen, und ich, du siehst ja, wie es mit mir steht. Dafür hast du doch Augen!«

»Du hast mir also aufgelauert!« rief Georg.

Mitleidig sagte der Vater nebenbei: »Das wolltest du wahrscheinlich früher sagen. Jetzt paßt es ja gar nicht mehr.«

Und lauter: »Jetzt weißt du also, was es noch außer dir gab, bisher wußtest du nur von dir! Ein unschuldiges Kind warst du ja eigentlich, aber noch eigentlicher warst du ein teuflischer Mensch! – Und darum wisse; Ich verurteile dich jetzt zum Tode des Ertrinkens!«

Georg fühlte sich aus dem Zimmer gejagt, den Schlag, mit dem der Vater hinter ihm aufs Bett stürzte, trug er noch in den Ohren davon. Auf der Treppe, über deren Stufen er wie über eine schiefe Fläche eilte, überrumpelte er seine Bedienerin, die im Begriffe war hinaufzugehen, um die Wohnung nach der Nacht aufzuräumen.

»Jesus!« rief sie und verdeckte mit der Schürze das Gesicht, aber er war schon davon. Aus dem Tor sprang er, über die Fahrbahn zum Wasser trieb es ihn. Schon hielt er das Geländer fest, wie ein Hungriger die Nahrung. Er schwang sich über, als der ausgezeichnete Turner, der er in seinen Jugendjahren zum Stolz seiner Eltern gewesen war. Noch hielt er sich mit schwächer werdenden Händen fest, erspähte zwischen den Geländerstangen einen Autoomnibus, der mit Leichtigkeit seinen Fall übertönen würde, rief leise: »Liebe Eltern, ich habe euch doch immer geliebt«, und ließ sich hinabfallen.

In diesem Augenblick ging über die Brücke ein geradezu unendlicher Verkehr.

Das Urteil آن|حکم La sentencia Le jugement La sentenza 評決 Karar The Verdict حکم

Es war an einem Sonntagvormittag im schönsten Frühjahr. آن|بود|در|یک|صبح روز یکشنبه|در|زیباترین|بهار it|was|on|a|Sunday morning|in the|most beautiful|spring It was a Sunday morning in the most beautiful spring. این یک روز یکشنبه در زیباترین بهار بود. Georg Bendeman, ein junger Kaufmann, saß in seinem Privatzimmer im ersten Stock eines der niedrigen, leichtgebauten Häuser, die entlang des Flusses in einer langen Reihe, fast nur in der Höhe und Färbung unterschieden, sich hinzogen. جورج|بندمان|یک|جوان|بازرگان|نشسته بود|در|اتاق خصوصی خود|اتاق خصوصی|در|اول|طبقه|یک|از|کوتاه|سبک ساخته شده|خانه‌ها|که|در امتداد|از|رودخانه|در|یک|بلند|ردیف|تقریباً|فقط|در|ارتفاع|||رنگ|متمایز|خود|کشیده شدند ||a|young|merchant|sat|in|his|private room|in the|first|floor|of a|the|low|lightweight|houses|which|along|of the|river|in|a|long|row|almost|only|in|the|height|and|color|distinguished|themselves|stretched Genç bir tüccar olan Georg Bendeman, nehir boyunca uzun bir sıra halinde uzanan, neredeyse sadece boyları ve renkleri farklı, alçak, hafif yapılı evlerden birinin birinci katındaki özel odasında oturuyordu. Georg Bendeman, a young merchant, was sitting in his private room on the first floor of one of the low, lightly built houses that stretched along the river in a long row, almost only distinguished by their height and color. جورج بندمان، یک تاجر جوان، در اتاق خصوصی خود در طبقه اول یکی از خانه‌های کوتاه و سبک‌ساخت نشسته بود که در امتداد رودخانه در یک ردیف طولانی، تقریباً فقط در ارتفاع و رنگ متفاوت بودند. Er hatte gerade einen Brief an einen sich im Ausland befindenden Jugendfreund beendet, verschloß ihn in spielerischer Langsamkeit und sah dann, den Ellbogen auf den Schreibtisch gestützt, aus dem Fenster auf den Fluß, die Brücke und die Anhöhen am anderen Ufer mit ihrem schwachen Grün. او|داشت|به تازگی|یک|نامه|به|یک|خود|در|خارج|بودن|دوست جوان|تمام کرده|قفل کرد|آن را|در|بازیگوشانه|آرامی|و|دید|سپس|آن|آرنج|بر|آن|میز|تکیه داده|از|آن|پنجره|بر|آن|رود|آن|پل|و|آن|تپه‌ها|در|دیگر|ساحل|با|سبز|ضعیف| he|had|just|a|letter|to|a|himself|in the|abroad|located|childhood friend|finished|sealed|it|in|playful|slowness|and|saw|then|the|elbow|on|the|desk|supported|out|the|window|on|the|river|the|bridge|and|the|hills|at the|other|bank|with|their|weak|green Yurtdışındaki bir çocukluk arkadaşına yazdığı mektubu henüz bitirmiş, şakacı bir yavaşlıkla kapattıktan sonra dirseğini masaya dayayarak pencereden nehre, köprüye ve karşı kıyıdaki belli belirsiz yeşillikleriyle tepelere bakıyordu. He had just finished a letter to a childhood friend who was abroad, sealed it with playful slowness, and then, resting his elbow on the desk, looked out the window at the river, the bridge, and the hills on the other bank with their faint green. او به تازگی یک نامه به یک دوست جوان که در خارج از کشور بود، تمام کرده بود، آن را با آرامش بازیگوشانه بسته و سپس، با آرنج بر روی میز کارش تکیه داده، از پنجره به رودخانه، پل و تپه‌های در سمت دیگر با سبز کم‌رنگشان نگاه کرد. Er dachte darüber nach, wie dieser Freund, mit seinem Fortkommen zu Hause unzufrieden, vor Jahren schon nach Rußland sich förmlich geflüchtet hatte. او|فکر کرد|در مورد آن|به|چگونه|این|دوست|با|پیشرفت|پیشرفت|به|خانه|ناراضی|قبل|سال‌ها|قبلاً|به|روسیه|خود را|به طور رسمی|فرار کرده|داشت he|thought|about it|after|how|this|friend|with|his|progress|to|home|dissatisfied|for|years|already|to|Russia|himself|formally|fled|had He thought about how this friend, dissatisfied with his progress at home, had formally fled to Russia years ago. او به این فکر می‌کرد که چگونه این دوست، که از پیشرفت خود در خانه ناراضی بود، سال‌ها پیش به‌طور رسمی به روسیه فرار کرده بود. Nun betrieb er ein Geschäft in Petersburg, das anfangs sich sehr gut angelassen hatte, seit langem aber schon zu stocken schien, wie der Freund bei seinen immer seltener werdenden Besuchen klagte. حالا|راه انداخت|او|یک|کسب و کار|در|سن پترزبورگ|که|در ابتدا|خود را|بسیار|خوب|راه افتاده|داشت|از|مدت‌ها|اما|قبلاً|به|متوقف شدن|به نظر می‌رسید|چگونه|آن|دوست|در|بازدیدهای|همیشه|کمتر|در حال کاهش||شکایت کرد now|ran|he|a|business|in|Petersburg|which|initially|itself|very|well|started|had|since|long|but|already|to|to stagnate|seemed|as|the|friend|during|his|ever|rarer|becoming|visits|complained Now he ran a business in Petersburg, which had initially gone very well, but for a long time now seemed to be stagnating, as the friend complained during his increasingly rare visits. اکنون او یک کسب‌وکار در سن‌پترزبورگ راه‌اندازی کرده بود که در ابتدا بسیار خوب پیش می‌رفت، اما از مدت‌ها پیش به نظر می‌رسید که متوقف شده است، همان‌طور که دوستش در بازدیدهای روزافزون کمترش شکایت می‌کرد. So arbeitete er sich in der Fremde nutzlos ab, der fremdartige Vollbart verdeckte nur schlecht das seit den Kinderjahren wohlbekannte Gesicht, dessen gelbe Hautfarbe auf eine sich entwickelnde Krankheit hinzudeuten schien. بنابراین|کار کرد|او|خود را|در|آن|دیار|بی‌فایده|سخت|آن|عجیب|ریش|پوشاند|فقط|بد|آن|از|آن|سال‌های کودکی|آشنا|صورت|که|زرد|رنگ پوست|به|یک|خود|در حال توسعه|بیماری|اشاره کردن|به نظر می‌رسید thus|worked|he|himself|in|the|foreign land|useless|off|the|foreign|full beard|covered|only|poorly|the|since|the|childhood years|well-known|face|whose|yellow|skin color|to|a|itself|developing|disease|to indicate|seemed Así que trabajó en vano en un país extranjero, la extraña barba poblada sólo disimulaba mal el rostro que conocía desde la infancia, cuyo color amarillo de piel parecía indicar una enfermedad en desarrollo. Thus, he worked uselessly abroad, the foreign-looking full beard poorly concealing the well-known face from childhood, whose yellow skin seemed to indicate a developing illness. او در خارج از کشور به‌طور بی‌فایده‌ای کار می‌کرد، ریش عجیب و غریبش فقط به‌طور ضعیفی صورت آشنا و زردش را که از دوران کودکی می‌شناختند، پنهان می‌کرد، صورتی که رنگ زردش به یک بیماری در حال پیشرفت اشاره می‌کرد. Wie er erzählte, hatte er keine rechte Verbindung mit der dortigen Kolonie seiner Landsleute, aber auch fast keinen gesellschaftlichen Verkehr mit einheimischen Familien und richtete sich so für ein endgültiges Junggesellentum ein. چگونه|او|گفت|داشت|او|هیچ|درست|ارتباط|با|آن|محلی|مستعمره|هموطنان|هموطنان|اما|همچنین|تقریباً|هیچ|اجتماعی|رفت و آمد|با|محلی|خانواده‌ها|و|ترتیب داد|خود را|بنابراین|برای|یک|نهایی|مجردی|یک as|he|told|had|he|no|real|connection|with|the|local|colony|his|countrymen|but|also|almost|no|social|contact|with|local|families|and|arranged|himself|so|for|a|final|bachelorhood|a As he recounted, he had no real connection with the local colony of his countrymen, but also had almost no social interaction with local families, thus preparing himself for a permanent bachelorhood. او گفت که هیچ ارتباط واقعی با مستعمره هموطنانش در آنجا ندارد، اما همچنین تقریباً هیچ ارتباط اجتماعی با خانواده‌های محلی ندارد و به همین دلیل برای یک زندگی مجردی نهایی آماده می‌شود.

Was sollte man einem solchen Manne schreiben, der sich offenbar verrannt hatte, den man bedauern, dem man aber nicht helfen konnte. چه|باید|انسان|یک|چنین|مردی|نوشتن|که|خود|به وضوح|گمراه|داشت|که|انسان|متاسف شدن|به او|انسان|اما|نه|کمک کردن|می‌توانست what|should|one|a|such|man|to write|who|himself|evidently|lost|had|whom|one|to pity|to whom|one|but|not|to help|could ¿Qué escribir a un hombre que había perdido el rumbo, al que se podía compadecer pero no ayudar? What should one write to such a man, who had clearly gone astray, whom one could pity, but could not help? چه چیزی باید به چنین مردی نوشت که به وضوح به بن بست رسیده است، کسی که باید او را تاسف خورد، اما نمی‌توان به او کمک کرد. Sollte man ihm vielleicht raten, wieder nach Hause zu kommen, seine Existenz hierher zu verlegen, alle die alten freundschaftlichen Beziehungen wieder aufzunehmen – wofür ja kein Hindernis bestand – und im übrigen auf die Hilfe der Freunde zu vertrauen? باید|انسان|به او|شاید|توصیه کردن|دوباره|به|خانه|به|آمدن|وجودش|وجود|به اینجا|به|منتقل کردن|همه|آن|قدیمی|دوستانه|روابط|دوباره|برقرار کردن|برای چه|بله|هیچ|مانع|وجود داشت|و|در|باقی|به|کمک|کمک|دوستان||به|اعتماد کردن should|one|him|perhaps|to advise|again|to|home|to|to come|his|existence|here|to|to relocate|all|the|old|friendly|relationships|again|to resume|for which|yes|no|obstacle|existed|and|in the|remaining|to|the|help|of the|friends|to|to trust ¿Acaso habría que aconsejarle que volviera a casa, que reubicara aquí su existencia, que reanudara todas las antiguas relaciones amistosas -para lo cual no había ningún obstáculo- y, además, que contara con la ayuda de sus amigos? Should one perhaps advise him to come back home, to relocate his existence here, to resume all those old friendly relationships – for which there was no obstacle – and to trust in the help of friends? آیا باید به او توصیه کرد که دوباره به خانه برگردد، وجودش را به اینجا منتقل کند، تمام روابط دوستانه قدیمی را دوباره برقرار کند - که هیچ مانعی برای آن وجود نداشت - و در بقیه موارد به کمک دوستانش اعتماد کند؟ Das bedeutete aber nichts anderes, als daß man ihm gleichzeitig, ja schonender, desto kränkender, sagte, daß seine bisherigen Versuche mißlungen seien, daß er endlich von ihnen ablassen solle, daß er zurückkehren und sich als ein für immer Zurückgekehrter von allen mit großen Augen anstaunen lassen müsse, daß nur seine Freunde etwas verstünden und daß er ein altes Kind sei, das den erfolgreichen, zu Hause und im übrigen auf die gebliebenen Freunden einfach zu folgen habe. این|به معنای|اما|هیچ|دیگر|از|اینکه|انسان|به او|همزمان|بله|با احتیاط‌تر|هر چه|آزاردهنده‌تر|گفت|اینکه|تلاش‌های|قبلی|تلاش‌ها|ناموفق|بودند|اینکه|او|بالاخره|از|آنها|دست کشیدن|باید|اینکه|او|بازگشتن|و|خود|به عنوان|یک|برای|همیشه|بازگشته|از|همه|با|بزرگ|چشم‌ها|حیرت‌زده شدن|گذاشتن|باید|اینکه|فقط|دوستانش||چیزی|می‌فهمیدند|و|اینکه|او|یک|پیر|کودک|بود|که|را|موفق|به|خانه|و|در|باقی|به|دوستان|باقی‌مانده||به سادگی|به|پیروی کردن|باید this|meant|but|nothing|other|than|that|one|him|simultaneously|yes|more gently|the more|more hurtful|said|that|his|previous|attempts|failed|were|that|he|finally|from|them|to desist|should|that|he|to return|and|himself|as|a|for|forever|returnee|by|all|with|big|eyes|to gaze|to let|must|that|only|his|friends|something|understood|and|that|he|a|old|child|was|which|the|successful|to|home|and|in the|remaining|to|the|remaining|friends|simply|to|to follow|had But that would mean nothing other than that one would simultaneously, yes more gently, but all the more hurtfully, tell him that his previous attempts had failed, that he should finally give them up, that he must return and let himself be gazed at with wide eyes by everyone as someone who had returned forever, that only his friends understood something, and that he was an old child who simply had to follow the successful ones, at home and among the remaining friends. اما این به معنای دیگری نبود جز اینکه به او به طور همزمان، بله با ملایمت، اما به طرز آزاردهنده‌ای گفته شود که تلاش‌های قبلی‌اش ناموفق بوده است، که او باید بالاخره از آنها دست بکشد، که باید برگردد و به عنوان کسی که برای همیشه برگشته است، از همه با چشمان بزرگ حیرت‌زده شود، که فقط دوستانش چیزی می‌فهمند و او یک کودک قدیمی است که باید به موفقیت، در خانه و در بقیه موارد به دوستان باقی‌مانده‌اش به سادگی پیروی کند. Und war es dann noch sicher, daß alle die Plage, die man ihm antun müßte, einen Zweck hätte? و|بود|آن|سپس|هنوز|مطمئن|اینکه|همه|آن|عذاب|که|انسان|به او|تحمیل کردن|باید|یک|هدف|داشت and|was|it|then|still|certain|that|all|the|torment|which|one|him|to inflict|must|a|purpose|had And was it then still certain that all the torment one would have to inflict on him would have a purpose? و آیا هنوز هم مطمئن بود که تمام آزارهایی که باید به او تحمیل شود، هدفی خواهد داشت؟ Vielleicht gelang es nicht einmal, ihn überhaupt nach Hause zu bringen – er sagte ja selbst, daß er die Verhältnisse in der Heimat nicht mehr verstünde – und so bliebe er dann trotz allem in seiner Fremde, verbittert durch die Ratschläge und den Freunden noch ein Stück mehr entfremdet. شاید|موفق شد|آن|نه|حتی|او را|اصلاً|به|خانه|به|آوردن|او|گفت|بله|خود|که|او|آن|شرایط|در|آن|وطن|نه|دیگر|نمی‌فهمید|و|بنابراین|ماند|او|سپس|با وجود|همه چیز|در|او|غربت|تلخ،|به خاطر|آن|نصیحت‌ها|و|آن|دوستان|هنوز|یک|مقدار|بیشتر|بیگانه maybe|succeeded|it|not|even|him|at all|to|home|to|to bring|he|said|yes|himself|that|he|the|circumstances|in|the|homeland|not|anymore|understood|and|so|would remain|he|then|despite|everything|in|his|foreign land|bitter|by|the|advice|and|the|friends|even|a|piece|more|alienated Perhaps it was not even possible to bring him home at all – he himself said that he no longer understood the conditions in his homeland – and so he would remain in his foreignness, embittered by the advice and even more alienated from his friends. شاید حتی نتوانستند او را به خانه ببرند - خود او هم گفت که دیگر شرایط در وطن را نمی‌فهمد - و بنابراین او با وجود همه چیز در غربت خود باقی می‌ماند، تلخ‌کام از نصیحت‌ها و دوستانش، و کمی بیشتر از قبل بیگانه می‌شود. Folgte er aber wirklich dem Rat und würde hier – natürlich nicht mit Absicht, aber durch die Tatsachen – niedergedrückt, fände sich nicht in seinen Freunden und nicht ohne sie zurecht, litte an Beschämung, hätte jetzt wirklich keine Heimat und keine Freunde mehr, war es da nicht viel besser für ihn, er blieb in der Fremde, so wie er war? پیروی کرد|او|اما|واقعاً|آن|نصیحت|و|خواهد شد|اینجا|البته|نه|با|قصد|اما|به خاطر|آن|واقعیت‌ها|سرکوب شده|پیدا می‌کرد|خود را|نه|در|او|دوستان|و|نه|بدون|آنها|به درستی|رنج می‌برد|به خاطر|شرم|داشت|حالا|واقعاً|هیچ|وطن|و|هیچ|دوستان|دیگر|بود|آن|آنجا|نه|خیلی|بهتر|برای|او|او|ماند|در|آن|غربت|به همین شکل|که|او|بود followed|he|but|really|the|advice|and|would|here|of course|not|with|intention|but|by|the|facts|depressed|would find|himself|not|in|his|friends|and|not|without|them|to cope|suffered|from|shame|had|now|really|no|homeland|and|no|friends|anymore|was|it|there|not|much|better|for|him|he|remained|in|the|foreign land|as|as|he|was But if he really followed the advice and would be here – of course not intentionally, but through the facts – depressed, not finding his way with his friends and not without them, suffering from shame, truly having no homeland and no friends anymore, would it not be much better for him to remain in foreignness, just as he was? اما آیا او واقعاً به نصیحت عمل می‌کرد و در اینجا - البته نه عمدی، بلکه به خاطر واقعیت‌ها - تحت فشار قرار می‌گرفت، در میان دوستانش نمی‌توانست خود را پیدا کند و بدون آنها هم نمی‌توانست، از شرم رنج می‌برد، و واقعاً دیگر نه وطن داشت و نه دوستی، آیا برای او بهتر نبود که در غربت بماند، همان‌طور که بود؟ Konnte man denn bei solchen Umständen daran denken, daß er es hier tatsächlich vorwärts bringen würde? می‌توانست|انسان|پس|در|چنین|شرایط|به آن|فکر کردن|که|او|آن|اینجا|واقعاً|به جلو|آوردن|خواهد شد could|one|then|in|such|circumstances|to think|to think|that|he|it|here|actually|forward|to bring|would Could one even think, under such circumstances, that he would actually make progress here? آیا می‌شد در چنین شرایطی فکر کرد که او واقعاً می‌تواند در اینجا پیشرفت کند؟

Aus diesen Gründen konnte man ihm, wenn man noch überhaupt die briefliche Verbindung aufrecht erhalten wollte, keine eigentlichen Mitteilungen machen, wie man sie ohne Scheu auch den entferntesten Bekannten machen würde. از|این|دلایل|می‌توانست|انسان|به او|اگر|انسان|هنوز|اصلاً|آن|نامه‌ای|ارتباط|برقرار|نگه داشتن|می‌خواست|هیچ|واقعی|اطلاعیه‌ها|انجام دادن|که|انسان|آنها|بدون|شرم|همچنین|آن|دورترین|آشنایان|انجام دادن| from|these|reasons|could|one|him|if|one|still|at all|the|postal|connection|maintained|to keep|wanted|no|actual|communications|to make|as|one|them|without|hesitation|also|the|most distant|acquaintances|to make| For these reasons, if one still wanted to maintain the correspondence at all, one could not make any real communications to him, as one would without hesitation to even the most distant acquaintances. به همین دلایل، اگر کسی هنوز می‌خواست ارتباط نامه‌ای را حفظ کند، نمی‌توانست اطلاعات واقعی به او بدهد، مانند آنچه که بدون هیچ شرمی به دورترین آشنایان می‌داد. Der Freund war nun schon über drei Jahre nicht in der Heimat gewesen und erklärte dies sehr notdürftig mit der Unsicherheit der politischen Verhältnisse in Rußland, die demnach also auch die kürzeste Abwesenheit eines kleinen Geschäftsmannes nicht zuließen, während hunderttausende Russen ruhig in der Welt herumfuhren. آن|دوست|بود|حالا|دیگر|بیش از|سه|سال|نه|در|زادگاه|وطن|بوده|و|توضیح داد|این|بسیار|به طور ناقص|با|عدم|عدم اطمینان|سیاسی|سیاسی|شرایط|در|روسیه|که|بنابراین|بنابراین|همچنین|که|کوتاهترین|غیبت|یک|کوچک|تاجر|نه|اجازه دادند|در حالی که|صدها هزار|روس‌ها|آرام|در|جهان||در حال سفر بودند the|friend|was|now|already|over|three|years|not|in|the|homeland|been|and|explained|this|very|inadequately|with|the|uncertainty|of the|political|conditions|in|Russia|which|consequently|also||the|shortest|absence|of a|small|businessman|not|allowed|while|hundreds of thousands|Russians|quietly|in|the|world|traveled around The friend had not been home for over three years and explained this very inadequately with the uncertainty of the political situation in Russia, which thus did not allow even the shortest absence of a small businessman, while hundreds of thousands of Russians traveled around the world without concern. دوست حالا بیش از سه سال بود که به وطن بازنگشته بود و این را به طرز بسیار ضعیفی با عدم اطمینان اوضاع سیاسی در روسیه توجیه کرد، که به این ترتیب حتی کوتاه‌ترین غیبت یک تاجر کوچک را نیز مجاز نمی‌دانست، در حالی که صدها هزار روس به آرامی در دنیا سفر می‌کردند. Im Laufe dieser drei Jahre hatte sich aber gerade für Georg vieles verändert. در|طول|این|سه|سال|داشت|خود|اما|به تازگی|برای|جورج|بسیاری|تغییر کرده in the|course|of this|three|years|had|himself|but|just|for|Georg|much|changed However, during these three years, much had changed for Georg. در طول این سه سال اما برای جورج تغییرات زیادی رخ داده بود. Von dem Todesfall von Georgs Mutter, der vor etwa zwei Jahren erfolgt war und seit welchem Georg mit seinem alten Vater in gemeinsamer Wirtschaft lebte, hatte der Freund wohl noch erfahren und sein Beileid in einem Brief mit einer Trockenheit ausgedruckt, die ihren Grund nun darin haben konnte, daß die Trauer über ein solches Ereignis in der Fremde ganz unvorstellbar wird. از|آن|فوت|از|جورج|مادر|که|حدود|دو|سال||اتفاق افتاد|بود|و|از|آن|جورج|با|پدر|پیر|پدر|در|مشترک|کسب و کار|زندگی می‌کرد|داشت|آن|دوست|احتمالاً|هنوز|مطلع شده|و|تسلیت|تسلیت|در|یک|نامه|با|یک|خشکی|ابراز کرده|که|دلیل|دلیل|حالا|در آن|داشت|می‌توانست|که|آن|غم|بر سر|یک|چنین|واقعه|در|خارج|غریب|کاملاً|غیرقابل تصور|می‌شود from|the|death|of|Georg's|mother|which|about|approximately|two|years|occurred|was|and|since|which|Georg|with|his|old|father|in|joint|household|lived|had|the|friend|probably|still|learned|and|his|condolences|in|a|letter|with|a|dryness||which|its|reason|now|in it|could have|could|that|the|grief|over|a|such|event|in|the|foreign land|completely|unimaginable|becomes The friend had probably learned of the death of Georg's mother, which had occurred about two years ago, and since then Georg had been living with his old father in a shared household; he had expressed his condolences in a letter with a dryness that could be attributed to the fact that mourning over such an event becomes completely unimaginable in a foreign land. دوست احتمالاً از فوت مادر جورج که حدود دو سال پیش اتفاق افتاده بود و از آن زمان جورج با پدر پیرش در یک کسب و کار مشترک زندگی می‌کرد، مطلع شده بود و تسلیت خود را در نامه‌ای با خشکی ابراز کرده بود که ممکن است دلیل آن این باشد که غم یک چنین واقعه‌ای در دیار بیگانه کاملاً غیرقابل تصور است. Nun hatte aber Georg seit jener Zeit, so wie alles andere, auch sein Geschäft mit größerer Entschlossenheit angepackt. حالا|داشت|اما|جورج|از|آن|زمان|به همین|مانند|همه چیز|دیگر|همچنین|کسب و کار|کسب و کار|با|بزرگتر|عزم|شروع کرده now|had|but|Georg|since|that|time|as|as|everything|other|also|his|business|with|greater|determination|tackled Since that time, however, Georg had tackled his business with greater determination, just like everything else. اما از آن زمان، جورج همچنین کسب و کارش را با اراده بیشتری آغاز کرده بود. Vielleicht hatte ihn der Vater bei Lebzeiten der Mutter dadurch, daß er im Geschäft nur seine Ansicht gelten lassen wollte, an einer wirklichen eigenen Tätigkeit gehindert, vielleicht war der Vater seit dem Tode der Mutter, trotzdem er noch immer im Geschäfte arbeitete, zurückhaltender geworden, vielleicht spielten – was sogar sehr wahrscheinlich war – glückliche Zufälle eine weit wichtigere Rolle, jedenfalls aber hatte sich das Geschäft in diesen zwei Jahren ganz unerwartet entwickelt, das Personal hatte man verdoppeln müssen, der Umsatz hatte sich verfünffacht, ein weiterer Fortschritt stand zweifellos bevor. شاید|داشت|او را|که|پدر|در|زمان حیات|که|مادر|به این دلیل|که|او|در|کار|فقط|نظر خود|نظر|معتبر|گذاشتن|می‌خواست|در|یک|واقعی|شخصی|فعالیت|مانع|شاید|بود|که|پدر|از|آن|مرگ|که|مادر|با این حال|او|هنوز|همیشه|در|کار|کار می‌کرد|محتاط‌تر|شده|شاید|بازی کردند|که|حتی|بسیار|محتمل|بود|خوش‌شانس|تصادف‌ها|یک|بسیار|مهم‌تر|نقش|به هر حال|اما|داشت|خود را|آن|کسب و کار|در|این|دو|سال|کاملاً|غیرمنتظره|توسعه یافته|آن|پرسنل|داشت|انسان|دو برابر کردن|مجبور بودن|که|فروش|داشت|خود را|پنج برابر شده|یک|دیگر|پیشرفت|ایستاده|بدون شک|در پیش maybe|had|him|the|father|in|lifetime|of the|mother|thereby|that|he|in the|business|only|his|opinion|to be valid|to let|wanted|at|a|real|own|activity|hindered|maybe|was|the|father|since|the|death|of the|mother|although|he|still|always|in the|business|worked|more reserved|become|maybe|played|what|even|very|likely|was|happy|coincidences|a|far|more important|role|in any case|but|had|itself|the|business|in|these|two|years|completely|unexpectedly|developed|the|staff|had|one|to double|had to|the|turnover|had|itself|quintupled|a|further|progress|stood|undoubtedly|before Perhaps the father had prevented him from engaging in any real activity during the mother's lifetime by insisting that only his own views should prevail in the business; perhaps since the mother's death, despite still working in the business, the father had become more reserved; perhaps – which was even very likely – happy coincidences played a much more important role; in any case, the business had developed quite unexpectedly in these two years, the staff had to be doubled, the turnover had quintupled, and further progress was undoubtedly on the horizon. شاید پدر او را در زمان حیات مادر به این دلیل که فقط می‌خواست نظر خودش در کار معتبر باشد، از فعالیت واقعی خود بازداشته بود، شاید پدر از زمان مرگ مادر، با اینکه هنوز در کار مشغول بود، محتاط‌تر شده بود، شاید هم – که حتی بسیار محتمل بود – تصادف‌های خوشایند نقش بسیار مهم‌تری ایفا کرده بودند، اما به هر حال، کسب‌وکار در این دو سال به طور کاملاً غیرمنتظره‌ای توسعه یافته بود، پرسنل را مجبور به دو برابر کردن کرده بودند، و فروش پنج برابر شده بود، و پیشرفت دیگری بدون شک در پیش بود.

Der Freund aber hatte keine Ahnung von dieser Veränderung. However, the friend had no idea about this change. اما دوست هیچ ایده‌ای از این تغییر نداشت. Früher, zum letztenmal vielleicht in jenem Beileidsbrief, hatte er Georg zur Auswanderung nach Rußland überreden wollen und sich über die Aussichten verbreitet, die gerade für Georgs Geschäftszweig in Petersburg bestanden. Earlier, perhaps for the last time in that letter of condolence, he had tried to persuade Georg to emigrate to Russia and had elaborated on the prospects that existed for Georg's line of business in Petersburg. قبلاً، شاید برای آخرین بار در آن نامه تسلیت، او سعی کرده بود جورج را به مهاجرت به روسیه ترغیب کند و درباره چشم‌اندازهایی که به‌خصوص برای شاخه کسب‌وکار جورج در سن‌پترزبورگ وجود داشت، صحبت کرده بود. Die Ziffern waren verschwindend gegenüber dem Umfang, den Georgs Geschäft jetzt angenommen hatte. The figures were negligible compared to the scale that Georg's business had now taken on. اعداد در مقایسه با اندازه‌ای که کسب‌وکار جورج اکنون به خود گرفته بود، ناچیز بودند. Georg aber hatte keine Lust gehabt, dem Freund von seinen geschäftlichen Erfolgen zu schreiben, und hätte er es jetzt nachträglich getan, es hätte wirklich einen merkwürdigen Anschein gehabt. جورج|اما|داشت|هیچ|تمایل|داشته|به|دوست|از|موفقیت‌های|تجاری||به|نوشتن|و|می‌داشت|او|آن|اکنون|بعداً|انجام داده|آن|می‌داشت|واقعاً|یک|عجیب|ظاهری|داشته Georg|but|had|no|desire|had|to the|friend|of|his|business|successes|to|to write|and|would have|he|it|now|subsequently|done|it|would have|really|a|strange|appearance|had But Georg had not felt like writing to his friend about his business successes, and had he done so retrospectively, it would have really seemed quite strange. اما جورج هیچ تمایلی نداشت که به دوستش درباره موفقیت‌های تجاری‌اش بنویسد و اگر اکنون به‌طور retrospectively این کار را کرده بود، واقعاً ظاهری عجیب به نظر می‌رسید.

So beschränkte sich Georg darauf, dem Freund immer nur über bedeutungslose Vorfälle zu schreiben, wie sie sich, wenn man an einem ruhigen Sonntag nachdenkt, in der Erinnerung ungeordnet aufhäufen. بنابراین|محدود کرد|خود را|جورج|به آن|به|دوست|همیشه|فقط|درباره|بی‌معنی|حوادث|به|نوشتن|چگونه|آنها|خود را|وقتی|کسی|در|یک|آرام|یکشنبه|فکر می‌کند|در||یاد|بی‌نظم|انباشته می‌شوند so|limited|himself|Georg|to that|the|friend|always|only|about|meaningless|incidents|to|to write|as|they|themselves|when|one|on|a|quiet|Sunday|thinks|in|the|memory|unorganized|accumulate Thus, Georg limited himself to writing to his friend only about trivial incidents, which, when one reflects on a quiet Sunday, pile up in memory in a disordered manner. بنابراین جورج به نوشتن درباره حوادث بی‌اهمیت به دوستش محدود شد، مانند آنچه که وقتی در یک روز آرام یکشنبه فکر می‌کنید، در یادها به‌طور نامنظم انباشته می‌شود. Er wollte nichts anderes, als die Vorstellung ungestört lassen, die sich der Freund von der Heimatstadt in der langen Zwischenzeit wohl gemacht und mit welcher er sich abgefunden hatte. او|می‌خواست|هیچ|دیگر|به جز|آن|تصور|بدون مزاحمت|گذاشتن|آن|خود را||دوست|از||زادگاه|در||طولانی|فاصله|به خوبی|ساخته|و|با|که|او|خود را|کنار آمده| he|wanted|nothing|other|than|the|idea|undisturbed|to leave|the|which|the|friend|of|the|hometown|in|the|long|meantime|probably|made|and|with|which|he|himself|reconciled|had He wanted nothing more than to leave undisturbed the image that his friend had likely formed of the hometown in the long interim and with which he had come to terms. او نمی‌خواست چیزی جز این تصور را بدون مزاحمت باقی بگذارد که دوستش در این مدت طولانی از زادگاهش به‌دست آورده و با آن کنار آمده است. So geschah es Georg, daß er dem Freund die Verlobung eines gleichgültigen Menschen mit einem ebenso gleichgültigen Mädchen dreimal in ziemlich weit auseinanderliegenden Briefen anzeigte, bis sich dann allerdings der Freund, ganz gegen Georgs Absicht, für diese Merkwürdigkeit zu interessieren begann. بنابراین|اتفاق افتاد|آن|جورج|که|او|به|دوست|آن|نامزدی|یک|بی‌تفاوت|انسان|با|یک|به همین|بی‌تفاوت|دختر|سه بار|در|نسبتاً|دور|فاصله‌دار|نامه‌ها|اطلاع داد|تا|خود را|سپس|البته||دوست|کاملاً|بر خلاف|جورج|نیت|به|این|عجیب‌بودن|به|علاقه‌مند شدن|شروع کرد so|happened|it|Georg|that|he|the|friend|the|engagement|of a|indifferent|person|with|a|equally|indifferent|girl|three times|in|quite|far|spaced apart|letters|announced|until|himself|then|however|the|friend|completely|against|Georg's|intention|for|this|peculiarity|to|to become interested|began Thus it happened that Georg informed his friend about the engagement of an indifferent person with an equally indifferent girl three times in letters spaced quite far apart, until, contrary to Georg's intention, the friend began to take an interest in this oddity. بنابراین برای جورج پیش آمد که او به دوستش نامزدی یک فرد بی‌اهمیت با یک دختر به‌همان اندازه بی‌اهمیت را سه بار در نامه‌های نسبتاً دور از هم اعلام کرد، تا اینکه در نهایت دوست، کاملاً برخلاف نیت جورج، به این عجیب‌وغریب علاقه‌مند شد.

Georg schrieb ihm aber solche Dinge viel lieber, als daß er zugestanden hätte, daß er selbst vor einem Monat mit einem Fräulein Frieda Brandenfeld, einem Mädchen aus wohlhabender Familie, sich verlobt hatte. Georg preferred to write him such things much more than to admit that he himself had gotten engaged a month ago to a Miss Frieda Brandenfeld, a girl from a wealthy family. جورج اما اینگونه چیزها را خیلی بیشتر دوست داشت که به او بنویسد تا اینکه اعتراف کند که خودش یک ماه پیش با خانم فریدا براندنفلد، دختری از خانواده‌ای مرفه، نامزد شده است. Oft sprach er mit seiner Braut über diesen Freund und das besondere Korrespondenzverhältnis, in welchem er zu ihm stand. He often spoke with his fiancée about this friend and the special correspondence relationship he had with him. او اغلب با نامزدش درباره این دوست و رابطه خاصی که با او داشت صحبت می‌کرد. »Da wird er gar nicht zu unserer Hochzeit kommen«, sagte sie, »und ich habe doch das Recht, alle deine Freunde kennen zu lernen.« »Ich will ihn nicht stören«, antwortete Georg, »verstehe mich recht, er würde wahrscheinlich kommen, wenigstens glaube ich es, aber er würde sich gezwungen und geschädigt fühlen, vielleicht mich beneiden und sicher unzufrieden und unfähig, diese Unzufriedenheit jemals zu beseitigen, allein wieder zurückfahren. "He won't come to our wedding at all," she said, "and I have the right to get to know all your friends." "I don't want to disturb him," Georg replied, "understand me correctly, he would probably come, at least I believe so, but he would feel forced and harmed, perhaps envy me and certainly be dissatisfied and unable to ever eliminate this dissatisfaction, driving back alone. «او اصلاً به عروسی ما نخواهد آمد»، او گفت، «و من حق دارم که همه دوستانت را بشناسم.» «نمی‌خواهم او را اذیت کنم»، جورج پاسخ داد، «درست متوجه شو، او احتمالاً خواهد آمد، حداقل من اینطور فکر می‌کنم، اما او احساس می‌کند که مجبور و آسیب‌دیده است، شاید به من حسادت کند و مطمئناً ناراضی و ناتوان از برطرف کردن این نارضایتی باشد و تنها به خانه برگردد. Allein – weißt du, was das ist?« »Ja, kann er denn von unserer Heirat nicht auch auf andere Weise erfahren?« »Das kann ich allerdings nicht verhindern, aber es ist bei seiner Lebensweise unwahrscheinlich.« »Wenn du solche Freunde hast, Georg, hättest du dich überhaupt nicht verloben sollen.« »Ja, das ist unser beider Schuld; aber ich wollte es auch jetzt nicht anders haben.« Und wenn sie dann, rasch atmend unter seinen Küssen, noch vorbrachte: »Eigentlich kränkt es mich doch«, hielt er es wirklich für unverfänglich, dem Freund alles zu schreiben. Alone – do you know what that is?" "Yes, can't he find out about our marriage in other ways?" "I can't prevent that, but it is unlikely given his lifestyle." "If you have such friends, Georg, you shouldn't have gotten engaged at all." "Yes, that is our mutual fault; but I wouldn't want it any other way now either." And when she then, breathing quickly under his kisses, added: "Actually, it does hurt me," he really thought it harmless to write everything to his friend. تنها – می‌دانی، این چه معنایی دارد؟» «بله، آیا او نمی‌تواند به روش دیگری از ازدواج ما مطلع شود؟» «البته نمی‌توانم این را متوقف کنم، اما با سبک زندگی او بعید است.» «اگر چنین دوستانی داری، جورج، نباید اصلاً نامزد می‌شدی.» «بله، این تقصیر هر دوی ماست؛ اما من هم اکنون نمی‌خواهم که به گونه‌ای دیگر باشد.» و وقتی او سپس، در حالی که زیر بوسه‌های او به سختی نفس می‌کشید، گفت: «در واقع، این مرا آزرده می‌کند»، او واقعاً آن را بی‌خطر دانست که همه چیز را به دوستش بنویسد. »So bin ich und so hat er mich hinzunehmen«, sagte er sich, »Ich kann nicht aus mir einen Menschen herausschneiden, der vielleicht für die Freundschaft mit ihm geeigneter wäre, als ich es bin.« بنابراین|هستم|من|و|بنابراین|دارد|او|مرا|پذیرفتن|گفت|او|به خود|من|می‌توانم|نه|از|خودم|یک|انسان|جدا کردن|که|شاید|برای|آن|دوستی|با|او|مناسب‌تر|می‌بود|از|من|آن|هستم so|am|I|and|so|has|he|me|to accept|said|he|himself|I|can|not|from|me|a|human|to cut out|who|perhaps|for|the|friendship|with|him|more suitable|would be|than|I|it|am "This is who I am, and this is how he must accept me," he said to himself, "I cannot cut out of myself a person who might be more suitable for friendship with him than I am." »این من هستم و او باید من را همین‌طور بپذیرد«، به خود گفت، »نمی‌توانم از خودم انسانی را جدا کنم که شاید برای دوستی با او مناسب‌تر از من باشد.«

Und tatsächlich berichtete er seinem Freunde in dem langen Brief, den er an diesem Sonntagvormittag schrieb, die erfolgte Verlobung mit folgenden Worten: »Die beste Neuigkeit habe ich mir bis zum Schluß aufgespart. و|در واقع|گزارش داد|او|به دوستش|دوست|در|آن|طولانی|نامه|که|او|به|این|صبح روز یکشنبه|نوشت|آن|انجام شده|نامزدی|با|کلمات|کلمات|بهترین|خبر|خبر|دارم|من|به خودم|تا|به|پایان|ذخیره کرده‌ام and|actually|reported|he|his|friend|in|the|long|letter|which|he|on|this|Sunday morning|wrote|the|occurred|engagement|with|following|words|the|best|news|have|I|myself|until|to the|end|saved And indeed, he reported to his friend in the long letter he wrote on that Sunday morning, the engagement with the following words: "I have saved the best news for last. و در واقع، او در نامه طولانی که در صبح روز یکشنبه نوشت، به دوستش خبر نامزدی را با این کلمات گزارش داد: »بهترین خبر را تا آخر نگه داشته‌ام. Ich habe mich mit einem Fräulein Frieda Brandenfeld verlobt, einem Mädchen aus einer wohlhabenden Familie, die sich hier erst lange nach Deiner Abreise angesiedelt hat, die Du also kaum kennen dürftest. من|دارم|خودم|با|یک|خانم|فریدا|براندنفلد|نامزد کرده‌ام|یک|دختر|از|یک|ثروتمند|خانواده|که|خود را|اینجا|تازه|مدت|بعد از|تو|خروج|مستقر شده|دارد|که|تو|بنابراین|به سختی|شناختن|می‌توانی I|have|myself|with|a|young lady|Frieda|Brandenfeld|engaged|a|girl|from|a|wealthy|family|which|herself|here|only|long|after|your|departure|settled|has|which|you|thus|hardly|know|would I have become engaged to a Miss Frieda Brandenfeld, a girl from a wealthy family that settled here long after your departure, so you probably hardly know her. من با یک خانم فریدا براندنفلد نامزد شده‌ام، دختری از یک خانواده مرفه که اینجا مدت‌ها بعد از رفتن تو مستقر شده است و بنابراین تو به احتمال زیاد او را نمی‌شناسی. Es wird sich noch Gelegenheit finden, Dir Näheres über meine Braut mitzuteilen, heute genüge Dir, daß ich recht glücklich bin und daß sich in unserem gegenseitigem Verhältnis nur insofern etwas geändert hat, als Du jetzt in mir statt eines ganz gewöhnlichen Freundes einen glücklichen Freund haben wirst. این|خواهد شد|خود را|هنوز|فرصت|پیدا کردن|به تو|جزئیات|درباره|نامزد|عروس|اطلاع دادن|امروز|کافی است|به تو|که|من|بسیار|خوشحال|هستم|و|که|خود را|در|رابطه‌مان|متقابل|رابطه|فقط|به این معنا|چیزی|تغییر کرده|دارد|که|تو|حالا|در|من|به جای|یک|کاملاً|معمولی|دوست|یک|خوشحال|دوست|داشتن|خواهی بود it|will|itself|still|opportunity|find|you|more details|about|my|bride|to inform|today|suffices|you|that|I|quite|happy|am|and|that|itself|in|our|mutual|relationship|only|insofar|something|changed|has|as|you|now|in|me|instead of|a|completely|ordinary|friend|a|happy|friend|will have|will be There will be an opportunity to tell you more about my bride, for today it is enough for you to know that I am quite happy and that in our mutual relationship, the only change is that you will now have a happy friend instead of an entirely ordinary one. فرصت‌های بیشتری برای گفتن جزئیات درباره نامزدم پیش خواهد آمد، امروز برایت کافی است که بگویم بسیار خوشحالم و در رابطه ما تنها به این دلیل تغییری ایجاد شده که اکنون به جای یک دوست کاملاً معمولی، یک دوست خوشحال در من خواهی داشت. Außerdem bekommst Du in meiner Braut, die Dich herzlich grüßen läßt, und die Dir nächstens selbst schreiben wird, eine aufrichtige Freundin, was für einen Junggesellen nicht ganz ohne Bedeutung ist. علاوه بر این|دریافت می‌کنی|تو|در|عروسم||که|تو را|صمیمانه|سلام می‌رساند|می‌گذارد|و|که|به تو|به زودی|خود|نوشتن|خواهد|یک|صمیمی|دوست|چه|برای|یک|مجرد|نه|کاملاً|بدون|معنا|است furthermore|get|you|in|my|bride|who|you|warmly|greet|lets|and|who|you|soon|personally|write|will|a|sincere|friend|what|for|a|bachelor|not|quite|without|significance|is Furthermore, you will have in my bride, who sends her warm regards to you and will write to you herself soon, a sincere friend, which is not insignificant for a bachelor. علاوه بر این، تو در عروسم که به گرمی سلام می‌فرستد و به زودی خود به تو خواهد نوشت، یک دوست صمیمی خواهی داشت که برای یک مجرد چندان بی‌معنا نیست. Ich weiß, es hält Dich vielerlei von einem Besuche bei uns zurück, wäre aber nicht gerade meine Hochzeit die richtige Gelegenheit, einmal alle Hindernisse über den Haufen zu werfen? من|می‌دانم|این|نگه می‌دارد|تو را|چیزهای مختلف|از|یک|بازدید|در|ما|عقب|می‌بود|اما|نه|دقیقاً|عروسی|عروسی|که|مناسب|فرصت|یک بار|همه|موانع|بر|آن|توده|به|پرتاب کردن I|know|it|holds|you|various|from|a|visit|at|us|back|would be|but|not|just|my|wedding|the|right|opportunity|once|all|obstacles|over|the|heap|to|to throw I know that many things are holding you back from visiting us, but wouldn't my wedding be the perfect occasion to throw all obstacles aside? می‌دانم که دلایل زیادی تو را از بازدید از ما باز می‌دارد، اما آیا عروسی من نمی‌تواند فرصت مناسبی باشد تا همه موانع را کنار بگذاری؟ Aber wie dies auch sein mag, handle ohne alle Rücksicht und nur nach Deiner Wohlmeinung.« اما|چگونه|این|هم|باشد|ممکن است|عمل کن|بدون|همه|ملاحظه|و|فقط|بر اساس|نظر تو|نیک‌اندیشی but|how|this|also|be|may|act|without|all|consideration|and|only|according to|your|good opinion But however that may be, act without any consideration and only according to your good intentions. اما هر چه باشد، بدون هیچ گونه ملاحظه‌ای عمل کن و فقط بر اساس نظر خودت.

Mit diesem Brief in der Hand war Georg lange, das Gesicht dem Fenster zugekehrt, an seinem Schreibtisch gesessen. با|این|نامه|در|آن|دست|بود|جورج|مدت طولانی|آن|صورت|به|پنجره|رو به|در|میز|میز|نشسته بود with|this|letter|in|the|hand|was|Georg|long|the|face|the|window|turned|at|his|desk|sat With this letter in hand, Georg sat for a long time at his desk, facing the window. با این نامه در دست، جورج مدت طولانی، با صورت به سمت پنجره، در میز کارش نشسته بود. Einem Bekannten, der ihn im Vorübergehen von der Gasse aus gegrüßt hatte, hatte er kaum mit einem abwesenden Lächeln geantwortet. به یک|آشنا|که|او را|در|عبور|از|که|کوچه|از|سلام کرده|داشت||او|به سختی|با|یک|غایب|لبخند|پاسخ داده a|acquaintance|who|him|in the|passing|from|the|alley|out|greeted|had||he|hardly|with|a|absent|smile|answered He had hardly responded to an acquaintance who had greeted him from the street with a distant smile. او به یک آشنا که از خیابان به او سلام کرده بود، به سختی با یک لبخند غایب پاسخ داد.

Endlich steckte er den Brief in die Tasche und ging aus seinem Zimmer quer durch einen kleinen Gang in das Zimmer seines Vaters, in dem er schon seit Monaten nicht gewesen war. بالاخره|فرو کرد|او|را|نامه|در|را|کیف|و|رفت|از|اتاقش|اتاق|به طور عرضی|از|یک|کوچک|راهرو|به|اتاق|اتاق|پدرش||در|که|او|قبلاً|از|ماه‌ها|نه|بوده| finally|put|he|the|letter|in|the|pocket|and|went|out of|his|room|across|through|a|small|corridor|to|the|room|his|father|in|which|he|already|for|months|not|been|was Finally, he put the letter in his pocket and walked from his room through a small hallway into his father's room, where he had not been for months. سرانجام او نامه را در جیبش گذاشت و از اتاقش به سمت اتاق پدرش از یک راهرو کوچک رفت، جایی که او برای چندین ماه آنجا نبوده بود. Es bestand auch sonst keine Nötigung dazu, denn er verkehrte mit seinem Vater ständig im Geschäft, das Mittagessen nahmen sie gleichzeitig in einem Speisehaus ein, abends versorgte sich zwar jeder nach Belieben, doch saßen sie dann meistens, wenn nicht Georg, wie es am häufigsten geschah, mit Freunden beisammen war oder jetzt seine Braut besuchte, noch ein Weilchen, jeder mit seiner Zeitung, im gemeinsamen Wohnzimmer. این|وجود داشت|همچنین|دیگر|هیچ|اجبار|به این|زیرا|او|رفت و آمد می‌کرد|با|پدرش||دائماً|در|کار|که|ناهار|خوردند|آنها|همزمان|در|یک|رستوران|به|شب‌ها|تأمین می‌کرد|خود را|البته|هر کس|به|دلخواه|اما|نشسته بودند|آنها|سپس|معمولاً|وقتی|نه|جورج|که|این|در|بیشتر|اتفاق می‌افتاد|با|دوستان|کنار هم|بود|یا|حالا|نامزدش||دیدن کرد|هنوز|یک|مدتی|هر کس|با|روزنامه‌اش||در|مشترک|اتاق نشیمن it|existed|also|otherwise|no|compulsion|to it|for|he|interacted|with|his|father|constantly|in the|business|the|lunch|took|they|simultaneously|in|a|restaurant|in|in the evening|provided|themselves|indeed|each|according to|preference|but|sat|they|then|mostly|when|not|Georg|as|it|the|most frequently|happened|with|friends|together|was|or|now|his|bride|visited|still|a|while|each|with|his|newspaper|in the|shared|living room There was also no compulsion to do so, as he was constantly in business with his father, they had lunch together at a restaurant, in the evenings each took care of themselves as they pleased, but they usually sat together for a while in the common living room, each with their newspaper, unless Georg, as was most often the case, was with friends or visiting his fiancée. در واقع هیچ نیازی به این کار نبود، زیرا او به طور مداوم با پدرش در کار مشغول بود، ناهار را همزمان در یک رستوران می‌خوردند، در شب‌ها هرکسی به دلخواه خود غذا می‌خورد، اما معمولاً وقتی که جورج، همانطور که بیشتر اوقات اتفاق می‌افتاد، با دوستانش بود یا حالا نامزدش را ملاقات می‌کرد، آنها کمی در اتاق نشیمن مشترک، هرکدام با روزنامه‌اش، می‌نشستند.

»Hier ist es ja unerträglich dunkel«, sagte er dann. اینجا|است|آن|بله|غیرقابل تحمل|تاریک|گفت|او|سپس here|is|it|indeed|unbearable|dark|said|he|then "It's unbearably dark here," he said then. «اینجا واقعاً تاریک است»، او سپس گفت.

»Ja, dunkel ist es schon«, antwortete der Vater. بله|تاریک|است|آن|قبلاً|پاسخ داد|پدر| yes|dark|is|it|already|answered|the|father "Yes, it is dark indeed," the father replied. «بله، واقعاً تاریک است»، پدر پاسخ داد.

»Ich habe es lieber so.« من|دارم|آن را|بیشتر|اینطور "I prefer it this way." »من اینطور را بیشتر دوست دارم.«

»Es ist ja ganz warm draußen«, sagte Georg wie im Nachhang zu dem Früheren, und setzte sich. آن|هست|بله|کاملاً|گرم|بیرون|گفت|جورج|مانند|در|پیوست|به|آن|قبلی|و|نشسته|خود را "It's quite warm outside," said Georg as a follow-up to the earlier conversation, and sat down. »بیرون کاملاً گرم است«، جورج گفت، مانند ادامه‌ای بر صحبت‌های قبلی، و نشسته شد.

Der Vater räumte das Frühstücksgeschirr ab und stellte es auf einen Kasten. آن|پدر|جمع کرد|آن|ظروف صبحانه|کنار|و|گذاشت|آن را|روی|یک|جعبه The father cleared the breakfast dishes and placed them on a box. پدر ظرف‌های صبحانه را جمع کرد و روی یک جعبه گذاشت.

»Ich wollte dir eigentlich nur sagen«, fuhr Georg fort (fortfahren), der den Bewegungen des alten Mannes ganz verloren folgte, »daß ich nun doch nach Petersburg meine Verlobung angezeigt habe.« Er zog den Brief ein wenig aus der Tasche und ließ ihn wieder zurückfallen. من|می‌خواستم|به تو|در واقع|فقط|بگویم|ادامه داد|جورج|ادامه دادن||که|حرکات|حرکات|آن|پیر|مرد|کاملاً|گم|دنبال کرد|که|من|حالا|اما|به|سن پترزبورگ|نامزدی|نامزدی|اعلام|کرده‌ام|او|کشید|آن|نامه|کمی|کمی|از|آن|جیب|و|گذاشت|آن را|دوباره|به عقب افتادن "I actually just wanted to tell you," Georg continued (to continue), completely lost in the movements of the old man, "that I have now announced my engagement in Petersburg." He pulled the letter slightly out of his pocket and let it fall back. »در واقع می‌خواستم فقط به تو بگویم«، جورج ادامه داد (ادامه دادن)، که کاملاً به حرکات پیرمرد توجه کرده بود، »که من حالا در سن‌پترزبورگ نامزدی‌ام را اعلام کرده‌ام.« او نامه را کمی از جیبش بیرون کشید و دوباره آن را به داخل برگرداند.

»Wieso nach Petersburg?« fragte der Vater. چرا|به|سن پترزبورگ|پرسید|آن|پدر why|to|Petersburg||the|father "Why to Petersburg?" asked the father. »چرا به سن پترزبورگ؟« پدر پرسید.

»Meinem Freunde doch«, sagte Georg und suchte des Vaters Augen – »Im Geschäft ist er doch ganz anders«, dachte er, »wie er hier breit sitzt und die Arme über der Brust kreuzt.« به دوستم|دوست|اما|گفت|جورج|و|جست|آن|پدر|چشم|در|کار|هست|او|اما|کاملاً|متفاوت|فکر کرد|او|چگونه|او|اینجا|راحت|نشسته|و|آن|دست‌ها|روی|سینه|سینه|در هم می‌گذارد my|friend|after all|said|Georg|and|searched|of the|father's|eyes|in the|business|is|he|after all|quite|different|thought|he|as|he|here|wide|sits|and|the|arms|over|the|chest|crosses "My friend, of course," said Georg and searched for his father's eyes - "In business, he is completely different," he thought, "than how he sits here wide and crosses his arms over his chest." »دوست من که هست«, جورج گفت و به چشمان پدر نگاه کرد – »در کار کاملاً متفاوت است«, او فکر کرد، »چطور که اینجا نشسته و دستانش را روی سینه قفل کرده است.«

»Du weißt doch, Vater, daß ich ihm meine Verlobung zuerst verschweigen wollte. تو|می‌دانی|اما|پدر|که|من|به او|نامزدی‌ام||ابتدا|پنهان کردن|می‌خواستم you|know|but|father|that|I|him|my|engagement|first|to conceal|wanted "You know, Father, that I wanted to keep my engagement a secret from him at first. »تو می‌دانی، پدر، که من ابتدا نمی‌خواستم نامزدی‌ام را به او بگویم. Aus Rücksichtnahme, aus keinem anderen Grunde sonst. از|ملاحظه|از|هیچ|دیگر|دلیلی|در غیر این صورت out of|consideration|out of|no|other|reason|else Out of consideration, for no other reason. به خاطر ملاحظه، نه به هیچ دلیل دیگری. Du weißt selbst, er ist ein schwieriger Mensch. تو|می‌دانی|خود|او|هست|یک|دشوار|انسان you|know|yourself|he|is|a|difficult|person You know yourself, he is a difficult person. خودت می‌دانی، او آدم سخت‌گیری است. Ich sagte mir, von anderer Seite kann er von meiner Verlobung wohl erfahren, wenn das auch bei seiner einsamen Lebensweise kaum wahrscheinlich ist – das kann ich nicht hindern -, aber von mir selbst soll er es nun einmal nicht erfahren.« من|گفتم|به خودم|از|دیگر|طرف|می‌تواند|او|از|نامزدی‌ام||به خوبی|آگاه شدن|اگر|این|هم|در|زندگی‌اش|تنها|سبک زندگی|به سختی|محتمل|هست|این|می‌تواند|من|نه|مانع شدن|اما|از|خودم|خود|باید|او|آن|حالا|یک بار|نه|آگاه شدن I|said|to myself|from|other|side|can|he|from|my|engagement|probably|to learn|if|this|also|with|his|lonely|way of life|hardly|likely|is|that|can|I|not|prevent|but|from|me|myself|shall|he|it|now|once|not|learn I told myself, he might find out about my engagement from another source, although that is hardly likely given his solitary lifestyle – I can't prevent that – but he should not find out from me." به خودم گفتم، از طرف دیگر ممکن است او از نامزدی‌ام باخبر شود، اگرچه با توجه به زندگی تنهایی‌اش این چندان محتمل نیست - من نمی‌توانم جلوی آن را بگیرم - اما از خودم نباید او را باخبر کنم.«

»Und jetzt hast du es dir wieder anders überlegt?« fragte der Vater, legte die große Zeitung auf den Fensterbord und auf die Zeitung die Brille, die er mit der Hand bedeckte. و|حالا|داری|تو|آن را|برای خودت|دوباره|متفاوت|فکر کرده|پرسید|آن|پدر|گذاشت|آن|بزرگ|روزنامه|روی|آن|لبه پنجره|و|روی|آن|روزنامه|آن|عینک|آن|او|با|آن|دست|پوشاند and|now|have|you|it|yourself|again|differently|thought|asked|the|father|placed|the|big|newspaper|on|the|windowsill|and|on|the|newspaper|the|glasses|which|he|with|the|hand|covered "And now you've changed your mind again?" asked the father, placing the large newspaper on the windowsill and putting his glasses on top of the newspaper, which he covered with his hand. »و حالا دوباره نظرت عوض شده؟« پدر پرسید و روزنامه بزرگ را روی لبه پنجره گذاشت و عینکی را که با دستش پوشاند روی روزنامه گذاشت.

»Ja, jetzt habe ich es mir wieder überlegt. بله|حالا|دارم|من|آن را|برای خودم|دوباره|فکر کرده yes|now|have|I|it|myself|again|thought "Yes, now I've changed my mind again. »بله، حالا دوباره نظرم عوض شده. Wenn er mein guter Freund ist, sagte ich mir, dann ist meine glückliche Verlobung auch für ihn ein Glück. اگر|او|دوستم|خوب|دوست|است|گفتم|من|برای خودم|پس|است|نامزدی|خوشحال||همچنین|برای|او|یک|خوشبختی if|he|my|good|friend|is|said|I|myself|then|is|my|happy|engagement|also|for|him|a|happiness If he is my good friend, I told myself, then my happy engagement is also a happiness for him. اگر او دوست خوب من است، به خودم گفتم، پس نامزدی خوشبخت من هم برای او خوشبختی است. Und deshalb habe ich nicht mehr gezögert, es ihm anzuzeigen. و|به همین دلیل|دارم|من|نه|دیگر|تردید کرده|آن را|به او|گزارش دادن and|therefore|have|I|not|more|hesitated|it|him|to report And that's why I didn't hesitate any longer to inform him. و به همین دلیل دیگر تردید نکردم که این را به او بگویم. Ehe ich jedoch den Brief einwarf, wollte ich es dir sagen.« قبل از اینکه|من|اما|آن|نامه|انداختم|می‌خواستم|من|آن|به تو|بگویم before|I|however|the|letter|threw in|wanted|I|it|you|to say "Before I dropped the letter, I wanted to tell you." اما قبل از اینکه نامه را بیندازم، می‌خواستم به تو بگویم.«

»Georg«, sagte der Vater und zog den zahnlosen Mund in die Breite »hör' einmal! جورج|گفت|آن|پدر|و|کشید|آن|بی‌دندان|دهان|به|آن|عرض|گوش کن|یک بار Georg|said|the|father|and|pulled|the|toothless|mouth|in|the|width|listen|once "Georg," said the father, stretching his toothless mouth wide, "listen for a moment!" »جورج«، پدر گفت و دهان بی‌دندانش را به عرض کشید »یک بار گوش کن! Du bist wegen dieser Sache zu mir gekommen, um dich mit mir zu beraten. تو|هستی|به خاطر|این|موضوع|به|من|آمده‌ای|برای|خودت|با|من|به|مشورت کردن you|are|because of|this|matter|to|me|come|to|yourself|with|me|to|to consult You came to me about this matter to consult with me. تو به خاطر این موضوع به من آمدی تا با من مشورت کنی. Das ehrt dich ohne Zweifel. این|احترام می‌گذارد|به تو|بدون|شک this|honors|you|without|doubt That undoubtedly honors you. این بدون شک تو را محترم می‌سازد. Aber es ist nichts, es ist ärger als nichts, wenn du mir jetzt nicht die volle Wahrheit sagst. اما|این|هست|هیچ چیز|این|هست|بدتر|از|هیچ چیز|وقتی که|تو|به من|حالا|نه|آن|کامل|حقیقت|می‌گویی but|it|is|nothing|it|is|worse|than|nothing|if|you|me|now|not|the|full|truth|say But it is nothing, it is worse than nothing, if you do not tell me the whole truth now. اما هیچ چیز نیست، بدتر از هیچ چیز است، اگر تو اکنون تمام حقیقت را به من نگویی. Ich will nicht Dinge aufrühren, die nicht hierher gehören. من|می‌خواهم|نه|چیزها|برانگیختن|که|نه|به اینجا|تعلق داشتن I|want|not|things|to stir up|which|not|here|belong I do not want to stir up things that do not belong here. نمی‌خواهم چیزهایی را به میان بیاورم که به اینجا مربوط نمی‌شود. Seit dem Tode unserer teueren Mutter sind gewisse unschöne Dinge vorgegangen. از|آن|مرگ|مادر عزیزمان|گرانبها|مادر|هستند|برخی|ناخوشایند|چیزها|پیش آمده since|the|death|our|dear|mother|are|certain|unpleasant|things|occurred Since the death of our dear mother, certain unpleasant things have happened. از زمان مرگ مادر عزیزمان، برخی از مسائل ناخوشایند پیش آمده است. Vielleicht kommt auch für sie die Zeit und vielleicht kommt sie früher, als wir denken. شاید|می‌آید|همچنین|برای|او|آن|زمان|و|شاید|می‌آید|او|زودتر|از|ما|فکر می‌کنیم maybe|comes|also|for|her|the|time|and|maybe|comes|it|earlier|than|we|think Perhaps the time will come for her too, and perhaps it will come sooner than we think. شاید زمان او هم برسد و شاید زودتر از آنچه فکر می‌کنیم. Im Geschäft entgeht mir manches, es wird mir vielleicht nicht verborgen – ich will jetzt gar nicht die Annahme machen, daß es mir verborgen wird -, ich bin nicht mehr kräftig genug, mein Gedächtnis läßt nach, ich habe nicht mehr den Blick für alle die vielen Sachen. در|فروشگاه|فرار می‌کند|به من|چیزهایی|این|می‌شود|به من|شاید|نه|پنهان|من|می‌خواهم|حالا|اصلاً|نه|آن|فرض|انجام دادن|که|این|به من|پنهان|می‌شود|من|هستم|نه|دیگر|قوی|کافی|حافظه|حافظه|رها می‌کند|رو به زوال|من|دارم|نه|دیگر|آن|نگاه|برای|همه|آن|زیاد|چیزها in the|business|escapes|me|many things|it|is|me|perhaps|not|hidden|I|want|now|at all|not|the|assumption|to make|that|it|me|hidden|is|I|am|not|more|strong|enough|my|memory|lets|decline|I|have|not|more|the|eye|for|all|the|many|things In business, I miss many things; perhaps they are not hidden from me – I don't even want to assume that they are hidden from me – I am no longer strong enough, my memory is failing, I no longer have the eye for all those many things. در کار، چیزهای زیادی از دستم می‌رود، شاید برایم پنهان نباشد - نمی‌خواهم فرض کنم که برایم پنهان است - دیگر آنقدر قوی نیستم، حافظه‌ام ضعیف شده، دیگر آن دید را برای همه آن چیزهای زیاد ندارم. Das ist erstens der Ablauf der Natur, und zweitens hat mich der Tod unseres Mütterchens viel mehr niedergeschlagen als dich. این|است|اولاً|آن|روند|آن|طبیعت|و|ثانیاً|دارد|به من|آن|مرگ|مادرمان|مادر|بسیار|بیشتر|افسرده کرده|از|تو this|is|firstly|the|course|of the|nature|and|secondly|has|me|the|death|of our|mother|much|more|depressed|than|you This is firstly the course of nature, and secondly, the death of our little mother has affected me much more than it has you. این اولاً روند طبیعت است، و ثانیاً مرگ مادرمان بیشتر از تو مرا تحت تأثیر قرار داده است. – Aber weil wir gerade bei dieser Sache halten, bei diesem Brief, so bitte ich dich, Georg, täusche mich nicht. اما|چون|ما|درست|در|این|موضوع|ایستاده‌ایم|در|این|نامه|بنابراین|خواهش می‌کنم|من|تو|جورج|فریب نده|مرا|نه but|because|we|just|at|this|matter|hold|at|this|letter|so|please|I|you|Georg|deceive|me|not – But since we are on this matter, with this letter, I ask you, Georg, do not deceive me. - اما چون در مورد این موضوع، در مورد این نامه صحبت می‌کنیم، از تو خواهش می‌کنم، جورج، مرا فریب نده. Es ist eine Kleinigkeit, es ist nicht des Atems wert, also täusche mich nicht. این|است|یک|چیز کوچک|این|است|نه|از|نفس|ارزش|بنابراین|فریب نده|مرا|نه it|is|a|triviality|it|is|not|of the|breath|worth|so|deceive|me|not It is a trifle, it is not worth the breath, so do not deceive me. این یک چیز کوچک است، ارزش نفس کشیدن را ندارد، پس مرا فریب نده. Hast du wirklich diesen Freund in Petersburg?« آیا|تو|واقعا|این|دوست|در|سن پترزبورگ have|you|really|this|friend|in|Petersburg Do you really have that friend in Petersburg?" آیا واقعاً این دوست را در سن پترزبورگ داری؟«

Georg stand verlegen auf. جورج|ایستاد|خجالت زده|بر روی پاهایش Georg|stood|embarrassed|up Georg stood up awkwardly. جورج با شرمندگی بلند شد. »Lassen wir meine Freunde sein. بگذاریم|ما|دوستانم||باشند let|we|my|friends|be "Let's leave my friends out of this. »بگذارید دوستان من باشند. Tausend Freunde ersetzen mir nicht meinen Vater. هزار|دوست|جایگزین کردن|برای من|نه|پدرم| thousand|friends|replace|me|not|my|father A thousand friends cannot replace my father. هزار دوست نمی‌تواند جای پدرم را بگیرد. Weißt du, was ich glaube? می‌دانی|تو|چه|من|باور می‌کنم know|you|what|I|believe Do you know what I believe? می‌دانی چه چیزی فکر می‌کنم؟ Du schonst dich nicht genug. تو|مراقبت می‌کنی|خودت|نه|کافی you|spare|yourself|not|enough You don't take enough care of yourself. تو به اندازه کافی به خودت استراحت نمی‌دهی. Aber das Alter verlangt seine Rechte. اما|این|سن|می‌طلبد|حقوقش|حقوق but|the|age|demands|its|rights But age demands its rights. اما سن حقوق خود را می‌طلبد. Du bist mir im Geschäft unentbehrlich, das weißt du ja sehr genau, aber wenn das Geschäft deine Gesundheit bedrohen sollte, sperre ich es noch morgen für immer. تو|هستی|برای من|در|کار|ضروری|این|می‌دانی|تو|بله|بسیار|دقیق|اما|اگر|این|کار|سلامتت|سلامت|تهدید کند|باید|می‌بندم|من|آن|هنوز|فردا|برای|همیشه you|are|me|in the|business|indispensable|that|know|you|indeed|very|exactly|but|if|the|business|your|health|threaten|should|I close|I|it|even|tomorrow|for|forever You are indispensable to me in business, you know that very well, but if the business should threaten your health, I will shut it down forever tomorrow. تو برای من در کار ضروری هستی، این را خیلی خوب می‌دانی، اما اگر کار به سلامتی‌ات آسیب بزند، من فردا آن را برای همیشه تعطیل می‌کنم. Das geht nicht. این|می رود|نه this|goes|not That doesn't work. این امکان‌پذیر نیست. Wir müssen da eine andere Lebensweise für dich einführen. ما|باید|آنجا|یک|دیگر|سبک زندگی|برای|تو|معرفی کنیم we|must|there|a|other|lifestyle|for|you|introduce We need to introduce a different way of life for you. ما باید یک سبک زندگی دیگر برای تو معرفی کنیم. Aber von Grund aus. اما|از|اساس|به but|from|ground|as But fundamentally. اما از اساس. Du sitzt hier im Dunkel und im Wohnzimmer hättest du schönes Licht. تو|نشسته ای|اینجا|در|تاریکی|و|در|اتاق نشیمن|می داشتی|تو|زیبا|نور you|sit|here|in the|dark|and|in the|living room|would have|you|beautiful|light You are sitting here in the dark and in the living room, you would have nice light. تو اینجا در تاریکی نشسته‌ای و در اتاق نشیمن نور زیبایی خواهی داشت. Du nippst vom Frühstück, statt dich ordentlich zu stärken. تو|مزه مزه می‌کنی|از|صبحانه|به جای|خودت|درست|به|تقویت کردن you|sip|from the|breakfast|instead of|yourself|properly|to|to strengthen You sip from breakfast instead of properly strengthening yourself. تو از صبحانه می‌نوشی، به جای اینکه به‌خوبی خودت را تقویت کنی. Du sitzt bei geschlossenem Fenster und die Luft würde dir so gut tun. تو|نشسته‌ای|در|بسته|پنجره|و|آن|هوا|می‌خواهد|برایت|اینقدر|خوب|انجام دادن you|sit|at|closed|window|and|the|air|would|you|so|good|do You sit by a closed window and the air would do you so much good. تو در کنار پنجره بسته نشسته‌ای و هوا برایت خیلی خوب خواهد بود. Nein, mein Vater! نه|پدرم| no|my|father No, my father! نه، پدر! Ich werde den Arzt holen und seinen Vorschriften werden wir folgen. من|خواهم|آن|پزشک|آوردن|و|دستوراتش|دستورات|خواهیم|ما|پیروی کردن I|will|the|doctor|fetch|and|his|prescriptions|will|we|follow I will get the doctor and we will follow his instructions. من پزشک را می‌آورم و ما از دستورات او پیروی خواهیم کرد. Die Zimmer werden wir wechseln, du wirst ins Vorderzimmer ziehen, ich hierher. آن|اتاق‌ها|خواهند|ما|عوض کردن|تو|خواهی|به|اتاق جلو|رفتن|من|به اینجا the|rooms|will|we|change|you|will|to the|front room|move|I|here We will change rooms, you will move to the front room, I will stay here. ما اتاق‌ها را عوض خواهیم کرد، تو به اتاق جلو می‌روی و من اینجا می‌مانم. Es wird keine Veränderung für dich sein, alles wird mit übertragen werden. این|خواهد|هیچ|تغییری|برای|تو|بودن|همه چیز|خواهد|با|منتقل کردن|خواهند it|will|no|change|for|you|be|everything|will|with|transferred|be It will be no change for you, everything will be transferred. این برای تو تغییر نخواهد بود، همه چیز با تو منتقل خواهد شد. Aber das alles hat Zeit, jetzt lege dich noch ein wenig ins Bett, du brauchst unbedingt Ruhe. اما|این|همه چیز|دارد|زمان|حالا|دراز می‌کشم|تو را|هنوز|یک|کمی|به|تخت|تو|نیاز داری|به شدت|آرامش but|this|all|has|time|now|lay|you|still|a|little|in the|bed|you|need|absolutely|rest But all of this takes time, now lie down a little longer in bed, you definitely need rest. اما همه اینها زمان می‌برد، حالا کمی در رختخواب دراز بکش، تو به آرامش نیاز داری. Komm, ich werde dir beim Ausziehn helfen, du wirst sehn, ich kann es. بیا|من|خواهم|به تو|در|درآوردن|کمک کردن|تو|خواهی|دیدن|من|می‌توانم|آن come|I|will|you|with the|undressing|help|you|will|see|I|can|it Come, I will help you get undressed, you will see, I can do it. بیا، من به تو در درآوردن لباس کمک می‌کنم، خواهی دید که می‌توانم. Oder willst du gleich ins Vorderzimmer gehn, dann legst du dich vorläufig in mein Bett. یا|می‌خواهی|تو|به زودی|به|اتاق جلو|بروی|سپس|می‌گذاری|تو|خودت را|موقتا|در|تخت من|تخت or|want|you|immediately|into the|front room|go|then|lay|you|yourself|temporarily|in|my|bed Or do you want to go straight to the front room, then you can lie down in my bed for the time being. یا می‌خواهی به اتاق جلو بروی، پس موقتا در تخت من دراز می‌کشی. Das wäre übrigens sehr vernünftig.« این|می‌بود|در ضمن|بسیار|معقول that|would be|by the way|very|reasonable That would actually be very sensible." این در واقع بسیار معقول خواهد بود.«

Georg kniete sofort neben dem Vater nieder, er sah die Pupillen in dem milden Gesicht des Vaters übergroß in den Winkeln der Augen auf sich gerichtet. جورج|زانو زد|بلافاصله|کنار|پدر|پدر|پایین|او|دید|آن|مردمک‌ها|در|چهره|ملایم|چهره|پدر|پدر|بزرگ|در|زوایای|زوایا|چشم|چشم‌ها|به|خود|متمرکز Georg|knelt|immediately|next to|the|father|down|he|saw|the|pupils|in|the|mild|face|of the|father|oversized|in|the|corners|of the|eyes|at|himself|directed Georg immediately knelt down next to his father, he saw the pupils in his father's gentle face oversized and directed at him in the corners of his eyes. جورج بلافاصله در کنار پدر زانو زد، او دید که مردمک‌ها در چهره ملایم پدر به طرز غیرعادی در گوشه‌های چشم به او خیره شده‌اند.

»Denk doch noch einmal nach, Vater«, sagte Georg, hob den Vater vom Sessel und zog ihm, wie er nun doch recht schwach dastand, den Schlafrock aus, »jetzt wird es bald drei Jahre her sein, da war ja mein Freund bei uns zu Besuch. فکر کن|اما|هنوز|یک بار|به|پدر|گفت|جورج|بلند کرد|آن|پدر|از|صندلی|و|کشید|به او|چگونه|او|حالا|اما|نسبتاً|ضعیف|ایستاده بود|آن|روپوش|درآورد|حالا|خواهد شد|آن|به زودی|سه|سال|پیش|بودن|آنجا|بود|بله|دوستم|دوست|در|ما|به|مهمانی think|just|again|once|after|father|said|Georg|lifted|the|father|from the|chair|and|pulled|him|as|he|now|indeed|quite|weak|stood|the|dressing gown|off|now|will be|it|soon|three|years|ago|be|when|was|indeed|my|friend|at|us|to|visit "Think again, Father," said Georg, lifting his father from the armchair and, as he was now standing quite weakly, pulling off his dressing gown, "it will soon be three years since my friend visited us. »دوباره فکر کن، پدر«، جورج گفت و پدر را از صندلی بلند کرد و چون او حالا واقعاً ضعیف به نظر می‌رسید، خوابگاهش را از تنش درآورد، »حالا تقریباً سه سال می‌شود که دوستم به ما سر زده بود. Ich erinnere mich noch, daß du ihn nicht besonders gern hattest. من|به یاد می‌آورم|خودم|هنوز|که|تو|او را|نه|به‌خصوص|دوست|داشتی I|remember|myself|still|that|you|him|not|particularly|gladly|had I still remember that you didn't particularly like him. هنوز به یاد دارم که تو او را چندان دوست نداشتی. Wenigstens zweimal habe ich ihn vor dir verleugnet, trotzdem er gerade bei mir im Zimmer saß. حداقل|دو بار|من||او را|در برابر|تو|انکار کردم|با این حال|او|درست|در|نزد من|در|اتاق|نشسته بود at least|twice|have|I|him|before|you|denied|although|he|just|in|me|in the|room|sat At least twice I denied him in front of you, even though he was sitting right in my room. حداقل دو بار او را در برابر تو انکار کردم، با اینکه او درست در اتاق من نشسته بود. Ich konnte ja deine Abneigung gegen ihn ganz gut verstehn, mein Freund hat seine Eigentümlichkeiten. من|توانستم|خوب|تو|نفرت|علیه|او|کاملاً|خوب|فهمیدن|دوست|دوست|دارد|او|خصوصیات I|could|indeed|your|aversion|against|him|quite|well|understand|my|friend|has|his|peculiarities I could understand your aversion to him quite well; my friend has his peculiarities. من می‌توانستم به خوبی از نفرت تو نسبت به او بفهمم، دوست من خصوصیات خاص خود را دارد. Aber dann hast du dich doch auch wieder ganz gut mit ihm unterhalten. اما|سپس|داری|تو|خودت|با این حال|هم|دوباره|کاملاً|خوب|با|او|صحبت کردن but|then|have|you|yourself|indeed|also|again|quite|well|with|him|conversed But then you managed to have a good conversation with him after all. اما بعد تو دوباره به خوبی با او صحبت کردی. Ich war damals noch so stolz darauf, daß du ihm zuhörtest, nicktest und fragtest. من|بودم|آن زمان|هنوز|اینقدر|افتخار|بر این|که|تو|او|گوش می‌دادی|سر تکان می‌دادی|و|می‌پرسیدی I|was|at that time|still|so|proud|of it|that|you|him|listened|nodded|and|asked I was so proud back then that you listened to him, nodded, and asked questions. من در آن زمان به این که تو به او گوش می‌دادی، سر تکان می‌دادی و سؤال می‌کردی، خیلی افتخار می‌کردم. Wenn du nachdenkst, mußt du dich erinnern. اگر|تو|فکر می‌کنی|باید|تو|خودت|به یاد آوردن when|you|think|must|you|yourself|remember If you think about it, you must remember. اگر به یاد بیاوری، باید به یاد داشته باشی. Er erzählte damals unglaubliche Geschichten von der russischen Revolution. او|گفت|در آن زمان|باورنکردنی|داستان‌ها|درباره|آن|روسی|انقلاب he|told|at that time|incredible|stories|of|the|Russian|Revolution He told incredible stories about the Russian Revolution back then. او در آن زمان داستان‌های باورنکردنی از انقلاب روسیه تعریف کرد. Wie er z.B. چگونه|او|| how|he|| For example, مثلاً چگونه auf einer Geschäftsreise in Kiew bei einem Tumult einen Geistlichen auf einem Balkon gesehen hatte, der sich ein breites Blutkreuz in die flache Hand schnitt, diese Hand erhob und die Menge anrief. در|یک|سفر کاری|به|کی‌یف|در|یک|آشوب|یک|روحانی|در|یک|بالکن|دیده|بود|که|خود را|یک|عریض|صلیب خونین|در|دست|صاف|دست|برید|آن|دست|بلند کرد|و|جمعیت||صدا زد on|a|business trip|to|Kiev|during|a|tumult|a|clergyman|on|a|balcony|seen|had|who|himself|a|wide|blood cross|into|the|flat|hand|cut|this|hand|raised|and|the|crowd|called he had seen a clergyman on a balcony during a tumult in Kiev on a business trip, who cut a wide blood cross into his flat hand, raised that hand, and called out to the crowd. در یک سفر کاری به کی‌یف در حین یک شورش، یک روحانی را روی بالکن دید که یک صلیب خونین بزرگ را بر روی دست صافش می‌برد و آن دست را بالا می‌برد و جمعیت را صدا می‌کرد. Du hast ja selbst diese Geschichte hier und da wiedererzählt.« تو|داری|بله|خود|این|داستان|اینجا|و|آنجا|دوباره گفتی you|have|indeed|yourself|this|story|here|and|there|retold You have even retold this story here and there. تو خودت هم این داستان را اینجا و آنجا بازگو کرده‌ای.

Währenddessen war es Georg gelungen, den Vater wieder niederzusetzen und ihm die Trikothose, die er über den Leinenunterhosen trug, sowie die Socken vorsichtig auszuziehn. در این حین|بود|آن|جورج|موفق شده|پدر را|پدر|دوباره|نشاندن|و|به او|شلوار|شلوار ورزشی|که|او|روی|شلوار|زیر شلواری کتان|پوشیده بود|و همچنین|جوراب|جوراب|با احتیاط|درآوردن meanwhile|was|it|Georg|succeeded|the|father|again|to sit down|and|him|the|cycling shorts|which|he|over|the|linen underpants|wore|as well as|the|socks|carefully|to take off Meanwhile, Georg had managed to sit his father down again and carefully take off the cycling shorts he was wearing over his linen underpants, as well as his socks. در همین حال، جورج موفق شد پدر را دوباره بنشاند و به آرامی شلوار ورزشی‌اش را که روی شورت‌های کتانش پوشیده بود و همچنین جوراب‌هایش را درآورد. Beim Anblick der nicht besonders reinen Wäsche machte er sich Vorwürfe, den Vater vernachlässigt zu haben. در هنگام|دیدن|آن|نه|به خصوص|تمیز|لباس|او ساخت||خود|سرزنش|پدر را||نادیده گرفته|برای|داشتن at the|sight|of the|not|particularly|clean|laundry|made|he|himself|reproaches|the|father|neglected|to|to have At the sight of the not particularly clean laundry, he reproached himself for having neglected his father. با دیدن لباس‌های چندان تمیز، به خود انتقاد کرد که پدر را نادیده گرفته است. Es wäre sicherlich auch seine Pflicht gewesen, über den Wäschewechsel seines Vaters zu wachen. آن|می بود|قطعاً|همچنین|وظیفه|وظیفه|بوده|در مورد|پدر|تعویض لباس|پدرش||برای|مراقبت کردن it|would be|certainly|also|his|duty|been|to|the|laundry change|of his|father|to|to watch It would certainly have been his duty to oversee his father's change of clothes. مسلماً وظیفه‌اش بود که بر تعویض لباس‌های پدرش نظارت کند. Er hatte mit seiner Braut darüber, wie sie die Zukunft des Vaters einrichten wollten, noch nicht ausdrücklich gesprochen, denn sie hatten stillschweigend vorausgesetzt, daß der Vater allein in der alten Wohnung bleiben würde. او|داشت|با|نامزدش|نامزد|در مورد|اینکه|آنها|آینده|آینده|پدر|پدر|ترتیب دادن|می خواستند|هنوز|نه|به طور صریح|صحبت کرده|زیرا|آنها|داشتند|به طور ضمنی|فرض کرده|که|پدر|پدر|تنها|در|آن|قدیمی|آپارتمان|ماندن|خواهد بود he|had|with|his|bride|about it|how|they|the|future|of the|father|to arrange|wanted|still|not|explicitly|spoken|for|they|had|silently|assumed|that|the|father|alone|in|the|old|apartment|to stay|would He had not explicitly discussed with his fiancée how they wanted to arrange for the future of his father, as they had tacitly assumed that his father would remain alone in the old apartment. او هنوز به‌طور صریح با نامزدش درباره اینکه چگونه می‌خواهند آینده پدر را سامان دهند، صحبت نکرده بود، زیرا آنها به‌طور ضمنی فرض کرده بودند که پدر به تنهایی در آپارتمان قدیمی باقی خواهد ماند. Doch jetzt entschloß er sich kurz mit aller Bestimmtheit, den Vater in seinen künftigen Haushalt mitzunehmen. اما|حالا|تصمیم گرفت|او|خود را|به سرعت|با|تمام|قاطعیت|پدر را|پدر|به|آینده|آینده|خانه|با خود بردن but|now|decided|he|himself|briefly|with|all|certainty|the|father|in|his|future|household|to take along But now he decided firmly for a moment to take his father into his future household. اما اکنون او با تمام قاطعیت تصمیم گرفت که پدر را به خانه آینده‌اش ببرد. Es schien ja fast, wenn man genauer zusah, daß die Pflege, die dort dem Vater bereitet werden sollte, zu spät kommen könnte. این|به نظر می‌رسید|بله|تقریباً|اگر|کسی|دقیق‌تر|نگاه کرد|که|آن|مراقبت|که|آنجا|به|پدر|آماده|شدن|باید|به|دیر|آمدن|ممکن بود it|seemed|indeed|almost|when|one|more closely|looked|that|the|care|which|there|the|father|prepared|to be|should|too|late|come|could It almost seemed, upon closer inspection, that the care that was to be provided for the father might come too late. به نظر می‌رسید، اگر دقیق‌تر نگاه می‌کردید، که مراقبتی که قرار بود برای پدر انجام شود، ممکن است خیلی دیر باشد.

Auf seinen Armen trug er den Vater ins Bett. بر|بازوهای|بازوها|حمل کرد|او|پدر را|پدر|به|تخت on|his|arms|carried|he|the|father|into the|bed He carried his father to bed in his arms. او پدر را در آغوشش به تخت خواب برد. Ein schreckliches Gefühl hatte er, als er während der paar Schritte zum Bett hin merkte, daß an seiner Brust der Vater mit seiner Uhrkette spielte. یک|وحشتناک|احساس|داشت|او|وقتی که|او|در حین|آن|چند|قدم‌ها|به|تخت|به سمت|متوجه شد|که|بر|سینه‌اش|سینه|آن|پدر|با|زنجیر|ساعت|بازی می‌کرد a|terrible|feeling|had|he|as|he|during|the|few|steps|to the|bed|to|noticed|that|at|his|chest|the|father|with|his|watch chain|played He had a terrible feeling as he noticed during the few steps to the bed that the father was playing with his watch chain on his chest. احساس وحشتناکی داشت، وقتی که در طول چند قدم به سمت تخت متوجه شد که پدر با زنجیر ساعتش بر روی سینه‌اش بازی می‌کند. Er konnte ihn nicht gleich ins Bett legen, so fest hielt er sich an dieser Uhrkette. او|نتوانست|او را|نه|بلافاصله|به|تخت|گذاشتن|بنابراین|محکم|نگه داشت|او|خود را|به|این|زنجیر ساعت he|could|him|not|immediately|into the|bed|lay|so|tight|held|he|himself|to|this|watch chain He couldn't lay him in bed right away, as tightly as he held onto that watch chain. او نتوانست او را بلافاصله به رختخواب بگذارد، او به شدت به این زنجیر ساعت چسبیده بود.

Kaum war er aber im Bett, schien alles gut. به محض اینکه|بود|او|اما|در|تخت|به نظر می‌رسید|همه چیز|خوب hardly|was|he|but|in the|bed|seemed|everything|good But as soon as he was in bed, everything seemed fine. اما به محض اینکه او در رختخواب بود، همه چیز خوب به نظر می‌رسید. Er deckte sich selbst zu und zog dann die Bettdecke noch besonders weit über die Schulter. او|پوشاند|خود را|خود|به|و|کشید|سپس|پتو|پتو|هنوز|به‌خصوص|دور|روی|شانه|شانه he|covered|himself|self|up|and|pulled|then|the|blanket|still|especially|far|over|the|shoulder He covered himself and then pulled the blanket particularly far over his shoulder. او خود را پوشاند و سپس لحاف را به‌ویژه به‌طور گسترده‌ای بر روی شانه‌اش کشید. Er sah nicht unfreundlich zu Georg hinauf. او|نگاه کرد|نه|غیر دوستانه|به|جورج|به بالا he|looked|not|unfriendly|to|Georg|up He did not look unfriendly up at Georg. او به جورج نگاه غیر دوستانه‌ای نکرد.

»Bin ich jetzt gut zugedeckt?« fragte der Vater, als könne er nicht nachschauen, ob die Füße genug bedeckt seien. هستم|من|حالا|خوب|پوشیده|پرسید|پدر||وقتی که|نمی‌تواند|او|نه|نگاه کردن|آیا|پاها||به اندازه کافی|پوشیده|باشند am|I|now|well|covered|asked|the|father|as|could|he|not|check|if|the|feet|enough|covered|are "Am I covered up well now?" asked the father, as if he couldn't check if his feet were covered enough. »آیا حالا خوب پوشیده‌ام؟« پدر پرسید، گویی نمی‌تواند بررسی کند که آیا پاها به اندازه کافی پوشیده شده‌اند.

»Bin ich gut zugedeckt?« fragte der Vater noch einmal und schien auf die Antwort besonders aufzupassen. هستم|من|خوب|پوشیده|پرسید|پدر||هنوز|یک بار دیگر|و|به نظر می‌رسید|به|پاسخ|جواب|به‌ویژه|مراقب بودن am|I|well|covered|asked|the|father|again|once|and|seemed|to|the|answer|especially|to pay attention "Am I covered up well?" the father asked again, seeming to pay special attention to the answer. »آیا خوب پوشیده‌ام؟« پدر دوباره پرسید و به نظر می‌رسید که به پاسخ به‌خصوص توجه می‌کند.

»Sei nur ruhig, du bist gut zugedeckt.« "Just be quiet, you are well covered." »فقط آرام باش، تو خوب پوشیده شده‌ای.«

»Nein!« rief der Vater, daß die Antwort an die Frage stieß, warf die Decke zurück mit einer Kraft, daß sie einen Augenblick im Fluge sich ganz entfaltete, und stand aufrecht im Bett. "No!" shouted the father, as the answer to the question struck, he threw back the blanket with such force that it unfolded completely for a moment, and stood upright in bed. »نه!« پدر فریاد زد، به طوری که پاسخ به سوال به گوش رسید، با نیرویی پتو را کنار زد به طوری که یک لحظه در هوا کاملاً باز شد و در تخت ایستاد. Nur eine Hand hielt er leicht an den Plafond. He only lightly held one hand against the ceiling. فقط یک دستش را به آرامی به سقف نگه داشته بود. »Du wolltest mich zudecken, das weiß ich, mein Früchtchen, aber zugedeckt bin ich noch nicht. "You wanted to cover me, I know that, my little fruit, but I am not covered yet." »تو می‌خواستی من را بپوشانی، این را می‌دانم، میوه‌ام، اما هنوز پوشیده نشده‌ام. Und ist es auch die letzte Kraft, genug für dich, zuviel für dich. و|است|آن|هم|آخرین|آخرین|قدرت|کافی|برای|تو|بیش از حد|برای|تو and|is|it|also|the|last|strength|enough|for|you|too much|for|you And even if it is the last strength, enough for you, too much for you. و اگرچه آخرین نیروی من است، برای تو کافی است، برای تو بیش از حد است. Wohl kenne ich deinen Freund. خوب|می‌شناسم|من|دوستت|دوست well|know|I|your|friend I know your friend well. به خوبی دوستت را می‌شناسم. Er wäre ein Sohn nach meinem Herzen. او|می‌بود|یک|پسر|به|دلخواه من|قلب he|would be|a|son|according to|my|heart He would be a son after my heart. او پسر دلخواه من خواهد بود. Darum hast du ihn auch betrogen die ganzen Jahre lang. به همین دلیل|کرده‌ای|تو|او را|هم|فریب داده‌ای|تمام|سال‌ها||طولانی therefore|have|you|him|also|betrayed|the|whole|years|long That is why you have deceived him all these years. به همین دلیل است که تو او را در تمام این سال‌ها فریب داده‌ای. Warum sonst? چرا|در غیر این صورت why|else Why else? چرا نه؟ Glaubst du, ich habe nicht um ihn geweint? فکر میکنی|تو|من|دارم|نه|برای|او|گریه کرده do you believe|you|I|have|not|for|him|cried Do you think I didn't cry for him? آیا فکر می‌کنی من برای او گریه نکردم؟ Darum doch sperrst du dich in dein Bureau, niemand soll stören, der Chef ist beschäftigt – nur damit du deine falschen Briefchen nach Rußland schreiben kannst. به همین دلیل|اما|قفل میکنی|تو|خودت را|در|دفترت|دفتر|هیچ کس|باید|مزاحم شود|رئیس|رئیس|است|مشغول|فقط|تا|تو|نامه هایت|غلط|نامه های|به سمت|روسیه|نوشتن|می توانی therefore|but|lock|you|yourself|in|your|office|no one|should|disturb|the|boss|is|busy|only|so that|you|your|false|letters|to|Russia|can write|can That's why you lock yourself in your office, no one should disturb, the boss is busy – just so you can write your false letters to Russia. پس چرا خودت را در دفترت حبس کرده‌ای، هیچ‌کس نباید مزاحم شود، رئیس مشغول است - فقط برای اینکه بتوانی نامه‌های دروغینت را به روسیه بنویسی. Aber den Vater muß glücklicherweise niemand lehren, den Sohn zu durchschauen. اما|آن|پدر|باید|خوشبختانه|هیچ کس|یاد دادن|آن|پسر|به|درک کردن but|the|father|must|fortunately|no one|teach|the|son|to|to see through But fortunately, no one has to teach the father to see through the son. اما خوشبختانه هیچ‌کس نیازی به آموزش پدر ندارد تا پسرش را بشناسد. Wie du jetzt geglaubt hast, du hättest ihn untergekriegt, so untergekriegt, daß du dich mit deinem Hintern auf ihn setzen kannst und er rührt sich nicht, da hat sich mein Herr Sohn zum Heiraten entschlossen!« چگونه|تو|حالا|باور کرده|کرده‌ای|تو|می‌داشتی|او را|زیر کنترل گرفته|این‌قدر|زیر کنترل گرفته|که|تو|خودت را|با|تو|نشیمن|روی|او|نشستن|می‌توانی|و|او|حرکت می‌کند|خود را|نه|چون|او|خود را|پسر|آقا|پسر|برای|ازدواج|تصمیم گرفته how|you|now|believed|have|you|would have|him|caught|so|caught|that|you|yourself|with|your|butt|on|him|to sit|can|and|he|moves|himself|not|there|has|himself|my|lord|son|to the|marrying|decided As you thought you had him under control, so under control that you could sit on him with your butt and he wouldn't move, my dear son has decided to get married! همانطور که تو الان باور کرده‌ای که او را به زمین زده‌ای، به قدری که می‌توانی با نشیمن‌گاهت روی او بنشینی و او تکان نخورد، پسرم تصمیم به ازدواج گرفته است!«

Georg sah zum Schreckbild seines Vaters auf. جورج|دید|به|تصویر ترسناک|پدرش|پدر|به Georg|saw|to the|horror image|of his|father|up Georg looked up at the terrifying image of his father. جورج به تصویر ترسناک پدرش نگاه کرد. Der Petersburger Freund, den der Vater plötzlich so gut kannte, ergriff ihn, wie noch nie. آن|سن‌پترزبورگی|دوست|که|آن|پدر|ناگهان|این‌قدر|خوب|می‌شناخت|گرفت|او را|مانند|هنوز|هرگز the|Petersburg|friend|whom|the|father|suddenly|so|well|knew|seized|him|as|still|never The Petersburg friend, whom the father suddenly knew so well, seized him like never before. دوست سن‌پترزبورگی که پدر ناگهان او را به خوبی می‌شناخت، او را به گونه‌ای در بر گرفت که هرگز قبل از این ندیده بود. Verloren im weiten Rußland sah er ihn. گم|در|وسیع|روسیه|دید||او را lost|in the|vast|Russia|saw|he|him Lost in the vastness of Russia, he saw him. در روسیه وسیع گم شده بود و او را دید. An der Türe des leeren, ausgeraubten Geschäftes sah er ihn. در|آن|در|آن|خالی|غارت شده|مغازه|دید|او|او را at|the|door|of the|empty|robbed|store|saw|he|him At the door of the empty, robbed store, he saw him. در درب فروشگاه خالی و غارت شده او را دید. Zwischen den Trümmern der Regale, den zerfetzten Waren, den fallenden Gasarmen stand er gerade noch. بین|آن|ویرانه‌ها|آن|قفسه‌ها|آن|پاره|کالاها|آن|در حال افتادن|لوله‌های گاز|ایستاد|او|درست|هنوز between|the|ruins|of the|shelves|the|torn|goods|the|falling|gas arms|stood|he|just|still Amid the rubble of the shelves, the torn goods, the falling gas arms, he was just barely standing. بین ویرانه‌های قفسه‌ها، کالاهای پاره‌پاره و بازوهای گاز افتاده او هنوز ایستاده بود. Warum hatte er so weit wegfahren müssen! چرا|داشت|او|اینقدر|دور|دور رفتن|باید why|had|he|so|far|to go away|must Why did he have to drive so far away! چرا باید اینقدر دور می‌رفت!

»Aber schau mich an!« rief der Vater, und Georg lief, fast zerstreut, zum Bett, um alles zu fassen, stockte aber in der Mitte des Weges. اما|نگاه کن|به من|به|صدا زد|آن|پدر|و|جورج|دوید|تقریباً|حواس‌پرت|به|تخت|برای|همه چیز|به|درک کردن|متوقف شد|اما|در|آن|وسط|آن|راه but|look|me|at|called|the|father|and|Georg|ran|almost|distracted|to the|bed|to|everything|to|to grasp|stopped|but|in|the|middle|of the|way "But look at me!" shouted the father, and Georg ran, almost distracted, to the bed to grasp everything, but stopped in the middle of the way. «اما به من نگاه کن!» پدر فریاد زد و جورج، تقریباً حواس‌پرت، به سمت تخت دوید تا همه چیز را درک کند، اما در وسط راه متوقف شد.

»Weil sie die Röcke gehoben hat«, fing der Vater zu flöten an, »weil sie die Röcke so gehoben hat, die widerliche Gans«, und er hob, um das darzustellen, sein Hemd so hoch, daß man auf seinem Oberschenkel die Narbe aus seinen Kriegsjahren sah, »weil sie die Röcke so und so und so gehoben hat, hast du dich an sie herangemacht, und damit du an ihr ohne Störung dich befriedigen kannst, hast du unserer Mutter Andenken geschändet, den Freund verraten und deinen Vater ins Bett gesteckt, damit er sich nicht rühren kann. چون|او|آن|دامن‌ها|بالا برده|او|شروع کرد|آن|پدر|به|نی نواختن|شروع به|چون|او|آن|دامن‌ها|این‌قدر|بالا برده|او|آن|نفرت‌انگیز|غاز|و|او|بالا برد|برای|آن|نشان دادن|او|پیراهن|این‌قدر|بالا|که|کسی|روی|او|ران|آن|زخم|از|او|سال‌های جنگ|دید|چون|او|آن|دامن‌ها|این‌قدر|و|این‌قدر|و||||تو|تو|||||و|تا|||||||||||||||||||||||||او|خود را|نه|حرکت کردن|می‌تواند because|she|the|skirts|lifted|has|began|the|father|to|to flute|on|because|she|the|skirts|so|lifted|has|the|disgusting|goose|and|he|lifted|to|the|to demonstrate|his|shirt|so|high|that|one|on|his|thigh|the|scar|from|his|war years|saw|because|she|the|skirts|so|and|so|and|so|lifted|has|have|you|yourself|at|her|approached|and|so that|you|at|her|without|disturbance|yourself|to satisfy|can|have|you|our|mother|memory|desecrated|the|friend|betrayed|and|your|father|into the|bed|put|so that|he|himself|not|move|can "Because she lifted her skirts," the father began to whistle, "because she lifted her skirts so, the disgusting goose," and he lifted his shirt to demonstrate, so high that one could see the scar from his war years on his thigh, "because she lifted her skirts this way and that way, you approached her, and so that you could satisfy yourself with her without disturbance, you desecrated our mother's memory, betrayed your friend, and put your father to bed so that he cannot move. »چون او دامن‌ها را بالا زده است«، پدر شروع به نواختن کرد، »چون او دامن‌ها را این‌گونه و آن‌گونه بالا زده است، آن غاز نفرت‌انگیز«، و او برای نشان دادن این موضوع، پیراهنش را آن‌قدر بالا برد که می‌شد زخم دوران جنگش را بر روی رانش دید، »چون او دامن‌ها را این‌گونه و آن‌گونه و این‌گونه بالا زده است، تو به او نزدیک شده‌ای، و برای اینکه بتوانی بدون مزاحمت خودت را ارضا کنی، یادگاری مادرمان را بی‌حرمت کرده‌ای، دوست را خیانت کرده‌ای و پدرت را به رختخواب فرستاده‌ای تا نتواند حرکت کند. Aber kann er sich rühren oder nicht?« Und er stand vollkommen frei und warf die Beine. اما|می‌تواند|او|خود را|حرکت کردن|یا|نه|و|او|ایستاد|کاملاً|آزاد|و|پرتاب کرد|آن|پاها but|can|he|himself|move|or||and||||||threw|the|legs But can he move or not?" And he stood completely free and threw his legs. اما آیا او می‌تواند حرکت کند یا نه؟« و او کاملاً آزاد ایستاده بود و پاهایش را پرتاب کرد. Er strahlte vor Einsicht. او|درخشید|به خاطر|درک he|shone|with|insight He radiated with insight. او از درک خود درخشان بود.

Georg stand in einem Winkel, möglichst weit vom Vater. جورج|ایستاد|در|یک|گوشه|تا حد ممکن|دور|از|پدر Georg|stood|in|a|corner|as far as possible|far|from the|father Georg stood in a corner, as far away from the father as possible. جورج در گوشه‌ای ایستاده بود، تا حد ممکن دور از پدر. Vor einer langen Weile hatte er sich fest entschlossen, alles vollkommen genau zu beobachten, damit er nicht irgendwie auf Umwegen, von hinten her, von oben herab überrascht werden könne. قبل از|یک|طولانی|مدتی|داشت|او|خود را|محکم|تصمیم گرفته|همه چیز|کاملاً|دقیقاً|به|مشاهده کردن|تا|او|نه|به طریقی|در|راه‌های دور|از|پشت|از||بالا|از بالا|غافلگیر|شدن|بتواند before|a|long|while|had|he|himself|firmly|decided|everything|completely|exactly|to|to observe|so that|he|not|somehow|on|detours|from|behind|her|from|above|down|surprised|to be|may A long time ago, he had firmly resolved to observe everything perfectly closely, so that he would not be surprised in any way, from the side, from behind, or from above. مدت‌ها پیش او تصمیم قاطع گرفته بود که همه چیز را به طور کامل و دقیق زیر نظر داشته باشد تا به هیچ وجه از راه‌های غیرمستقیم، از پشت یا از بالا غافلگیر نشود. Jetzt erinnerte er sich wieder an den längst vergessenen Entschluß und vergaß ihn, wie man einen kurzen Faden durch ein Nadelöhr zieht. حالا|به یاد آورد|او|خود را|دوباره|به|آن|مدت‌ها|فراموش شده|تصمیم|و|فراموش کرد|آن را|مانند|کسی|یک|کوتاه|نخ|از طریق|یک|سوراخ سوزن|می‌کشد now|remembered|he|himself|again|to|the|long|forgotten|decision|and|forgot|it|as|one|a|short|thread|through|a|needle's eye|pulls Now he remembered the long-forgotten resolution and forgot it, like one pulls a short thread through a needle's eye. حالا او دوباره به آن تصمیم فراموش شده مدت‌ها پیش یادآوری کرد و آن را فراموش کرد، مانند اینکه یک نخ کوتاه را از یک سوراخ سوزن عبور دهد.

»Aber der Freund ist nun doch nicht verraten!« rief der Vater, und sein hin- und herbewegter Zeigefinger bekräftigte es. اما|آن|دوست|است|حالا|اما|نه|خیانت شده|فریاد زد|آن|پدر|و|انگشت||و|در حال حرکت|انگشت اشاره|تأیید کرد|آن را but|the|friend|is|now|indeed|not|betrayed|called|the|father|and|his||and||index finger|confirmed|it "But the friend has not been betrayed after all!" the father exclaimed, and his moving index finger confirmed it. «اما دوست که در نهایت خیانت نکرده است!» پدر فریاد زد و انگشت اشاره‌اش که به جلو و عقب حرکت می‌کرد، این را تأیید کرد. »Ich war sein Vertreter hier am Ort.« من|بودم|نماینده||اینجا|در|محل I|was|his|representative|here|at the|place "I was his representative here in this place." «من نماینده او در اینجا بودم.»

»Komödiant!« konnte sich Georg zu rufen nicht enthalten, erkannte sofort den Schaden und biß, nur zu spät, – die Augen erstarrt – in seine Zunge, daß er vor Schmerz einknickte. کمدین|نتوانست|خود را||به|صدا زدن|نه|خودداری کردن|فهمید|بلافاصله|آن|آسیب|و|گاز گرفت|فقط|به|دیر|آن|چشم‌ها|یخ زده|به|زبانش||که|او|در برابر|درد|زانو زد comedian|could|himself|Georg|to|call|not|refrain|recognized|immediately|the|damage|and|bit|only|too|late|the|eyes|frozen|in|his|tongue|that|he|from|pain|buckled "Comedian!" Georg couldn't help but shout, immediately recognizing the damage and bit, only too late, - his eyes frozen - into his tongue, causing him to buckle in pain. »کمدین!« جورج نتوانست خود را از فریاد زدن بازدارد، بلافاصله آسیب را تشخیص داد و فقط خیلی دیر، – چشمانش یخ زده – به زبانش گاز گرفت، به طوری که از درد زانو زد.

»Ja, freilich habe ich Komödie gespielt! بله|البته|دارم|من|کمدی|بازی کرده yes|indeed|have|I|comedy|played "Yes, of course I played comedy!" »بله، البته که من کمدی بازی کردم! Komödie! کمدی comedy Comedy! کمدی! Gutes Wort! خوب|کلمه good|word Good word! کلمه خوب! Welcher andere Trost blieb dem alten verwitweten Vater? کدام|دیگر|تسلی|باقی ماند|به|پیر|بیوه|پدر which|other|comfort|remained|to the|old|widowed|father What other comfort was left to the old widowed father? دیگر چه تسلی برای پدر پیر بیوه باقی مانده بود؟ Sag – und für den Augenblick der Antwort sei du noch mein lebender Sohn -, was blieb mir übrig, in meinem Hinterzimmer, verfolgt vom ungetreuen Personal, alt bis in die Knochen? بگو|و|برای|آن|لحظه|که|پاسخ|باش|تو|هنوز|پسرم|زنده|پسر|چه|باقی ماند|به من|باقی مانده|در|اتاقم|اتاق پشتی|تحت تعقیب|از|بی وفا|پرسنل|پیر|تا|در|استخوان|ها say|and|for|the|moment|of the|answer|be|you|still|my|living|son|what|remained|me|left|in|my|back room|pursued|by the|unfaithful|staff|old|to|in|the|bones Tell me – and for the moment of the answer, be still my living son – what was left for me, in my back room, pursued by the unfaithful staff, old to the bone? بگو - و برای لحظه‌ای که پاسخ می‌دهی، تو هنوز پسر زنده من باش - چه چیزی برای من باقی مانده است، در اتاق پشتی‌ام، تحت تعقیب کارکنان بی‌وفا، پیر تا مغز استخوان؟ Und mein Sohn ging im Jubel durch die Welt, schloß Geschäfte ab, die ich vorbereitet hatte, überpurzelte sich vor Vergnügen und ging vor seinem Vater mit dem verschlossenen Gesicht eines Ehrenmannes davon! و|پسرم|پسر|رفت|در|شادی|در|دنیا|دنیا|بستم|معاملات|به پایان|که|من|آماده|داشتم|غلتید|خود|در برابر|لذت|و|رفت|در برابر|پسرش|پدر|با|آن|بسته|چهره|یک|مرد شرافتمند|دور شد and|my|son|went|in the|jubilation|through|the|world|closed|deals|off|which|I|prepared|had|tumbled|himself|with|pleasure|and|went|before|his|father|with|the|closed|face|of a|honorable man|away And my son walked through the world in jubilation, closed deals that I had prepared, tumbled over with pleasure, and left before his father with the closed face of an honorable man! و پسرم در شادی به دنیا رفت، معاملات را که من آماده کرده بودم، انجام داد، از خوشحالی به خود می‌پیچید و با چهره بسته یک مرد محترم از پیش من رفت! Glaubst du, ich hätte dich nicht geliebt, ich, von dem du ausgingst?« باور می‌کنی|تو|من|می‌داشتم|تو را|نه|دوست داشتم|من|از|آن|تو|خارج شدی do you believe|you|I|would have|you|not|loved|I|from|whom|you|came out Do you think I would not have loved you, I, from whom you came? آیا فکر می‌کنی که من تو را دوست نداشتم، من که تو از من بیرون آمدی؟«

»Bleib, wo du bist, ich brauche dich nicht! بمان|جایی که|تو|هستی|من|نیاز دارم|تو را|نه stay|where|you|are|I|need|you|not "Stay where you are, I don't need you!" »بمان، جایی که هستی، به تو نیازی ندارم!« Du denkst, du hast noch die Kraft, hierher zu kommen und hältst dich bloß zurück, weil du so willst. تو|فکر می‌کنی|تو|داری|هنوز|آن|قدرت|به اینجا|به|آمدن|و|نگه می‌داری|خودت را|فقط|عقب|چون|تو|اینطور|می‌خواهی you|think|you|have|still|the|strength|here|to|to come|and|hold|yourself|only|back|because|you|so|want You think you still have the strength to come here and are just holding back because you want to. تو فکر می‌کنی که هنوز قدرت آمدن به اینجا را داری و فقط به خاطر خودت خودت را عقب نگه می‌داری. Daß du dich nicht irrst! اینکه|تو|خودت را|نه|اشتباه می‌کنی that|you|yourself|not|are mistaken That you are mistaken! که اشتباه نمی‌کنی! Ich bin noch immer der viel Stärkere. من|هستم|هنوز|همیشه|آن|بسیار|قوی‌تر I|am|still|always|the|much|stronger I am still the much stronger one. من هنوز هم بسیار قوی‌تر هستم. Allein hätte ich vielleicht zurückweichen müssen, aber so hat mir die Mutter ihre Kraft abgegeben, mit deinem Freund habe ich mich herrlich verbunden, deine Kundschaft habe ich hier in der Tasche!« تنها|می‌بود|من|شاید|عقب‌نشینی|باید|اما|اینطور|کرده|به من|آن|مادر|قدرتش||منتقل کرده|با|دوستت|دوست|کرده‌ام|من|خودم را|عالی|متصل|مشتریانت|مشتریان|دارم|من|اینجا|در|آن|کیف alone|would have|I|perhaps|to retreat|must|but|so|has|me|the|mother|her|strength|given|with|your|friend|have|I|myself|wonderfully|connected|your|clientele|have|I|here|in|the|pocket Alone I might have had to retreat, but this way my mother has given me her strength, I have wonderfully connected with your friend, and I have your clientele right here in my pocket! تنها ممکن بود که مجبور به عقب‌نشینی شوم، اما مادر این قدرت را به من داده است، با دوستت به طرز فوق‌العاده‌ای ارتباط برقرار کرده‌ام، مشتریانت را اینجا در دست دارم!

»Sogar im Hemd hat er Taschen!« sagte sich Georg und glaubte, er könne ihn mit dieser Bemerkung in der ganzen Welt unmöglich machen. حتی|در|پیراهن|دارد|او|جیب‌ها|گفت|به خود|جورج|و|باور کرد|او|می‌تواند|او را|با|این|اشاره|در|جهان|تمام||غیرممکن|کردن even|in the|shirt|has|he|pockets|said|himself|Georg|and|believed|he|could|him|with|this|remark|in|the|whole|world|impossible|to make "Even in his shirt he has pockets!" Georg thought to himself and believed he could make him impossible in the whole world with this remark. «حتی در پیراهنش هم جیب دارد!» جورج به خود گفت و باور داشت که با این remark می‌تواند او را در تمام دنیا رسوا کند. Nur einen Augenblick dachte er das, denn immerfort vergaß er alles. فقط|یک|لحظه|فکر کرد|او|آن|زیرا|همیشه|فراموش کرد|او|همه چیز only|a|moment|thought|he|that|for|constantly|forgot|he|everything He only thought that for a moment, because he kept forgetting everything. فقط یک لحظه به این فکر کرد، زیرا همیشه همه چیز را فراموش می‌کرد.

»Häng dich nur in deine Braut ein und komm mir entgegen! آویزان کن|خودت را|فقط|در|نامزدت|عروس|در|و|بیا|به من|به سمت hang|yourself|only|in|your|bride|one|and|come|me|towards "Just hang yourself on your bride and come towards me! «فقط به عروس خود آویزان شو و به سمت من بیا! Ich fege sie dir von der Seite weg, du weißt nicht wie!« من|می‌زنم|او را|به تو|از|سمت|طرف|دور|تو|می‌دانی|نه|چگونه I|sweep|her|you|from|the|side|away|you|know|not|how I'll sweep her away from your side, you don't know how!" من او را از کنارت دور می‌کنم، نمی‌دانی چطور!»

Georg machte Grimassen, als glaube er das nicht. جورج|او درست کرد|قیافه های خنده دار|وقتی که|فکر می کند|او|آن|نه Georg|made|grimaces|as|believes|he|it|not Georg made faces as if he didn't believe it. جورج چهره‌های عجیب و غریب درآورد، گویی که به این موضوع باور ندارد. Der Vater nickte bloß, die Wahrheit dessen, was er sagte, beteuernd, in Georgs Ecke hin. آن|پدر|او سر تکان داد|فقط|آن|حقیقت|آنچه|که|او|او گفت|او تأکید می کرد|در|گوشه جورج||به سمت the|father|nodded|only|the|truth|of that|what|he|said|assuring|in|Georg's|corner|to The father just nodded, affirming the truth of what he said, towards Georg's corner. پدر فقط سرش را تکان داد و حقیقت آنچه را که گفت، در گوشه جورج تأکید کرد.

»Wie hast du mich doch heute unterhalten, als du kamst und fragtest, ob du deinem Freund von der Verlobung schreiben sollst. چگونه|تو داشته ای|تو|مرا|اما|امروز|سرگرم کرده ای|وقتی که|تو|آمدی|و|پرسیدی|آیا|تو|دوستت|دوست|درباره|آن|نامزدی|نوشتن|باید how|have|you|me|indeed|today|entertained|as|you|came|and|asked|if|you|your|friend|of|the|engagement|to write|should "How you entertained me today when you came and asked if you should write to your friend about the engagement. «چطور امروز من را سرگرم کردی، وقتی آمدی و پرسیدی آیا باید به دوستت درباره نامزدی بنویسی. Er weiß doch alles, dummer Junge, er weiß doch alles! او|می داند|اما|همه چیز|احمق|پسر|او|می داند|اما|همه چیز he|knows|indeed|everything|stupid|boy|he|knows|indeed|everything He knows everything, silly boy, he knows everything! او که همه چیز را می‌داند، پسر احمق، او که همه چیز را می‌داند! Ich schrieb ihm doch, weil du vergessen hast, mir das Schreibzeug wegzunehmen. من|نوشتم|به او|اما|چون|تو|فراموش کردی|کردی|به من|آن|لوازم نوشتن|برداشتن I|wrote|him|but|because|you|forgot|have|me|the|writing materials|to take away I wrote to him because you forgot to take away my writing materials. من به او نوشتم، چون تو فراموش کردی که وسایل نوشتن را از من بگیری. Darum kommt er schon seit Jahren nicht, er weiß ja alles hundertmal besser als du selbst, deine Briefe zerknüllt er ungelesen in der linken Hand, während er in der Rechten meine Briefe zum Lesen sich vorhält!« به همین دلیل|می‌آید|او|از قبل|از|سال‌ها|نه|او|می‌داند|بله|همه چیز|صد بار|بهتر|از|تو|خودت|نامه‌های تو|نامه‌ها|مچاله می‌کند|او|نخوانده|در|دست|چپ||در حالی که|او|در|دست|راست|نامه‌های من|نامه‌ها|برای|خواندن|خود را|نگه می‌دارد therefore|comes|he|already|for|years|not|he|knows|indeed|everything|hundred times|better|than|you|yourself|your|letters|crumples|he|unread|in|the|left|hand|while|he|in|the|right|my|letters|to|reading|himself|holds up That's why he hasn't come for years, he knows everything a hundred times better than you do, he crumples your letters unread in his left hand while holding my letters up to read with his right!" به همین دلیل او سال‌هاست که نمی‌آید، او همه چیز را صد بار بهتر از خودت می‌داند، نامه‌های تو را در دست چپش بدون خواندن مچاله می‌کند، در حالی که نامه‌های من را در دست راستش برای خواندن نگه می‌دارد!«

»Zehntausendmal!« sagte Georg, um den Vater zu verlachen, aber noch in seinem Munde bekam das Wort einen toternsten Klang. ده هزار بار|گفت|جورج|برای|پدر||به|مسخره کردن|اما|هنوز|در|دهانش|دهان|گرفت|آن|کلمه|یک|بسیار جدی|صدا ten thousand times|said|Georg|to|the|father|to|to mock|but|still|in|his|mouth|received|the|word|a|dead serious|sound "Ten thousand times!" said Georg, to mock his father, but even in his mouth the word took on a deadly serious tone. »ده هزار بار!« گفت جورج تا پدر را مسخره کند، اما هنوز در دهانش این کلمه صدایی جدی و مرگبار داشت.

»Seit Jahren passe ich schon auf, daß du mit dieser Frage kämest! از|سالها|مراقبم|من|قبلاً|به|که|تو|با|این|سوال|می‌آمدی since|years|watch|I|already|for|that|you|with|this|question|would come "I've been watching for years to make sure you would come with this question!" »سال‌هاست که مراقبم تا تو با این سوال بیایی! Glaubst du, mich kümmert etwas anderes? فکر می‌کنی|تو|مرا|اهمیت می‌دهد|چیزی|دیگر do you believe|you|me|concerns|something|other Do you think I care about anything else? آیا فکر می‌کنی که چیزی دیگر مرا نگران می‌کند؟ Glaubst du, ich lese Zeitungen? فکر می‌کنی|تو|من|می‌خوانم|روزنامه‌ها do you believe|you|I|read|newspapers Do you think I read newspapers? آیا فکر می‌کنی که من روزنامه می‌خوانم؟ Da!« und er warf Georg ein Zeitungsblatt, das irgendwie mit ins Bett getragen worden war, zu. آنجا|و|او|پرتاب کرد|جورج|یک|ورق روزنامه|که|به نوعی|با|به داخل|تخت|حمل شده|شده|بود|به "There!" and he threw Georg a newspaper that had somehow been brought to bed. ببین!« و او یک ورق روزنامه به جورج پرتاب کرد که به نوعی به رختخواب آورده شده بود. Eine alte Zeitung, mit einem Georg schon ganz unbekannten Namen. یک|قدیمی|روزنامه|با|یک|جورج|قبلاً|کاملاً|ناشناخته|نام An old newspaper, with a name that was completely unknown to Georg. یک روزنامه قدیمی، با نامی که جورج کاملاً ناشناخته بود.

»Wie lange hast du gezögert, ehe du reif geworden bist! چقدر|مدت|تو|تو|تردید کردی|قبل از اینکه|تو|بالغ|شده|هستی "How long did you hesitate before you became mature!" »چقدر طول کشید تا به بلوغ برسی! Die Mutter mußte sterben, sie konnte den Freudentag nicht erleben, der Freund geht zugrunde in seinem Rußland, schon vor drei Jahren war er gelb zum Wegwerfen, und ich, du siehst ja, wie es mit mir steht. آن|مادر|مجبور بود|بمیرد|او|نتوانست|آن|روز شادی|نه|تجربه کند|که|دوست|می‌رود|نابود می‌شود|در|کشورش|روسیه|قبلاً|قبل از|سه|سال|بود|او|زرد|به|دور انداختن|و|من|تو|می‌بینی|بله|چگونه|آن|با|من|ایستاده است The mother had to die, she could not experience the day of joy, the friend is perishing in his Russia, he was already yellow and ready to be thrown away three years ago, and I, you can see how it is with me. مادر باید می‌مرد، او نمی‌توانست روز شادی را ببیند، دوست در روسیه‌اش در حال نابودی است، او سه سال پیش به قدری زرد بود که قابل دور انداختن بود، و من، تو می‌بینی که اوضاع من چگونه است. Dafür hast du doch Augen!« برای این|داری|تو|اما|چشم‌ها for that|have|you|indeed|eyes "That's what you have eyes for!" برای این کار که تو چشمان داری!«

Mitleidig sagte der Vater nebenbei: »Das wolltest du wahrscheinlich früher sagen. با دلسوزی|گفت|پدر||در ضمن|این|می‌خواستی|تو|احتمالاً|زودتر|گفتن pityingly|said|the|father|by the way|this|wanted|you|probably|earlier|to say Sympathetically, the father said on the side: "You probably wanted to say that earlier. با دلسوزی پدر در کنار گفت: »احتمالاً تو قبلاً می‌خواستی این را بگویی. Jetzt paßt es ja gar nicht mehr.« حالا|می‌چسبد|آن|واقعاً|اصلاً|نه|دیگر now|fits|it|indeed|at all|not|more Now it doesn't fit at all." حالا که دیگر اصلاً مناسب نیست.«

Und lauter: »Jetzt weißt du also, was es noch außer dir gab, bisher wußtest du nur von dir! و|بلند|حالا|می‌دانی|تو|پس|چه|آن|هنوز|به جز|تو|بود|تا کنون|می‌دانستی|تو||| and|louder|now|know|you|also|what|it|still|besides|you|was|until now|knew|you|only|of|you And louder: "So now you know what else existed besides you; until now you only knew about yourself!" و بلندتر: «حالا می‌دانی که چه چیزهایی غیر از خودت وجود داشت، تا به حال فقط از خودت می‌دانستی! Ein unschuldiges Kind warst du ja eigentlich, aber noch eigentlicher warst du ein teuflischer Mensch! یک|بی‌گناه|کودک|بودی|تو|بله|در واقع|اما|هنوز|واقعی‌تر|بودی|تو|یک|شیطانی|انسان an|innocent|child|were|you|indeed|actually|but|still|more proper|were|you|a|devilish|man You were actually an innocent child, but even more so, you were a devilish person! تو در واقع یک کودک بی‌گناه بودی، اما حتی بیشتر از آن، یک انسان شیطانی بودی! – Und darum wisse; Ich verurteile dich jetzt zum Tode des Ertrinkens!« و|به همین دلیل|بدان|من|محکوم می‌کنم|تو را|حالا|به|مرگ|از|غرق شدن and|therefore|know|I|condemn|you|now|to the|death|of the|drowning – And therefore know this; I now condemn you to death by drowning!" – و بنابراین بدان؛ من اکنون تو را به مرگ غرق شدن محکوم می‌کنم!»

Georg fühlte sich aus dem Zimmer gejagt, den Schlag, mit dem der Vater hinter ihm aufs Bett stürzte, trug er noch in den Ohren davon. جورج|احساس کرد|خود را|از|آن|اتاق|طرد شده|آن|ضربه|با|آن|که|پدر|پشت|او|به|تخت|به سمت|حمل کرد|او|هنوز|در|آن|گوش‌ها|دور Georg|felt|himself|out of|the|room|chased|the|blow|with|the|which|father|behind|him|onto the|bed|fell|carried|he|still|in|the|ears|away Georg felt chased out of the room, the blow with which his father collapsed onto the bed behind him still ringing in his ears. جورج احساس می‌کرد که از اتاق بیرون رانده شده است، ضربه‌ای که پدرش از پشت به تخت زد هنوز در گوشش طنین‌انداز بود. Auf der Treppe, über deren Stufen er wie über eine schiefe Fläche eilte, überrumpelte er seine Bedienerin, die im Begriffe war hinaufzugehen, um die Wohnung nach der Nacht aufzuräumen. بر روی|آن|پله|بر روی|آن|پله‌ها|او|مانند|بر روی|یک|شیب‌دار|سطح|شتابان رفت|غافلگیر کرد|او|خدمتکارش||که|در حال|قصد|بود|بالا رفتن|برای|آن|آپارتمان|بعد از|آن|شب|مرتب کردن on|the|stairs|over|whose|steps|he|as|over|a|sloping|surface|hurried|surprised|he|his|maid|who|in the|process|was|to go up|to|the|apartment|after|the|night|to clean up On the stairs, over which he hurried like over a sloping surface, he surprised his maid, who was about to go upstairs to tidy up the apartment after the night. در پله‌ها، که بر روی آنها مانند یک سطح شیب‌دار شتاب می‌زد، خدمتکارش را غافلگیر کرد که در حال بالا رفتن بود تا آپارتمان را بعد از شب مرتب کند.

»Jesus!« rief sie und verdeckte mit der Schürze das Gesicht, aber er war schon davon. عیسی|صدا زد|او|و|پوشاند|با|آن|پیشبند|صورت||اما|او|بود|قبلاً|از آنجا Jesus|cried|she|and|covered|with|the|apron|the|face|but|he|was|already|gone "Jesus!" she cried, covering her face with her apron, but he was already gone. «ای عیسی!» او فریاد زد و با پیشبند صورتش را پوشاند، اما او دیگر رفته بود. Aus dem Tor sprang er, über die Fahrbahn zum Wasser trieb es ihn. از|آن|دروازه|پرید|او|بر روی|آن|جاده|به سمت|آب|کشید|آن|او from|the|gate|jumped|he|over|the|roadway|to the|water|drove|it|him He jumped out of the gate, driven towards the water across the roadway. او از دروازه پرید و به سمت جاده به سمت آب کشیده شد. Schon hielt er das Geländer fest, wie ein Hungriger die Nahrung. به زودی|گرفت|او|آن|نرده|محکم|مانند|یک|گرسنه|آن|غذا already|held|he|the|railing|tight|as|a|hungry person|the|food He was already holding onto the railing tightly, like a hungry person clinging to food. او در حال حاضر نرده را محکم گرفته بود، مانند گرسنه‌ای که غذا را می‌گیرد. Er schwang sich über, als der ausgezeichnete Turner, der er in seinen Jugendjahren zum Stolz seiner Eltern gewesen war. او|او به سمت|خود را|به سمت|وقتی که|آن|برجسته|ژیمناست|که|او|در|سال‌های|جوانی|به|افتخار|والدین||بوده|بود he|swung|himself|over|as|the|excellent|gymnast|who|he|in|his|youth years|to the|pride|of his|parents|had been|was He swung over, as the excellent gymnast he had been in his youth, to the pride of his parents. او به سمت پایین پرتاب شد، همانطور که یک ژیمناست برجسته، که در سال‌های جوانی‌اش باعث افتخار والدینش بود. Noch hielt er sich mit schwächer werdenden Händen fest, erspähte zwischen den Geländerstangen einen Autoomnibus, der mit Leichtigkeit seinen Fall übertönen würde, rief leise: »Liebe Eltern, ich habe euch doch immer geliebt«, und ließ sich hinabfallen. هنوز|او نگه داشت|او|خود را|با|ضعیف‌تر|شونده|دست‌ها|محکم|او دید|بین|آن|میله‌های نرده|یک|اتوبوس|که|با|راحتی|سقوط||سر و صدا کردن|خواهد|او صدا زد|آرام|عشق|والدین|من|من دارم|شما را|اما|همیشه|دوست داشته||او رها کرد|خود را|به پایین افتادن still|held|he|himself|with|weaker|becoming|hands|tight|spotted|between|the|railing bars|a|bus|which|with|ease|his|fall|would overshadow|would|called|quietly|love|parents|I|have|you|indeed|always|loved|and|let|himself|fall down Still, he held on with weakening hands, spotted a bus between the railing bars that would easily drown out his fall, whispered: "Dear parents, I have always loved you," and let himself fall. او هنوز با دستانی که به تدریج ضعیف‌تر می‌شدند، خود را نگه داشته بود، در میان میله‌های نرده یک اتوبوس را دید که به راحتی می‌توانست سقوط او را بپوشاند، به آرامی گفت: «والدین عزیز، من همیشه شما را دوست داشتم»، و خود را به پایین انداخت.

PAR_TRANS:gpt-4o-mini=145.48 PAR_CWT:At6kel7p=11.16 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=16.4 PAR_CWT:AvJ9dfk5=16.49 en:At6kel7p fa:AvJ9dfk5 openai.2025-02-07 ai_request(all=108 err=0.93%) translation(all=215 err=0.00%) cwt(all=4002 err=10.14%)