×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Ευριπίδης - Άλκηστις, 1.1 ΠΡΟΛΟΓΟΣ (1-27)

1.1 ΠΡΟΛΟΓΟΣ (1-27)

ΣΚΗΝΗ: Η πρόσοψη του παλατιού του Άδμητου στις Φερές.

Από το σπίτι του Άδμητου βγαίνει ο Απόλλωνας· κρατά το τόξο του, και από τον ώμο του κρέμεται η σαϊτοθήκη.

--

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ

Ω σπίτι του Άδμητου, όπου εγώ έχω στρέξει

— κι ας είμαι θεός — να φάω ψωμί ως εργάτης!

Αίτιος ο Δίας, που χτύπησε το γιο μου,

τον Ασκληπιό, με κεραυνό στο στήθος·

θύμωσα εγώ κι αυτής της θείας φωτιάς του

τους τεχνίτες, τους Κύκλωπες, σκοτώνω·

και μ᾽ ανάγκασε ο Δίας, για τιμωρία,

ενός θνητού να γίνω εργάτης· έτσι,

κοπάδια του Άδμητου έβοσκα, κι ως τώρα

προστάτευα του ανθρώπου αυτού το σπίτι.

Γιατί, δίκιος εγώ, τον βρήκα δίκιο,

αυτόν το γιο του Φέρη, απέναντί μου·

ξεγέλασα τις Μοίρες, και τον έχω

γλιτώσει από το θάνατο· ναι, οι Μοίρες

για χάρη μου έχουν στρέξει να ξεφύγει

ο Άδμητος για την ώρα από τον Άδη,

αν πρόσφερνε στη θέση του έναν άλλον

νεκρό σ᾽ αυτούς που ορίζουν εκεί κάτω.

Τότε δοκίμασε όλους τους δικούς του,

και τον πατέρα και τη γριά του μάνα,

μα άλλος κανείς δε δέχτηκε για κείνον

το φως να χάσει του ήλιου, να πεθάνει·

κανείς, μόνο η γυναίκα του· και τώρα

ψυχομαχάει, και μες στο σπίτι εκείνος

στα χέρια την κρατά· η γραμμένη μέρα,

που απ᾽ τη ζωή θα φύγει, σήμερα είναι.

Κι αφήνω εγώ τη φίλτατη αυτή στέγη,

μη με χτυπήσει μίασμα μες στο σπίτι.

Ο Θάνατος, ιερέας των πεθαμένων,

ο οδηγός της στον Άδη, νά, σιμώνει·

φτάνει πάνω στην ώρα· καρτερούσε

τη μέρα που γραφτό της να πεθάνει.

Έρχεται ο Θάνατος· κρατά σπαθί.


1.1 ΠΡΟΛΟΓΟΣ (1-27) 1.1 FOREWORD (1-27) 1.1 AVANT-PROPOS (1-27) 1.1 PREFAZIONE (1-27) 1.1 PREÂMBULO (1-27) 1.1 前言 (1-27)

ΣΚΗΝΗ: Η πρόσοψη του παλατιού του Άδμητου στις Φερές. SCENE: The facade of the palace of Admitos in Feres.

Από το σπίτι του Άδμητου βγαίνει ο Απόλλωνας· κρατά το τόξο του, και από τον ώμο του κρέμεται η σαϊτοθήκη. Apollo comes out of Admitos' house; he holds his bow, and the shuttle hangs from his shoulder.

-- -

ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ APOLLO APOLO

Ω σπίτι του Άδμητου, όπου εγώ έχω στρέξει Oh Haus von Admitos, wohin ich gelaufen bin Oh house of Admitos, where I have run

— κι ας είμαι θεός — να φάω ψωμί ως εργάτης! - even if I am a god - to eat bread as a worker!

Αίτιος ο Δίας, που χτύπησε το γιο μου, Cause Zeus, who hit my son,

τον Ασκληπιό, με κεραυνό στο στήθος· Asclepius, with lightning in his chest;

θύμωσα εγώ κι αυτής της θείας φωτιάς του I was also angry with this divine fire of his

τους τεχνίτες, τους Κύκλωπες, σκοτώνω· the craftsmen, the Cyclops, I kill;

και μ᾽ ανάγκασε ο Δίας, για τιμωρία, and Zeus forced me, for punishment,

ενός θνητού να γίνω εργάτης· έτσι, of a mortal to become a laborer; thus,

κοπάδια του Άδμητου έβοσκα, κι ως τώρα herds of Admitos evoska, and so far manadas de Admitos evoska, y hasta ahora

προστάτευα του ανθρώπου αυτού το σπίτι. I protected this man house.

Γιατί, δίκιος εγώ, τον βρήκα δίκιο, Because, I'm right, I found him right,

αυτόν το γιο του Φέρη, απέναντί μου· this son of Feris, opposite me;

ξεγέλασα τις Μοίρες, και τον έχω I fooled the Fates, and I have him

γλιτώσει από το θάνατο· ναι, οι Μοίρες escape death; yes, the Fates

για χάρη μου έχουν στρέξει να ξεφύγει for my sake they have run to escape

ο Άδμητος για την ώρα από τον Άδη, Admitos for the time being from Hades,

αν πρόσφερνε στη θέση του έναν άλλον if he offered in his place another

νεκρό σ᾽ αυτούς που ορίζουν εκεί κάτω. dead to those who define down there.

Τότε δοκίμασε όλους τους δικούς του, Then he tried all his own,

και τον πατέρα και τη γριά του μάνα, and his father and old mother,

μα άλλος κανείς δε δέχτηκε για κείνον but no one else accepted him

το φως να χάσει του ήλιου, να πεθάνει· to lose the light of the sun, to die;

κανείς, μόνο η γυναίκα του· και τώρα no one, only his wife; and now

ψυχομαχάει, και μες στο σπίτι εκείνος he fights, and he's at home

στα χέρια την κρατά· η γραμμένη μέρα, in her hands she holds it; the written day,

που απ᾽ τη ζωή θα φύγει, σήμερα είναι. that will go away from life, today it is.

Κι αφήνω εγώ τη φίλτατη αυτή στέγη, And I leave this filthy roof,

μη με χτυπήσει μίασμα μες στο σπίτι. do not hit me miasma at home. no me pegues miasma en casa.

Ο Θάνατος, ιερέας των πεθαμένων, Death, priest of the dead,

ο οδηγός της στον Άδη, νά, σιμώνει· her guide to Hades, yes, simon;

φτάνει πάνω στην ώρα· καρτερούσε he arrives on time; he was beating

τη μέρα που γραφτό της να πεθάνει. the day she was destined to die.

Έρχεται ο Θάνατος· κρατά σπαθί. Death is coming; he is holding a sword.