Toespraak Koning n.a.v. coronavirus (COVID-19)
[Vooraanzicht Paleis Huis ten Bosch, Den Haag]
[Werkkamer van de Koning]
Binnen enkele weken is ons dagelijks leven drastisch veranderd. Het coronavirus raakt
ons allemaal, in Nederland, in de Caribische delen van het Koninkrijk en in de hele wereld.
Het meest getroffen zijn de mensen die ernstig ziek zijn en hun familie. Wij leven intens
mee met de nabestaanden van de mensen die zijn overleden en met alle corona-patiënten,
thuis of in een ziekenhuis.
Wij denken aan U in deze moeilijke tijd.
De maatregelen om de verspreiding van het virus af te remmen zijn noodzakelijk en ingrijpend.
Ik begrijp Uw verdriet als U Uw geliefde, Uw moeder, vader, oma of opa niet kunt bezoeken
in het verpleeghuis. Juist nu wilt U maar één ding: hun hand vasthouden. Troost geven.
Mensen leveren uitzonderlijke prestaties. Dat geldt natuurlijk voor onze artsen en verpleegkundigen.
Terecht krijgt U veel waardering uit de hele samenleving. Wij zijn trots op onze zorgprofessionals
en op de hele medische sector. Duizenden voormalig zorgverleners en andere vrijwilligers melden
zich spontaan om bij te springen. Fantastisch.
Wij mogen ook trots zijn op de deskundigen van het RIVM, de GGD's en op alle andere
instellingen en experts die ons op basis van wetenschappelijk onderzoek en ervaringskennis
de weg wijzen. Zij staan onder hoge druk. Het is belangrijk dat we hun ons vertrouwen
blijven geven en alle aanwijzingen opvolgen. Zij hebben maar één doel voor ogen en dat
is dat wij samen zo goed mogelijk door deze crisis komen en dat de risico's voor kwetsbare
mensen zo klein mogelijk blijven.
We beseffen ook maar al te goed hoe onmisbaar de mensen zijn die voorkomen dat onze samenleving
stilvalt. Mensen in de logistiek, de supermarkten, de schoonmaak, de ICT, het onderwijs, de kinderopvang,
het openbaar vervoer, bij de politie en op al die andere plekken.
U ‘draagt' ons door deze moeilijke tijd heen.
Zonder U gaat het simpelweg niet. Heel veel dank.
Ons hart gaat ook uit naar iedereen die zich zorgen maakt over de continuïteit van zijn
bedrijf. Of je nu exporteur bent of ZZP'er, deze situatie komt snoeihard aan. Het is verschrikkelijk
om je eigen onderneming waar je jarenlang zoveel tijd en liefde in hebt gestoken, in
gevaar te zien komen. Dat geldt ook voor mensen in de cultuursector die hun mooie projecten
nu niet kunnen verwezenlijken.
Ik denk ook aan alle kinderen in Nederland. Ik snap heel goed hoe jullie je voelen. Eerst
is het misschien spannend om vrij te zijn. Maar dat gaat snel over. Niet naar school
kunnen. Niet naar voetbal of balletles. Verjaardagsfeestjes die niet doorgaan. Dat is best moeilijk.
Ook voor ouders! Opeens zit je thuis met het hele gezin. Gedwongen moeten thuiswerken,
nauwelijks mogelijkheden hebben om er op uit te gaan omdat bijna alles waarop je je verheugde
is afgelast…
Dat vraagt nogal wat van ons allemaal.
Als je onzeker bent of bang, is de behoefte aan contact met andere mensen groot. Je wilt
je verhaal kwijt. Je wilt het liefst vertrouwde gezichten om je heen. Als het kan samen even
de zorgen vergeten.
In de huidige omstandigheden is dat veel moeilijker geworden. We missen onze vaste patronen en
vooral de mensen die daarbij horen. Je werkomgeving. De sportclub, de koffieochtend, de muziekvereniging,
het familieweekend, de kerkdienst.
Het gemis daaraan maakt deze situatie extra lastig voor iedereen, maar vooral voor mensen
op leeftijd die kwetsbaar zijn.
Gelukkig is er heel veel wat we wel kunnen doen. We weten immers allemaal wie er in onze
directe omgeving aandacht nodig heeft. Dit is iets waar we samen doorheen moeten. Heel
veel mensen beseffen dat. Ze houden een wakend oog op anderen en helpen elkaar waar het kan.
Het coronavirus kunnen wij niet stoppen. Het eenzaamheidsvirus wel!
Laten we samen zorgen dat niemand zich in de steek gelaten voelt.
Als een bezoekje niet mogelijk is, dan zijn er gelukkig de online communicatiemiddelen,
de telefoon of de post. En Nederland zou Nederland niet zijn als niet overal mensen spontaan
in actie zouden komen.
Buurtgenoten die klaarstaan voor het woonzorgcentrum in de wijk. Mensen die zich als vrijwilliger
aanmelden bij een hulplijn. Studenten die zich als kinderoppas aanbieden bij ouders
met vitale beroepen. Corona maakt ongelofelijk veel daadkracht, creativiteit en medemenselijkheid
los.
Het zijn die eigenschappen die we heel hard nodig blijven hebben, niet alleen nu, maar
zeker ook later als de omstandigheden misschien nog uitdagender worden.
U allen zorgt ervoor dat ondanks de verlamming van het openbare leven, het hart van onze
samenleving blijft kloppen. Alertheid, solidariteit en warmte: zolang we die drie vasthouden kunnen
we deze crisis samen aan, ook als het wat langer gaat duren.
2020 wordt een jaar dat ieder van ons zich een leven lang zal herinneren. Iedereen heeft
zijn eigen ervaringen en beleeft het op een andere manier. Maar ik hoop en verwacht dat
een gevoel van saamhorigheid en trots ons dwars door deze moeilijke tijd zal blijven
verbinden.
[Vooraanzicht Paleis Huis ten Bosch, Den Haag]
