Zo ziet Sulawesi eruit na de aardbeving en tsunami

.

Reddingsteams zijn onderweg voor hulpoperaties.

Het is heel moeilijk manoeuvreren,

De weg is op vele plekken weggespoeld.

Ik heb mensen...

Ik heb mensen zien sterven.

Ik ben net aangekomen op de luchthaven.

De aankomsthal is nog niet open.

Alles ligt op karretjes,

maar het is onduidelijk welk karretje van welk vliegtuig komt.

Het is afwachten.

Ik ben een tiental minuten geleden naar onze compound vertrokken.

Onderweg zijn we op een versperring gebotst.

De weg is volledig weggespoeld.

Ik wandel nu op de fundamenten van wat ooit een huis was.

Ik sta nu op de tegelvloer van de keuken.

Alles is letterlijk weggevaagd.

Ik slaap hier al vijf nachten met mijn gezin.

Zonder eten of iets anders.

Ik zit bij de tent van Noor, een vrouw uit de omgeving.

Haar huis is verzwolgen door een aardverzakking.

Ze leeft hier nu al vijf dagen met drie andere gezinnen.

Het kindje dat hier ligt te slapen, is haar zoontje.

Ze overleven op voedsel gevonden in de bossen.

Pas de volgende dag wordt duidelijk hoe groot de ravage is.

Je moet vaak afstappen

omdat de weg op vele plekken volledig opgebroken is.

De beste optie is om met de scooter rond te rijden.

We zijn onderweg naar Poso,

waar de aardverschuiving heeft plaatsgevonden.

We hebben net gehoord

dat de reddingsdiensten met de hulpoperaties bezig zijn.

Ik sta op de plek van de aardverschuiving.

Alle gebouwen en auto's zijn meegesleurd door de modderstroom.

Die minaret daar is van een moskee.

Die moskee stond eerst helemaal aan de andere kant.

Hier ongeveer.

Autowrakken, modder, puin op de grond...

Ongelooflijk.

Waren ze toen nog in leven?

Twee lichamen die elkaar vasthielden,

maar het is niet eenvoudig.

Omdat zijn moeder...

Het lichaam van zijn moeder was onthoofd.

Het lichaam was in stukken? - Daar lag er ook een.

Maar dat is nog volledig.

En dan ligt er nog een, daar.

Dus... Maar ook daar is er geen hoofd. Enkel een lichaam.

Onthoofd? - Ja, er is geen hoofd.

Hij heeft haar niet geïdentificeerd aan de hand van haar gezicht.

Dus de enige aanwijzingen die ze hadden, waren de kleren.

De kleren die ze het laatst gedragen hadden voor de ramp gebeurde.

We hebben net lijken ontdekt in de modder.

Een daarvan is het lijkje van een kind.

De reddingsdiensten zijn bezig om ze eruit te halen.

Om ze dan voor te bereiden op de begrafenis.

Er hangt ook een zeer sterke geur.

De situatie hier in Sulawesi is heel heftig.

We rijden in de heuvels.

We zijn onderweg naar het massagraf van de gevonden lichamen.

De bestuurder volgt een spoor.

Volgens hem komt het van het water waarmee de lijken zijn gewassen.

Dat druppelt dan uit de vrachtwagens.

Naar het schijnt is het een groot graf. We zullen zien.

We staan bij een dertigtal lichamen

die zo meteen begraven zullen worden.

Ze wachten nog op de vrachtwagen die de volgende lichamen brengt.

Er hangt een sterke lijkengeur, die is bijna niet te harden.

De man achter mij is Mohammad.

Hij wacht hier om zijn vrouw te kunnen identificeren.

Het is maar een gok.

Er zijn zoveel massagraven dat hij niet weet waar te beginnen.

Dit is de tweede dag dat hij hier staat te wachten.

Ik zit tussen Atsjo en zijn vrouw Vera.

Atsjo reed tijdens de tsunami op de motorfiets

met zijn zoontje Jirga voorop.

Bij de eerste golf kwam hij ten val.

Hij klampte zich vast aan zijn kind uit angst hem te verliezen.

Na de derde golf gebeurde het ergste,

Hij en Jirga werden gescheiden van elkaar.

Tot op heden heeft hij nog niks van hem vernomen.

Hij wacht gewoon af.

Telkens er een ziekenwagen toekomt,

controleert hij of zijn zoontje niet tussen de lichamen ligt.

Alles is verdwenen.

Alles is...

Verschrikkelijk.

Er zijn mensen gestorven.

Ik heb mensen...

Ik heb mensen zien sterven.