×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Ο Μέγας Αλέξανδρος

Ο Μέγας Αλέξανδρος

Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο μεγάλος αυτός Μακεδόνας

αναγνωρίζεται καθολικά και θεωρείται από όλους τους ιστορικούς

ως εκπολιτιστής των αρχαίων λαών της Ανατολής, που έφερε τα φώτα της επιστήμης και της προόδου

ως τα πέρατα της Ασίας, ιδρύοντας στο πέρασμα του πόλεις και οικισμούς

που αναδείχτηκαν στη διαδρομή των αιώνων πολιτιστικά κέντρα απεριορίστου ακτινοβολίας.

Με οδηγό το ανίκητο πάθος του, που ο Αρριανός το ονομάζει "πόθο",

και την στρατιωτική του ευφυία, κατόρθωσε, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, να κατακτήσει κυριολεκτικά τον κόσμο.

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, Έλληνες έφθασαν μέχρι το δέλτα του Ινδού ποταμού,

στην άκρη του κόσμου, όπως πίστευαν την εποχή εκείνη.

Ο Μακεδόνας βασιλιάς και οι στρατιώτες του διένυσαν μαχόμενοι χιλιάδες χιλιόμετρα

και ξεπέρασαν δυσκολίες που τους μετέτρεψαν σε μυθικά όντα.

Το 323 π.Χ., ο Αλέξανδρος είχε δημιουργήσει μια ελληνική αυτοκρατορία που εκτεινόταν σε τρεις ηπείρους.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.

Σε αυτό το βίντεο θα παρουσιάσουμε μία σύντομη βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή

και να πατήσετε το εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο.

Τι λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε;

Το καλοκαίρι του 356 π.Χ, κατά τον μήνα Εκατομβαιώνα,

το διάστημα δηλαδή μεταξύ 15 Ιουνίου και 15 Ιουλίου, η σύζυγος του βασιλιά Φιλίππου Β' της Μακεδονίας

Ολυμπιάδα, γέννησε στην Πέλλα τον Αλέξανδρο.

Ο νεαρός Μακεδόνας, αν και δέθηκε με ιδιαίτερους συναισθηματικούς δεσμούς με την μητέρα του,

ανδρώθηκε στην σκιά ενός επιτυχημένου πατέρα, που ήταν πολυμήχανος στρατηγός και εξαίρετος πολιτικός.

Ίσως γι' αυτό τον λόγο, έκαιγε από μικρό παιδί τον Αλέξανδρο η φιλοδοξία να υπερκεράσει τον πατέρα του

σε ό,τι αφορούσε το μέγεθος και την επιτυχία των πράξεων που οδηγούσαν στην δόξα.

Ο Αλέξανδρος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Πέλλα, την πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους,

συντροφιά με την μητέρα του, ενώ την ίδια εποχή ο πατέρας του υπέτασσε πολλές πόλεις στην μακεδονική ισχύ.

Από πολύ νωρίς, ο Αλέξανδρος απέδειξε ότι συναγωνιζόταν τον πατέρα του στην ευστροφία.

Όταν ήταν δώδεκα χρόνων δάμασε ένα άγριο μαύρο άλογο, τον Βουκεφάλα,

και κατέπληξε την μακεδονική αυλή και τον ίδιο του τον πατέρα.

Δεν ήταν η σωματική ρώμη που βοήθησε τον Αλέξανδρο να δαμάσει το άλογο αλλά η εξυπνάδα.

Ο νεαρός πρίγκιπας πρόσεξε ότι το άτι αγρίευε όταν έβλεπε την σκιά του και έτσι,

ενώ κανένας δεν μπορούσε να το δαμάσει, εκείνος το έστρεψε κατά τον ήλιο και το καβαλίκεψε.

Την εποχή αυτή, ο Αλέξανδρος είχε ήδη αρχίσει να γυμνάζεται σωματικά και πνευματικά.

Η εκπαίδευσή του είχε ως κύρια συστατικά την σκληραγωγία, που επέβαλε ο πρώτος του δάσκαλος

και συγγενής της μητέρα του, Λεωνίδας, αλλά και την αγάπη για την καλλιέργεια του πνεύματος,

που προσπαθούσε να του εμφυσήσει ο δάσκαλος Λυσίμαχος ο Ακαρνάνας.

Επίσης, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η μακεδονική αυλή κατακλυζόταν από σπουδαίους διανοούμενους,

όπως ο Ευριπίδης που έζησε και έγραψε στην Μακεδονία στα τελευταία χρόνια της ζωής του,

και οι οποίοι υπήρξαν άμεσοι ή έμμεσοι δάσκαλοι για τον μικρό πρίγκιπα.

Όταν όμως ο Αλέξανδρος έγινε δεκατριών ετών, ο πατέρας του αποφάσισε ότι ο γιος του χρειαζόταν ανώτερη

πνευματική εκπαίδευση από έναν άξιο δάσκαλο, που θα του έδινε την κατάλληλη μόρφωση και παιδεία για να γίνει ο διάδοχος του.

Ο Φίλιππος είχε κατανοήσει, ίσως από την παραμονή του στην Θήβα κατά τα εφηβικά του χρόνια,

ότι ο ηγέτης έπρεπε να είναι σωματικά γυμνασμένος και πνευματικά οξυδερκής.

Το 343 π.Χ, λοιπόν, ο Φίλιππος κάλεσε τον φιλόσοφο Αριστοτέλη να αναλάβει την εκπαίδευση του Αλεξάνδρου.

Ο Αριστοτέλης έκανε ό,τι μπορούσε για να ενθαρρύνει την αγάπη του νέου Αλέξανδρου για τον Όμηρο,

γιατί η Ιλιάδα ήταν ένα είδος Βίβλου για τους Έλληνες.

Ο Αλέξανδρος τη χαρακτήριζε ως απαραίτητο εγχειρίδιο του στρατιώτη

κι έπαιρνε παντού όπου πήγαινε ένα αντίτυπο διορθωμένο και σχολιασμένο από τον Αριστοτέλη,

βάζοντας το κάτω από το προσκέφαλο του τη νύχτα μαζί με το σπαθί του.

Υποστηρίζεται πως ήξερε απ'έξω το μεγαλύτερο μέρος της και το αναγκαίο συμπέρασμα είναι

πως θα ταύτιζε ασφαλώς τον εαυτό του με το κεντρικό πρόσωπο της Ιλιάδας,

τον Αχιλλέα, που η ζωή του είχε έντονη ομοιότητα με τη δική του,

πράγμα που ο παιδαγωγός του Λυσίμαχος τον είχε κάνει να παρατηρήσει.

Ο Αλέξανδρος, έγινε βασιλιάς των Μακεδόνων, σε ηλικία 20 ετών,

μετά τη δολοφονία του πατέρα του Φιλίππου το 336 π.Χ..

Ο νέος βασιλιάς, βρέθηκε αντιμέτωπος από την αρχή , με τους εχθρούς του Φιλίππου.

Τα μέλη της Συμμαχίας της Κορίνθου, οι Θράκες και οι Ιλλυριοί ,

θεώρησαν το θάνατο του ισχυρού Μακεδόνα βασιλιά, ως ιδανική ευκαιρία για να αποστατήσουν από την κυριαρχία των Μακεδόνων.

Όμως ο Αλέξανδρος, άξιος απόγονος του Φιλίππου, αφού προηγουμένως ανακηρύχτηκε άρχων της Θεσσαλίας,

κατευθύνθηκε προς την Πελοπόννησο έχοντας υπόψη του συγκεκριμένο σχέδιο δράσης.

Εκεί, στο Συνέδριο της Κορίνθου, στο οποίο συμμετείχε καθώς και οι άλλες ελληνικές πόλεις,

με εξαίρεση τη Σπάρτη, πέτυχε την ανακήρυξη του ως ηγεμόνα της Συμμαχίας

και συγχρόνως ως "στρατηγού αυτοκράτορα " στον πόλεμο κατά των Περσών.

Έχοντας εξασφαλίσει την προστασία της Μακεδονίας από όλα τα σημεία του ορίζοντα

και την ειρήνη μεταξύ των ελληνικών Πόλεων, ο Αλέξανδρος μπορούσε απερίσπαστος πλέον

να αφιερώσει όλο του τον χρόνο στην προετοιμασία της εκστρατείας στην Περσία.

Το ενδιαφέρον του για την αχανή αυτοκρατορία είχε εκδηλωθεί ήδη από το 342 π.Χ όταν, στα πρώτα χρόνια της εφηβείας του,

ρωτούσε τους Πέρσες απεσταλμένους στην Μακεδονική αυλή για να μάθει πληροφορίες για την χώρα τους.

Τώρα, ο Αλέξανδρος δεν έβλεπε την ώρα να οδηγήσει τον στρατό του στην Ασία.

Η απόφαση του Αλεξάνδρου να αρχίσει επιχειρήσεις εναντίον των Περσών αμέσως

πρέπει να ελήφθη μετά από προσεκτική μελέτη της κακής πολιτικής και στρατιωτικής καταστάσεως στην οποία βρισκόταν η Περσική Αυτοκρατορία.

Με άλλα λόγια, ο Μακεδόνας βασιλιάς δεν θα επιχειρούσε οποιαδήποτε εκστρατεία εάν δεν υπήρχε έστω και μια ελάχιστη πιθανότητα επιτυχίας.

Όντως, στο τέλος του 4ου π.Χ αιώνα, η Περσική Αυτοκρατορία βρισκόταν σε οικτρή πολιτική κατάσταση

αν και δεν σπαρασσόταν πλέον από τις συνεχείς έριδες των σατραπών για τη εξουσία.

Η κρίση κορυφώθηκε το 338 π.Χ. όταν ο Βαγώας, ένας αξιωματούχος της αυλής, δηλητηρίασε τον Αρταξέρξη Γ'

και υποστήριξε την άνοδο στον θρόνο του Αρσή, γιου του δολοφονημένου βασιλιά, για να τον έχει υποχείριό του.

Ο Αρσής, όμως, δεν φάνηκε διατεθειμένος να ακολουθήσει τις εντολές του αξιωματούχου και γι' αυτό δηλητηριάσθηκε μαζί με τα παιδιά του.

Κατόπιν, ο Βαγώας εγκατέστησε στον θρόνο έναν συγγενή του τελευταίου βασιλιά, που του εδόθη το όνομα Δαρείος Γ'.

Ο Δαρείος Γ' ο Κοδομανός, γνωρίζοντας την τύχη των προκατόχων του,

κατάφερε να απαλλαγεί από τον Βαγώα και να αναλάβει την διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας χωρίς κηδεμόνες.

Αυτόν ακριβώς τον ηγέτη, τα γεγονότα της βασιλείας του οποίου απέδειξαν ότι δεν διέθετε τα προσόντα εκείνα

που θα τον αναδείκνυαν σε ρυθμιστή της τύχης του Περσικού κράτους,

επρόκειτο να αντιμετωπίσει ο Αλέξανδρος δύο χρόνια αργότερα.

Παρά το γεγονός ότι ο Δαρείος ήταν πολύ κατώτερος ως ηγετική μορφή από τον Αλέξανδρο,

ο Πέρσης βασιλιάς είχε στην διάθεσή του ανεξάντλητους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για να αντιμετωπίσει τους εισβολείς.

Ο Δαρείος όμως δεν εκμεταλλεύθηκε σωστά ούτε τον μεγάλο αριθμό των στρατιωτών που μπορούσε να συγκεντρώσει

ούτε στάθηκε ικανός να εμποδίσει την αρπαγή των βασιλικών θησαυρών από τους Μακεδόνες.

Ο περσικός στρατός επί Δαρείου και εναντίον των Μακεδόνων αποδείχθηκε απολύτως ανομοιογενής,

χωρίς καμία συνοχή στην μάχη.

Γενικώς, καθ' όλη την στρατιωτική τους Ιστορία, οι Πέρσες βασίζονταν πολύ

στο ισχυρό και πολυάριθμο ιππικό τους και στον μεγάλο αριθμό των πεζών τους.

Οι τελευταίοι βέβαια δεν είχαν πάντοτε το κίνητρο αλλά ούτε και την εμπειρία εκατονταετηρίδων στις συγκρούσεις σε σχηματισμούς μάχης που διέθεταν οι Έλληνες.

Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, τον 4ο αιώνα π.Χ., οι Πέρσες προσελάμβαναν Έλληνες πεζούς ως μισθοφόρους.

Μάλιστα, φαίνεται ότι οι Έλληνες μισθοφόροι που πολέμησαν αυτήν την περίοδο με τους Πέρσες

ήταν πολλοί περισσότεροι από τους συμμάχους και τους Έλληνες μισθοφόρους που πολέμησαν στο πλευρό του Αλεξάνδρου.

Στο τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα, οι Πέρσες δεν έδιναν πια την ίδια σημασία που έδιναν σε παλαιότερες εποχές στους τοξότες,

οι οποίοι θα φόβιζαν τον αντίπαλο στρατό με το πλήθος των βελών τους και θα του προξενούσαν τις πρώτες απώλειες.

Οι τοξότες ήταν πλέον ένα βοηθητικό σώμα.

Αρχικά, στις πρώτες επιχειρήσεις εναντίον του Αλεξάνδρου, τον στρατό συμπλήρωνε και υποστήριζε ο περσικός στόλος.

Οι Πέρσες χρησιμοποίησαν στην σύγκρουσή τους με τους Μακεδόνες, κυπριακά, φοινικικά και ελληνικά (ιωνικά)

μισθοφορικά πληρώματα, που ήταν εμπειροπόλεμα.

Παρ' όλα αυτά, η στρατηγική του Αλεξάνδρου και η συνοχή του μακεδονικού στρατού στις μάχες αποδείχθηκε νικηφόρα για τους Έλληνες.

Την άνοιξη του 334 π.Χ., λοιπόν, ο Αλέξανδρος και οι στρατιώτες του,

χωρίς ίσως να γνωρίζουν όλες τις λεπτομέρειες για το αξιόμαχο του περσικού στρατού και στόλου,

αναχώρησαν από την Πέλλα με κατεύθυνση τον Ελλήσποντο.

Η εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου διήρκησε σχεδόν 10 χρόνια στη διάρκεια των οποίων πραγματοποιήθηκαν

πολλές σημαντικές μάχες και γεγονότα τα οποία θα αναλύσουμε σε ξεχωριστά αφιερώματα.

Συνοπτικά λοιπόν, παραθέτουμε την πορεία του Μ.Αλεξάνδρου και του στρατεύματος του.

Την άνοιξη του 324 π.Χ. γιορτάστηκε στα Σούσα η ολοκλήρωση της κατάκτησης του περσικού κράτους

με τη σύναψη μικτών γάμων ομαδικά, Μακεδόνων με Περσίδες.

Ο Αλέξανδρος μολονότι ήταν νυμφευμένος με τη Ρωξάνη έλαβε και δεύτερη σύζυγο τη Στάτειρα, κόρη του Δαρείου.

Επίσης, στην επιθυμία του να ικανοποιήσει τους Μακεδόνες στρατιώτες ανέλαβε την ικανοποίηση των χρεών τους,

μοίρασε δώρα και απένειμε τιμές σε όσους είχαν ανδραγαθήσει.

Στις 2 Ιουνίου 323 π.Χ. στην Βαβυλώνα και λίγο πριν την εκστρατεία στην Αραβία,

ο Αλέξανδρος έκαμε τις απαραίτητες θυσίες και μετά διασκέδασε σε συμπόσιο,

κατά τη διάρκεια του οποίου απάγγειλε και μια σκηνή από την "Ανδρομέδα" του Ευριπίδη.

Προς τα ξημερώματα ο φίλος του Μήδιος πρότεινε να συνεχίσουν την διασκέδαση.

Πράγματι, το βράδυ της 2ας προς την 3η Ιουνίου το συμπόσιο συνεχίστηκε.

Εκείνη τη νύκτα εκδηλώθηκε για πρώτη φορά πυρετός στον βασιλέα.

Ο Αλέξανδρος έκαμε το λουτρό του και ξάπλωσε.

Ύστερα , δέχθηκε τους στρατηγούς του και παρόλο που ο πυρετός συνεχιζόταν,

όρισε ως ημέρα αναχωρήσεως για την Αραβία, την 22α και την 23η του μηνός Δαισίου,

παραβλέποντας ότι οι Μακεδόνες δεν θεωρούσαν το μήνα αυτό ευνοϊκό για ανάληψη επιχειρήσεων.

Τη νύκτα, ο Αλέξανδρος φλεγόμενος από πυρετό ζήτησε να τον μεταφέρουν με την κλίνη του

έως τις όχθες του ποταμού και να διεκπεραιωθεί απέναντι.

Εκεί, λούστηκε και αναπαύτηκε.

Την επομένη μετά το λουτρό έκαμε την καθιερωμένη θυσία, πέρασε την υπόλοιπη ημέρα συζητώντας με τον Μήδιο.

Αφού κάλεσε τους στρατηγούς σε σύσκεψη την επομένη το πρωί, ακολούθως δείπνησε.

Την νύκτα είχε υψηλό πυρετό.

Την επομένη αφού λούστηκε έκαμε θυσία και έδωσε εντολή στον Νέαρχο να φύγει σε τρεις ημέρες.

Την επομένη παρά τον πυρετό, θυσίασε και έδωσε εντολή τους αξιωματικούς

να είναι όλα έτοιμα για τον απόπλου του στόλου.

Το βράδυ η κατάσταση του ήταν πλέον κρίσιμη.

Την επομένη λόγω του πυρετού, ζήτησε τη μεταφορά του στην κολυμβητική δεξαμενή.

Ένιωσε καλύτερα και επακολούθησε συζήτηση με τους αξιωματικούς.

Αργότερα παρουσίασε εκ νέου υψηλό πυρετό, έκαμε πάλι τη θυσία της ημέρας, αλλά πήγε στο βωμό, υποβασταζόμενος.

Ενώ παράγγειλε στους στρατηγούς να περιμένουν στην αυλή,

διέταξε τους χιλίαρχους και τους πεντακοσίαρχους να περιμένουν μπροστά από τις θύρες.

Στα ανάκτορα που μεταφέρθηκε, δέχθηκε τους στρατηγούς, προς τους οποίους

δεν κατόρθωσε να απευθύνει λόγο, μολονότι τους αναγνώρισε.

Ο πυρετός συνέχισε για άλλα δύο εικοσιτετράωρα.

Στο μεταξύ, είχαν αρχίσει να διαδίδονται φήμες ότι είχε ήδη πεθάνει.

Οι περισσότεροι όμως, έσπευσαν να τον δουν για τελευταία φορά.

Έτσι, όλοι οι στρατιώτες πέρασαν από μπροστά του με δάκρυα στα μάτια.

Ο Αλέξανδρος δεν μπορούσε να τους μιλήσει,

όμως τους χαιρετούσε κουνώντας το κεφάλι του και ανοιγοκλείνοντας τα μάτια.

Πέθανε στις 28 Δαισίου (13 Ιουνίου) του 323 π.Χ., το σούρουπο.

Λίγο πριν τον θάνατο του, ρωτήθηκε από τους εταίρους σε ποιόν αφήνει την βασιλεία

και αυτός απάντησε " τω κρατίστω" και προσθέτοντας : "μέγαν επιτάφιον αγώνα ορά εφ'αυτώ εσόμενον".

Πολλές φήμες κυκλοφόρησαν για τα αίτια του θανάτου του και ο Αρριανός γράφει για δηλητήριο

που στάλθηκε από τον Αντίπατρο, τον στρατηγό που είχε μείνει στην Μακεδονία.

Λέγεται ότι του το είχε προμηθεύσει ο Αριστοτέλης, φοβούμενος για την ζωή του μετά τον θάνατο του ανιψιού του Καλλισθένη.

Υποτίθεται ότι αυτό το δηλητήριο ήπιε ο Αλέξανδρος μαζί με το κρασί στο μεγάλο ποτήρι πριν ξεφωνίσει από τον πόνο.

Η θεωρία της συνωμοσίας και δηλητηριάσεως, όμως, δεν φαίνεται καθόλου πιθανή

μια που δεν υπάρχει κανένα ιστορικό στοιχείο που να την επιβεβαιώνει.

Επιπλέον, την εποχή εκείνη δεν υπήρχε η ιατρική γνώση που θα καθόριζε μικρές δόσεις δηλητηρίου,

οι οποίες να είναι βέβαιο ότι θα σκοτώσουν τον Αλέξανδρο σιγά-σιγά.

Από την άλλη πλευρά, είναι σαφές πως δεν του δόθηκε μία και μεγάλη δόση, η οποία φυσικά θα τον σκότωνε αμέσως.

Το πιο πιθανό είναι ότι ο Αλέξανδρος πέθανε από ελώδη πυρετό,

τύφο ή κακοήθη ελονοσία (οξεία εμπύρετη εγκεφαλίτιδα) καταπονημένος μετά από τους τόσους τραυματισμούς

και τις τόσες κακουχίες που είχε περάσει και την πλήρη εξασθένιση του οργανισμού του

με τις συνεχιζόμενες για μέρες διασκεδάσεις.

Ο Μέγας Αλέξανδρος ανήκει στις συνέχειες και στις ασυνέχειες της Αρχαίας Ιστορίας

και δεν μπορεί να εξετασθεί ξεχωριστά από το μακεδονικό του παρελθόν

και την ιστορική του σχέση με τον πατέρα του Φίλιππο.

Η κατάκτηση της Περσικής Αυτοκρατορίας που επέτυχε πρέπει να θεωρηθεί

ως συνέχεια του μακεδονικού σχεδίου για την προστασία της Μακεδονίας

και κατ' επέκταση της Ελλάδας από τους Πέρσες.

Αναμφισβήτητα, η επέλασή του στην Αίγυπτο, στην Εγγύς Ανατολή και στην Ασία

καθιέρωσε στην Ανατολή την ελληνική γλώσσα και δι' αυτής μετέφερε τον ελληνικό πολιτισμό μέχρι τον Ινδό ποταμό.

Ταυτοχρόνως, όμως, ο Αλέξανδρος αποτελεί και μια ασυνέχεια,

έναν καινούργιο ιστορικό κύκλο, διότι υπήρξε ο δημιουργός μιας ελληνικής αυτοκρατορίας,

ο κατακτητής και ο ηγεμόνας του κόσμου, αυτός που άνοιξε τον δρόμο για την ελληνική κυριαρχία

στην Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι την έλευση των Ρωμαίων.

Ο Μακεδόνας βασιλιάς ήταν ο ηγέτης που διακατεχόταν από το πάθος του να θέτει στόχους,

να τους κατακτά και μετά να θέτει νέους, δυσκολότερους, μακρύτερους,

υψηλότερους στόχους και πάλι να τους κατακτά.

Ο Αλέξανδρος ενδιαφερόταν και για την προσωπική του δόξα ποτισμένος από τα ομηρικά έπη,

τους θρύλους για την θεϊκή του καταγωγή και τις μεγάλες πολιτικές και στρατιωτικές επιτυχίες του Φιλίππου Β'.

Είχε την ευτυχία να νικηθεί μόνο από τον θάνατο.


Ο Μέγας Αλέξανδρος Alexander the Great Alejandro Magno Alexandre le Grand Aleksander Wielki

Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο μεγάλος αυτός Μακεδόνας Alexander the Great, the famous Macedonian,

αναγνωρίζεται καθολικά και θεωρείται από όλους τους ιστορικούς is universally recognized and regarded by all historians

ως εκπολιτιστής των αρχαίων λαών της Ανατολής, που έφερε τα φώτα της επιστήμης και της προόδου as the civilizer of the ancient people of the East, who brought the lights of science and progress

ως τα πέρατα της Ασίας, ιδρύοντας στο πέρασμα του πόλεις και οικισμούς to the land of Asia, establishing in his route cities and settlements

που αναδείχτηκαν στη διαδρομή των αιώνων πολιτιστικά κέντρα απεριορίστου ακτινοβολίας. that emerged during the following centuries in cultural centers.

Με οδηγό το ανίκητο πάθος του, που ο Αρριανός το ονομάζει "πόθο", Guided by his invincible passion, which Arrian calls "lust",

και την στρατιωτική του ευφυία, κατόρθωσε, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, να κατακτήσει κυριολεκτικά τον κόσμο. and his military intelligence, he managed, in a short period of time, to literally conquer the world.

Για πρώτη φορά στην Ιστορία, Έλληνες έφθασαν μέχρι το δέλτα του Ινδού ποταμού, For the first time in history, Greeks reached the delta of the Indus River,

στην άκρη του κόσμου, όπως πίστευαν την εποχή εκείνη. on the edge of the world, as they believed at the time.

Ο Μακεδόνας βασιλιάς και οι στρατιώτες του διένυσαν μαχόμενοι χιλιάδες χιλιόμετρα The Macedonian king and his soldiers fought their way through thousands of kilometers

και ξεπέρασαν δυσκολίες που τους μετέτρεψαν σε μυθικά όντα. and overcame difficulties that turned them into mythical beings.

Το 323 π.Χ., ο Αλέξανδρος είχε δημιουργήσει μια ελληνική αυτοκρατορία που εκτεινόταν σε τρεις ηπείρους. In 323 BC, Alexander had created a Greek empire that spanned three continents.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Welcome to Alpha Omega channel.

Σε αυτό το βίντεο θα παρουσιάσουμε μία σύντομη βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. In this video we will present a short biography of Alexander the Great.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή If you visit our channel for the first time, do not forget to Subscribe

και να πατήσετε το εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο. and click the bell icon so you will be notified every time we upload new videos.

Τι λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε; Shall we begin ?

Το καλοκαίρι του 356 π.Χ, κατά τον μήνα Εκατομβαιώνα, In the summer of 356 BC, during the month of Ekatombaion,

το διάστημα δηλαδή μεταξύ 15 Ιουνίου και 15 Ιουλίου, η σύζυγος του βασιλιά Φιλίππου Β' της Μακεδονίας that is, between June 15 and July 15, the wife of King Philip II of Macedonia

Ολυμπιάδα, γέννησε στην Πέλλα τον Αλέξανδρο. Olympias, gave birth to Alexander in Pella.

Ο νεαρός Μακεδόνας, αν και δέθηκε με ιδιαίτερους συναισθηματικούς δεσμούς με την μητέρα του, The young Macedonian, although he had special emotional ties with his mother,

ανδρώθηκε στην σκιά ενός επιτυχημένου πατέρα, που ήταν πολυμήχανος στρατηγός και εξαίρετος πολιτικός. became a man in the shadow of a successful father, who was a clever general and an excellent politician.

Ίσως γι' αυτό τον λόγο, έκαιγε από μικρό παιδί τον Αλέξανδρο η φιλοδοξία να υπερκεράσει τον πατέρα του Perhaps for this reason, Alexander had from a young age, the ambition to surpass his father

σε ό,τι αφορούσε το μέγεθος και την επιτυχία των πράξεων που οδηγούσαν στην δόξα. in terms of the magnitude and success of the deeds that led to glory.

Ο Αλέξανδρος πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Πέλλα, την πρωτεύουσα του Μακεδονικού κράτους, Alexander spent his childhood in Pella, the capital of the Macedonian state,

συντροφιά με την μητέρα του, ενώ την ίδια εποχή ο πατέρας του υπέτασσε πολλές πόλεις στην μακεδονική ισχύ. accompanied by his mother, while at the same time his father subjugated many cities to Macedonian power.

Από πολύ νωρίς, ο Αλέξανδρος απέδειξε ότι συναγωνιζόταν τον πατέρα του στην ευστροφία. From a very early age, Alexander proved that he was competing with his father for ingenuity.

Όταν ήταν δώδεκα χρόνων δάμασε ένα άγριο μαύρο άλογο, τον Βουκεφάλα, When he was twelve years old he tamed a wild black horse, Bucephalus,

και κατέπληξε την μακεδονική αυλή και τον ίδιο του τον πατέρα. and amazed the Macedonians and his own father.

Δεν ήταν η σωματική ρώμη που βοήθησε τον Αλέξανδρο να δαμάσει το άλογο αλλά η εξυπνάδα. It was not his body strenght that helped Alexander tame the horse but intelligence.

Ο νεαρός πρίγκιπας πρόσεξε ότι το άτι αγρίευε όταν έβλεπε την σκιά του και έτσι, The young prince noticed that the horse was raging when she saw her shadow and so,

ενώ κανένας δεν μπορούσε να το δαμάσει, εκείνος το έστρεψε κατά τον ήλιο και το καβαλίκεψε. while no one could tame it, he turned her towards the sun and rode her.

Την εποχή αυτή, ο Αλέξανδρος είχε ήδη αρχίσει να γυμνάζεται σωματικά και πνευματικά. By this time, Alexander had already begun to exercise physically and mentally.

Η εκπαίδευσή του είχε ως κύρια συστατικά την σκληραγωγία, που επέβαλε ο πρώτος του δάσκαλος The main components of his education were the hard work imposed by his first teacher

και συγγενής της μητέρα του, Λεωνίδας, αλλά και την αγάπη για την καλλιέργεια του πνεύματος, and relative of his mother, Leonidas, but also the love for the cultivation of the spirit,

που προσπαθούσε να του εμφυσήσει ο δάσκαλος Λυσίμαχος ο Ακαρνάνας. which the teacher Lysimachus the Acarnanas tried to instill in him.

Επίσης, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι η μακεδονική αυλή κατακλυζόταν από σπουδαίους διανοούμενους, Also, we should not overlook the fact that the Macedonian court was full of great intellectuals,

όπως ο Ευριπίδης που έζησε και έγραψε στην Μακεδονία στα τελευταία χρόνια της ζωής του, such as Euripides who lived and wrote in Macedonia in the last years of his life,

και οι οποίοι υπήρξαν άμεσοι ή έμμεσοι δάσκαλοι για τον μικρό πρίγκιπα. and who were direct or indirect teachers for the little prince.

Όταν όμως ο Αλέξανδρος έγινε δεκατριών ετών, ο πατέρας του αποφάσισε ότι ο γιος του χρειαζόταν ανώτερη But when Alexander was thirteen years old, his father decided that his son needed a higher

πνευματική εκπαίδευση από έναν άξιο δάσκαλο, που θα του έδινε την κατάλληλη μόρφωση και παιδεία για να γίνει ο διάδοχος του. spiritual education from a worthy teacher, who would give him the proper education and training to become his successor.

Ο Φίλιππος είχε κατανοήσει, ίσως από την παραμονή του στην Θήβα κατά τα εφηβικά του χρόνια, Philip had understood, perhaps from his stay in Thebes during his teenage years,

ότι ο ηγέτης έπρεπε να είναι σωματικά γυμνασμένος και πνευματικά οξυδερκής. that a true leader had to be physically fit and spiritually discerning.

Το 343 π.Χ, λοιπόν, ο Φίλιππος κάλεσε τον φιλόσοφο Αριστοτέλη να αναλάβει την εκπαίδευση του Αλεξάνδρου. In 343 BC, then, Philip called the philosopher Aristotle to undertake the education of Alexander.

Ο Αριστοτέλης έκανε ό,τι μπορούσε για να ενθαρρύνει την αγάπη του νέου Αλέξανδρου για τον Όμηρο, Aristotle did everything he could to encourage the love of the young Alexander for Homer,

γιατί η Ιλιάδα ήταν ένα είδος Βίβλου για τους Έλληνες. because the Iliad was a kind of Bible for the Greeks.

Ο Αλέξανδρος τη χαρακτήριζε ως απαραίτητο εγχειρίδιο του στρατιώτη Alexander described it as a necessary guide of the soldier

κι έπαιρνε παντού όπου πήγαινε ένα αντίτυπο διορθωμένο και σχολιασμένο από τον Αριστοτέλη, and took everywhere a copy corrected and commented by Aristotle,

βάζοντας το κάτω από το προσκέφαλο του τη νύχτα μαζί με το σπαθί του. putting it under his headrest at night along with his sword.

Υποστηρίζεται πως ήξερε απ'έξω το μεγαλύτερο μέρος της και το αναγκαίο συμπέρασμα είναι It is claimed that he knew most of what was written in Iliad and the necessary conclusion is

πως θα ταύτιζε ασφαλώς τον εαυτό του με το κεντρικό πρόσωπο της Ιλιάδας, that he would certainly compare himself with the central figure of the Iliad,

τον Αχιλλέα, που η ζωή του είχε έντονη ομοιότητα με τη δική του, Achilles, whose life bore a strong resemblance to his own,

πράγμα που ο παιδαγωγός του Λυσίμαχος τον είχε κάνει να παρατηρήσει. something that his teacher Lysimachus had made him notice.

Ο Αλέξανδρος, έγινε βασιλιάς των Μακεδόνων, σε ηλικία 20 ετών, Alexander became king of the Macedonians at the age of 20,

μετά τη δολοφονία του πατέρα του Φιλίππου το 336 π.Χ.. after the assassination of his father Philip II in 336 BC.

Ο νέος βασιλιάς, βρέθηκε αντιμέτωπος από την αρχή , με τους εχθρούς του Φιλίππου. The new king was confronted from the beginning by Philip's enemies.

Τα μέλη της Συμμαχίας της Κορίνθου, οι Θράκες και οι Ιλλυριοί , The members of the Corinthian League, the Thracians and the Illyrians,

θεώρησαν το θάνατο του ισχυρού Μακεδόνα βασιλιά, ως ιδανική ευκαιρία για να αποστατήσουν από την κυριαρχία των Μακεδόνων. saw the death of the powerful Macedonian king as an ideal opportunity to distance themselves from Macedonian rule.

Όμως ο Αλέξανδρος, άξιος απόγονος του Φιλίππου, αφού προηγουμένως ανακηρύχτηκε άρχων της Θεσσαλίας, However, Alexander, a worthy descendant of Philip, after being proclaimed ruler of Thessaly,

κατευθύνθηκε προς την Πελοπόννησο έχοντας υπόψη του συγκεκριμένο σχέδιο δράσης. headed for the Peloponnese, having in mind a specific action plan.

Εκεί, στο Συνέδριο της Κορίνθου, στο οποίο συμμετείχε καθώς και οι άλλες ελληνικές πόλεις, There, at the Conference of Corinth, in which he participated as well as the other Greek cities,

με εξαίρεση τη Σπάρτη, πέτυχε την ανακήρυξη του ως ηγεμόνα της Συμμαχίας with the exception of Sparta, he succeeded in proclaiming himself ruler of the League

και συγχρόνως ως "στρατηγού αυτοκράτορα " στον πόλεμο κατά των Περσών. and at the same time as "general emperor" in the war against the Persians.

Έχοντας εξασφαλίσει την προστασία της Μακεδονίας από όλα τα σημεία του ορίζοντα Having secured the protection of Macedonia from all parts of the horizon

και την ειρήνη μεταξύ των ελληνικών Πόλεων, ο Αλέξανδρος μπορούσε απερίσπαστος πλέον and peace between the Greek Cities, Alexander could now

να αφιερώσει όλο του τον χρόνο στην προετοιμασία της εκστρατείας στην Περσία. devote his efforts to the preparation of the campaign in Persia.

Το ενδιαφέρον του για την αχανή αυτοκρατορία είχε εκδηλωθεί ήδη από το 342 π.Χ όταν, στα πρώτα χρόνια της εφηβείας του, His interest in the vast empire had manifested as early as 342 BC when, in the early years of his adolescence, he

ρωτούσε τους Πέρσες απεσταλμένους στην Μακεδονική αυλή για να μάθει πληροφορίες για την χώρα τους. asked the Persian envoys to the Macedonian court to learn information about their country.

Τώρα, ο Αλέξανδρος δεν έβλεπε την ώρα να οδηγήσει τον στρατό του στην Ασία. Now, Alexander could not wait to lead his army to Asia.

Η απόφαση του Αλεξάνδρου να αρχίσει επιχειρήσεις εναντίον των Περσών αμέσως Alexander's decision to launch an operation against the Persians

πρέπει να ελήφθη μετά από προσεκτική μελέτη της κακής πολιτικής και στρατιωτικής καταστάσεως στην οποία βρισκόταν η Περσική Αυτοκρατορία. must have been made immediately after careful study of the poor political and military situation in which the Persian Empire was.

Με άλλα λόγια, ο Μακεδόνας βασιλιάς δεν θα επιχειρούσε οποιαδήποτε εκστρατεία εάν δεν υπήρχε έστω και μια ελάχιστη πιθανότητα επιτυχίας. Mit anderen Worten, der mazedonische König hätte keinen Feldzug unternommen, wenn nicht auch nur die geringste Aussicht auf Erfolg bestanden hätte. In other words, the Macedonian king would not have launched any campaign if there was not even the slightest chance of success.

Όντως, στο τέλος του 4ου π.Χ αιώνα, η Περσική Αυτοκρατορία βρισκόταν σε οικτρή πολιτική κατάσταση Indeed, at the end of the 4th century BC, the Persian Empire was in a dire political situation,

αν και δεν σπαρασσόταν πλέον από τις συνεχείς έριδες των σατραπών για τη εξουσία. although it was no longer torn apart by the constant disputes of satraps for power.

Η κρίση κορυφώθηκε το 338 π.Χ. όταν ο Βαγώας, ένας αξιωματούχος της αυλής, δηλητηρίασε τον Αρταξέρξη Γ' The crisis peaked in 338 BC. when Vagoas, an officer of the court, poisoned Artaxerxes III

και υποστήριξε την άνοδο στον θρόνο του Αρσή, γιου του δολοφονημένου βασιλιά, για να τον έχει υποχείριό του. and supported the ascension to the throne of Arsis, son of the murdered king, to have him as his subordinate.

Ο Αρσής, όμως, δεν φάνηκε διατεθειμένος να ακολουθήσει τις εντολές του αξιωματούχου και γι' αυτό δηλητηριάσθηκε μαζί με τα παιδιά του. Arsis, however, did not seem willing to follow the orders of Vagoas and for that reason he was poisoned.

Κατόπιν, ο Βαγώας εγκατέστησε στον θρόνο έναν συγγενή του τελευταίου βασιλιά, που του εδόθη το όνομα Δαρείος Γ'. Later, Vagoas brought on the throne a relative of the last king, who was given the name Darius III.

Ο Δαρείος Γ' ο Κοδομανός, γνωρίζοντας την τύχη των προκατόχων του, Darius III the Kodomanos, knowing the fate of his predecessors,

κατάφερε να απαλλαγεί από τον Βαγώα και να αναλάβει την διακυβέρνηση της αυτοκρατορίας χωρίς κηδεμόνες. managed to get rid of Vagoas and take over the government of the empire without guardians.

Αυτόν ακριβώς τον ηγέτη, τα γεγονότα της βασιλείας του οποίου απέδειξαν ότι δεν διέθετε τα προσόντα εκείνα Genau dieser Anführer, dessen Regierungszeit bewies, dass er diese Qualifikationen nicht hatte This very leader, whose reign proved that he did not have the qualifications

που θα τον αναδείκνυαν σε ρυθμιστή της τύχης του Περσικού κράτους, to be a regulator of the fate of the Persian state,

επρόκειτο να αντιμετωπίσει ο Αλέξανδρος δύο χρόνια αργότερα. was to be confronted by Alexander two years later.

Παρά το γεγονός ότι ο Δαρείος ήταν πολύ κατώτερος ως ηγετική μορφή από τον Αλέξανδρο, Obwohl Darius als Anführer Alexander weit unterlegen war, Although Darius was far inferior as a leader to Alexander,

ο Πέρσης βασιλιάς είχε στην διάθεσή του ανεξάντλητους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για να αντιμετωπίσει τους εισβολείς. Der persische König verfügte über unerschöpfliche finanzielle und personelle Ressourcen, um mit den Eindringlingen fertig zu werden. the Persian king had inexhaustible financial and human resources to deal with the invaders.

Ο Δαρείος όμως δεν εκμεταλλεύθηκε σωστά ούτε τον μεγάλο αριθμό των στρατιωτών που μπορούσε να συγκεντρώσει Aber Darius nutzte die große Anzahl von Soldaten, die er aufbringen konnte, nicht aus. Darius, however, did not properly exploit the large number of soldiers he could muster,

ούτε στάθηκε ικανός να εμποδίσει την αρπαγή των βασιλικών θησαυρών από τους Μακεδόνες. auch die Beschlagnahme der königlichen Schätze durch die Mazedonier konnte er nicht verhindern. nor was he able to prevent the Macedonians from seizing the royal treasures.

Ο περσικός στρατός επί Δαρείου και εναντίον των Μακεδόνων αποδείχθηκε απολύτως ανομοιογενής, The Persian army under Darius and against the Macedonians proved to be completely heterogeneous,

χωρίς καμία συνοχή στην μάχη. without any coherence in the battle.

Γενικώς, καθ' όλη την στρατιωτική τους Ιστορία, οι Πέρσες βασίζονταν πολύ In general, throughout their military history, the Persians relied heavily

στο ισχυρό και πολυάριθμο ιππικό τους και στον μεγάλο αριθμό των πεζών τους. on their strong and numerous cavalry and large numbers of infantry.

Οι τελευταίοι βέβαια δεν είχαν πάντοτε το κίνητρο αλλά ούτε και την εμπειρία εκατονταετηρίδων στις συγκρούσεις σε σχηματισμούς μάχης που διέθεταν οι Έλληνες. The latter, of course, did not always have the motivation nor the experience of hundreds of years in the conflicts in battle formations that the Greeks had.

Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο, τον 4ο αιώνα π.Χ., οι Πέρσες προσελάμβαναν Έλληνες πεζούς ως μισθοφόρους. Precisely for this reason, in the 4th century BC, the Persians hired Greek infantry as mercenaries.

Μάλιστα, φαίνεται ότι οι Έλληνες μισθοφόροι που πολέμησαν αυτήν την περίοδο με τους Πέρσες In fact, it seems that the Greek mercenaries who fought at this time with the Persians

ήταν πολλοί περισσότεροι από τους συμμάχους και τους Έλληνες μισθοφόρους που πολέμησαν στο πλευρό του Αλεξάνδρου. were many more than the allies and the Greek mercenaries who fought on Alexander's side.

Στο τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα, οι Πέρσες δεν έδιναν πια την ίδια σημασία που έδιναν σε παλαιότερες εποχές στους τοξότες, At the end of the 4th BC. century, the Persians no longer relied, as they did in earlier times, to archers,

οι οποίοι θα φόβιζαν τον αντίπαλο στρατό με το πλήθος των βελών τους και θα του προξενούσαν τις πρώτες απώλειες. who would frighten the opposing army with the multitude of their arrows and inflict the first losses.

Οι τοξότες ήταν πλέον ένα βοηθητικό σώμα. Archers were now an auxiliary part of the army.

Αρχικά, στις πρώτες επιχειρήσεις εναντίον του Αλεξάνδρου, τον στρατό συμπλήρωνε και υποστήριζε ο περσικός στόλος. Initially, in the first operations against Alexander, the army was supplemented and supported by the Persian fleet.

Οι Πέρσες χρησιμοποίησαν στην σύγκρουσή τους με τους Μακεδόνες, κυπριακά, φοινικικά και ελληνικά (ιωνικά) The Persians used Cypriot, Phoenician and Greek (Ionian) mercenary crews in their conflict with the Macedonians

μισθοφορικά πληρώματα, που ήταν εμπειροπόλεμα. , which were experienced in battle.

Παρ' όλα αυτά, η στρατηγική του Αλεξάνδρου και η συνοχή του μακεδονικού στρατού στις μάχες αποδείχθηκε νικηφόρα για τους Έλληνες. Nevertheless, Alexander's strategy and the cohesion of the Macedonian army in the battles proved victorious for the Greeks.

Την άνοιξη του 334 π.Χ., λοιπόν, ο Αλέξανδρος και οι στρατιώτες του, In the spring of 334 BC, therefore, Alexander and his soldiers,

χωρίς ίσως να γνωρίζουν όλες τις λεπτομέρειες για το αξιόμαχο του περσικού στρατού και στόλου, without perhaps knowing all the details of the warlike Persian army and fleet,

αναχώρησαν από την Πέλλα με κατεύθυνση τον Ελλήσποντο. left Pella for the Hellespont.

Η εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου διήρκησε σχεδόν 10 χρόνια στη διάρκεια των οποίων πραγματοποιήθηκαν The campaign of Alexander the Great lasted almost 10 years during which

πολλές σημαντικές μάχες και γεγονότα τα οποία θα αναλύσουμε σε ξεχωριστά αφιερώματα. many important battles and events took place which we will analyze in separate videos.

Συνοπτικά λοιπόν, παραθέτουμε την πορεία του Μ.Αλεξάνδρου και του στρατεύματος του. Briefly, we present the campaign of Alexander the Great and his army.

Την άνοιξη του 324 π.Χ. γιορτάστηκε στα Σούσα η ολοκλήρωση της κατάκτησης του περσικού κράτους In the spring of 324 BC. the completion of the conquest of the Persian state was celebrated in Susa

με τη σύναψη μικτών γάμων ομαδικά, Μακεδόνων με Περσίδες. with the conclusion of mixed marriages between Macedonians and Persians.

Ο Αλέξανδρος μολονότι ήταν νυμφευμένος με τη Ρωξάνη έλαβε και δεύτερη σύζυγο τη Στάτειρα, κόρη του Δαρείου. Although Alexander was married to Roxane, he also had a second wife, Stateira, daughter of Darius.

Επίσης, στην επιθυμία του να ικανοποιήσει τους Μακεδόνες στρατιώτες ανέλαβε την ικανοποίηση των χρεών τους, In seinem Wunsch, die mazedonischen Soldaten zufrieden zu stellen, übernahm er auch die Begleichung ihrer Schulden, Also, in his desire to satisfy the Macedonian soldiers, he undertook the pay of their debts,

μοίρασε δώρα και απένειμε τιμές σε όσους είχαν ανδραγαθήσει. verteilte Geschenke und überreichte Ehrungen an die Genesenen. distributed gifts and awarded honors to those who had worked hard.

Στις 2 Ιουνίου 323 π.Χ. στην Βαβυλώνα και λίγο πριν την εκστρατεία στην Αραβία, On June 2, 323 BC. in Babylon and shortly before the campaign in Arabia,

ο Αλέξανδρος έκαμε τις απαραίτητες θυσίες και μετά διασκέδασε σε συμπόσιο, Alexander made the necessary sacrifices and then had fun at a symposium,

κατά τη διάρκεια του οποίου απάγγειλε και μια σκηνή από την "Ανδρομέδα" του Ευριπίδη. during which he recited a scene from Euripides' "Andromeda".

Προς τα ξημερώματα ο φίλος του Μήδιος πρότεινε να συνεχίσουν την διασκέδαση. Towards dawn, his friend Medius suggested that they should continue to celebrate.

Πράγματι, το βράδυ της 2ας προς την 3η Ιουνίου το συμπόσιο συνεχίστηκε. Indeed, on the evening of the 2nd to the 3rd of June the symposium continued.

Εκείνη τη νύκτα εκδηλώθηκε για πρώτη φορά πυρετός στον βασιλέα. That night the king for the first time suffered from high fever.

Ο Αλέξανδρος έκαμε το λουτρό του και ξάπλωσε. Alexander nahm ein Bad und legte sich hin. Alexander took a bath and lay down.

Ύστερα , δέχθηκε τους στρατηγούς του και παρόλο που ο πυρετός συνεχιζόταν, Dann empfing er seine Generäle und obwohl das Fieber anhielt, He then discussed with his Generals and, although the fever continued,

όρισε ως ημέρα αναχωρήσεως για την Αραβία, την 22α και την 23η του μηνός Δαισίου, den Tag der Abreise nach Arabien festlegen, den 22. und 23. des Monats Gänseblümchen, set a day of departure for Arabia, the 22nd and 23rd of the month of July,

παραβλέποντας ότι οι Μακεδόνες δεν θεωρούσαν το μήνα αυτό ευνοϊκό για ανάληψη επιχειρήσεων. ignoriert, dass die Mazedonier diesen Monat nicht für günstig hielten, um Geschäfte zu machen. ignoring that the Macedonians did not consider this month favorable for undertaking operations.

Τη νύκτα, ο Αλέξανδρος φλεγόμενος από πυρετό ζήτησε να τον μεταφέρουν με την κλίνη του At night, Alexander, burning with fever, asked to be transported by his bed

έως τις όχθες του ποταμού και να διεκπεραιωθεί απέναντι. to the river bank and to be processed across the river.

Εκεί, λούστηκε και αναπαύτηκε. There, he bathed and rested.

Την επομένη μετά το λουτρό έκαμε την καθιερωμένη θυσία, πέρασε την υπόλοιπη ημέρα συζητώντας με τον Μήδιο. The next day after the bath he made the usual sacrifice, he spent the rest of the day talking to Midius.

Αφού κάλεσε τους στρατηγούς σε σύσκεψη την επομένη το πρωί, ακολούθως δείπνησε. After calling his Generals to a meeting the next morning, he had dinner.

Την νύκτα είχε υψηλό πυρετό. He had a high fever at night.

Την επομένη αφού λούστηκε έκαμε θυσία και έδωσε εντολή στον Νέαρχο να φύγει σε τρεις ημέρες. The next day after he bathed he made a sacrifice and he ordered Nearchus to leave in three days.

Την επομένη παρά τον πυρετό, θυσίασε και έδωσε εντολή τους αξιωματικούς The next day, despite the fever, he sacrificed and ordered the officers

να είναι όλα έτοιμα για τον απόπλου του στόλου. to be all ready for the departure of the fleet.

Το βράδυ η κατάσταση του ήταν πλέον κρίσιμη. At night his health condition was very bad.

Την επομένη λόγω του πυρετού, ζήτησε τη μεταφορά του στην κολυμβητική δεξαμενή. The next day, due to the fever, he asked to be taken to the swimming pool.

Ένιωσε καλύτερα και επακολούθησε συζήτηση με τους αξιωματικούς. He felt better and then he had a discussion with the officers.

Αργότερα παρουσίασε εκ νέου υψηλό πυρετό, έκαμε πάλι τη θυσία της ημέρας, αλλά πήγε στο βωμό, υποβασταζόμενος. Later he developed a high fever again, he made the sacrifice of the day but he couldn't walk to the altar.

Ενώ παράγγειλε στους στρατηγούς να περιμένουν στην αυλή, Während er den Generälen befahl, im Hof zu warten, While ordering the generals to wait in the courtyard, he

διέταξε τους χιλίαρχους και τους πεντακοσίαρχους να περιμένουν μπροστά από τις θύρες. befahl den tausendfünfhundert Kommandanten, vor den Toren zu warten. ordered the Chiliarchs and Pentakosiarchs to wait in front of the gates.

Στα ανάκτορα που μεταφέρθηκε, δέχθηκε τους στρατηγούς, προς τους οποίους In dem Palast, in den er versetzt wurde, empfing er die Generäle, denen At the palace he was transferred to, he discussed with the Generals, to whom

δεν κατόρθωσε να απευθύνει λόγο, μολονότι τους αναγνώρισε. er sprach sie nicht an, obwohl er sie anerkannte. he could not speak to, although he recognized them.

Ο πυρετός συνέχισε για άλλα δύο εικοσιτετράωρα. The fever continued for another two twenty-four hours.

Στο μεταξύ, είχαν αρχίσει να διαδίδονται φήμες ότι είχε ήδη πεθάνει. In the meantime, rumors were circulating that he had already died.

Οι περισσότεροι όμως, έσπευσαν να τον δουν για τελευταία φορά. Most, however, rushed to see him for the last time.

Έτσι, όλοι οι στρατιώτες πέρασαν από μπροστά του με δάκρυα στα μάτια. So all the soldiers passed in front of him with tears in their eyes.

Ο Αλέξανδρος δεν μπορούσε να τους μιλήσει, Alexander could not speak to them,

όμως τους χαιρετούσε κουνώντας το κεφάλι του και ανοιγοκλείνοντας τα μάτια. but he greeted them by shaking his head and opening and closing his eyes.

Πέθανε στις 28 Δαισίου (13 Ιουνίου) του 323 π.Χ., το σούρουπο. He died on 13th of June in 323 BC, at dusk.

Λίγο πριν τον θάνατο του, ρωτήθηκε από τους εταίρους σε ποιόν αφήνει την βασιλεία Shortly before his death, he was asked by his partners to whom he was leaving the kingdom,

και αυτός απάντησε " τω κρατίστω" και προσθέτοντας : "μέγαν επιτάφιον αγώνα ορά εφ'αυτώ εσόμενον". und er antwortete "Ich halte es" und fügte hinzu: and he replied "To the best one"

Πολλές φήμες κυκλοφόρησαν για τα αίτια του θανάτου του και ο Αρριανός γράφει για δηλητήριο Many rumors circulated about the causes of his death and Arrian writes about a poison

που στάλθηκε από τον Αντίπατρο, τον στρατηγό που είχε μείνει στην Μακεδονία. sent by Antipater, the general who had stayed in Macedonia.

Λέγεται ότι του το είχε προμηθεύσει ο Αριστοτέλης, φοβούμενος για την ζωή του μετά τον θάνατο του ανιψιού του Καλλισθένη. It is said that Aristotle had supplied it to him, fearing for his life after the death of his niece Kallisthenes.

Υποτίθεται ότι αυτό το δηλητήριο ήπιε ο Αλέξανδρος μαζί με το κρασί στο μεγάλο ποτήρι πριν ξεφωνίσει από τον πόνο. It is supposed that Alexander drank this poison together with the wine in the big glass before he cried out in pain.

Η θεωρία της συνωμοσίας και δηλητηριάσεως, όμως, δεν φαίνεται καθόλου πιθανή The theory of conspiracy and poisoning, however, does not seem at all possible

μια που δεν υπάρχει κανένα ιστορικό στοιχείο που να την επιβεβαιώνει. since there is no historical evidence to support it.

Επιπλέον, την εποχή εκείνη δεν υπήρχε η ιατρική γνώση που θα καθόριζε μικρές δόσεις δηλητηρίου, Moreover, at that time there was no medical knowledge that would prescribe small doses of poison,

οι οποίες να είναι βέβαιο ότι θα σκοτώσουν τον Αλέξανδρο σιγά-σιγά. which would surely kill Alexander slowly.

Από την άλλη πλευρά, είναι σαφές πως δεν του δόθηκε μία και μεγάλη δόση, η οποία φυσικά θα τον σκότωνε αμέσως. On the other hand, it is clear that he was not given a single large dose, which of course would have killed him immediately.

Το πιο πιθανό είναι ότι ο Αλέξανδρος πέθανε από ελώδη πυρετό, It is most probable that Alexander died of swamp fever,

τύφο ή κακοήθη ελονοσία (οξεία εμπύρετη εγκεφαλίτιδα) καταπονημένος μετά από τους τόσους τραυματισμούς typhoid or malignant malaria (acute febrile encephalitis) exhausted after so many injuries

και τις τόσες κακουχίες που είχε περάσει και την πλήρη εξασθένιση του οργανισμού του and so many hardships he had gone through and the complete weakening of his body

με τις συνεχιζόμενες για μέρες διασκεδάσεις. with the continuous entertainment for days.

Ο Μέγας Αλέξανδρος ανήκει στις συνέχειες και στις ασυνέχειες της Αρχαίας Ιστορίας Alexander the Great belongs to the continuum and the discontinuities of Ancient History

και δεν μπορεί να εξετασθεί ξεχωριστά από το μακεδονικό του παρελθόν and can not be examined separately from his Macedonian past

και την ιστορική του σχέση με τον πατέρα του Φίλιππο. and his historical relationship with his father Philip.

Η κατάκτηση της Περσικής Αυτοκρατορίας που επέτυχε πρέπει να θεωρηθεί The conquest of the Persian Empire that he achieved must be considered

ως συνέχεια του μακεδονικού σχεδίου για την προστασία της Μακεδονίας as a continuation of the Macedonian plan for the protection of Macedonia

και κατ' επέκταση της Ελλάδας από τους Πέρσες. and consequently of Greece by the Persians.

Αναμφισβήτητα, η επέλασή του στην Αίγυπτο, στην Εγγύς Ανατολή και στην Ασία Undoubtedly, his invasion of Egypt, the Near East and Asia

καθιέρωσε στην Ανατολή την ελληνική γλώσσα και δι' αυτής μετέφερε τον ελληνικό πολιτισμό μέχρι τον Ινδό ποταμό. established the Greek language in the East and through it transported Greek culture to the Indus River.

Ταυτοχρόνως, όμως, ο Αλέξανδρος αποτελεί και μια ασυνέχεια, At the same time, however, Alexander is a discontinuity,

έναν καινούργιο ιστορικό κύκλο, διότι υπήρξε ο δημιουργός μιας ελληνικής αυτοκρατορίας, a new historical cycle, because he was the creator of a Greek empire,

ο κατακτητής και ο ηγεμόνας του κόσμου, αυτός που άνοιξε τον δρόμο για την ελληνική κυριαρχία the conqueror and ruler of the world, the one who paved the way for Greek rule

στην Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι την έλευση των Ρωμαίων. in the Eastern Mediterranean, until the arrival of the Romans. .

Ο Μακεδόνας βασιλιάς ήταν ο ηγέτης που διακατεχόταν από το πάθος του να θέτει στόχους, The Macedonian king was the leader who was possessed by his passion to set goals,

να τους κατακτά και μετά να θέτει νέους, δυσκολότερους, μακρύτερους, to conquer them and then to set new, more difficult, longer,

υψηλότερους στόχους και πάλι να τους κατακτά. higher goals and to conquer them again.

Ο Αλέξανδρος ενδιαφερόταν και για την προσωπική του δόξα ποτισμένος από τα ομηρικά έπη, Alexander was also interested in his personal glory, influenced by the Homeric epics,

τους θρύλους για την θεϊκή του καταγωγή και τις μεγάλες πολιτικές και στρατιωτικές επιτυχίες του Φιλίππου Β'. the legends about his divine origin and the great political and military successes of Philip II.

Είχε την ευτυχία να νικηθεί μόνο από τον θάνατο. He was fortunate to be defeated only by death.