×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην πολιτική για τα cookies.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Το Τελειωτικό Χτύπημα στους Πέρσες⚔️Η Μάχη της Μυκάλης

Το Τελειωτικό Χτύπημα στους Πέρσες⚔️Η Μάχη της Μυκάλης

Σε παλαιότερο αφιέρωμά μας αναφερθήκαμε στη μάχη των Πλαταιών,

την τελευταία σε ελληνικό έδαφος μεταξύ Ελλήνων και Περσών

η οποία κατέληξε σε ελληνικό θρίαμβο και αναλύσαμε τις συνέπειες της περσικής ήττας.

Την ίδια περίπου εποχή έγινε στη Μυκάλη της Μικράς Ασίας, απέναντι από τη Σάμο και τη Μίλητο,

κάτω από το ομώνυμο όρος, όπου βρισκόταν το Πανιώνιο, το περίφημο κέντρο των Ιώνων,

μία ακόμα μάχη ανάμεσα σε Έλληνες και Πέρσες.

Για τη μάχη αυτή πολύτιμες πληροφορίες μας δίνει ο Ηρόδοτος.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μάχη της Μυκάλης.

Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο.

Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε;

Ο ελληνικός στόλος το καλοκαίρι του 479 π.Χ ήταν αγκυροβολημένος στη Δήλο υπό τις διαταγές του Λεωτυχίδη,

προκειμένου να επιτηρεί τον περσικό στόλο που βρισκόταν στη Σάμο.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, αριθμούσε 110 πλοία, ενώ ο Έφορος ανεβάζει τον αριθμό των πλοίων σε 250.

Στα μέσα του καλοκαιριού, περίπου την ίδια περίοδο με τα γεγονότα στις Πλαταιές,

παρουσιάστηκε στον Λεωτυχίδη και τον Αθηναίο στρατηγό Ξάνθιππο στη Δήλο πρεσβεία από τη Σάμο με αρχηγό τον Ηγησίστρατο

για να ανακοινώσει ότι οι Ίωνες ήταν έτοιμοι να επαναστατήσουν εναντίον της περσικής κυριαρχίας και να ζητήσει τη βοήθεια των Ελλήνων.

Η αντιπροσωπεία παρουσιάστηκε στους διοικητές του στόλου κι ὁ Ηγησίστρατος έκανε έκκληση με κάθε είδους επιχειρήματα,

δηλώνοντας ότι ἡ θέα και μόνο του ελληνικού ναυτικού θα ήταν αρκετή ενθάρρυνση, για να εξεγερθούν οι Ίωνες

και οι Πέρσες δε θα τολμούσαν να αντισταθούν, ή αν το έκαναν, θα έδιναν στους Έλληνες ένα έπαθλο

πιο πολύτιμο απ' οποιοδήποτε είχαν ελπίδα να κερδίσουν ποτέ.

Κατόπιν στο όνομα όλων των κοινών θεών, τους παρότρυνε να σώσουν τους Ίωνες,

που είχαν ίδιο αίμα μ' αυτούς, από τη σκλαβιά και να διώξουν τον ξένο.

Και πρόσθεσε: «Θα είναι αρκετά εύκολο, διότι τα περσικά πλοία είναι αδέξια και πολύ κατώτερα από τα δικά σας.

Επιπλέον, αν μας υποψιάζεστε για προδότες, είμαστε πρόθυμοι να σας παραδοθούμε ως όμηροι και νὰ πλεύσουμε μαζί σας».

Καθώς ο ξένος από τη Σάμο εξακολουθούσε να τους πιέζει με την έκκλησή του, ο Λεωτυχίδης,

είτε από θεϊκή συντυχία, είτε επειδή πραγματικά περίμενε ότι η απάντηση μπορεί να ήταν κάποιος οιωνός, τον ρώτησε το όνομά του.

Κι εκείνος απάντησε «Ηγησίστρατος».

Οπότε ο ναύαρχος δεν τον άφησε να συνεχίσει και φώναξε:

«Σάμιε φίλε μου, δέχομαι τον οιωνό. Και τώρα, πριν φύγεις εσύ και οι σύντροφοί σου,

δώστε μας μια εγγύηση ότι θα έχουμε την αμέριστη υποστήριξη του λαού της Σάμου».

Αμέσως με τα λόγια προχώρησε στις πράξεις.

Έτσι υπαγορεύτηκε ο όρκος.

Οι Σάμιοι τον έδωσαν αμέσως κι έγινε μια προφορική συμφωνία αμοιβαίας υποστήριξης.

Οι υπόλοιποι Σάμιοι αποχώρησαν ενώ ο Ηγησίστρατος, διατάχθηκε να πλεύσει με τον ελληνικό στόλο,

αφού ο Λεωτυχίδης πίστευε ότι το όνομά του ήταν καλός οιωνός.

Ο περσικός στρατός, ο οποίος σύμφωνα με τον Ηρόδοτο αριθμούσε 60.000 άνδρες,

βρισκόταν στο ακρωτήριο της Μυκάλης υπό την ηγεσία του Τιγράνη, ενώ ο στόλος αριθμούσε,

πάλι σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, 300 περίπου πλοία μαζί με τα Ιωνικά.

Όταν ο ελληνικός στόλος κατευθύνθηκε στη Σάμο, οι Πέρσες έπλευσαν προς τη Μυκάλη,

όπου έσυραν τα πλοία τους στην ξηρά και ενώθηκαν με το στράτευμα του Τιγράνη.

Το σημείο στο οποίο αποφάσισαν να σύρουν τα πλοία τους στην ξηρά, ήταν κοντά στο ιερό των Ποτνίων της Μυκάλης,

όπου υπήρχε και το ιερό της Ελευσίνιας Δήμητρας.

Οι Έλληνες θύμωσαν, όταν ανακάλυψαν ότι οι Πέρσες είχαν φύγει για τα ηπειρωτικά,

και δίστασαν για λίγο ν' αποφασίσουν αν έπρεπε να γυρίσουν στην πατρίδα τους ή να πλεύσουν προς τον Ελλήσποντο.

Τελικά, όμως, κατέληξαν να μην κάνουν τίποτε απ' τα δυο.

Κατευθύνθηκαν προς τη Μυκάλη, όπου αποβίβασαν 5.000-6.000 άνδρες,

και κάλεσαν τους Ίωνες που είχαν ταχθεί με τους Πέρσες να επαναστατήσουν και να ενωθούν μαζί τους.

Σκοπός της ενέργειάς τους ήταν να κλονίσει, αν οι Πέρσες καταλάβαιναν το μήνυμα,

την εμπιστοσύνη προς τους Έλληνες που βρίσκονταν στο ίδιο στρατόπεδο

και στην περίπτωση που το καταλάβαιναν μόνο οι Έλληνες, να πεισθούν να πολεμήσουν μαζί τους.

Στο εχθρικό στρατόπεδο, οι Πέρσες για να καλύψουν όσο το δυνατόν τα νώτα τους από πιθανή στάση,

αφαίρεσαν τα όπλα από τους Σαμίους, ενώ στους Μιλησίους έδωσαν διαταγή να φρουρήσουν τα περάσματα

που βρίσκονταν στις κορυφές της Μυκάλης, με την πρόφαση ότι γνώριζαν καλύτερα την περιοχή.

Ο πραγματικός όμως λόγος ήταν για να τους απομακρύνουν από το στρατόπεδο.

Βασικός λόγος υποψίας τους προς τους Σαμίους ήταν το γεγονός ότι είχαν εξαγοράσει 500 Αθηναίους

που είχαν αιχμαλωτιστεί από τον Περσικό στρατό στην Αττική

και τους έστειλαν πίσω στην Αθήνα, εφοδιάζοντας τους μάλιστα με τα απαραίτητα.

Την ώρα της αποβίβασης κυκλοφόρησε μια φήμη ανάμεσα στους Έλληνες στρατιώτες

ότι ο Παυσανίας και οι δυνάμεις του θριάμβευσαν εναντίον των Περσών στις Πλαταιές.

Για το πώς έφτασε αυτή η «είδηση» εκεί υπάρχουν διάφορες εκδοχές.

Ο Ηρόδοτος κι ο Έφορος αναφέρουν ότι οι μάχες των Πλαταιών και της Μυκάλης έγιναν την ίδια μέρα, η πρώτη το πρωί και η δεύτερη το δειλινό.

Είτε πρόκειται για επινόηση του Λεωτυχίδη για να εμψυχώσει τους στρατιώτες του,

είτε λειτούργησαν οι φρυκτωρίες δηλαδή ένα σύστημα μετάδοσης σημάτων με πυρσούς

στις κορυφές ψηλών βουνών του νησιού του Αιγαίου είτε, αν η μάχη των Πλαταιών έγινε μετά τη μάχη της Μυκάλης,

επρόκειτο για κάποια αρχική επιτυχία των Ελλήνων στις Πλαταιές.

Η ουσία είναι ότι η είδηση αυτή προκάλεσε ενθουσιασμό στις τάξεις των Ελλήνων.

Κάτι ανάλογο προσπάθησαν να κάνουν και οι Πέρσες διαδίδοντας ότι ο Ξέρξης έρχεται από τις Σάρδεις επικεφαλής ενός μεγάλου στρατού.

Ωστόσο η «είδηση» αυτή μάλλον δεν έγινε πιστευτή από τους στρατιώτες.

Στη συνέχεια ακολούθησε επίθεση κατά των Περσών, οι οποίοι σχημάτισαν τείχος με τις ασπίδες τους, όπως και στις Πλαταιές.

Οι Έλληνες έσπασαν την αμυντική γραμμή των ασπίδων και ξεχύθηκαν πάνω στον εχθρό με μια γενική επίθεση.

Η αλήθεια είναι ότι προς στιγμή οι Πέρσες κατάφεραν να συγκρατήσουν την επίθεση,

αλλά στο τέλος αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν πίσω από την ασφάλεια του οχυρού τους.

Οι Αθηναίοι και με τη σειρά που ήταν παρατεταγμένοι οι άνδρες της Κορίνθου, της Σικυώνας και της Τροιζήνας,

κατόρθωσαν να εισβάλουν πίσω ακριβώς από τον εχθρό.

Αυτό ήταν το τέλος, διότι μόλις έπεσε το τείχος, ο εχθρός δεν προέβαλε άλλη αξιόλογη αντίσταση,

αντίθετα όλοι τράπηκαν σε άτακτη φυγή, εκτός από τους ίδιους τους Πέρσες, οι οποίοι σε άτακτες ομάδες,

συνέχισαν να πολεμούν ενάντια στους Έλληνες που ακόμα εισέρρεαν στο οχυρό από την παραλία.

Από τους Πέρσες ναυάρχους σώθηκαν μόνο δύο, ο Αρταύντης, και ο Ιθαμίτρης,

ενώ ο Μαρδόντης κι ο διοικητής του στρατού, Τιγράνης, σκοτώθηκαν στη μάχη.

Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν επίσης σημαντικές, κυρίως ανάμεσα στους Σικυωνίους, των οποίων ο στρατηγός Περίλεως σκοτώθηκε.

Όσοι Σάμιοι υπηρετούσαν υπό τις διαταγές των Μήδων, βλέποντας από την αρχή ότι η έκβαση της μάχης ήταν αμφίβολη

έκαναν ο,τι μπορούσαν, για να βοηθήσουν τους Έλληνες.

Οι υπόλοιποι Ίωνες, ακολουθώντας το παράδειγμα τους στράφηκαν εναντίον των Περσών διοικητών τους.

Πριν αποχωρήσουν οι Έλληνες για τη Σάμο, πυρπόλησαν τα περσικά πλοία που βρήκαν τραβηγμένα στην ακτή.

Η νίκη στη Μυκάλη είχε ως αποτέλεσμα την επανάσταση των Ιώνων, οι οποίοι ζήτησαν να γίνουν μέλη της Ελληνικής Συμμαχίας.

Οι Σπαρτιάτες, που γενικά απέφευγαν να αναλαμβάνουν υποχρεώσεις εκτός της Πελοποννήσου, αρνήθηκαν,

αντιπροτείνοντας να μεταναστεύσουν στην κυρίως Ελλάδα και να εγκατασταθούν στις πόλεις που είχαν μηδίσει.

Στη συμμαχία έγιναν δεκτές μόνο η Χίος, η Λέσβος και η Σάμος.

Μετά τη Μυκάλη, οι Έλληνες αποφάσισαν να καταστρέψουν τις γέφυρες στη Σηστό

για να εμποδίσουν ενδεχόμενη επιστροφή των Περσών στην Ελλάδα.

Όταν όμως έφτασαν, τις βρήκαν κατεστραμμένες από τρικυμία.

Καθώς πλησίαζε το φθινόπωρο, τα πλοία των περισσότερων πόλεων επέστρεψαν στις πατρίδες τους.

Μόνο οι Αθηναίοι αποφάσισαν να επιχειρήσουν να ανακτήσουν τη χερσόνησο

που ήλεγχε το δρόμο μεταφοράς σιτηρών από τον Εύξεινο Πόντο.

Κατευθύνθηκαν, λοιπόν, στη Σηστό και την πολιόρκησαν.

Έπειτα από πολύμηνη πολιορκία κατάφεραν την άνοιξη του 478 π.Χ. να την καταλάβουν

και να εξοντώσουν την περσική φρουρά, εξασφαλίζοντας έτσι τον έλεγχο των Στενών.

Με την Άλωση της Σηστού κλείνει, όχι τυχαία, η «Ιστορία» του Ηροδότου.

Η Σηστός, ωστόσο, ήταν ουσιαστικά εκείνη που άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία της Α΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας.

Ήταν, τέλος, εκείνη που κατέδειξε τη διαφοροποίηση που είχε επέλθει στην εξωτερική πολιτική της Αθήνας και της Σπάρτης.

Οι Σπαρτιάτες θα αφοσιωθούν στο εξής στην εδραίωση της ηγεμονίας τους στην Πελοπόννησο και την Κεντρική Ελλάδα,

ενώ οι Αθηναίοι θα επιδιώξουν μια ευρύτερη επεκτατική πολιτική

και θα αναλάβουν την ηγεσία ενός επιθετικού πολέμου εναντίον της Περσικής Αυτοκρατορίας.

Το Τελειωτικό Χτύπημα στους Πέρσες⚔️Η Μάχη της Μυκάλης The Final Blow to Πέρσες⚔️Η Battle of Mycale 對波斯人的最後一擊⚔️米卡利之戰

Σε παλαιότερο αφιέρωμά μας αναφερθήκαμε στη μάχη των Πλαταιών, In einer früheren Würdigung haben wir auf die Schlacht von Plataea hingewiesen, In one of our earlier videos we referred to the battle of Plataea,

την τελευταία σε ελληνικό έδαφος μεταξύ Ελλήνων και Περσών the last on Greek soil between Greeks and Persians

η οποία κατέληξε σε ελληνικό θρίαμβο και αναλύσαμε τις συνέπειες της περσικής ήττας. which ended in Greek triumph and we analyzed the consequences of the Persian defeat. Around the same time,

Την ίδια περίπου εποχή έγινε στη Μυκάλη της Μικράς Ασίας, απέναντι από τη Σάμο και τη Μίλητο, another battle between Greeks and Persians took place in Mycale in Asia Minor, opposite Samos and Miletus,

κάτω από το ομώνυμο όρος, όπου βρισκόταν το Πανιώνιο, το περίφημο κέντρο των Ιώνων, under the homonymous mountain, where Panionion, the famous center of the Ionians, was located.

μία ακόμα μάχη ανάμεσα σε Έλληνες και Πέρσες.

Για τη μάχη αυτή πολύτιμες πληροφορίες μας δίνει ο Ηρόδοτος. Herodotus gives us valuable information about this battle.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Welcome to Alpha Ωmega channel.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μάχη της Μυκάλης. In this video we will talk about the battle of Mycale.

Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή If you are visiting our channel for the first time, do not forget to Subscribe

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο. and click on the bell icon to be notified every time we upload a new video.

Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε; Shall we begin?

Ο ελληνικός στόλος το καλοκαίρι του 479 π.Χ ήταν αγκυροβολημένος στη Δήλο υπό τις διαταγές του Λεωτυχίδη, The Greek fleet in the summer of 479 BC was anchored in Delos under the orders of Leotychides,

προκειμένου να επιτηρεί τον περσικό στόλο που βρισκόταν στη Σάμο. in order to oversee the Persian fleet that was on Samos.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, αριθμούσε 110 πλοία, ενώ ο Έφορος ανεβάζει τον αριθμό των πλοίων σε 250. According to Herodotus, the Greeks numbered 110 ships, while Ephorus increased the number of ships to 250.

Στα μέσα του καλοκαιριού, περίπου την ίδια περίοδο με τα γεγονότα στις Πλαταιές, In the middle of the summer, around the same time as the events in Plataea,

παρουσιάστηκε στον Λεωτυχίδη και τον Αθηναίο στρατηγό Ξάνθιππο στη Δήλο πρεσβεία από τη Σάμο με αρχηγό τον Ηγησίστρατο presented to Leotychides and the Athenian general Xanthippus in Delos representatives from Samos with leader Hegesistratus

για να ανακοινώσει ότι οι Ίωνες ήταν έτοιμοι να επαναστατήσουν εναντίον της περσικής κυριαρχίας και να ζητήσει τη βοήθεια των Ελλήνων. to announce that the Ionians were ready to revolt against Persian rule and to seek the help of the Greeks.

Η αντιπροσωπεία παρουσιάστηκε στους διοικητές του στόλου κι ὁ Ηγησίστρατος έκανε έκκληση με κάθε είδους επιχειρήματα, The representatives were presented to the fleet commanders and Hegesistratus appealed with all sorts of arguments,

δηλώνοντας ότι ἡ θέα και μόνο του ελληνικού ναυτικού θα ήταν αρκετή ενθάρρυνση, για να εξεγερθούν οι Ίωνες stating that the sight of the Greek navy alone would be enough encouragement for the Ionians to revolt

και οι Πέρσες δε θα τολμούσαν να αντισταθούν, ή αν το έκαναν, θα έδιναν στους Έλληνες ένα έπαθλο and Persians would not dare to resist, or if they did, they would give the Greeks a prize

πιο πολύτιμο απ' οποιοδήποτε είχαν ελπίδα να κερδίσουν ποτέ. more valuable than everything they had ever hoped to win.

Κατόπιν στο όνομα όλων των κοινών θεών, τους παρότρυνε να σώσουν τους Ίωνες, Then in the name of all the common gods, he urged them to save the Ionians,

που είχαν ίδιο αίμα μ' αυτούς, από τη σκλαβιά και να διώξουν τον ξένο. who had the same blood as them, from slavery and to expel the stranger.

Και πρόσθεσε: «Θα είναι αρκετά εύκολο, διότι τα περσικά πλοία είναι αδέξια και πολύ κατώτερα από τα δικά σας. He added: "It will be quite easy, because Persian ships are clumsy and much inferior to yours.

Επιπλέον, αν μας υποψιάζεστε για προδότες, είμαστε πρόθυμοι να σας παραδοθούμε ως όμηροι και νὰ πλεύσουμε μαζί σας». In addition, if you suspect us of treason, we are willing to surrender you as hostages and sail with you. "

Καθώς ο ξένος από τη Σάμο εξακολουθούσε να τους πιέζει με την έκκλησή του, ο Λεωτυχίδης, As the stranger from Samos continued with his speech, Leotychides,

είτε από θεϊκή συντυχία, είτε επειδή πραγματικά περίμενε ότι η απάντηση μπορεί να ήταν κάποιος οιωνός, τον ρώτησε το όνομά του. either out of divine destiny, or because he really expected the answer to be an omen, asked him his name.

Κι εκείνος απάντησε «Ηγησίστρατος». And he answered "Hegesistratus".

Οπότε ο ναύαρχος δεν τον άφησε να συνεχίσει και φώναξε: So the admiral did not let him continue and shouted:

«Σάμιε φίλε μου, δέχομαι τον οιωνό. Και τώρα, πριν φύγεις εσύ και οι σύντροφοί σου, "Samian my friend, I accept the omen. And now, before you and your comrades leave,

δώστε μας μια εγγύηση ότι θα έχουμε την αμέριστη υποστήριξη του λαού της Σάμου». give us a guarantee that we will have the full support of the people of Samos ".

Αμέσως με τα λόγια προχώρησε στις πράξεις. Immediately with the words he proceeded to the deeds.

Έτσι υπαγορεύτηκε ο όρκος. Thus the oath was dictated.

Οι Σάμιοι τον έδωσαν αμέσως κι έγινε μια προφορική συμφωνία αμοιβαίας υποστήριξης. The Samians immediately gave it to him and a verbal agreement of mutual support was made.

Οι υπόλοιποι Σάμιοι αποχώρησαν ενώ ο Ηγησίστρατος, διατάχθηκε να πλεύσει με τον ελληνικό στόλο, The rest of the Samians left while Hegesistratus was ordered to sail with the Greek fleet,

αφού ο Λεωτυχίδης πίστευε ότι το όνομά του ήταν καλός οιωνός. since Leotychides believed that his name was a good omen.

Ο περσικός στρατός, ο οποίος σύμφωνα με τον Ηρόδοτο αριθμούσε 60.000 άνδρες, The Persian army, which according to Herodotus numbered 60,000 men,

βρισκόταν στο ακρωτήριο της Μυκάλης υπό την ηγεσία του Τιγράνη, ενώ ο στόλος αριθμούσε, was on the cape of Mycale under the leadership of Tigranes, while the fleet numbered,

πάλι σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, 300 περίπου πλοία μαζί με τα Ιωνικά. again according to Herodotus, about 300 ships together with the Ionian ones.

Όταν ο ελληνικός στόλος κατευθύνθηκε στη Σάμο, οι Πέρσες έπλευσαν προς τη Μυκάλη, When the Greek fleet headed for Samos, the Persians sailed to Mycale,

όπου έσυραν τα πλοία τους στην ξηρά και ενώθηκαν με το στράτευμα του Τιγράνη. where they dragged their ships ashore and joined Tigranes's army.

Το σημείο στο οποίο αποφάσισαν να σύρουν τα πλοία τους στην ξηρά, ήταν κοντά στο ιερό των Ποτνίων της Μυκάλης, The place where they decided to tow their ships ashore, was near the sanctuary of Potnia of Mycale,

όπου υπήρχε και το ιερό της Ελευσίνιας Δήμητρας. where there was also the sanctuary of Eleusinia Demeter.

Οι Έλληνες θύμωσαν, όταν ανακάλυψαν ότι οι Πέρσες είχαν φύγει για τα ηπειρωτικά, The Greeks were angry when they found out that the Persians had left for the mainland,

και δίστασαν για λίγο ν' αποφασίσουν αν έπρεπε να γυρίσουν στην πατρίδα τους ή να πλεύσουν προς τον Ελλήσποντο. and hesitated for a while to decide whether they should return to their homeland or sail to the Hellespont.

Τελικά, όμως, κατέληξαν να μην κάνουν τίποτε απ' τα δυο. Eventually, however, they ended up doing neither.

Κατευθύνθηκαν προς τη Μυκάλη, όπου αποβίβασαν 5.000-6.000 άνδρες, They headed for Mycale, where 5,000-6,000 men disembarked,

και κάλεσαν τους Ίωνες που είχαν ταχθεί με τους Πέρσες να επαναστατήσουν και να ενωθούν μαζί τους. and called on the Ionians who had sided with the Persians to revolt and unite with them.

Σκοπός της ενέργειάς τους ήταν να κλονίσει, αν οι Πέρσες καταλάβαιναν το μήνυμα, The purpose of their action was to shake, if the Persians understood the message,

την εμπιστοσύνη προς τους Έλληνες που βρίσκονταν στο ίδιο στρατόπεδο the trust in the Greeks who were in the same camp

και στην περίπτωση που το καταλάβαιναν μόνο οι Έλληνες, να πεισθούν να πολεμήσουν μαζί τους. and in case only the Greeks understood it, to persuade them to fight with them.

Στο εχθρικό στρατόπεδο, οι Πέρσες για να καλύψουν όσο το δυνατόν τα νώτα τους από πιθανή στάση, In the enemy camp, the Persians, in order to cover their backs as much as possible from a possible riot,

αφαίρεσαν τα όπλα από τους Σαμίους, ενώ στους Μιλησίους έδωσαν διαταγή να φρουρήσουν τα περάσματα removed the weapons from the Samians, while they ordered the Milesians to guard the passages

που βρίσκονταν στις κορυφές της Μυκάλης, με την πρόφαση ότι γνώριζαν καλύτερα την περιοχή. at the top of Mycale, on the pretext that they knew the area better.

Ο πραγματικός όμως λόγος ήταν για να τους απομακρύνουν από το στρατόπεδο. But the real reason was to get them out of the camp.

Βασικός λόγος υποψίας τους προς τους Σαμίους ήταν το γεγονός ότι είχαν εξαγοράσει 500 Αθηναίους The main reason for their suspicion of the Samians was the fact that they had bought 500 Athenians

που είχαν αιχμαλωτιστεί από τον Περσικό στρατό στην Αττική who had been captured by the Persian army in Attica

και τους έστειλαν πίσω στην Αθήνα, εφοδιάζοντας τους μάλιστα με τα απαραίτητα. and sent them back to Athens, supplying them with the necessary things.

Την ώρα της αποβίβασης κυκλοφόρησε μια φήμη ανάμεσα στους Έλληνες στρατιώτες At the time of disembarkation, a rumor circulated among the Greek soldiers

ότι ο Παυσανίας και οι δυνάμεις του θριάμβευσαν εναντίον των Περσών στις Πλαταιές. that Pausanias and his forces had triumphed against the Persians in Plataea.

Για το πώς έφτασε αυτή η «είδηση» εκεί υπάρχουν διάφορες εκδοχές. There are various versions of how this "news" got there.

Ο Ηρόδοτος κι ο Έφορος αναφέρουν ότι οι μάχες των Πλαταιών και της Μυκάλης έγιναν την ίδια μέρα, η πρώτη το πρωί και η δεύτερη το δειλινό. Herodotus and Ephorus report that the battles of Plataea and Mycale took place on the same day, the first in the morning and the second at sunset.

Είτε πρόκειται για επινόηση του Λεωτυχίδη για να εμψυχώσει τους στρατιώτες του, Whether it was an invention of Leotychides to encourage his soldiers,

είτε λειτούργησαν οι φρυκτωρίες δηλαδή ένα σύστημα μετάδοσης σημάτων με πυρσούς or the fire beacons, ie a system of transmitting signals with torches

στις κορυφές ψηλών βουνών του νησιού του Αιγαίου είτε, αν η μάχη των Πλαταιών έγινε μετά τη μάχη της Μυκάλης, in the high mountains of the Aegean island, or if the battle of Plataea took place after the battle of Mykali,

επρόκειτο για κάποια αρχική επιτυχία των Ελλήνων στις Πλαταιές. it was an initial success of the Greeks in Plataea.

Η ουσία είναι ότι η είδηση αυτή προκάλεσε ενθουσιασμό στις τάξεις των Ελλήνων. The point is that this news caused excitement in the ranks of the Greeks.

Κάτι ανάλογο προσπάθησαν να κάνουν και οι Πέρσες διαδίδοντας ότι ο Ξέρξης έρχεται από τις Σάρδεις επικεφαλής ενός μεγάλου στρατού. The Persians tried to do something similar by spreading rumors that Xerxes was coming from Sardis leading a large army.

Ωστόσο η «είδηση» αυτή μάλλον δεν έγινε πιστευτή από τους στρατιώτες. However, this "news" was probably not believed by the soldiers.

Στη συνέχεια ακολούθησε επίθεση κατά των Περσών, οι οποίοι σχημάτισαν τείχος με τις ασπίδες τους, όπως και στις Πλαταιές. Later, an attack on the Persians took place, and the Persians formed a wall with their shields, as in Plataea.

Οι Έλληνες έσπασαν την αμυντική γραμμή των ασπίδων και ξεχύθηκαν πάνω στον εχθρό με μια γενική επίθεση. The Greeks broke the defensive line of the shields and rushed out on the enemy with a general attack.

Η αλήθεια είναι ότι προς στιγμή οι Πέρσες κατάφεραν να συγκρατήσουν την επίθεση, The truth is that for a moment the Persians managed to hold back the attack,

αλλά στο τέλος αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν πίσω από την ασφάλεια του οχυρού τους. but in the end they were forced to retreat behind the security of their fort.

Οι Αθηναίοι και με τη σειρά που ήταν παρατεταγμένοι οι άνδρες της Κορίνθου, της Σικυώνας και της Τροιζήνας, The Athenians, in the order in which the men of Corinth, Sikyona and Troizina were lined up,

κατόρθωσαν να εισβάλουν πίσω ακριβώς από τον εχθρό. managed to invade just behind the enemy.

Αυτό ήταν το τέλος, διότι μόλις έπεσε το τείχος, ο εχθρός δεν προέβαλε άλλη αξιόλογη αντίσταση, This was the end, because as soon as the wall fell, the enemy offered no other significant resistance,

αντίθετα όλοι τράπηκαν σε άτακτη φυγή, εκτός από τους ίδιους τους Πέρσες, οι οποίοι σε άτακτες ομάδες, instead all fled, except the Persians themselves, who in naughty groups,

συνέχισαν να πολεμούν ενάντια στους Έλληνες που ακόμα εισέρρεαν στο οχυρό από την παραλία. continued to fight against the Greeks who were still entering the fort. from the beach.

Από τους Πέρσες ναυάρχους σώθηκαν μόνο δύο, ο Αρταύντης, και ο Ιθαμίτρης, Only two of the Persian admirals survived, Artaintis and Ithamitris,

ενώ ο Μαρδόντης κι ο διοικητής του στρατού, Τιγράνης, σκοτώθηκαν στη μάχη. while Mardontis and the army commander, Tigranes, were killed in battle.

Οι απώλειες των Ελλήνων ήταν επίσης σημαντικές, κυρίως ανάμεσα στους Σικυωνίους, των οποίων ο στρατηγός Περίλεως σκοτώθηκε. The losses of the Greeks were also significant, especially among the Sikyonians, whose general Perileos was killed.

Όσοι Σάμιοι υπηρετούσαν υπό τις διαταγές των Μήδων, βλέποντας από την αρχή ότι η έκβαση της μάχης ήταν αμφίβολη Those Samians who served under the orders of the Medes, seeing from the beginning that the outcome of the battle was doubtful

έκαναν ο,τι μπορούσαν, για να βοηθήσουν τους Έλληνες. did what they could to help the Greeks.

Οι υπόλοιποι Ίωνες, ακολουθώντας το παράδειγμα τους στράφηκαν εναντίον των Περσών διοικητών τους. The rest of the Ionians, following their example, turned against their Persian commanders.

Πριν αποχωρήσουν οι Έλληνες για τη Σάμο, πυρπόλησαν τα περσικά πλοία που βρήκαν τραβηγμένα στην ακτή. Before the Greeks left for Samos, they set fire to the Persian ships that they found pulled ashore.

Η νίκη στη Μυκάλη είχε ως αποτέλεσμα την επανάσταση των Ιώνων, οι οποίοι ζήτησαν να γίνουν μέλη της Ελληνικής Συμμαχίας. The victory in Mycale resulted in the revolution of the Ionians, who asked to become members of the Greek Alliance.

Οι Σπαρτιάτες, που γενικά απέφευγαν να αναλαμβάνουν υποχρεώσεις εκτός της Πελοποννήσου, αρνήθηκαν, The Spartans, who generally avoided undertaking obligations outside the Peloponnese, refused,

αντιπροτείνοντας να μεταναστεύσουν στην κυρίως Ελλάδα και να εγκατασταθούν στις πόλεις που είχαν μηδίσει. proposing to emigrate to mainly Greece and settle in the cities they had conquered.

Στη συμμαχία έγιναν δεκτές μόνο η Χίος, η Λέσβος και η Σάμος. Only Chios, Lesvos and Samos were accepted into the alliance.

Μετά τη Μυκάλη, οι Έλληνες αποφάσισαν να καταστρέψουν τις γέφυρες στη Σηστό After Mycale, the Greeks decided to destroy the bridges in Sistos

για να εμποδίσουν ενδεχόμενη επιστροφή των Περσών στην Ελλάδα. to prevent a possible return of the Persians to Greece.

Όταν όμως έφτασαν, τις βρήκαν κατεστραμμένες από τρικυμία. But when they arrived, they found them devastated by the storm.

Καθώς πλησίαζε το φθινόπωρο, τα πλοία των περισσότερων πόλεων επέστρεψαν στις πατρίδες τους. As autumn approached, ships from most cities returned to their homelands.

Μόνο οι Αθηναίοι αποφάσισαν να επιχειρήσουν να ανακτήσουν τη χερσόνησο Only the Athenians decided to try to retake the peninsula

που ήλεγχε το δρόμο μεταφοράς σιτηρών από τον Εύξεινο Πόντο. that controlled the grain transport route from the Black Sea.

Κατευθύνθηκαν, λοιπόν, στη Σηστό και την πολιόρκησαν. So they went to Sistos and besieged it.

Έπειτα από πολύμηνη πολιορκία κατάφεραν την άνοιξη του 478 π.Χ. να την καταλάβουν After many months of siege, they succeeded in the spring of 478 BC. to capture

και να εξοντώσουν την περσική φρουρά, εξασφαλίζοντας έτσι τον έλεγχο των Στενών. it and exterminate the Persian garrison, thus securing control of the straits.

Με την Άλωση της Σηστού κλείνει, όχι τυχαία, η «Ιστορία» του Ηροδότου. With the fall of Sistos, the "History" of Herodotus closes, not accidentally.

Η Σηστός, ωστόσο, ήταν ουσιαστικά εκείνη που άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία της Α΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας. Sistos, however, was essentially the one who paved the way for the creation of the First Athenian Alliance.

Ήταν, τέλος, εκείνη που κατέδειξε τη διαφοροποίηση που είχε επέλθει στην εξωτερική πολιτική της Αθήνας και της Σπάρτης. It was, finally, the one that demonstrated the differentiation that had occurred in the foreign policy of Athens and Sparta.

Οι Σπαρτιάτες θα αφοσιωθούν στο εξής στην εδραίωση της ηγεμονίας τους στην Πελοπόννησο και την Κεντρική Ελλάδα, The Spartans will henceforth be committed to consolidating their hegemony in the Peloponnese and Central Greece,

ενώ οι Αθηναίοι θα επιδιώξουν μια ευρύτερη επεκτατική πολιτική while the Athenians will pursue a broader expansionist policy

και θα αναλάβουν την ηγεσία ενός επιθετικού πολέμου εναντίον της Περσικής Αυτοκρατορίας. and take the lead in an aggressive war against the Persian Empire.