×

Usamos cookies para ayudar a mejorar LingQ. Al visitar este sitio, aceptas nuestras politicas de cookie.


image

Español con Juan, Leer antes de dormir

Leer antes de dormir

Hola, chicos, ¿qué tal?

¿Cómo va la semana? ¿Bien?

No sé si va bien o mal, pero en este momento lo mejor que puedes hacer es relajarte, olvidarte de tus problemas, ponerte cómodo y escuchar nuestro podcast.

Hoy tengo una historia que contarte. Es una historia que he leído recientemente y que me ha impactado mucho.

Cuando digo una historia, no me refiero a una historia ficticia, a una historia inventada. No. Se trata de una historia real, algo que realmente ha sucedido, con gente de verdad.

No se trata de una de esas historias típicas que se suelen leer en las páginas de los periódicos o que se suelen ver en los programas de televisión. No se trata de la historia de nadie famoso, ni se trata de uno de esos cotilleos típicos de la prensa del corazón… ¿Sabéis lo que es la prensa del corazón? La prensa del corazón es ese tipo de prensa que informa sobre escándalos de los famosos: sobre si una actriz se ha puesto muy gorda, sobre si alguien se ha quedado embarazado, sobre divorcios, sobre broncas entre famosos…

Una bronca, por cierto, es una pelea, una discusión.

Bueno, pues no, no se trata de ese tipo de historias. No se trata de cotilleos. Cotilleos son ese tipo de comentarios sobre la vida privada de otras personas, ¿no? Cotillear es hablar del vestido que lleva alguien en una fiesta. Cotillear es comentar en voz baja que la hija de los vecinos vuelve a casa muy tarde. Cotillear es comentar que una mujer sale con un hombre mucho más joven que ella…

En fin, yo creo que entendéis de qué se trata, ¿no? Yo creo que ya sabéis qué es “cotillear”. A mí la verdad es que nunca me han gustado los cotilleos. Creo que cada persona tiene su vida privada y nadie tiene el derecho a juzgar lo que hacen o lo que no hacen, que cada uno vive su vida lo mejor que puede y ya está. Siempre me ha parecido que las personas que cotillean, los cotillas, son personas muy superficiales.

No digo que no se puedan hacer comentarios sobre otras personas, especialmente con tu familia o con tus amigos más íntimos. Hay cosas que son inevitables, pero la verdad es que hay gente que solo sabe hablar de cotilleos, que solo saben cotillear, que solo se interesan por la vida de otras personas, por saber con quién salen, con quién van… En fin, a mí ese tipo de personas siempre me han dado mucha vergüenza ajena.

No sé si entendéis qué significa “dar vergüenza ajena”. Te da vergüenza ajena cuando te da vergüenza no por algo que has hecho tú, sino por algo que ha hecho otra persona. ¿Entendéis? Si, por ejemplo, alguien hace o dice una tontería en público, delante de otras personas, a mí me da vergüenza, me siento mal… no por mí, que yo al fin y al cabo no he hecho nada, sino por lo que ha hecho esa persona. No sé. Es complicado de explicar.

Nunca he entendido muy bien por qué sentimos vergüenza ajena. ¿Por qué nos da vergüenza el comportamiento de otros? No lo sé. Pero es así. El hecho es que a veces nos da vergüenza lo que hacen los demás. Y a mí, la gente cotilla, la gente que critica lo que hacen los otros, la gente que se ríe o se burla de lo que hacen otras personas en su vida privada, en fin… siempre me ha dado mucha vergüenza ajena y me hace sentir mal.

Bueno, creo que he perdido el hilo. He perdido el hilo de lo que estaba diciendo.

Estaba diciendo que hoy os quería contar una historia que he leído en la prensa y que me ha gustado mucho. Os estaba diciendo que se trata de una historia real, no ficticia, pero no se trata de la típica historia de la prensa del corazón, no se trata de un cotilleo sobre famosos…

Se trata de una historia real sobre gente real, gente como tú y como yo, que normalmente no solemos aparecer en la prensa escrita ni en los programas de televisión.

Es la historia de un chico, bueno, ya realmente un hombre, un hombre casado y con dos hijos, que se llama Lewis.

Lewis es inglés. Nació en una ciudad que se llama Plymouth. Como digo está casado y tiene dos hijos.

La historia empieza cuando Lewis acaba de salir de prisión y está entrando en un taxi para ir a su casa.

Tiene muchas ganas de ir a su casa y abrazar a su mujer y a sus hijos, a los que lleva nueve meses sin ver. Eso es lo único que quiere hacer.

Sin embargo, mientras se acomoda en el asiento del taxi, Lewis recibe una llamada de teléfono. Es una llamada que estaba esperando y que tenía miedo de recibir.

Eran sus viejos amigos, sus colegas, la gente con la que solía salir antes de entrar en prisión.

La voz al otro lado del teléfono le preguntó: ¿Qué haces?

Lewis contestó: estoy en un taxi. Voy a casa.

El otro le dijo: Eso puede esperar. Ya irás mañana a casa. Vente con nosotros. Estamos en el pub de siempre.

Lewis sabía lo que tenía que responder. En prisión había tenido tiempo de pensar en la respuesta que debería dar a sus antiguos colegas cuando le llamaran para volver a ir al pub con ellos.

“No voy a volver a ir con vosotros, ni ahora ni nunca.”

Llevaba mucho tiempo pensándolo. Lo único que quería hacer al salir era volver a su casa.

No veía la hora de abrazar a sus hijos.

Llevaba mucho tiempo sin verlos. Unos nueve meses. Y la única cosa que quería hacer ahora, la única cosa en la que podía pensar era hacer todas las cosas que no había podido hacer con ellos durante ese tiempo.

Pero la cosa más importante, la cosa que más quería hacer con sus hijos, era leerles historias, cuentos, antes de dormir.

Lewis había sido un adolescente conflictivo. Siempre se metía en problemas. Tenía dificultades para controlar su agresividad, especialmente cuando bebía demasiado y se emborrachaba.

La última vez fue en 2013. Él y sus colegas tuvieron una pelea muy fuerte en un pub y Lewis acabó por entrar en la cárcel.

Fue una experiencia terrible. Desde el primer día, se dio cuenta de que la vida en prisión era mucho más dura de lo que él había imaginado. Estaba en tensión permanente. No tenía un momento de paz, de tranquilidad. Dice que la tensión en la cárcel se podía cortar con un cuchillo. Había una gran agresividad en el ambiente. Los prisioneros más fuertes o más violentos atacaban a los más débiles.

La vida en prisión era una pesadilla angustiosa.

Además, echaba mucho de menos a su mujer y a sus hijos. Dice que echaba de menos el calor familiar, el cariño, el contacto físico, un abrazo…

Pero un día algo cambió.

En la prisión le hablaron de un proyecto que se llamaba Storybook dads. En español, sería algo así como “PAPÁS DE CUENTO”. Es difícil traducir, pero creo que entendéis, ¿no? Storybook es un libro de cuentos, normalmente cuentos infantiles, cuentos para niños.

Bueno, pues este proyecto, PAPAS DE CUENTO, consistía en que los prisioneros que tenían hijos leyeran cuentos, historias infantiles, para sus hijos. De esa forma, los niños podían escuchar a sus padres leyéndoles historias en la cama, antes de dormirse.

A Lewis le gustó muchísimo la idea y se apuntó al proyecto. Dice que la primera vez que entró en la habitación donde se grababan los cuentos tuvo por primera vez en mucho tiempo una sensación de paz, de tranquilidad. Se sintió a salvo por primera vez desde que había entrado en prisión.

Y entonces empezó a leer cuentos infantiles para sus hijos. Leía las historias y sus hijos recibían cada semana un CD o un DVD.

Su mujer decía que los niños estaban encantados. Que echaban mucho de menos a su padre y que al recibir los cuentos con la voz de su padre era como si él estuviera allí con ellos. Estaban tan contentos y tan orgullosos que llevaban las grabaciones a la escuela para mostrarlas a sus amigos. Ya no se sentían abandonados. Se sentían queridos.

La experiencia hizo que Lewis pensara mucho en su propia vida. Recordó que de niño su madre también solía leerle historias antes de dormir y luego, él mismo, cuando tenía en torno a 9 años, leía mucho.

El problema fue al llegar a la adolescencia. En la adolescencia empezó a meterse en problemas. No podía controlar su agresividad. Todo empezó a ir mal.

Dice Lewis que leer historias para sus hijos de alguna forma le ayudó a reconectar con aquel niño de 9 años que una vez fue, aquel niño al que le gustaba leer.

Hace ya más de cinco años que Lewis salió de prisión. No ha vuelto a meterse en problemas.

Al poco tiempo de estar en la calle volvió a su antiguo trabajo, pero sigue colaborando con la organización Papás de Cuento. Por ejemplo, ha aprendido a editar audios y vídeos y ayuda a otros prisioneros a grabar historias para sus familias.

Y por si esto fuera poco, Lewis dejó de beber, no ha vuelto a ver a sus antiguos colegas y para controlar su agresividad se ha hecho entrenador de boxeo en un gimnasio.

Un final feliz, ¿no?

Me gusta la gente como Lewis. Gente con problemas que lucha por superarlos y salir adelante. No siempre es fácil. No siempre hay un final feliz, pero esta vez sí.

Estas son el tipo de historias que me gustaría leer más a menudo en los periódicos. En lugar de tantas noticias sobre famosos, cotilleos que no interesan a nadie… en lugar de cotillear sobre la vida privada de gente famosa, no os parece que sería mucho mejor leer historias de este tipo, historias sobre gente real, sobre gente como tú y como yo, historias sobre gente que nunca aparece en la primera página de los periódicos, historias que te levantan el ánimo, que te ayudan a creer un poco en la humanidad, en que cambiar es posible, en que no todo está perdido…

He leído la historia de Lewis varias veces y me ha conmovido. No voy a decir que me he echado a llorar, no, pero sí que se me han humedecido un poco los ojos…

En fin, chicos, espero que os haya gustado la historia de hoy.

Os recuerdo que podéis leer la transcripción en nuestro blog.

Os recuerdo lo que digo siempre: para mejorar vuestro español, tenéis que leer y escuchar a menudo. Por eso, os recomiendo que vayáis a nuestro blog y escuchéis de nuevo el episodio de hoy, pero leyendo al mismo tiempo la transcripción.

En fin, no me enrollo más. Lo dejamos aquí por hoy.

Un saludo y hasta la próxima semana. Nos escuchamos en el próximo episodio de nuestro podcast.

¡Que paséis una buena semana!


Leer antes de dormir Lesen vor dem Schlafengehen read before bed Lecture avant le coucher Leggere prima di andare a dormire 就寝前の読書 Lezen voor het slapen gaan Czytanie przed snem Ler antes de dormir Läsa före läggdags Читання перед сном

Hola, chicos, ¿qué tal? Hi guys, how are you?

¿Cómo va la semana? How is the week going? ¿Bien?

No sé si va bien o mal, pero en este momento lo mejor que puedes hacer es relajarte, olvidarte de tus problemas, ponerte cómodo y escuchar nuestro podcast. I don't know if it's going well or badly, but right now the best thing you can do is relax, forget about your problems, get comfortable, and listen to our podcast. Не знаю, добре це чи погано, але зараз найкраще, що ви можете зробити, - розслабитися, забути про свої проблеми, влаштуватися зручніше і слухати наш подкаст.

Hoy tengo una historia que contarte. Today I have a story to tell you. Сегодня я хочу рассказать вам одну историю. Es una historia que he leído recientemente y que me ha impactado mucho. It is a story that I have read recently and that has impacted me a lot.

Cuando digo una historia, no me refiero a una historia ficticia, a una historia inventada. Wenn ich eine Geschichte sage, meine ich nicht eine fiktive Geschichte, eine erfundene Geschichte. When I tell a story, I don't mean a fictional story, a made-up story. No. Se trata de una historia real, algo que realmente ha sucedido, con gente de verdad. This is a true story, something that really happened, with real people. Це реальна історія, те, що дійсно сталося, з реальними людьми.

No se trata de una de esas historias típicas que se suelen leer en las páginas de los periódicos o que se suelen ver en los programas de televisión. This is not one of those typical stories that are often read on the pages of newspapers or often seen on television shows. Это не одна из тех типичных историй, которые можно прочитать на страницах газет или увидеть в телепередачах. No se trata de la historia de nadie famoso, ni se trata de uno de esos cotilleos típicos de la prensa del corazón… ¿Sabéis lo que es la prensa del corazón? It is not the story of anyone famous, nor is it one of those typical gossip from the heart press ... Do you know what the heart press is? Це не історія когось із відомих людей, і це не одна з тих пліток, характерних для таблоїдів... Ви знаєте, що таке таблоїди? La prensa del corazón es ese tipo de prensa que informa sobre escándalos de los famosos: sobre si una actriz se ha puesto muy gorda, sobre si alguien se ha quedado embarazado, sobre divorcios, sobre broncas entre famosos… The heart press is that type of press that reports on celebrity scandals: on whether an actress has become very fat, on whether someone has become pregnant, on divorces, on fights between celebrities ... Les potins sont le type de presse qui rend compte des scandales de célébrités : si une actrice est devenue trop grosse, si quelqu'un est tombé enceinte, les divorces, les disputes entre célébrités...

Una bronca, por cierto, es una pelea, una discusión. A fight, by the way, is a fight, an argument. Сварка, до речі, - це бійка, суперечка.

Bueno, pues no, no se trata de ese tipo de historias. Well, no, it's not about that kind of story. No se trata de cotilleos. It's not about gossip. Cotilleos son ese tipo de comentarios sobre la vida privada de otras personas, ¿no? Cotillear es hablar del vestido que lleva alguien en una fiesta. Gossiping is talking about the dress someone is wearing to a party. Faire des commérages, c'est parler de la robe que quelqu'un porte à une fête. Cotillear es comentar en voz baja que la hija de los vecinos vuelve a casa muy tarde. Gossiping is commenting in a low voice that the neighbor's daughter comes home very late. Пліткувати - це значить тихим голосом прокоментувати, що сусідська донька дуже пізно повертається додому. Cotillear es comentar que una mujer sale con un hombre mucho más joven que ella… Gossiping is commenting that a woman is dating a man much younger than her ... Плітки коментують, що жінка зустрічається з чоловіком, набагато молодшим за неї...

En fin, yo creo que entendéis de qué se trata, ¿no? Anyway, I think you understand what it is about, right? В любом случае, я думаю, вы понимаете, о чем идет речь, не так ли? Yo creo que ya sabéis qué es “cotillear”. I think you already know what "gossip" is. A mí la verdad es que nunca me han gustado los cotilleos. The truth is that I have never liked gossip. Я ніколи не любила плітки. Creo que cada persona tiene su vida privada y nadie tiene el derecho a juzgar lo que hacen o lo que no hacen, que cada uno vive su vida lo mejor que puede y ya está. I believe that each person has their private life and no one has the right to judge what they do or what they do not do, that each one lives their life the best they can and that's it. Я считаю, что у каждого человека есть своя личная жизнь, и никто не имеет права судить о том, что он делает или не делает, что каждый живет так, как может, и это все. Siempre me ha parecido que las personas que cotillean, los cotillas, son personas muy superficiales. It has always seemed to me that the people who gossip, the gossips, are very superficial people. Мне всегда казалось, что люди, которые сплетничают, сплетники, - это очень поверхностные люди.

No digo que no se puedan hacer comentarios sobre otras personas, especialmente con tu familia o con tus amigos más íntimos. I'm not saying that you can't make comments about other people, especially your family or your closest friends. Hay cosas que son inevitables, pero la verdad es que hay gente que solo sabe hablar de cotilleos, que solo saben cotillear, que solo se interesan por la vida de otras personas, por saber con quién salen, con quién van… En fin, a mí ese tipo de personas siempre me han dado mucha vergüenza ajena. There are things that are unavoidable, but the truth is that there are people who only know how to talk about gossip, who only know how to gossip, who are only interested in other people's lives, to know who they go out with, who they go with ... Anyway, to That kind of person has always given me a lot of embarrassment. Il y a des choses qui sont inévitables, mais la vérité est qu'il y a des gens qui ne savent parler que de commérages, qui ne savent que ragots, qui ne s'intéressent qu'à la vie des autres, à savoir avec qui ils sortent, avec qui ils aller avec... Quoi qu'il en soit, ce genre de personnes m'a toujours gêné.

No sé si entendéis qué significa “dar vergüenza ajena”. I don't know if you understand what “embarrassing others” means. Je ne sais pas si vous comprenez ce que signifie "la honte des autres". Я не знаю, чи ви розумієте, що означає "соромно". Te da vergüenza ajena cuando te da vergüenza no por algo que has hecho tú, sino por algo que ha hecho otra persona. You are ashamed of others when you are ashamed not for something you have done, but for something someone else has done. Vous êtes gêné lorsque vous avez honte non pas de quelque chose que vous avez fait, mais de quelque chose que quelqu'un d'autre a fait. Соромно, коли тобі соромно не за те, що ти зробив, а за те, що зробив хтось інший. ¿Entendéis? Si, por ejemplo, alguien hace o dice una tontería en público, delante de otras personas, a mí me da vergüenza, me siento mal… no por mí, que yo al fin y al cabo no he hecho nada, sino por lo que ha hecho esa persona. If, for example, someone does or says something stupid in public, in front of other people, I am ashamed, I feel bad ... not for myself, that after all I have not done anything, but for what I have done. made that person. Якщо, наприклад, хтось робить або говорить щось дурне на людях, перед іншими людьми, мені стає соромно, погано... не за себе, бо я нічого не зробив, а за те, що зробила ця людина. No sé. Es complicado de explicar.

Nunca he entendido muy bien por qué sentimos vergüenza ajena. I have never really understood why we feel ashamed of others. ¿Por qué nos da vergüenza el comportamiento de otros? Why are we ashamed of the behavior of others? No lo sé. I do not know. Pero es así. But that's how it is. El hecho es que a veces nos da vergüenza lo que hacen los demás. The fact is that sometimes we are ashamed of what other people do. Y a mí, la gente cotilla, la gente que critica lo que hacen los otros, la gente que se ríe o se burla de lo que hacen otras personas en su vida privada, en fin… siempre me ha dado mucha vergüenza ajena y me hace sentir mal. And me, gossipy people, people who criticize what others do, people who laugh or make fun of what other people do in their private lives, well ... I have always been embarrassed by others and made me feel bad. І для мене люди, які пліткують, люди, які критикують те, що роблять інші люди, люди, які сміються або висміюють те, що інші люди роблять у своєму приватному житті, коротше кажучи... це завжди викликало у мене почуття сорому і збентеження.

Bueno, creo que he perdido el hilo. Well, I think I've lost the thread. He perdido el hilo de lo que estaba diciendo. I've lost track of what he was saying.

Estaba diciendo que hoy os quería contar una historia que he leído en la prensa y que me ha gustado mucho. I was saying that today I wanted to tell you a story that I have read in the press and that I really liked. Я говорив, що сьогодні хочу розповісти вам історію, яку прочитав у пресі і яка мені дуже сподобалася. Os estaba diciendo que se trata de una historia real, no ficticia, pero no se trata de la típica historia de la prensa del corazón, no se trata de un cotilleo sobre famosos… I was telling you that this is a true story, not a fictitious one, but it is not a typical heart story, it is not celebrity gossip ... Я говорил, что это реальная история, а не выдуманная, но это не типичная история из таблоидов, это не сплетни знаменитостей.....

Se trata de una historia real sobre gente real, gente como tú y como yo, que normalmente no solemos aparecer en la prensa escrita ni en los programas de televisión. This is a true story about real people, people like you and me, who don't normally appear in the print media or on TV shows. Це реальна історія про реальних людей, таких, як ми з вами, які зазвичай не з'являються в пресі чи на телебаченні.

Es la historia de un chico, bueno, ya realmente un hombre, un hombre casado y con dos hijos,  que se llama Lewis. It is the story of a boy, well, already really a man, a married man with two children, whose name is Lewis.

Lewis es inglés. Nació en una ciudad que se llama Plymouth. Como digo está casado y tiene dos hijos. As I say, he is married and has two children.

La historia empieza cuando Lewis acaba de salir de prisión y está entrando en un taxi para ir a su casa. The story begins when Lewis has just gotten out of prison and is getting into a taxi to go home. Історія починається, коли Льюїс щойно вийшов з в'язниці і сідає в таксі, щоб поїхати додому.

Tiene muchas ganas de ir a su casa y abrazar a su mujer y a sus hijos, a los que lleva nueve meses sin ver. He really wants to go home and hug his wife and children, whom he has not seen for nine months. Il veut vraiment rentrer chez lui et embrasser sa femme et ses enfants, qu'il n'a pas vus depuis neuf mois. Він з нетерпінням чекає повернення додому, щоб обійняти дружину і дітей, яких він не бачив дев'ять місяців. Eso es lo único que quiere hacer. That is the only thing you want to do. Це все, що він хоче робити.

Sin embargo, mientras se acomoda en el asiento del taxi, Lewis recibe una llamada de teléfono. However, while settling into the taxi seat, Lewis receives a phone call. Cependant, alors qu'il s'installe dans le siège du taxi, Lewis reçoit un appel téléphonique. Однак, коли він влаштовується на сидінні таксі, Льюїс отримує телефонний дзвінок. Es una llamada que estaba esperando y que tenía miedo de recibir. It is a call that I was waiting for and that I was afraid to receive. Це дзвінок, на який я чекав і боявся відповісти.

Eran sus viejos amigos, sus colegas, la gente con la que solía salir antes de entrar en prisión. They were his old friends, his colleagues, the people he used to date before going to prison.

La voz al otro lado del teléfono le preguntó: ¿Qué haces? The voice on the other end of the phone asked him: What are you doing? Голос на іншому кінці дроту запитав: "Що ви робите?

Lewis contestó: estoy en un taxi. Voy a casa.

El otro le dijo: Eso puede esperar. The other said: That can wait. Інший сказав: "Це може почекати. Ya irás mañana a casa. You'll go home tomorrow. Vente con nosotros. Come with us. Приходьте і приєднуйтесь до нас. Estamos en el pub de siempre. We are in the usual pub. Мы находимся в обычном пабе.

Lewis sabía lo que tenía que responder. Lewis knew what to answer. Льюїс знав, що має відповісти. En prisión había tenido tiempo de pensar en la respuesta que debería dar a sus antiguos colegas cuando le llamaran para volver a ir al pub con ellos. In prison he had had time to think about the answer he should give to his former colleagues when they called him to go back to the pub with them. У в'язниці він мав час подумати над тим, що відповісти своїм колишнім колегам, коли вони покличуть його знову піти з ними в паб.

“No voy a volver a ir con vosotros, ni ahora ni nunca.” "I'm not going to go with you again, not now or ever." "Я більше не піду з тобою, ні зараз, ні коли-небудь".

Llevaba mucho tiempo pensándolo. Я довго думав про це. Lo único que quería hacer al salir era volver a su casa. The only thing he wanted to do when he left was to go home. Єдине, чого він хотів, коли виходив, - це повернутися додому.

No veía la hora de abrazar a sus hijos. She couldn't wait to hug her children. Ей не терпелось обнять своих детей. Вона не могла дочекатися, щоб обійняти своїх дітей.

Llevaba mucho tiempo sin verlos. I hadn't seen them for a long time. Unos nueve meses. About nine months. Близько дев'яти місяців. Y la única cosa que quería hacer ahora, la única cosa en la que podía pensar era hacer todas las cosas que no había podido hacer con ellos durante ese tiempo. And the only thing he wanted to do now, the only thing he could think of was to do all the things that he hadn't been able to do with them during that time.

Pero la cosa más importante, la cosa que más quería hacer con sus hijos, era leerles historias, cuentos,  antes de dormir. But the most important thing, the thing she most wanted to do with her children, was read them stories, stories, before going to sleep.

Lewis había sido un adolescente conflictivo. Lewis had been a troubled teenager. Льюїс був проблемним підлітком. Siempre se metía en problemas. He always got into trouble. Tenía dificultades para controlar su agresividad, especialmente cuando bebía demasiado y se emborrachaba. He had a hard time controlling his aggressiveness, especially when he drank too much and got drunk. Йому було важко контролювати свою агресію, особливо коли він випивав занадто багато і напивався.

La última vez fue en 2013. Él y sus colegas tuvieron una pelea muy fuerte en un pub y Lewis acabó por entrar en la cárcel. He and his colleagues had a very strong fight in a pub and Lewis ended up going to jail. Він та його колеги влаштували жорстоку бійку в пабі, і Льюїс опинився у в'язниці.

Fue una experiencia terrible. Desde el primer día, se dio cuenta de que la vida en prisión era mucho más dura de lo que él había imaginado. З першого дня він зрозумів, що життя у в'язниці набагато важче, ніж він собі уявляв. Estaba en tensión permanente. I was in permanent tension. No tenía un momento de paz, de tranquilidad. He did not have a moment of peace, of tranquility. У мене не було жодної хвилини спокою, умиротворення. Dice que la tensión en la cárcel se podía cortar con un cuchillo. He says the tension in jail could be cut with a knife. Він каже, що напругу у в'язниці можна було б розрізати ножем. Había una gran agresividad en el ambiente. There was a great aggressiveness in the environment. Los prisioneros más fuertes o más violentos atacaban a los más débiles. The stronger or more violent prisoners attacked the weaker ones.

La vida en prisión era una pesadilla angustiosa. Life in prison was a harrowing nightmare. Життя у в'язниці було жахливим кошмаром.

Además, echaba mucho de menos a su mujer y a sus hijos. Besides, he missed his wife and children very much. Он также очень скучал по жене и детям. Dice que echaba de menos el calor familiar, el cariño, el contacto físico, un abrazo… He says he missed the family warmth, the affection, the physical contact, a hug ... Он говорит, что ему не хватает семейного тепла, ласки, физического контакта, объятий?

Pero un día algo cambió. But one day something changed.

En la prisión le hablaron de un proyecto que se llamaba Storybook dads. In prison he was told about a project called Storybook dads. В тюрьме ему рассказали о проекте под названием Storybook dads. У в'язниці йому розповіли про проект Storybook dads. En español, sería algo así como “PAPÁS DE CUENTO”. In Spanish, it would be something like “PAPÁS DE CUENTO”. Іспанською це буде щось на кшталт "PAPÁS de CUENTO". Es difícil traducir, pero creo que entendéis, ¿no? It is difficult to translate, but I think you understand, right? Storybook es un libro de cuentos, normalmente cuentos infantiles, cuentos para niños. Storybook is a book of stories, usually children's stories, stories for children.

Bueno, pues este proyecto, PAPAS DE CUENTO, consistía en que los prisioneros que tenían hijos leyeran cuentos, historias infantiles, para sus hijos. Well, this project, PAPAS DE CUENTO, consisted of prisoners who had children reading stories, children's stories, to their children. Ну, цей проект, PAPAS DE CUENTO, складався з ув'язнених, у яких були діти, які читали оповідання, дитячі оповідання, своїм дітям. De esa forma, los niños podían escuchar a sus padres leyéndoles historias en la cama, antes de dormirse.

A Lewis le gustó muchísimo la idea y se apuntó al proyecto. Lewis really liked the idea and signed up for the project. Льюїсу дуже сподобалася ідея, і він підписався на проект. Dice que la primera vez que entró en la habitación donde se grababan los cuentos tuvo por primera vez en mucho tiempo una sensación de paz, de tranquilidad. He says that the first time he entered the room where the stories were recorded, he had for the first time in a long time a feeling of peace, of tranquility. Він каже, що коли вперше увійшов до кімнати, де записувалися історії, то вперше за довгий час відчув відчуття спокою та умиротворення. Se sintió a salvo por primera vez desde que había entrado en prisión. He felt safe for the first time since he had entered prison. Вперше з того часу, як він потрапив до в'язниці, він відчув себе в безпеці.

Y entonces empezó a leer cuentos infantiles para sus hijos. And then she started reading children's stories to her children. Leía las historias y sus hijos recibían cada semana un CD o un DVD. Він читав історії, а його діти щотижня отримували CD або DVD.

Su mujer decía que los niños estaban encantados. His wife said the children were delighted. Його дружина сказала, що діти були в захваті. Que echaban mucho de menos a su padre y que al recibir los cuentos con la voz de su padre era como si él estuviera allí con ellos. That they missed their father very much and that when they received the stories with their father's voice it was as if he were there with them. Что они очень скучают по отцу и что, получая рассказы голосом отца, чувствуют себя так, как будто он был рядом с ними. Що вони дуже скучили за батьком і що, слухаючи історії його голосом, вони почували себе так, ніби він був там, поруч з ними. Estaban tan contentos y tan orgullosos que llevaban las grabaciones a la escuela para mostrarlas a sus amigos. They were so happy and so proud that they brought the recordings to school to show their friends. Ya no se sentían abandonados. They no longer felt abandoned. Вони більше не відчували себе покинутими. Se sentían queridos. They felt loved. Вони відчували, що їх люблять.

La experiencia hizo que Lewis pensara mucho en su propia vida. The experience made Lewis think a lot about his own life. Recordó que de niño su madre también solía leerle historias antes de dormir y luego, él mismo, cuando tenía en torno a 9 años, leía mucho. He recalled that as a child his mother also used to read him bedtime stories and then, when he was around 9 years old, he read a lot. Он вспомнил, что в детстве мама тоже читала ему сказки перед сном, а потом и он сам, когда ему было около 9 лет, стал много читать. Він пригадав, що в дитинстві мама також читала йому казки перед сном, а потім і він сам, коли йому було близько 9 років, багато читав.

El problema fue al llegar a la adolescencia. The problem was when they reached adolescence. En la adolescencia empezó a meterse en problemas. In adolescence he began to get into trouble. No podía controlar su agresividad. He couldn't control his aggressiveness. Він не міг контролювати свою агресію. Todo empezó a ir mal. Everything started to go wrong.

Dice Lewis que leer historias para sus hijos de alguna forma le ayudó a reconectar con aquel niño de 9 años que una vez fue, aquel niño al que le gustaba leer. Lewis says that reading stories for his children somehow helped him reconnect with that 9-year-old boy that he once was, that boy who liked to read. Льюїс каже, що читання історій своїм дітям якимось чином допомогло йому відновити зв'язок з тим 9-річним хлопчиком, яким він колись був, хлопчиком, який любив читати.

Hace ya más de cinco años que Lewis salió de prisión. Lewis has been out of prison for more than five years. Минуло більше п'яти років відтоді, як Льюїса звільнили з в'язниці. No ha vuelto a meterse en problemas. He hasn't gotten into trouble again. Больше он не попадал в неприятности. Він більше не потрапляв у неприємності.

Al poco tiempo de estar en la calle volvió a su antiguo trabajo, pero sigue colaborando con la organización Papás de Cuento. Shortly after being on the street, he returned to his old job, but continues to collaborate with the organization Papás de Cuento. Por ejemplo, ha aprendido a editar audios y vídeos y ayuda a otros prisioneros a grabar historias para sus familias.

Y por si esto fuera poco, Lewis dejó de beber, no ha vuelto a ver a sus antiguos colegas y para controlar su agresividad se ha hecho entrenador de boxeo en un gimnasio. And as if this were not enough, Lewis stopped drinking, has not seen his former colleagues again and to control his aggressiveness he has become a boxing coach in a gym. К тому же Льюис перестал пить, не виделся с бывшими коллегами и стал тренером по боксу в спортзале, чтобы контролировать свою агрессию. Що ще гірше, Льюїс перестав пити, не бачився з колишніми колегами і став тренером з боксу в спортзалі, щоб контролювати свою агресію.

Un final feliz, ¿no? A happy ending, right? Щасливий кінець, чи не так?

Me gusta la gente como Lewis. Gente con problemas que lucha por superarlos y salir adelante. People with problems who struggle to overcome them and get ahead. Люди з проблемами, які намагаються подолати їх і рухатися вперед. No siempre es fácil. It is not always easy. No siempre hay un final feliz, pero esta vez sí. There is not always a happy ending, but this time there is.

Estas son el tipo de historias que me gustaría leer más a menudo en los periódicos. These are the kind of stories I would like to read more often in newspapers. En lugar de tantas noticias sobre famosos, cotilleos que no interesan a nadie… en lugar de cotillear sobre la vida privada de gente famosa, no os parece que sería mucho mejor leer historias de este tipo, historias sobre gente real, sobre gente como tú y como yo, historias sobre gente que nunca aparece en la primera página de los periódicos, historias que te levantan el ánimo, que te ayudan a creer un poco en la humanidad, en que cambiar es posible, en que no todo está perdido… Instead of so much news about famous people, gossip that doesn't interest anyone ... instead of gossiping about the private lives of famous people, you don't think it would be much better to read stories like this, stories about real people, about people like you and like me, stories about people who never appear on the front page of newspapers, stories that lift your spirits, that help you to believe a little in humanity, that change is possible, that all is not lost ...

He leído la historia de Lewis varias veces y me ha conmovido. I have read Lewis's story several times and it has touched me. Я читав історію Льюїса кілька разів, і вона мене зворушила. No voy a decir que me he echado a llorar, no, pero sí que se me han humedecido un poco los ojos… I'm not going to say that I started to cry, no, but my eyes did get a little wet ... Не скажу, що я розплакалася, ні, але очі трохи намокли...

En fin, chicos, espero que os haya gustado la historia de hoy. Anyway, guys, I hope you liked today's story.

Os recuerdo que podéis leer la transcripción en nuestro blog. I remind you that you can read the transcript on our blog.

Os recuerdo lo que digo siempre: para mejorar vuestro español, tenéis que leer y escuchar a menudo. I remind you of what I always say: to improve your Spanish, you have to read and listen often. Por eso, os recomiendo que vayáis a nuestro blog y escuchéis de nuevo el episodio de  hoy, pero leyendo al mismo tiempo la transcripción. Therefore, I recommend that you go to our blog and listen to today's episode again, but at the same time reading the transcript.

En fin, no me enrollo más. Anyway, I do not roll more. Lo dejamos aquí por hoy. We leave it here for today. Ми залишимо його тут на сьогодні.

Un saludo y hasta la próxima semana. Greetings and until next week. Nos escuchamos en el próximo episodio de nuestro podcast.

¡Que paséis una buena semana! Have a nice week! Гарного тижня!