Ik weet niet waar mijn woorden zijn

Ik ging eens naar het restaurant en heb de serveerster een vraag gesteld over het menu. Ze had wat problemen met het uitleggen van het menu en kon de juiste woorden niet vinden, toen ze uiteindelijk ‘I don’t know where my words are’ zei. Dit is geen echte uitdrukking in het Engels (en Engels is wel haar moedertaal), maar iedereen wist wat ze bedoelde.

Ik vond het zo grappig, hoe ze dit zei, dat ik het automatisch in mijn hoofd naar het Nederlands vertaalde: ik weet niet waar mijn woorden zijn.

Misschien is het een rare, maar hier is mijn vraag: Zou men dat in het Nederlands kunnen zeggen of toch niet? Ik weet niet waar mijn woorden zijn. Zou men dat goed begrijpen en ook grappig vinden? In ieder geval heb ik dat eens op mijn profiel hier op LingQ geplaatst.

Sorry Bruce, nu dus mijn antwoord:

Nee, je zeg niet zo, ik weet niet waar mijn woorden zijn, maar:

Ik kan (even) niet op mijn woorden komen.
Ik kom (even) niet uit mijn woorden.
Of ook in de zelfde betekenis:
Het woord ligt op het puntje van mijn tong. (als je even één woord bent vergeten).

Groetjes,

Silvia

1 Like

Ah, dank je, Silvia.

Het ligt op het puntje van mijn tong is bijna letterlijk in het Engels: It’s right on the tip of my tongue (ook als je even een naam of een woord of zoiets bent vergeten).

Ik heb een probleem waarbij bijvoorbeeld een naam op het puntje van mijn tong ligt en dan heb ik zoiets van: euh, hoe heet ie ook alweer? En dan kan ik niet meer uit mijn woorden komen, opeens staat mijn verstand op nul en zo loopt het gesprek dood. Dat háát ik echt. Maar het is een familietrek vrees ik. Mijn zusje doet dat soms ook.

Groetjes,

Bruce

1 Like

Ik heb het nooit gehoord of ergens gelezen, dus waarschijnlijk bestaat het niet, maar ik vind het een hele leuke zin. :slight_smile:

1 Like

Dat dacht ik ook.

1 Like