Дзед і Баба Opa und Oma Grandpa and Grandma

Ехаў Дзедка на кірмаш,

3 ім на возе — Баба.

Конік з выгляду — дарма,

Ды цягнуў ён слаба:

Меў не болей двух гадоў,

Як суседзі кажуць.

Баба ж тая — сем пудоў,

Сама меней, важыць.

Пад узгорак або ў гразь —

Конь насілу возьме.

Стала Баба памагаць...

Седзячы на возе.

Што ж, каню другі гадок.

Дык яна — за білы

Ды нагамі у перадок

Пхне, як мае сілы.

— Кінь, дурная, бо зганю! — Дзед тут Бабе кажа. — Ты паможаш так каню, Як хваробе кашаль.

— Ах ты, ёлупень стары! — Баба Дзеда лае. — Стой жа тут, хоць ты згары! Мне бяда малая.

Потым — гоп яна з калёс,

Села ля дарогі,

А каня як чорт панёс, —

Дзе ўзяліся й ногі!

o o o

Ва ўстановах часам ёсць

Вось такія ж "бабы":

Здэцца, й робяць яны штось,

Але справы — слабы.

Ды такая не ўцячэ!

Скажам ёй нарэшце: —

Мо без вас было б лягчэй?

Паспрабуйце злезці!

1925