×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Conan Doyle, A. - Το Σημάδι Των Τεσσάρων, 11.

11. Ο Σπουδαίος Θησαυρός των Άνγκρα

Ο αιχμάλωτος μας καθόταν στην καμπίνα απέναντι στο σιδερένιο κουτί για το οποίο είχε κάνει τόσο πολλά και περίμενε τόσο πολύ να αποκτήσει. Ήταν ένας ηλιοκαμένος τύπος με ριψοκίνδυνα μάτια, με ένα δίκτυο από αυλακιές και ρυτίδες επί των εβένινων χαρακτηριστικών του, τα οποία μιλούσαν για μια σκληρή, υπαίθρια ζωή. Υπήρχε μια μοναδική προεξοχή γύρω από το γενειοφόρο σαγόνι του η οποία επισήμαινε άνθρωπο που δεν αποτρεπόταν από τον σκοπό του. Η ηλικία του ίσως να ήταν πενήντα ή κάπου εκεί, γιατί τα μαύρα, σγουρά του μαλλιά ήταν πυκνά χρωματισμένα με τούφες γκρίζου. Το πρόσωπο του σε ηρεμία δεν ήταν δυσάρεστο, μολονότι τα βαριά φρύδια του και το επιθετικό του σαγόνι του προσέδιδαν, όπως είχα δει πρόσφατα, μια τρομερή έκφραση όταν γέμιζαν με θυμό. Καθόταν τώρα με τα δεμένα από χειροπέδες χέρια του πάνω στην ποδιά του, και το κεφάλι βυθισμένο στο στήθος του, καθώς κοίταζε με τα έντονα, γυαλιστερά μάτια του προς το κουτί που είχε αποτελέσει την αφορμή των (ill-doing - ???). Μου δινόταν η εντύπωση πως υπήρχε περισσότερο θλίψη παρά θυμός στην παγερή και συγκρατημένη μορφή του. Κάποια στιγμή με κοίταξε με μια λάμψη από κάτι που έμοιαζε με χιούμορ στα μάτια του.

«Λοιπόν, Τζόναθαν Σμολ,» είπε ο Χολμς, ανάβοντας ένα πούρο. «Λυπάμαι που κατέληξε έτσι.»

«Κι εγώ το ίδιο, κύριε,» απάντησε ειλικρινά. «Δεν πιστεύω πως θα γλιτώσω από αυτή την ιστορία. Σας δίνω το λόγο μου πάνω στο καλό βιβλίο πως ποτέ δεν σήκωσα χέρι ενάντια στον κ. Σόλτο. Ήταν εκείνο το μικρόσωμο κολασμένο σκυλί, ο Τόνγκα, εκείνος του ‘ριξε ένα από τα καταραμένα βέλη του. Δεν πήρα μέρος σ' αυτό, κύριε. Ήμουν τόσο θλιμμένος σα να ‘ταν συγγενής εξ αίματος. Μαστίγωσα τον μικρό διάβολο με την άκρη του σκοινιού για αυτό, αλλά είχε γίνει, και δε μπορούσα να το ξεκάνω πάλι.»

«Πάρε ένα πούρο,» είπε ο Χολμς, «και καλά θα κάνεις να πιεις μια γουλιά από το φλασκί μου, γιατί είσαι πολύ μουσκεμένος. Πως περίμενες από ένα τόσο μικρό κι αδύναμο άνθρωπο όπως αυτός ο μαύρος τύπος να υπερνικήσει τον κ. Σόλτο και να τον κρατήσει ώσπου να σκαρφαλώσεις το σκοινί;»

«Φαίνεται να γνωρίζετε πολλά σχετικά λες και βρισκόσασταν εκεί, κύριε. Η αλήθεια είναι πως έλπιζα να βρω το δωμάτιο άδειο. Γνώριζα τις συνήθειες της οικίας αρκετά καλά, και ήταν η ώρα που ο κ. Σόλτο συνήθως κατέβαινε για το δείπνο του. Δε θα κρατήσω κανένα μυστικό σχετικά με την υπόθεση. Η καλύτερη υπεράσπιση που μπορώ να έχω είναι μόνο και μόνο η αλήθεια. Τώρα, αν επρόκειτο για το γέρο ταγματάρχη θα τον είχα κρεμάσει ελαφρά τη καρδία. Δεν θα είχα σκεφθεί περισσότερο το να τον μαχαιρώσω από το να καπνίσω αυτό το πούρο. Όμως είναι καταραμένα σκληρό που έπρεπε να καθυστερήσω εξαιτίας του νεαρού Σόλτο, με τον οποίο δεν είχα καμία διαφωνία για οτιδήποτε.»

«Είστε υπό την εποπτεία του κ. Άθελνυ Τζόουνς, της Σκότλαντ Γιάρντ. Θα σας μεταφέρει στο διαμέρισμα μου, και εγώ θα σας ζητήσω μια ειλικρινή κατάθεση του ζητήματος. Θα πρέπει να αποκαλύψετε τα πάντα, γιατί αν το κάνετε ελπίζω πως θα μπορέσω να σας φανώ χρήσιμος. Πιστεύω πως μπορώ να αποδείξω ότι το δηλητήριο ενεργεί τόσο γρήγορα ώστε ο άντρας ήταν νεκρός πριν καν φτάσετε στο δωμάτιο.»

«Έτσι ήταν, κύριε. Ποτέ μου δεν πήρα τέτοια τρομάρα στην ζωή μου όπως όταν τον είδα να μου χαμογελά με το κεφάλι του στον ώμο καθώς σκαρφάλωσα μέσα από το παράθυρο. Αρκετά με ταρακούνησε, κύριε. Θα είχα σχεδόν σκοτώσει τον Τόνγκα αν δεν την είχε κοπάναγε. Έτσι έφτασε να αφήσει το μπαστούνι του, και μερικά από τα βέλη του επίσης, όπως μου είπε, το οποίο τολμώ να πω συνέβαλε στο να σας βάλει στα ίχνη μας, μολονότι πως συνεχίσατε είναι κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν αισθάνομαι καθόλου κακία ενάντια σας για αυτό. Όμως όντως δείχνει πολύ αλλόκοτο,» πρόσθεσε με ένα πικρό χαμόγελο, «πως εγώ, που έχω μια δίκαιη απαίτηση σε μισό εκατομμύριο χρημάτων, να περάσω το πρώτο μισό της ζωής μου χτίζοντας ένα κυματοθραύστη στα Andamans, και πιθανότατα να περάσω το άλλο μισό σκάβοντας αποχετεύσεις στο Ντάρτμουρ. Ήταν κακή η μέρα όταν έριξα τα μάτια μου πάνω στον έμπορο Αχμέτ και μπλέχτηκα με τον Θησαυρό του Άνγκρα, ο οποίος ποτέ δεν έφερε άλλο τίποτα παρά κατάρα στον άνθρωπο που άνηκε. Σε εκείνον έφερε το φόνο, στον Ταγματάρχη Σόλτο έφερε τον φόβο και την ενοχή, για μένα προόριζε σκλαβιά εφ' όρου ζωής.»

Εκείνη τη στιγμή ο Άθελνυ Τζόουνς έχωσε το φαρδύ του πρόσωπο και τους γεμάτους του ώμους στη μικροσκοπική καμπίνα.

«Μια ωραία οικογενειακή συγκέντρωση,» σχολίασε. «Πιστεύω πως θα πάρω μια γουλιά από εκείνο το φλασκί, Χολμς. Βασικά, νομίζω πως μπορούμε να συγχαρούμε ο ένας τον άλλο. Κρίμα που δεν πιάσαμε τον άλλο ζωντανό, αλλά δεν υπήρχε επιλογή. Οφείλω να πω, Χολμς, πως πρέπει να ομολογήσεις ότι την ξάκρισες σχετικά καλά. Ήταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε για να μην την αναποδογυρίσουμε.»

«Τέλος καλό όλα καλά,» είπε ο Χολμς. «Όμως σίγουρα δεν γνώριζα πως η Χαραυγή ήταν ένα τέτοιο κλίπερ.»

«Ο Σμιθ λέει πως είναι μια από τις ταχύτερες λάντσες στον ποταμό, και πως αν είχε άλλον έναν άντρα να τον βοηθά με τις μηχανές δεν τους είχαμε προλάβει ποτέ. Ορκίζεται πως δεν ξέρει τίποτα για την υπόθεση του Νόργουντ.»

«Ούτε κι ήξερε,» φώναξε ο κρατούμενος μας—«ούτε λέξη. Επέλεξα τη λάντσα επειδή άκουσα πως ήταν ταχύτατη. Δεν του είπαμε τίποτα, όμως τον πληρώσαμε καλά, κι επρόκειτο να πάρει κάτι γενναίο αν φτάναμε στο σκάφος μας, το Εσμεράλδα, στο Γκρέιβσεντ, που μπαρκάρει με προορισμό για τις Βραζιλίες.»

«Λοιπόν, αν δεν έχει κάνει κανένα κακό, θα φροντίσουμε κανένα κακό να μην τον βρει. Αν κι είμαστε γρήγοροι στο να πιάνουμε τους ανθρώπους μας, δεν είμαστε τόσο γρήγοροι στο να τους καταδικάζουμε.» Ήταν διασκεδαστικό να προσέχω πως ο μεγαλόσχημος Τζόουνς είχε ήδη αρχίσει να δίνει στον εαυτό του αέρα επί της επιτυχίας της σύλληψης. Από το ελαφρύ χαμόγελο το οποίο παιχνίδισε στο πρόσωπο του Σέρλοκ Χολμς, έβλεπα πως το λογύδριο δεν είχε χαθεί πάνω του.

«Θα είμαστε στη Γέφυρα Βόξολ σύντομα,» είπε ο Τζόουνς, «και θα σας κατεβάσουμε Δρ. Γουώτσον, με το κουτί του θησαυρού. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι παίρνω μεγάλη ευθύνη απάνω μου κάνοντας το. Είναι ιδιαίτερα ασύνηθες, αλλά φυσικά μια συμφωνία είναι πάντοτε συμφωνία. Οφείλω, ωστόσο, ως ζήτημα καθήκοντος, να στείλω έναν επιθεωρητή μαζί σας, αφότου έχετε ένα τόσο πολύτιμο φορτίο. Θα οδηγήσετε εσείς, αναμφίβολα;»

«Μάλιστα, θα οδηγήσω.»

«Είναι κρίμα που δεν υπάρχει κλειδί, ώστε να κάνουμε πρώτα μια καταγραφή. Θα πρέπει να το σπάσετε. Που είναι το κλειδί, άνθρωπε μου;»

«Στον πάτο του ποταμού,» είπε ο Σμολ κοφτά.

«Χμ! Δεν υπήρχε λόγος να μας βάλεις σε άσκοπες φασαρίες, Είχαμε αρκετή δουλειά ήδη με εσένα. Ωστόσο, Γιατρέ, δεν χρειάζεται να σε προειδοποιήσω να είσαι προσεκτικός. Φέρε το κουτί πίσω μαζί σου στα διαμερίσματα της οδού Μπέϊκερ. Θα μας βρεις εκεί, καθοδόν για το τμήμα.»

Με κατέβασαν στο Βόξολ με το βαρύ σιδερένιο κουτί, και με ένα ντόμπρο, καλοσυνάτο επιθεωρητή ως συνοδό μου. Ένα τέταρτο της ώρας οδήγηση μας έφερε στης κ. Σέσιλ Φόρεστερ. Η υπηρέτρια έδειξε έκπληκτη σε έναν τόσο αργοπορημένο επισκέπτη. Η κ. Σέσιλ Φόρεστερ είχε βγει έξω για το βράδυ, μας εξήγησε, και πιθανό να επέστρεφε πολύ αργά. Η δεσποινίδα Μόρσταν, ωστόσο, βρισκόταν, στο καθιστικό, έτσι στο καθιστικό πήγα, με το κουτί ανά χείρας, αφήνοντας τον εξυπηρετικό επιθεωρητή στην άμαξα.

Ήταν καθισμένη πλάι στο ανοικτό παράθυρο, ντυμένη με κάποιου είδους διάφανο ύφασμα, με μια ιδέα από άλικο στο λαιμό και στη μέση. Το απαλό φως μια σκιασμένης λάμπας έπεφτε πάνω της καθώς έγερνε πίσω στη καλαμένια πολυθρόνα, παίζοντας πάνω από το γλυκά σοβαρό πρόσωπο της, και χρωματίζοντας με μια αμυδρή, μεταλλική γυαλάδα τις πλούσιες μπούκλες των πληθωρικών μαλλιών της. Ένα λευκό μπράτσο και χέρι ήταν πεσμένο στο πλάι της καρέκλας, κι όλη της η στάση και η μορφή μιλούσε για μια βαθιά μελαγχολία. Στον ήχο των βημάτων μου τινάχτηκε στα πόδια της, ωστόσο, κι ένα ελαφρύ κοκκίνισμα έκπληξης κι ευχαρίστησης χρωμάτισε τα χλωμά της μάγουλα.

«Άκουσα μια άμαξα να ανηφορίζει,» είπε. «Σκέφτηκα πως η κ. Φόρεστερ είχε επιστρέψει πολύ νωρίς, όμως ούτε που διανοήθηκα πως μπορεί να ήσουν εσύ. Τι νέα μου έφερες;»

«Έφερα κάτι καλύτερο από νέα,» είπα, αφήνοντας το κιβώτιο πάνω στο τραπέζι και μιλώντας πρόσχαρα και ζωηρά, μολονότι η καρδιά μου ήταν βαριά μέσα μου. «Σου έφερα κάτι το οποίο αξίζει όλα τα νέα του κόσμου. Σου έφερα μια περιουσία.»

Εκείνη κοίταξε το σιδερένιο κιβώτιο.

«Πρόκειται για το θησαυρό τότε;» ρώτησε αρκετά ψύχραιμα.

«Ναι, αυτό είναι ο σπουδαίος θησαυρός του Άνγκρα. Μισός από αυτόν είναι δικός σου και μισός του Θαντέους Σόλτο. Θα έχετε κάπου από διακόσιες χιλιάδες ο καθένας. Σκέψου το! Ένα ετήσιο εισόδημα δέκα χιλιάδων λιρών. Θα υπάρχουν ελάχιστες πλουσιότερες νεαρές κυρίες στην Αγγλία. Δεν είναι υπέροχο;»

Πιστεύω πως πρέπει μάλλον να είχα προσποιηθεί υπερβολικά την ευχαρίστηση μου, και πως εντόπισε ένα κενό στα συγχαρητήρια μου, γιατί είδα τα φρύδια της να ανασηκώνονται λιγάκι, και με κοίταξε περίεργα.

«Αν τα έχω,» είπε, «το οφείλω σε σένα.»

«Όχι, όχι,» απάντησα, «όχι σε μένα αλλά στο φίλο μου το Σέρλοκ Χολμς. Με όλη την θέληση του κόσμου, δεν θα είχα ποτέ ακολουθήσει ένα στοιχείο που εξάντλησε ακόμη και την αναλυτική ευφυΐα του. Όπως είχε, λίγο έλειψε να το χάσουμε την τελευταία στιγμή.»

«Παρακαλώ κάθισε και πες τα μου όλα σχετικά, Δρ. Γουώτσον,» είπε εκείνη.

Αφηγήθηκα σύντομα ότι είχε συμβεί από την τελευταία φορά που την είδα. Την νέα μέθοδο έρευνας του Χολμς, την ανακάλυψη της Χαραυγής, την εμφάνιση του Άθελνυ Τζόουνς, την αποστολή μας το βράδυ, και το άγριο κυνηγητό στον Τάμεση. Άκουγε με μισάνοιχτα χείλη και λαμπερά μάτια στο ρεσιτάλ των περιπετειών μας. Όταν μίλησα για το βέλος το όποιο τόσο λίγο έλειψε να μας χτυπήσει, χλόμιασε τόσο που φοβήθηκα πως επρόκειτο να λιποθυμήσει.

«Δεν είναι τίποτα,» είπε καθώς έτρεξα να της βάλω λίγο νερό. «Είμαι και πάλι καλά. Αναστατώθηκα ακούγοντας πως έθεσα τους φίλους μου σε ένα τόσο φριχτό κίνδυνο.»

«Τελείωσαν όλα,» απάντησα. «Δεν ήταν τίποτα. Δεν θα σου πω άλλες καταθλιπτικές λεπτομέρειες. Ας στραφούμε σε κάτι ελαφρύτερο. Ορίστε ο θησαυρός. Τι θα ήταν πιο ευχάριστο από αυτό; Πήρα άδεια να τον φέρω μαζί μου, σκεπτόμενος πως θα σε ενδιέφερε να είσαι η πρώτη που θα τον έβλεπε.»

«Θα μου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον,» είπε εκείνη. Δεν υπήρχε διόλου προθυμία στην φωνή της, ωστόσο. Είχε θεωρήσει αναμφίβολα, πως ίσως να έδειχνε αγενές εκ μέρους της να είναι αδιάφορη προς το έπαθλο το οποίο είχε κοστίσει τόσο πολλά για να κερδισθεί.

«Τι όμορφο κουτί!» είπε σκύβοντας από πάνω του. «Είναι Ινδική δουλειά, να υποθέσω;»

«Ναι, πρόκειται για μεταλλοτεχνία της Μπενάρες.»

«Και τόσο βαρύ!» αναφώνησε, επιχειρώντας να το σηκώσει. «Το κουτί από μόνο του θα πρέπει να έχει κάποια αξία. Που είναι το κλειδί;»

«Ο Σμολ το πέταξε στον Τάμεση,» απάντησα. «Θα πρέπει να δανειστώ το σκάλευθρο της κ. Φόρεστερ.»

Υπήρχε εμπρός ένα παχύ και πλατύ μάνδαλο, διαμορφωμένο στην εικόνα ενός καθιστού Βούδα. Κάτω από αυτό έχωσα την άκρη του σκάλευθρου και το έστρεψα προς τα έξω σαν μοχλό. Το μάνδαλο έσπασε με ένα δυνατό ήχο. Με τρεμάμενα χέρια άνοιξα το καπάκι. Και οι δυο σταθήκαμε παρατηρώντας έκπληκτοι. Το κουτί ήταν άδειο!

Δεν υπήρχε απορία γιατί ήταν βαρύ. Η σιδηροκατασκευή ήταν περί τα δυο τρίτα της ίντσας σε πάχος ολόγυρα. Ήταν συμπαγές, καλοφτιαγμένο και ατόφιο, σαν κουτί κατασκευασμένο για να μεταφέρεις αντικείμενα μεγάλης αξίας, αλλά ούτε ίχνος ούτε ένα ψήγμα μετάλλου ή κοσμήματος δεν υπήρχε εντός του. Ήταν απολύτως και εντελώς άδειο.

«Ο θησαυρός χάθηκε,» είπε η δεσποινίδα Μόρσταν ήρεμα.

Καθώς άκουσα τα λόγια της και συνειδητοποίησα τι σήμαιναν, μια μεγάλη σκιά φάνηκε να περνά από την ψυχή μου. Δεν ήξερα πόσο αυτό ο θησαυρός του Άνγκρα με είχε καταβάλει μέχρι τώρα που είχε τελικά εξαφανιστεί. Ήταν εγωιστικό, αναμφίβολα, δόλιο, λάθος, αλλά δεν μπορούσα να αντιληφθώ τίποτα εκτός του ότι το χρυσό φράγμα είχε χαθεί μεταξύ μας.

«Δόξα σοι ο Θεός!» Αναφώνησα από το βάθος της καρδιάς μου.

Με κοίταξε με ένα σύντομο, απορημένο χαμόγελο. «Γιατί το λες αυτό;» ρώτησε.

«Επειδή πλέον είσαι εντός των δυνατοτήτων μου ξανά,» είπα, παίρνοντας το χέρι της. Δεν το τράβηξε. «Επειδή σε αγαπώ, Μαίρη, όσο ειλικρινά όσο μπορεί ένας άντρας να αγαπήσει μια γυναίκα. Επειδή αυτός ο θησαυρός, αυτά τα πλούτη σφράγιζαν τα χείλη μου. Τώρα που χάθηκαν μπορώ να σου πω πόσο σε αγαπώ. Για αυτό και είπα, ‘Δόξα σοι ο Θεός,'»

«Τότε κι εγώ λέω ‘Δόξα σοι ο Θεός,' επίσης,» ψιθύρισε καθώς τραβήχτηκε πλάι μου.

Όποιος κι αν είχε χάσει ένα θησαυρό, ήξερα πως εκείνο το βράδυ εγώ είχα κερδίσει έναν.


11. Ο Σπουδαίος Θησαυρός των Άνγκρα The Great Treasure of Angra

Ο αιχμάλωτος μας καθόταν στην καμπίνα απέναντι στο σιδερένιο κουτί για το οποίο είχε κάνει τόσο πολλά και περίμενε τόσο πολύ να αποκτήσει. Our prisoner was sitting in the cabin opposite the iron box for which he had done so much and waited so long to obtain. Ήταν ένας ηλιοκαμένος τύπος με ριψοκίνδυνα μάτια, με ένα δίκτυο από αυλακιές και ρυτίδες επί των εβένινων χαρακτηριστικών του, τα οποία μιλούσαν για μια σκληρή, υπαίθρια ζωή. He was a sun-burnt, risqué-eyed fellow, with a network of furrows and wrinkles across his ebony features that spoke of a hard, outdoor life. Υπήρχε μια μοναδική προεξοχή γύρω από το γενειοφόρο σαγόνι του η οποία επισήμαινε άνθρωπο που δεν αποτρεπόταν από τον σκοπό του. There was a unique ridge around his bearded jaw that marked a man undaunted by his purpose. Η ηλικία του ίσως να ήταν πενήντα ή κάπου εκεί, γιατί τα μαύρα, σγουρά του μαλλιά ήταν πυκνά χρωματισμένα με τούφες γκρίζου. His age might have been fifty or thereabouts, for his black, curly hair was thickly colored with tufts of gray. Το πρόσωπο του σε ηρεμία δεν ήταν δυσάρεστο, μολονότι τα βαριά φρύδια του και το επιθετικό του σαγόνι του προσέδιδαν, όπως είχα δει πρόσφατα, μια τρομερή έκφραση όταν γέμιζαν με θυμό. His countenance in repose was not unpleasant, though his heavy brows and aggressive jaw gave him, as I had lately seen, a terrible expression when filled with anger. Καθόταν τώρα με τα δεμένα από χειροπέδες χέρια του πάνω στην ποδιά του, και το κεφάλι βυθισμένο στο στήθος του, καθώς κοίταζε με τα έντονα, γυαλιστερά μάτια του προς το κουτί που είχε αποτελέσει την αφορμή των (ill-doing - ???). He now sat with his handcuffed hands upon his apron, and his head sunk upon his breast, as he looked with his keen, shining eyes towards the box which had been the occasion of their (ill-doing - ???). Μου δινόταν η εντύπωση πως υπήρχε περισσότερο θλίψη παρά θυμός στην παγερή και συγκρατημένη μορφή του. It seemed to me that there was more sadness than anger in his cool and restrained form. Κάποια στιγμή με κοίταξε με μια λάμψη από κάτι που έμοιαζε με χιούμορ στα μάτια του. At one point he looked at me with a glint of what looked like humor in his eyes.

«Λοιπόν, Τζόναθαν Σμολ,» είπε ο Χολμς, ανάβοντας ένα πούρο. "Well, Jonathan Small," said Holmes, lighting a cigar. «Λυπάμαι που κατέληξε έτσι.» "I'm sorry it ended up this way."

«Κι εγώ το ίδιο, κύριε,» απάντησε ειλικρινά. "So do I, sir," he replied honestly. «Δεν πιστεύω πως θα γλιτώσω από αυτή την ιστορία. "I don't think I will escape this story. Σας δίνω το λόγο μου πάνω στο καλό βιβλίο πως ποτέ δεν σήκωσα χέρι ενάντια στον κ. Σόλτο. I give you my word on the good book that I never raised a hand against Mr. Solto. Ήταν εκείνο το μικρόσωμο κολασμένο σκυλί, ο Τόνγκα, εκείνος του ‘ριξε ένα από τα καταραμένα βέλη του. It was that little hell dog, Tonga, that shot him one of his cursed arrows. Δεν πήρα μέρος σ' αυτό, κύριε. I took no part in it, sir. Ήμουν τόσο θλιμμένος σα να ‘ταν συγγενής εξ αίματος. I was as sad as if he were a blood relative. Μαστίγωσα τον μικρό διάβολο με την άκρη του σκοινιού για αυτό, αλλά είχε γίνει, και δε μπορούσα να το ξεκάνω πάλι.» I whipped the little devil with the end of the rope for it, but it was done, and I couldn't do it again."

«Πάρε ένα πούρο,» είπε ο Χολμς, «και καλά θα κάνεις να πιεις μια γουλιά από το φλασκί μου, γιατί είσαι πολύ μουσκεμένος. “Take a cigar,” said Holmes, “and you'd better take a sip from my flask, for you are very wet. Πως περίμενες από ένα τόσο μικρό κι αδύναμο άνθρωπο όπως αυτός ο μαύρος τύπος να υπερνικήσει τον κ. Σόλτο και να τον κρατήσει ώσπου να σκαρφαλώσεις το σκοινί;» How did you expect such a small and weak man as this black guy to overpower Mr. Solto and hold him until you climb the rope?'

«Φαίνεται να γνωρίζετε πολλά σχετικά λες και βρισκόσασταν εκεί, κύριε. “You seem to know a lot about it as if you were there, sir. Η αλήθεια είναι πως έλπιζα να βρω το δωμάτιο άδειο. The truth is, I was hoping to find the room empty. Γνώριζα τις συνήθειες της οικίας αρκετά καλά, και ήταν η ώρα που ο κ. Σόλτο συνήθως κατέβαινε για το δείπνο του. I knew the habits of the house quite well, and it was the time when Mr. Solto usually came down for his dinner. Δε θα κρατήσω κανένα μυστικό σχετικά με την υπόθεση. I will keep no secret about the case. Η καλύτερη υπεράσπιση που μπορώ να έχω είναι μόνο και μόνο η αλήθεια. The best defense I can have is the truth alone. Τώρα, αν επρόκειτο για το γέρο ταγματάρχη θα τον είχα κρεμάσει ελαφρά τη καρδία. Now, if it had been the old major I would have hung him lightly. Ahora, si fuera el mayor mayor, le habría colgado el corazón un poco. Δεν θα είχα σκεφθεί περισσότερο το να τον μαχαιρώσω από το να καπνίσω αυτό το πούρο. I would have thought no more of stabbing him than smoking that cigar. Όμως είναι καταραμένα σκληρό που έπρεπε να καθυστερήσω εξαιτίας του νεαρού Σόλτο, με τον οποίο δεν είχα καμία διαφωνία για οτιδήποτε.» But it is damned cruel that I had to delay because of young Solto, with whom I had no quarrel about anything.''

«Είστε υπό την εποπτεία του κ. Άθελνυ Τζόουνς, της Σκότλαντ Γιάρντ. “You are under the care of Mr. Athelney Jones, of Scotland Yard. Θα σας μεταφέρει στο διαμέρισμα μου, και εγώ θα σας ζητήσω μια ειλικρινή κατάθεση του ζητήματος. I will take you to my apartment, and I will ask you for an honest statement of the matter. Θα πρέπει να αποκαλύψετε τα πάντα, γιατί αν το κάνετε ελπίζω πως θα μπορέσω να σας φανώ χρήσιμος. You should disclose everything, because if you do I hope I can be of service to you. Πιστεύω πως μπορώ να αποδείξω ότι το δηλητήριο ενεργεί τόσο γρήγορα ώστε ο άντρας ήταν νεκρός πριν καν φτάσετε στο δωμάτιο.» I believe I can prove that the poison acts so quickly that the man was dead before you even got to the room.”

«Έτσι ήταν, κύριε. “So it was, sir. Ποτέ μου δεν πήρα τέτοια τρομάρα στην ζωή μου όπως όταν τον είδα να μου χαμογελά με το κεφάλι του στον ώμο καθώς σκαρφάλωσα μέσα από το παράθυρο. I never got such a fright in my life as when I saw him smiling at me with his head on his shoulder as I climbed through the window. Αρκετά με ταρακούνησε, κύριε. It shook me quite a bit, sir. Θα είχα σχεδόν σκοτώσει τον Τόνγκα αν δεν την είχε κοπάναγε. I would have almost killed Tonga if he hadn't beaten her. Έτσι έφτασε να αφήσει το μπαστούνι του, και μερικά από τα βέλη του επίσης, όπως μου είπε, το οποίο τολμώ να πω συνέβαλε στο να σας βάλει στα ίχνη μας, μολονότι πως συνεχίσατε είναι κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. So he came to leave his staff, and some of his arrows too, as he told me, which I dare say contributed to put you on our trail, though how you got on is something I cannot understand. Δεν αισθάνομαι καθόλου κακία ενάντια σας για αυτό. I feel no malice against you for this. Όμως όντως δείχνει πολύ αλλόκοτο,» πρόσθεσε με ένα πικρό χαμόγελο, «πως εγώ, που έχω μια δίκαιη απαίτηση σε μισό εκατομμύριο χρημάτων, να περάσω το πρώτο μισό της ζωής μου χτίζοντας ένα κυματοθραύστη στα Andamans, και πιθανότατα να περάσω το άλλο μισό σκάβοντας αποχετεύσεις στο Ντάρτμουρ. But it does seem very strange," he added with a bitter smile, "that I, who have a just claim to half a million of money, should spend the first half of my life building a breakwater in the Andamans, and probably spend the other half digging drains on Dartmoor. Ήταν κακή η μέρα όταν έριξα τα μάτια μου πάνω στον έμπορο Αχμέτ και μπλέχτηκα με τον Θησαυρό του Άνγκρα, ο οποίος ποτέ δεν έφερε άλλο τίποτα παρά κατάρα στον άνθρωπο που άνηκε. It was a bad day when I set my eyes on the merchant Ahmet and became entangled with the Treasure of Angra, which has never brought anything but a curse to the man to whom it belonged. Σε εκείνον έφερε το φόνο, στον Ταγματάρχη Σόλτο έφερε τον φόβο και την ενοχή, για μένα προόριζε σκλαβιά εφ' όρου ζωής.» To him it brought murder, to Major Solto it brought fear and guilt, to me it meant slavery for life."

Εκείνη τη στιγμή ο Άθελνυ Τζόουνς έχωσε το φαρδύ του πρόσωπο και τους γεμάτους του ώμους στη μικροσκοπική καμπίνα. At that moment Athelney Jones leaned his broad face and broad shoulders into the tiny cabin.

«Μια ωραία οικογενειακή συγκέντρωση,» σχολίασε. "A nice family gathering," he commented. «Πιστεύω πως θα πάρω μια γουλιά από εκείνο το φλασκί, Χολμς. “I think I'll take a sip from that flask, Holmes. Βασικά, νομίζω πως μπορούμε να συγχαρούμε ο ένας τον άλλο. Basically, I think we can compliment each other. Κρίμα που δεν πιάσαμε τον άλλο ζωντανό, αλλά δεν υπήρχε επιλογή. Too bad we didn't catch the other one alive, but there was no choice. Οφείλω να πω, Χολμς, πως πρέπει να ομολογήσεις ότι την ξάκρισες σχετικά καλά. I must say, Holmes, you have to admit you got her pretty good. Ήταν το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε για να μην την αναποδογυρίσουμε.» It was all we could do not to tip her over."

«Τέλος καλό όλα καλά,» είπε ο Χολμς. "All right all right," said Holmes. «Όμως σίγουρα δεν γνώριζα πως η Χαραυγή ήταν ένα τέτοιο κλίπερ.» "But I sure didn't know Haravgi was such a clipper." "Pero ciertamente no sabía que Haravgi era tan cortapelos".

«Ο Σμιθ λέει πως είναι μια από τις ταχύτερες λάντσες στον ποταμό, και πως αν είχε άλλον έναν άντρα να τον βοηθά με τις μηχανές δεν τους είχαμε προλάβει ποτέ. "Smith says it is one of the fastest lances on the river, and if he had another man to help him with the engines we would never have caught them. Ορκίζεται πως δεν ξέρει τίποτα για την υπόθεση του Νόργουντ.» He swears he knows nothing about the Norwood case.”

«Ούτε κι ήξερε,» φώναξε ο κρατούμενος μας—«ούτε λέξη. “He didn't even know,” cried our prisoner—“not a word. Επέλεξα τη λάντσα επειδή άκουσα πως ήταν ταχύτατη. I chose the lance because I heard it was very fast. Δεν του είπαμε τίποτα, όμως τον πληρώσαμε καλά, κι επρόκειτο να πάρει κάτι γενναίο αν φτάναμε στο σκάφος μας, το Εσμεράλδα, στο Γκρέιβσεντ, που μπαρκάρει με προορισμό για τις Βραζιλίες.» We told him nothing, but we paid him well, and he was going to get something brave if we got to our ship, the Esmeralda, at Gravesend, bound for the Brazils.' “Nosotros no le dijimos nada, pero le pagamos bien, y algo valiente le iba a sacar si llegábamos a nuestro barco, el Esmeralda, en Greaves, que es una barcaza con destino a Brasil”.

«Λοιπόν, αν δεν έχει κάνει κανένα κακό, θα φροντίσουμε κανένα κακό να μην τον βρει. “Well, if he's done no harm, we'll see to it that no harm finds him. Αν κι είμαστε γρήγοροι στο να πιάνουμε τους ανθρώπους μας, δεν είμαστε τόσο γρήγοροι στο να τους καταδικάζουμε.» Ήταν διασκεδαστικό να προσέχω πως ο μεγαλόσχημος Τζόουνς είχε ήδη αρχίσει να δίνει στον εαυτό του αέρα επί της επιτυχίας της σύλληψης. While we are quick to catch our people, we are not so quick to condemn them.” It was amusing to note that the hulking Jones had already begun to fan himself over the success of the capture. Από το ελαφρύ χαμόγελο το οποίο παιχνίδισε στο πρόσωπο του Σέρλοκ Χολμς, έβλεπα πως το λογύδριο δεν είχε χαθεί πάνω του. From the slight smile that played on Sherlock Holmes's face, I could see that the irony was not lost on him.

«Θα είμαστε στη Γέφυρα Βόξολ σύντομα,» είπε ο Τζόουνς, «και θα σας κατεβάσουμε Δρ. “We'll be at Vauxhall Bridge shortly,” said Jones, “and we'll drop you off Dr. Γουώτσον, με το κουτί του θησαυρού. Watson, with the treasure box. Δεν χρειάζεται να σας πω ότι παίρνω μεγάλη ευθύνη απάνω μου κάνοντας το. I need not tell you that I take a great deal of responsibility upon myself in doing so. Είναι ιδιαίτερα ασύνηθες, αλλά φυσικά μια συμφωνία είναι πάντοτε συμφωνία. It is highly unusual, but of course a deal is always a deal. Οφείλω, ωστόσο, ως ζήτημα καθήκοντος, να στείλω έναν επιθεωρητή μαζί σας, αφότου έχετε ένα τόσο πολύτιμο φορτίο. I must, however, as a matter of duty, send an inspector with you, since you have such a valuable cargo. Θα οδηγήσετε εσείς, αναμφίβολα;» You will drive, no doubt?'

«Μάλιστα, θα οδηγήσω.» "Sure, I'll drive."

«Είναι κρίμα που δεν υπάρχει κλειδί, ώστε να κάνουμε πρώτα μια καταγραφή. “It's a shame there's no key, so we'll do an inventory first. Θα πρέπει να το σπάσετε. You should break it. Που είναι το κλειδί, άνθρωπε μου;» Where's the key, man?'

«Στον πάτο του ποταμού,» είπε ο Σμολ κοφτά. "At the bottom of the river," said Small sharply.

«Χμ! Δεν υπήρχε λόγος να μας βάλεις σε άσκοπες φασαρίες, Είχαμε αρκετή δουλειά ήδη με εσένα. There was no need to put us through unnecessary fuss, We had enough work with you already. Ωστόσο, Γιατρέ, δεν χρειάζεται να σε προειδοποιήσω να είσαι προσεκτικός. However, Doctor, I need not warn you to be careful. Φέρε το κουτί πίσω μαζί σου στα διαμερίσματα της οδού Μπέϊκερ. Take the box back with you to the Baker Street flats. Θα μας βρεις εκεί, καθοδόν για το τμήμα.» You'll find us there, on the way to the department.''

Με κατέβασαν στο Βόξολ με το βαρύ σιδερένιο κουτί, και με ένα ντόμπρο, καλοσυνάτο επιθεωρητή ως συνοδό μου. I was brought down to Vauxhall in the heavy iron box, and with a burly, well-mannered inspector as my escort. Ένα τέταρτο της ώρας οδήγηση μας έφερε στης κ. Σέσιλ Φόρεστερ. A quarter of an hour's drive brought us to Mrs. Cecil Forrester. Η υπηρέτρια έδειξε έκπληκτη σε έναν τόσο αργοπορημένο επισκέπτη. The maid pointed in surprise at such a tardy visitor. Η κ. Σέσιλ Φόρεστερ είχε βγει έξω για το βράδυ, μας εξήγησε, και πιθανό να επέστρεφε πολύ αργά. Mrs. Cecil Forrester had gone out for the evening, he explained, and was likely to return very late. Η δεσποινίδα Μόρσταν, ωστόσο, βρισκόταν, στο καθιστικό, έτσι στο καθιστικό πήγα, με το κουτί ανά χείρας, αφήνοντας τον εξυπηρετικό επιθεωρητή στην άμαξα. Miss Morstan, however, was in the sitting-room, so into the sitting-room I went, box in hand, leaving the helpful inspector in the carriage.

Ήταν καθισμένη πλάι στο ανοικτό παράθυρο, ντυμένη με κάποιου είδους διάφανο ύφασμα, με μια ιδέα από άλικο στο λαιμό και στη μέση. She was seated by the open window, clothed in some sort of transparent cloth, with a hint of aliko at the neck and waist. Το απαλό φως μια σκιασμένης λάμπας έπεφτε πάνω της καθώς έγερνε πίσω στη καλαμένια πολυθρόνα, παίζοντας πάνω από το γλυκά σοβαρό πρόσωπο της, και χρωματίζοντας με μια αμυδρή, μεταλλική γυαλάδα τις πλούσιες μπούκλες των πληθωρικών μαλλιών της. Ένα λευκό μπράτσο και χέρι ήταν πεσμένο στο πλάι της καρέκλας, κι όλη της η στάση και η μορφή μιλούσε για μια βαθιά μελαγχολία. A white arm and hand lay by the side of the chair, and her whole bearing and form spoke of deep melancholy. Στον ήχο των βημάτων μου τινάχτηκε στα πόδια της, ωστόσο, κι ένα ελαφρύ κοκκίνισμα έκπληξης κι ευχαρίστησης χρωμάτισε τα χλωμά της μάγουλα. At the sound of my footsteps she staggered to her feet, however, and a slight flush of surprise and pleasure colored her pale cheeks.

«Άκουσα μια άμαξα να ανηφορίζει,» είπε. "I heard a carriage pull up," he said. «Σκέφτηκα πως η κ. Φόρεστερ είχε επιστρέψει πολύ νωρίς, όμως ούτε που διανοήθηκα πως μπορεί να ήσουν εσύ. “I thought Mrs. Forrester had come back too soon, but it never occurred to me that it might be you. Τι νέα μου έφερες;»

«Έφερα κάτι καλύτερο από νέα,» είπα, αφήνοντας το κιβώτιο πάνω στο τραπέζι και μιλώντας πρόσχαρα και ζωηρά, μολονότι η καρδιά μου ήταν βαριά μέσα μου. "I have brought something better than news," I said, leaving the box on the table, and speaking cheerfully and briskly, though my heart was heavy within me. «Σου έφερα κάτι το οποίο αξίζει όλα τα νέα του κόσμου. “I brought you something that deserves all the news in the world. Σου έφερα μια περιουσία.» I brought you a fortune.”

Εκείνη κοίταξε το σιδερένιο κιβώτιο. She looked at the iron box.

«Πρόκειται για το θησαυρό τότε;» ρώτησε αρκετά ψύχραιμα. "Is this the treasure then?" he asked quite coolly.

«Ναι, αυτό είναι ο σπουδαίος θησαυρός του Άνγκρα. “Yes, this is the great treasure of Angra. Μισός από αυτόν είναι δικός σου και μισός του Θαντέους Σόλτο. Half of it is yours and half of Thaddeus Solto. Θα έχετε κάπου από διακόσιες χιλιάδες ο καθένας. You'll have somewhere around two hundred thousand each. Σκέψου το! Think about it! Ένα ετήσιο εισόδημα δέκα χιλιάδων λιρών. An annual income of ten thousand pounds. Θα υπάρχουν ελάχιστες πλουσιότερες νεαρές κυρίες στην Αγγλία. There will be few richer young ladies in England. Δεν είναι υπέροχο;» Isn't that wonderful?'

Πιστεύω πως πρέπει μάλλον να είχα προσποιηθεί υπερβολικά την ευχαρίστηση μου, και πως εντόπισε ένα κενό στα συγχαρητήρια μου, γιατί είδα τα φρύδια της να ανασηκώνονται λιγάκι, και με κοίταξε περίεργα. I think I must have rather feigned my pleasure too much, and that she detected a loophole in my compliments, for I saw her eyebrows rise a little, and she looked at me strangely.

«Αν τα έχω,» είπε, «το οφείλω σε σένα.» "If I have," he said, "I owe it to you."

«Όχι, όχι,» απάντησα, «όχι σε μένα αλλά στο φίλο μου το Σέρλοκ Χολμς. “No, no,” I replied, “not to me but to my friend Sherlock Holmes. Με όλη την θέληση του κόσμου, δεν θα είχα ποτέ ακολουθήσει ένα στοιχείο που εξάντλησε ακόμη και την αναλυτική ευφυΐα του. With all the will in the world, I would never have followed an element that exhausted even his analytical intelligence. Όπως είχε, λίγο έλειψε να το χάσουμε την τελευταία στιγμή.» As it was, we almost lost it at the last minute."

«Παρακαλώ κάθισε και πες τα μου όλα σχετικά, Δρ. “Please sit down and tell me all about it, Dr. Γουώτσον,» είπε εκείνη.

Αφηγήθηκα σύντομα ότι είχε συμβεί από την τελευταία φορά που την είδα. I briefly related what had happened since I last saw her. Την νέα μέθοδο έρευνας του Χολμς, την ανακάλυψη της Χαραυγής, την εμφάνιση του Άθελνυ Τζόουνς, την αποστολή μας το βράδυ, και το άγριο κυνηγητό στον Τάμεση. Άκουγε με μισάνοιχτα χείλη και λαμπερά μάτια στο ρεσιτάλ των περιπετειών μας. He listened with parted lips and shining eyes to the recital of our adventures. Escucha con los labios entreabiertos y los ojos brillantes el recital de nuestras aventuras. Όταν μίλησα για το βέλος το όποιο τόσο λίγο έλειψε να μας χτυπήσει, χλόμιασε τόσο που φοβήθηκα πως επρόκειτο να λιποθυμήσει. When I spoke of the arrow which so nearly struck us, he turned so pale that I feared he was going to faint.

«Δεν είναι τίποτα,» είπε καθώς έτρεξα να της βάλω λίγο νερό. "It's nothing," she said as I ran to get her some water. «Είμαι και πάλι καλά. "I'm fine again. Αναστατώθηκα ακούγοντας πως έθεσα τους φίλους μου σε ένα τόσο φριχτό κίνδυνο.» I was upset to hear that I had put my friends in such horrible danger."

«Τελείωσαν όλα,» απάντησα. "It's all over," I replied. «Δεν ήταν τίποτα. Δεν θα σου πω άλλες καταθλιπτικές λεπτομέρειες. I won't tell you any more depressing details. Ας στραφούμε σε κάτι ελαφρύτερο. Let's switch to something lighter. Ορίστε ο θησαυρός. Here is the treasure. Τι θα ήταν πιο ευχάριστο από αυτό; Πήρα άδεια να τον φέρω μαζί μου, σκεπτόμενος πως θα σε ενδιέφερε να είσαι η πρώτη που θα τον έβλεπε.» What could be more pleasant than that? I got permission to bring him with me, thinking you might be interested in being the first to see him.”

«Θα μου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον,» είπε εκείνη. "I would be extremely interested," she said. Δεν υπήρχε διόλου προθυμία στην φωνή της, ωστόσο. There was no eagerness in her voice, however. Είχε θεωρήσει αναμφίβολα, πως ίσως να έδειχνε αγενές εκ μέρους της να είναι αδιάφορη προς το έπαθλο το οποίο είχε κοστίσει τόσο πολλά για να κερδισθεί. She had doubtless considered that it might seem rude of her to be indifferent to the prize which she had cost so much to win.

«Τι όμορφο κουτί!» είπε σκύβοντας από πάνω του. "What a beautiful box!" she said leaning over him. «Είναι Ινδική δουλειά, να υποθέσω;» "Is it an Indian job, I suppose?"

«Ναι, πρόκειται για μεταλλοτεχνία της Μπενάρες.» "Yes, it is metalwork of Benares." -Sí, es una orfebrería de Benarés.

«Και τόσο βαρύ!» αναφώνησε, επιχειρώντας να το σηκώσει. "And so heavy!" he exclaimed, attempting to pick it up. «Το κουτί από μόνο του θα πρέπει να έχει κάποια αξία. “The box itself should have some value. Που είναι το κλειδί;»

«Ο Σμολ το πέταξε στον Τάμεση,» απάντησα. «Θα πρέπει να δανειστώ το σκάλευθρο της κ. Φόρεστερ.» "I'll have to borrow Mrs. Forrester's scrotum."

Υπήρχε εμπρός ένα παχύ και πλατύ μάνδαλο, διαμορφωμένο στην εικόνα ενός καθιστού Βούδα. In front was a thick and wide latch, fashioned in the image of a seated Buddha. Delante había un pestillo grueso y ancho, con forma de Buda sentado. Κάτω από αυτό έχωσα την άκρη του σκάλευθρου και το έστρεψα προς τα έξω σαν μοχλό. Under it I stuck the tip of the scapula and turned it out like a lever. Το μάνδαλο έσπασε με ένα δυνατό ήχο. The latch snapped with a loud thud. Με τρεμάμενα χέρια άνοιξα το καπάκι. With trembling hands I opened the lid. Και οι δυο σταθήκαμε παρατηρώντας έκπληκτοι. We both stood watching in amazement. Το κουτί ήταν άδειο! The box was empty!

Δεν υπήρχε απορία γιατί ήταν βαρύ. There was no question why it was heavy. Η σιδηροκατασκευή ήταν περί τα δυο τρίτα της ίντσας σε πάχος ολόγυρα. The ironwork was about two-thirds of an inch thick all around. Ήταν συμπαγές, καλοφτιαγμένο και ατόφιο, σαν κουτί κατασκευασμένο για να μεταφέρεις αντικείμενα μεγάλης αξίας, αλλά ούτε ίχνος ούτε ένα ψήγμα μετάλλου ή κοσμήματος δεν υπήρχε εντός του. It was solid, well-made, and solid, like a box made to carry valuables, but there was not a trace or a nugget of metal or jewel within it. Ήταν απολύτως και εντελώς άδειο. It was completely and utterly empty.

«Ο θησαυρός χάθηκε,» είπε η δεσποινίδα Μόρσταν ήρεμα. "The treasure is lost," said Miss Morstan calmly.

Καθώς άκουσα τα λόγια της και συνειδητοποίησα τι σήμαιναν, μια μεγάλη σκιά φάνηκε να περνά από την ψυχή μου. As I heard her words and realized what they meant, a great shadow seemed to pass over my soul. Δεν ήξερα πόσο αυτό ο θησαυρός του Άνγκρα με είχε καταβάλει μέχρι τώρα που είχε τελικά εξαφανιστεί. I didn't know how much this treasure of Angra had cost me until now that it was finally gone. Ήταν εγωιστικό, αναμφίβολα, δόλιο, λάθος, αλλά δεν μπορούσα να αντιληφθώ τίποτα εκτός του ότι το χρυσό φράγμα είχε χαθεί μεταξύ μας. It was selfish, no doubt, treacherous, wrong, but I could perceive nothing but that the golden barrier was lost between us. Era egoísta, sin duda, fraudulento, incorrecto, pero no podía darme cuenta de nada más que de que la barrera de oro se había perdido entre nosotros.

«Δόξα σοι ο Θεός!» Αναφώνησα από το βάθος της καρδιάς μου. "Thank God!" I exclaimed from the bottom of my heart.

Με κοίταξε με ένα σύντομο, απορημένο χαμόγελο. He looked at me with a short, puzzled smile. «Γιατί το λες αυτό;» ρώτησε. "Why do you say this;" asked.

«Επειδή πλέον είσαι εντός των δυνατοτήτων μου ξανά,» είπα, παίρνοντας το χέρι της. "Because you are now within my power again," I said, taking her hand. Δεν το τράβηξε. He didn't pull it. «Επειδή σε αγαπώ, Μαίρη, όσο ειλικρινά όσο μπορεί ένας άντρας να αγαπήσει μια γυναίκα. “Because I love you, Mary, as truly as a man can love a woman. Επειδή αυτός ο θησαυρός, αυτά τα πλούτη σφράγιζαν τα χείλη μου. Because this treasure, these riches sealed my lips. Τώρα που χάθηκαν μπορώ να σου πω πόσο σε αγαπώ. Now that they are gone I can tell you how much I love you. Για αυτό και είπα, ‘Δόξα σοι ο Θεός,'» That's why I said, 'Glory to you God,'"

«Τότε κι εγώ λέω ‘Δόξα σοι ο Θεός,' επίσης,» ψιθύρισε καθώς τραβήχτηκε πλάι μου. "Then I say 'Praise God,' too," he whispered as he pulled up next to me.

Όποιος κι αν είχε χάσει ένα θησαυρό, ήξερα πως εκείνο το βράδυ εγώ είχα κερδίσει έναν. Whoever had lost a treasure, I knew that night I had gained one.