×

We gebruiken cookies om LingQ beter te maken. Als u de website bezoekt, gaat u akkoord met onze cookiebeleid.


image

Tweede ronde, Les 10 We noemen haar Roos

Les 10 We noemen haar Roos

En, hoe heet ze? Roos? Mooie naam, hoor. Ik kom gauw kijken!' Mijn collega heeft eergisteren een dochter gekregen. Morgen zal ik het geboortekaartje wel in de bus vinden. Dan weet ik wanneer ze bezoekers kan ontvangen. Ik moet niet te lang wachten. Meestal komt er een week lang iemand van de thuiszorg. Die helpt overdag met het verzorgen van de baby, het huishouden - en het bezoek. Eerlijk gezegd zie ik er een beetje tegenop. Alle baby's lijken op elkaar! En die beschuit met muisjes: niet te eten! Maar het cadeau is geen punt: ik geef altijd een boek. Kinderen kunnen niet vroeg genoeg beginnen met lezen. Hoe eerder hoe beter! Mijn collega en haar man hebben hevig getwijfeld over de naam. Ikzelf ben naar mijn oma genoemd: Elisabeth Catharina. In het dagelijks leven heet ik Lies: dat is mijn roepnaam. Die lange voornamen van mij zijn langzamerhand erg ouderwets, heb ik begrepen. Vooral de jongetjes hebben tegenwoordig vaak korte namen: Bram, Daan, Lucas. Meisjes heten vaak Sofie, Emma of Julia. Je achternaam kun je niet kiezen. Dat hebben we te danken aan Napoleon. Nederland was een tijdje onderdeel van het rijk van Napoleon. Aan het begin van de 19de eeuw was dat. Er is hier toen van alles veranderd. Er kwam een grondwet en een parlement, de straten kregen namen en de huizen nummers. We gingen rechts rijden. En iedereen moest een achternaam opgeven. Je mocht zelf kiezen. Meestal koos je de naam van je vader. Of de plaats waar je woonde of je beroep. Weet je nu hoe de families Jansen, De Zeeuw en Bakker aan hun achternaam komen? Mensen met een dubbele achternaam komen vaak uit voorname families. Behalve getrouwde vrouwen. Die hebben meestal de naam van hun echtgenoot aangenomen. Daarachter staat, met een streepje ertussen, hun eigen naam. Kinderen dragen meestal de achternaam van hun vader. En de familie Naaktgeboren? Tja, soms gaf men een grappige naam op aan de Franse ambtenaren. Men vatte dat allemaal niet zo serieus op. Maar het werd wel genoteerd, en uiteindelijk werd dat de officiële achternaam.


Les 10 We noemen haar Roos

En, hoe heet ze? And what's her name? Roos? Rose? Mooie naam, hoor. اسم جميل ، كما تعلم. Nice name, huh. Ik kom gauw kijken!' سأكون هناك قريبا! ' I'll be there soon! ' Mijn collega heeft eergisteren een dochter gekregen. أنجبت زميلي ابنة أول من أمس. My colleague had a daughter the day before yesterday. Morgen zal ik het geboortekaartje wel in de bus vinden. سأجد إعلان الولادة في البريد غدًا. I'll find the birth announcement on the bus tomorrow. 明天我会在公共汽车上找到出生公告。 Dan weet ik wanneer ze bezoekers kan ontvangen. Then I know when she can receive visitors. Ik moet niet te lang wachten. لا يجب أن أنتظر طويلا. I don't have to wait too long. Meestal komt er een week lang iemand van de thuiszorg. Usually, someone from home care comes for a week. Die helpt overdag met het verzorgen van de baby, het huishouden - en het bezoek. During the day he helps to take care of the baby, the household - and the visitors. Eerlijk gezegd zie ik er een beetje tegenop. Frankly, I am a little apprehensive. Alle baby's lijken op elkaar! All babies look alike! En die beschuit met muisjes: niet te eten! And the rusk with mice: not to eat! E aquele pãozinho com ratos: não comer! Maar het cadeau is geen punt: ik geef altijd een boek. But the gift is not an issue: I always give a book. Kinderen kunnen niet vroeg genoeg beginnen met lezen. Children cannot start reading early enough. Hoe eerder hoe beter! The sooner the better! Mijn collega en haar man hebben hevig getwijfeld over de naam. My colleague and her husband had serious doubts about the name. Ikzelf ben naar mijn oma genoemd: Elisabeth Catharina. I myself was named after my grandmother: Elisabeth Catharina. In het dagelijks leven heet ik Lies: dat is mijn roepnaam. In daily life my name is Lies: that is my nickname. Die lange voornamen van mij zijn langzamerhand erg ouderwets, heb ik begrepen. Those long first names of mine are gradually becoming very old-fashioned, I understand. Vooral de jongetjes hebben tegenwoordig vaak korte namen: Bram, Daan, Lucas. Especially the boys nowadays often have short names: Bram, Daan, Lucas. Meisjes heten vaak Sofie, Emma of Julia. Girls are often called Sofie, Emma or Julia. Je achternaam kun je niet kiezen. You cannot choose your last name. Dat hebben we te danken aan Napoleon. We owe that to Napoleon. Nederland was een tijdje onderdeel van het rijk van Napoleon. The Netherlands was part of Napoleon's empire for a while. Aan het begin van de 19de eeuw was dat. That was at the beginning of the 19th century. Er is hier toen van alles veranderd. Everything has changed here then. Er kwam een grondwet en een parlement, de straten kregen namen en de huizen nummers. There was a constitution and a parliament, the streets were given names and the houses numbers. We gingen rechts rijden. We started driving on the right. En iedereen moest een achternaam opgeven. And everyone had to give a last name. Je mocht zelf kiezen. You could choose yourself. Meestal koos je de naam van je vader. Usually you chose your father's name. Of de plaats waar je woonde of je beroep. Or the place where you lived or your profession. Weet je nu hoe de families Jansen, De Zeeuw en Bakker aan hun achternaam komen? Do you now know how the Jansen, De Zeeuw and Bakker families got their last name? Mensen met een dubbele achternaam komen vaak uit voorname families. People with a double surname often come from distinguished families. Behalve getrouwde vrouwen. Except married women. Die hebben meestal de naam van hun echtgenoot aangenomen. They usually took their husband's name. Daarachter staat, met een streepje ertussen, hun eigen naam. Behind it, with a dash in between, is their own name. Kinderen dragen meestal de achternaam van hun vader. Children usually bear their father's last name. En de familie Naaktgeboren? And the Nuddborn family? 还有裸体家族? Tja, soms gaf men een grappige naam op aan de Franse ambtenaren. Well, sometimes a funny name was given to the French officials. 好吧,有时会为法国官员取一个有趣的名字。 Men vatte dat allemaal niet zo serieus op. It was not taken very seriously. Maar het werd wel genoteerd, en uiteindelijk werd dat de officiële achternaam. But it was noted, and eventually it became the official surname.