64 Οἱ δὲ Ἀπολλωνιᾶται ἀπόρρητα ποιησάμενοι τὰ χρηστήρια ταῦτα, προύθεσαν ἀστοῖς τισι διαπρᾶξαι· οἱ δε αὐτοῖς διέπραξαν ὧδε·
66 καθημένου Εὐηνίου ἐν θάκῳ, ἐλθόντες παρίζοντο αὐτῷ, καὶ λόγους ἄλλους ἐποιοῧντο εἰς ὃ κατέβαινον συλλυπούμενοι τῷ πάθει.
68 ταύτῃ δὲ ὑπάγοντες ἠρώτων τίνα δίκην ἂν ἕλοιτο, εἰ ἐθέλοιεν Ἀπολλωνιᾶται δίκας ὑποστῆναι δῶσειν τῶν ποιηθέντων.
70 ὁ δὲ οὐκ ἀκηκοὼς τὸ θεοπρόπιον εἵλετο, εἰπὼν ὁτι εἰ δοθεῖεν αὐτῷ ἀγροί τινες καλλίστοι ὄντες τῶν ἐν τῇ Ἀπολλωνίᾳ, καὶ οἴκησις πρὸς τούτοις, ἣν ᾔδει καλλίστην οὖσαν τῶν ἐν πόλει, τὸ λοίπον ἀμήνιτος ἂν εἴη, καὶ αὕτη ἡ δίκη ἂν ἀποχρῴη.
74 καὶ ὁ μὲν ταῦτα ἔλεγεν, οἱ δὲ πάρεδροι εἶπον ὑπολαβόντες,
75 “ Εὐήνιε, ταῦτην τὴν δίκην Ἀπολλωνιᾶται τῆς ἐκτυφλώσεως ἐκτίνουσι κατὰ θεοπρόπια τὰ γενόμενα. Ὁ μὲν δὴ πρὸς ταῦτα δεινὰ ἐποιεῖτο, ἐντεῦθεν πυθόμενος τὸν πάντα λόγον, ὡς ἐξαπατηθείς·
οἱ δὲ διδόασιν αὐτῷ ἃ εἵλετο. καὶ μετὰ ταῦτα αὐτίκα ἔμφυτον μαντικὴν εἶχεν ὥστε καὶ ὀνομαστὸς γενέσθαι.
