Capitulum VIII
[8] Iesus autem perrexit in montem Oliveti. 2 Et diluculo iterum venit in templum et omnis populus venit ad eum et sedens docebat eos. 3 Adducunt autem scribae et Pharisaei mulierem in adulterio deprehensam et statuerunt eam in medio; 4 et dixerunt ei: "Magister, haec mulier modo deprehensa est in adulterio. 5 In lege autem Moses mandavit nobis huiusmodi lapidare; tu ergo quid dicis?" 6 Haec autem dicebant temptantes eum ut possent accusare eum. Iesus autem inclinans se deorsum digito scribebat in terra. 7 Cum autem perseverarent interrogantes eum, erexit se et dixit eis: "Qui sine peccato est vestrum, primus in illam lapidem mittat." 8 Et iterum se inclinans scribebat in terra. 9 Audientes autem unus post unum exiebant, incipientes a senioribus, et remansit solus, et mulier in medio stans. 10 Erigens autem se Iesus dixit ei: "Mulier, ubi sunt? Nemo te condemnavit? 11 Quae dixit: "Nemo, Domine." Dixit autem Iesus: "Nec ego te condemnabo. Vade et amplius iam noli peccare." 12 Iterum ergo locutus est eis Iesus dicens: "Ego sum lux mundi; qui sequitur me non ambulabit in tenebris sed habebit lucem vitae. 13 Dixerunt ergo ei Pharisaei: "Tu de te ipso testimonium perhibes; testimonium tuum non est verum. 14 "Respondit Iesus et dixit eis: "Et si ego testimonium perhibeo de me ipso, verum est testimonium meum quia scio unde veni et quo vado; vos autem nescitis unde venio aut quo vado. 15 Vos secundum carnem iudicatis; ego non iudico quemquam. 16 Et si iudico ego, iudicium meum verum est quia solus non sum sed ego et qui me misit Pater. 17 Et in lege vestra scriptum est quia duorum hominum testimonium verum est. 18 Ego sum qui testimonium perhibeo de me ipso, et testimonium perhibet de me qui misit me, Pater." 19 Dicebant ergo ei: "Ubi est Pater tuus?" Respondit Iesus: "Neque me scitis neque Patrem meum; si me sciretis, forsitan et Patrem meum sciretis." 20 Haec verba locutus est in gazofilacio docens in templo; et nemo adprehendit eum, quia necdum venerat hora eius.
21 Dixit ergo iterum eis Iesus: "Ego vado, et quaeretis me et in peccato vestro moriemini! Quo ego vado, vos non potestis venire." 22 Dicebant ergo Iudaei: "Numquid interficiet semet ipsum quia dicit: 'Quo ego vado, vos non potestis venire'?" 23 Et dicebat eis: "Vos de deorsum estis, ego de supernis sum; vos de mundo hoc estis, ego non sum de hoc mundo. 24 Dixi ergo vobis quia moriemini in peccatis vestris; si enim non credideritis quia ego sum, moriemini in peccato vestro." 25 Dicebant ergo ei: "Tu quis es?" Dixit eis Iesus: "Principium quia et loquor vobis. 26 Multa habeo de vobis loqui et iudicare; sed qui misit me verax est et ego, quae audivi ab eo, haec loquor in mundo." 27 Et non cognoverunt quia Patrem eis dicebat. 28 Dixit ergo eis Iesus: "Cum exaltaveritis Filium hominis, tunc cognoscetis quia ego sum, et a me ipso facio nihil, sed, sicut docuit me Pater, haec loquor. 29 "Et qui me misit, mecum est; non reliquit me solum, quia ego, quae placita sunt ei, facio semper." 30 Haec illo loquente, multi crediderunt in eum.
31 Dicebat ergo Iesus ad eos, qui crediderunt ei, Iudaeos: "Si vos manseritis in sermone meo, vere discipuli mei eritis 32 et cognoscetis veritatem, et veritas liberabit vos." 33 Responderunt ei: "Semen Abrahae sumus et nemini servivimus umquam! "Quomodo tu dicis: 'Liberi eritis?'" 34 Respondit eis Iesus: "Amen, amen dico vobis quia omnis qui facit peccatum, servus est peccati. 35 Servus autem non manet in domo in aeternum; filius manet in aeternum. 36 Si ergo Filius vos liberaverit, vere liberi eritis. 37 Scio quia filii Abrahae estis; sed quaeritis me interficere quia sermo meus non capit in vobis. 38 Ego quod vidi apud Patrem loquor; et vos quae vidistis apud patrem vestrum facitis." 39 Responderunt et dixerunt ei: "Pater noster Abraham est." Dicit eis Iesus: "Si filii Abrahae estis, opera Abrahae facite. 40 Nunc autem quaeritis me interficere, hominem qui veritatem vobis locutus sum quam audivi a Deo; hoc Abraham non fecit. 41 Vos facitis opera patris vestri. Dixerunt itaque ei: "Nos ex fornicatione non sumus nati; unum patrem habemus Deum!" 42 Dixit ergo eis Iesus" "Si Deus pater vester esset, diligeretis utique me; ego enim ex Deo processi et veni, neque enim a me ipso veni, sed ille me misit. 43 Quare loquellam meam non cognoscitis? Quia non potestis audire sermonem meum. 44 Vos ex patre diabolo estis et desideria patris vestri vultis facere. Ille homicida erat ab initio et in veritate non stetit quia non est veritas in eo. Cum loquitur mendacium, ex propriis loquitur, quia mendax est et pater eius. 45 Ego autem quia veritatem dico non creditis mihi. 46 Quis ex vobis arguit me de peccato? Si veritatem dico, quare vos non creditis mihi? 47 Qui est ex Deo, verba Dei audit; propterea vos non auditis quia ex Deo non estis.
48 Responderunt igitur Iudaei et dixerunt ei: "Nonne bene dicimus nos quia Samaritanus es tu et daemonium habes?" 49 Respondit Iesus: "Ego daemonium non habeo, sed honorifico Patrem meum et vos inhonoratis me.50 Ego autem non quaero gloriam meam; est qui quaerit et iudicat. 51 Amen, amen dico vobis: Si quis sermonem meum servaverit, mortem non videbit in aeternum." 52 Dixerunt ergo Iudaei: "Nunc cognovimus quia daemonium habes. Abraham mortuus est et prophetae et tu dicis: 'Si quis sermonem meum servaverit, non gustabit mortem in aeternum.' 53 Numquid tu maior es patre nostro Abraham qui mortuus est? Et prophetae mortui sunt! Quem te ipsum facis?" 54 Respondit Iesus: "Si ego glorifico me ipsum, gloria mea nihil est; est Pater meus, qui glorificat me, quem vos dicitis quia Deus noster est; 55 et non cognovistis eum. Ego autem novi eum, et si dixero quia non scio eum, ero similis vobis mendax; sed scio eum et sermonem eius servo. 56 Abraham pater vester exultavit, ut videret diem meum: et vidit et gavisus est." 57 Dixerunt ergo Iudaei ad eum: "Quinquaginta annos nondum habes et Abraham vidisti?" 58 Dixit eis Iesus: "Amen, amen dico vobis: antequam Abraham fieret, ego sum." 59 Tulerunt ergo lapides, ut iacerent in eum; Iesus autem abscondit se et exivit de templo.