×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Tolkien - Τα Παιδιά του Χούριν, X. Ο Τούριν στο Νάργκοθροντ (2)

X. Ο Τούριν στο Νάργκοθροντ (2)

Ο Τούριν πρόσεξε ότι η φιλία του Γκουίντορ απέναντί του είχε αρχίσει να ψυχραίνεται. Και απορούσε επίσης γιατί, ενώ στην αρχή έδειχνε να φεύγουν από πάνω του τα δεινά και η φρίκη της Άνγκμπαντ, τώρα έδειχνε να πέφτει ξανά σε έγνοιες και θλίψη. Και σκέφτηκε, μπορεί να τον θλίβει το γεγονός ότι εναντιώνομαι στις συμβουλές του και ότι επικράτησα. Μακάρι να μην ήταν έτσι. Γιατί αγαπούσε τον Γκουίντορ ως οδηγό και θεραπευτή του και πλημμύριζε από οίκτο γι' αυτόν. Όμως εκείνες τις μέρες η λάμψη της Φιντούιλας θάμπωσε κι αυτή, τα βήματά της ήταν αργά και το πρόσωπό της σοβαρό, και έγινε χλωμή και αδύνατη. Και ο Τούριν, βλέποντάς το αυτό, συμπέρανε ότι τα λόγια του Γκουίντορ είχαν ενσταλάξει το φόβο στην καρδιά της για το τι μπορεί να φέρει το μέλλον.

Στην πραγματικότητα η Φιντούιλας ήταν διχασμένη. Γιατί τιμούσε τον Γκουίντορ και τον λυπόταν και δεν ήθελε να προσθέσει ούτε ένα δάκρυ ακόμη στα δεινά του. Αλλά ενάντια στη θέλησή της η αγάπη της για τον Τούριν μεγάλωνε μέρα με τη μέρα και σκεφτόταν τον Μπέρεν και τη Λούθιεν. Όμως ο Τούριν δεν ήταν σαν τον Μπέρεν! Δεν την περιφρονούσε και χαιρόταν με τη συντροφιά της, αλλά η Φιντούιλας ήξερε ότι δεν έχει μέσα του την αγάπη που ήθελε αυτή. Ο νους του και η καρδιά του ήταν αλλού, σε ποτάμια και ανοιξιάτικες μέρες στο μακρινό παρελθόν.

Τότε ο Τούριν μίλησε στη Φιντούιλας και είπε:

«Μην αφήνεις τα λόγια του Γκουίντορ να σε τρομάζουν. Υπέφερε στο σκοτάδι της Άνγκμπαντ. Και είναι δύσκολο για κάποιον τόσο γενναίο να είναι έτσι ανάπηρος και αργός αναγκαστικά. Χρειάζεται κάθε παρηγοριά και χρόνο για να θεραπευτεί».

«Το γνωρίζω καλά», του απάντησε.

«Όμως θα του εξασφαλίσουμε αυτόν το χρόνο!», είπε ο Τούριν. «Το Νάργκοθροντ θα συνεχίσει να στέκει! Ο Μόργκοθ ο Φαύλος δεν μπορεί να ξαναβγεί ποτέ από την Άνγκμπαντ και είναι υποχρεωμένος να στηρίζεται στους υπηρέτες του. Έτσι λέει η Μέλιαν του Ντόριαθ. Αυτοί αποτελούν τα δάχτυλα των χεριών του. Και θα τα χτυπάμε και θα τα κόβουμε μέχρι να τραβήξει μέσα τα νύχια του. Το Νάργκοθροντ θα συνεχίσει να στέκει όρθιο!»

«Ίσως», είπε αυτή. «Θα συνεχίσει να στέκεται, αν μπορέσεις να το πετύχεις αυτό. Αλλά πρόσεχε, Θούριν. Η καρδιά μου είναι βαριά όταν πηγαίνεις στη μάχη, μήπως ορφανέψει το Νάργκοθροντ».

Μετά ο Τούριν αναζήτησε τον Γκουίντορ και του είπε:

«Γκουίντορ, αγαπημένε φίλε, πέφτεις πάλι στη θλίψη. Μην το κάνεις αυτό! Γιατί η γιατρειά σου θα φωτίζει τα σπίτια των συγγενών σου και την ομορφιά της Φιντούιλας»,

Τότε ο Γκουίντορ κοίταξε τον Τούριν αλλά δεν έλεγε τίποτα και το πρόσωπό του ήταν συννεφιασμένο.

«Γιατί με κοιτάζεις έτσι;» είπε ο Τούριν, «Συχνά τα μάτια σου με κοιτάζουν παράξενα τελευταία. Με ποιον τρόπο σου προκάλεσα θλίψη; Εναντιώθηκα στις συμβουλές σου. Όμως ένας άντρας πρέπει να λέει αυτό που θεωρεί σωστό, όχι να κρύβει την αλήθεια που πιστεύει για οποιονδήποτε προσωπικό λόγο. Θα προτιμούσα να συμφωνούσαμε. Γιατί σου οφείλω μεγάλο χρέος και δεν θα το ξεχάσω».

«Δεν θα το ξεχάσεις;», είπε ο Γκουίντορ. «Παρ' όλα αυτά οι πράξεις σου και οι συμβουλές σου άλλαξαν το σπίτι μου και τους δικούς μου. Η σκιά σου έχει απλωθεί πάνω τους. Γιατί να είμαι χαρούμενος, εγώ που τα έχασα όλα από σένα;».

Ο Τούριν δεν κατάλαβε αυτά τα λόγια και υπέθεσε μόνο ότι ο Γκουίντορ είχε ενοχληθεί από τη θέση που είχε πάρει ο ίδιος στην καρδιά και τα σχέδια του βασιλιά.

--

Αλλά όταν έφυγε ο Τούριν, ο Γκουίντορ έμεινε μόνος μέσα σε σκοτεινές σκέψεις και καταράστηκε τον Μόργκοθ που μπορούσε να καταδιώκει τους εχθρούς του με τέτοια δεινά, όπου κι αν πάνε.

«Και τώρα επιτέλους», είπε, «πιστεύω τη φήμη της Άνγκμπαντ ότι ο Μόργκοθ καταράστηκε τον Χούριν και όλους τους συγγενείς του» . Και πήγε και βρήκε τη Φιντούιλας και της είπε:

«Θλίψη και αμφιβολία υπάρχουν πάνω σου. Και πολύ συχνά τώρα σε χάνω και αρχίζω να βλέπω ότι με αποφεύγεις. Αφού δεν μου λες την αιτία, πρέπει να τη μαντέψω. Κόρη του οίκου του Φινάρφιν, μην αφήνεις καμιά θλίψη να μπει ανάμεσά μας. Γιατί αν και ο Μόργκοθ κατέστρεψε τη ζωή μου, σ' αγαπώ ακόμη. Πήγαινε όμως όπου σε οδηγεί η αγάπη. Γιατί εγώ τώρα είμαι ανίκανος να σε παντρευτώ. Και ούτε η δύναμή μου ούτε οι συμβουλές μου δεν έχουν καμιά αξία πια».

Τότε η Φιντούιλας έκλαψε.

«Μη κλαις ακόμη!», είπε ο Γκουίντορ. «Αλλά πρόσεξε μήπως υπάρξει αιτία για κλάμα. Δεν είναι ταιριαστό για τα Πρεσβύτερα Τέκνα του Ιλούβαταρ να παντρεύονται τα Νεότερα. Ούτε είναι συνετό, γιατί οι Άνθρωποι είναι βραχύβιοι και χάνονται γρήγορα, για να μας αφήσουν σε χηρεία όσο θα διαρκεί ο κόσμος. Ούτε η μοίρα το υπομένει, παρά μόνο αν συμβεί μία ή δυο φορές, για κάποιο ανώτερο λόγο του πεπρωμένου που εμείς δεν μπορούμε ν' αντιληφθούμε.

»Ομως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ο Μπέρεν, έστω και αν είναι εξίσου όμορφος και εξίσου γενναίος. Μια κατάρα είναι απλωμένη πάνω του, μια σκοτεινή καταδίκη. Μην μπεις κι εσύ σ' αυτήν! Και αν το κάνεις, η αγάπη σου θα σε προδώσει και θα σε οδηγήσει σε πίκρες και στο θάνατο. Γιατί, άκουσέ με! Αν και είναι όντως Αγκάργαεν, γιος του Ούμαρθ, το πραγματικό του όνομα είναι Τούριν, γιος του Χούριν, εκείνου που ο Μόργκοθ κρατά στην Άνγκμπαντ και έχει καταραστεί όλους τους συγγενείς του. Μην αμφισβητείς τη δύναμη του Μόργκοθ Μπαούγκλιρ! Δεν το βλέπεις αυτό γραμμένο πάνω μου;».

Τότε η Φιντούιλας σηκώθηκε και, όντως, είχε βασιλική εμφάνιση.

«Τα μάτια σου είναι θαμπωμένα, Γκουίντορ», είπε. «Δεν βλέπεις ούτε καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί εδώ. Πρέπει τώρα να υποστώ διπλή ντροπή για να σου αποκαλύψω την αλήθεια; Γιατί αγαπώ εσένα, Γκουίντορ, και ντρέπομαι που δεν σ' αγαπώ πιο πολύ, αλλά έχω κυριευτεί από μιαν αγάπη ακόμη μεγαλύτερη, από την οποία δεν μπορώ να ξεφύγω. Δεν την επεδίωξα και πολύν καιρό τώρα την παραμερίζω. Αλλά αν εγώ έχω μέσα μου οίκτο για τα δικά σου τραύματα, έχε κι εσύ για τα δικά μου. Ο Τούριν δεν με αγαπά ούτε θα με αγαπήσει».

«Το λες αυτό», είπε ο Γκουίντορ. «για να διώξεις το φταίξιμο από κείνον που αγαπάς. Γιατί, τότε, σε αναζητά και κάθεται τόσο πολύ μαζί σου και πάντα είναι χαρούμενος όταν φεύγει;».

«Γιατί κι αυτός χρειάζεται παρηγοριά», είπε η Φιντούιλας, «και είναι ορφανεμένος από τους δικούς του. Και οι δυο σας έχετε τις ανάγκες σας. Αλλά τι γίνεται με τη Φιντούιλας; Δεν είναι αρκετό που υποχρεώνομαι να σου ομολογήσω και να σου αποκαλύψω ότι δεν με αγαπά, πρέπει να πεις ότι τα λέω αυτά για να σε ξεγελάσω;».

«Όχι, μια γυναίκα δεν ξεγελιέται εύκολα σε μια τέτοια περίπτωση», είπε ο Γκουίντορ. «Ούτε και θα βρεις πολλούς ν' αρνούνται ότι τους αγαπούν, αν κάτι τέτοιο αληθεύει».

«Αν κάποιος από τους τρεις μας είναι άπιστος, αυτή είμαι εγώ. Όχι όμως με τη θέλησή μου. Τι είναι αυτά που λες όμως για την κατάρα και τις φήμες της Άνγκμπαντ; Τι είναι αυτά που λες για θάνατο και καταστροφή; Ο Αντανέδελ είναι κραταιός μέσα στην ιστορία του Κόσμου και το ανάστημά του θα φτάσει ακόμη και τον Μόργκοθ κάποια μακρινή μέρα που θα 'ρθει».

«Είναι περήφανος», είπε ο Γκουίντορ.

«Αλλά είναι επίσης φιλεύσπλαχνος», είπε η Φιντούιλας. «Το έλεος δεν έχει ξυπνήσει ακόμη, αλλά μπορεί πάντα να διαπεράσει την καρδιά του και ποτέ δεν θα το αρνηθεί. Μπορεί το έλεος να παραμένει πάντα η μοναδική δίοδος. Αλλά δεν έχει έλεος για μένα. Με βλέπει με δέος, σαν να ήμουν μητέρα του και βασίλισσα».

Μπορεί η Φιντούιλας να μίλησε σωστά βλέποντας με τα διαπεραστικά μάτια των Έλνταρ. Και τώρα ο Τούριν, μην ξέροντας τι είχε συμβεί ανάμεσα στον Γκουίντορ και τη Φιντούιλας, ήταν ακόμη πιο ευγενικός μαζί της, γιατί εκείνη έδειχνε ακόμη πιο θλιμμένη. Αλλά μια φορά η Φιντούιλας του είπε:

«Θούριν Αντανέδελ, γιατί κρύβεις το όνομά σου από μένα; Αν ήξερα ποιος είσαι, δεν θα σε τιμούσα λιγότερο, αλλά θα είχα καταλάβει καλύτερα τη θλίψη σου».

«Τι εννοείς», είπε ο Τούριν. «Ποιος λες ότι είμαι;»

«Ο Τούριν, γιος του Χούριν Θάλιον, αρχηγού του Βορρά».

--

Όταν ο Τούριν έμαθε από τη Φιντούιλας τι συνέβη, εξοργίστηκε και είπε στον Γκουίντορ:

«Με αγάπη σε βλέπω γιατί μ' έσωσες και με προστάτεψες. Αλλά τώρα μου πρόσφερες κακή υπηρεσία, φίλε μου, να προδώσεις το αληθινό μου όνομα και να ρίξεις έτσι πάνω μου την κατάρα που με καταδιώκει και από την οποία ήθελα να κρυφτώ».

Αλλά ο Γκουίντορ απάντησε:

«Η καταδίκη βρίσκεται μέσα σου, όχι στ' όνομά σου» .

--

Εκείνο τον καιρό της ανάπαυλας και της ελπίδας, όταν χάρη στα κατορθώματα του Μόρμεγκιλ η δύναμη του Μόργκοθ αναχαιτίστηκε δυτικά του Σίριον και σ' όλα τα δάση υπήρχε ειρήνη, η Μόργουεν εγκατέλειψε επιτέλους το Ντορ-λόμιν με τη Νίενορ την κόρη της και αποπειράθηκε το μακρύ ταξίδι μέχρι τα ανάκτορα του Θίνγκολ. Εκεί την περίμενε νέα θλίψη, γιατί ανακάλυψε ότι ο Τούριν είχε φύγει και στο Ντόριαθ δεν είχαν έρθει ειδήσεις από τότε που το Δρακοκράνος εξαφανίστηκε από τις περιοχές δυτικά του Σίριον. Όμως η Μόργουεν παρέμεινε στο Ντόριαθ με τη Νίενορ, φιλοξενούμενες του Θίνγκολ και της Μέλιαν που τους φέρονταν με τιμές.


X. Ο Τούριν στο Νάργκοθροντ (2) X. Turin in Nargothrod (2)

Ο Τούριν πρόσεξε ότι η φιλία του Γκουίντορ απέναντί του είχε αρχίσει να ψυχραίνεται. Turin noticed that Guidor's friendship with him had begun to cool. Και απορούσε επίσης γιατί, ενώ στην αρχή έδειχνε να φεύγουν από πάνω του τα δεινά και η φρίκη της Άνγκμπαντ, τώρα έδειχνε να πέφτει ξανά σε έγνοιες και θλίψη. And he also wondered why, while at first Angbad's sufferings and horrors seemed to go away, now he seemed to fall back into worry and sadness. Και σκέφτηκε, μπορεί να τον θλίβει το γεγονός ότι εναντιώνομαι στις συμβουλές του και ότι επικράτησα. And he thought, he may be saddened by the fact that I oppose his advice and that I prevailed. Μακάρι να μην ήταν έτσι. I wish it were not so. Γιατί αγαπούσε τον Γκουίντορ ως οδηγό και θεραπευτή του και πλημμύριζε από οίκτο γι' αυτόν. Because he loved Guidor as his guide and healer and was overwhelmed with pity for him. Όμως εκείνες τις μέρες η λάμψη της Φιντούιλας θάμπωσε κι αυτή, τα βήματά της ήταν αργά και το πρόσωπό της σοβαρό, και έγινε χλωμή και αδύνατη. But in those days Fiduila's glow also dimmed, her steps were slow and her face serious, and she became pale and thin. Και ο Τούριν, βλέποντάς το αυτό, συμπέρανε ότι τα λόγια του Γκουίντορ είχαν ενσταλάξει το φόβο στην καρδιά της για το τι μπορεί να φέρει το μέλλον. And Turin, seeing this, concluded that Guindor's words had instilled in her heart a fear of what the future might bring.

Στην πραγματικότητα η Φιντούιλας ήταν διχασμένη. In fact, Fiduilas was divided. Γιατί τιμούσε τον Γκουίντορ και τον λυπόταν και δεν ήθελε να προσθέσει ούτε ένα δάκρυ ακόμη στα δεινά του. Because he honored Guidor and felt sorry for him and did not want to add another tear to his suffering. Αλλά ενάντια στη θέλησή της η αγάπη της για τον Τούριν μεγάλωνε μέρα με τη μέρα και σκεφτόταν τον Μπέρεν και τη Λούθιεν. But against her will her love for Turin grew day by day and she thought of Beren and Luthien. Όμως ο Τούριν δεν ήταν σαν τον Μπέρεν! But Turin was not like Beren! Δεν την περιφρονούσε και χαιρόταν με τη συντροφιά της, αλλά η Φιντούιλας ήξερε ότι δεν έχει μέσα του την αγάπη που ήθελε αυτή. He did not despise her and was happy with her company, but Fiduilas knew that he did not have the love she wanted in him. Ο νους του και η καρδιά του ήταν αλλού, σε ποτάμια και ανοιξιάτικες μέρες στο μακρινό παρελθόν. His mind and heart were elsewhere, in rivers and spring days in the distant past.

Τότε ο Τούριν μίλησε στη Φιντούιλας και είπε: Then Turin spoke to Fiduilas and said:

«Μην αφήνεις τα λόγια του Γκουίντορ να σε τρομάζουν. "Do not let Guindor's words frighten you. Υπέφερε στο σκοτάδι της Άνγκμπαντ. He suffered in the darkness of Angbad. Και είναι δύσκολο για κάποιον τόσο γενναίο να είναι έτσι ανάπηρος και αργός αναγκαστικά. And it is difficult for someone so brave to be so crippled and slow necessarily. Χρειάζεται κάθε παρηγοριά και χρόνο για να θεραπευτεί». It takes every consolation and time to heal. "

«Το γνωρίζω καλά», του απάντησε. "I know it well," she replied.

«Όμως θα του εξασφαλίσουμε αυτόν το χρόνο!», είπε ο Τούριν. "But we will secure this time for him!" Said Turin. «Το Νάργκοθροντ θα συνεχίσει να στέκει! "Nargothrond will continue to stand! Ο Μόργκοθ ο Φαύλος δεν μπορεί να ξαναβγεί ποτέ από την Άνγκμπαντ και είναι υποχρεωμένος να στηρίζεται στους υπηρέτες του. Morgoth the Evil can never leave Angbad again and is obliged to rely on his servants. Έτσι λέει η Μέλιαν του Ντόριαθ. So says Doriath's Melian. Αυτοί αποτελούν τα δάχτυλα των χεριών του. These are the fingers of his hands. Και θα τα χτυπάμε και θα τα κόβουμε μέχρι να τραβήξει μέσα τα νύχια του. And we will hit them and cut them until he pulls in his nails. Το Νάργκοθροντ θα συνεχίσει να στέκει όρθιο!» "Nargothrond will continue to stand!"

«Ίσως», είπε αυτή. "Maybe," she said. «Θα συνεχίσει να στέκεται, αν μπορέσεις να το πετύχεις αυτό. "He will continue to stand, if you can achieve that. Αλλά πρόσεχε, Θούριν. But beware, Thurin. Η καρδιά μου είναι βαριά όταν πηγαίνεις στη μάχη, μήπως ορφανέψει το Νάργκοθροντ». "My heart is heavy when you go to battle, lest Nargothrod be orphaned."

Μετά ο Τούριν αναζήτησε τον Γκουίντορ και του είπε: Then Turin looked for Guidor and said:

«Γκουίντορ, αγαπημένε φίλε, πέφτεις πάλι στη θλίψη. "Guidor, dear friend, you are falling into grief again. Μην το κάνεις αυτό! Do not do that! Γιατί η γιατρειά σου θα φωτίζει τα σπίτια των συγγενών σου και την ομορφιά της Φιντούιλας», "Because your medicine will illuminate the houses of your relatives and the beauty of Fiduila",

Τότε ο Γκουίντορ κοίταξε τον Τούριν αλλά δεν έλεγε τίποτα και το πρόσωπό του ήταν συννεφιασμένο. Guidor then looked at Turin but said nothing and his face was cloudy.

«Γιατί με κοιτάζεις έτσι;» είπε ο Τούριν, «Συχνά τα μάτια σου με κοιτάζουν παράξενα τελευταία. "Why do you look at me like that?" Turin said, "Often your eyes look at me strangely lately. Με ποιον τρόπο σου προκάλεσα θλίψη; Εναντιώθηκα στις συμβουλές σου. How did I make you sad? I opposed your advice. Όμως ένας άντρας πρέπει να λέει αυτό που θεωρεί σωστό, όχι να κρύβει την αλήθεια που πιστεύει για οποιονδήποτε προσωπικό λόγο. But a man should say what he thinks is right, not hide the truth he believes for any personal reason. Θα προτιμούσα να συμφωνούσαμε. I would rather we agreed. Γιατί σου οφείλω μεγάλο χρέος και δεν θα το ξεχάσω». Because I owe you a big debt and I will not forget it ".

«Δεν θα το ξεχάσεις;», είπε ο Γκουίντορ. "Will you not forget it?" Said Guidor. «Παρ' όλα αυτά οι πράξεις σου και οι συμβουλές σου άλλαξαν το σπίτι μου και τους δικούς μου. "Nevertheless, your actions and your advice changed my house and mine. Η σκιά σου έχει απλωθεί πάνω τους. Your shadow has spread over them. Γιατί να είμαι χαρούμενος, εγώ που τα έχασα όλα από σένα;». Why should I be happy, I who lost everything from you?

Ο Τούριν δεν κατάλαβε αυτά τα λόγια και υπέθεσε μόνο ότι ο Γκουίντορ είχε ενοχληθεί από τη θέση που είχε πάρει ο ίδιος στην καρδιά και τα σχέδια του βασιλιά. Turin did not understand these words and only assumed that Guidor had been annoyed by the position he had taken in the heart and plans of the king.

-- -

Αλλά όταν έφυγε ο Τούριν, ο Γκουίντορ έμεινε μόνος μέσα σε σκοτεινές σκέψεις και καταράστηκε τον Μόργκοθ που μπορούσε να καταδιώκει τους εχθρούς του με τέτοια δεινά, όπου κι αν πάνε. But when Turin left, Guidor was left alone in dark thoughts and cursed Morgoth who could pursue his enemies with such suffering wherever they went.

«Και τώρα επιτέλους», είπε, «πιστεύω τη φήμη της Άνγκμπαντ ότι ο Μόργκοθ καταράστηκε τον Χούριν και όλους τους συγγενείς του» . "And now at last," he said, "I believe Angbad's reputation that Morgoth cursed Hurin and all his relatives." Και πήγε και βρήκε τη Φιντούιλας και της είπε: And he went and found Fiduilas and said to her:

«Θλίψη και αμφιβολία υπάρχουν πάνω σου. "Sadness and doubt are on you. Και πολύ συχνά τώρα σε χάνω και αρχίζω να βλέπω ότι με αποφεύγεις. And very often now I lose you and I start to see that you are avoiding me. Αφού δεν μου λες την αιτία, πρέπει να τη μαντέψω. Since you do not tell me the reason, I have to guess. Κόρη του οίκου του Φινάρφιν, μην αφήνεις καμιά θλίψη να μπει ανάμεσά μας. Daughter of Finarfin's house, do not let any sadness come between us. Γιατί αν και ο Μόργκοθ κατέστρεψε τη ζωή μου, σ' αγαπώ ακόμη. Because even though Morgoth ruined my life, I still love you. Πήγαινε όμως όπου σε οδηγεί η αγάπη. But go where love leads you. Γιατί εγώ τώρα είμαι ανίκανος να σε παντρευτώ. Because I am now unable to marry you. Και ούτε η δύναμή μου ούτε οι συμβουλές μου δεν έχουν καμιά αξία πια». And neither my strength nor my advice has any value anymore ".

Τότε η Φιντούιλας έκλαψε. Then Fiduilas cried.

«Μη κλαις ακόμη!», είπε ο Γκουίντορ. "Don't cry yet!" Said Guidor. «Αλλά πρόσεξε μήπως υπάρξει αιτία για κλάμα. "But be careful not to cause tears. Δεν είναι ταιριαστό για τα Πρεσβύτερα Τέκνα του Ιλούβαταρ να παντρεύονται τα Νεότερα. It is not appropriate for the Elder Children of Iluvatar to marry the Younger. Ούτε είναι συνετό, γιατί οι Άνθρωποι είναι βραχύβιοι και χάνονται γρήγορα, για να μας αφήσουν σε χηρεία όσο θα διαρκεί ο κόσμος. Nor is it wise, because Humans are short-lived and get lost quickly, leaving us widowed for as long as the world lasts. Ούτε η μοίρα το υπομένει, παρά μόνο αν συμβεί μία ή δυο φορές, για κάποιο ανώτερο λόγο του πεπρωμένου που εμείς δεν μπορούμε ν' αντιληφθούμε. Fate does not tolerate it either, unless it happens once or twice, for some higher reason of destiny that we cannot comprehend.

»Ομως αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ο Μπέρεν, έστω και αν είναι εξίσου όμορφος και εξίσου γενναίος. But this man is not Beren, even if he is just as handsome and just as brave. Μια κατάρα είναι απλωμένη πάνω του, μια σκοτεινή καταδίκη. A curse is spread over him, a dark condemnation. Μην μπεις κι εσύ σ' αυτήν! Do not enter it too! Και αν το κάνεις, η αγάπη σου θα σε προδώσει και θα σε οδηγήσει σε πίκρες και στο θάνατο. And if you do, your love will betray you and lead you to bitterness and death. Γιατί, άκουσέ με! Why, listen to me! Αν και είναι όντως Αγκάργαεν, γιος του Ούμαρθ, το πραγματικό του όνομα είναι Τούριν, γιος του Χούριν, εκείνου που ο Μόργκοθ κρατά στην Άνγκμπαντ και έχει καταραστεί όλους τους συγγενείς του. Although he is indeed Agargaen, son of Umart, his real name is Turin, son of Hurin, the one Morgoth holds in Angbad and has cursed all his relatives. Μην αμφισβητείς τη δύναμη του Μόργκοθ Μπαούγκλιρ! Do not question the power of Morgoth Bauglir! Δεν το βλέπεις αυτό γραμμένο πάνω μου;». Can't you see what is written on me? "

Τότε η Φιντούιλας σηκώθηκε και, όντως, είχε βασιλική εμφάνιση. Then Fiduilas got up and, indeed, had a royal appearance.

«Τα μάτια σου είναι θαμπωμένα, Γκουίντορ», είπε. "Your eyes are blurred, Guidor," he said. «Δεν βλέπεις ούτε καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί εδώ. "You do not see or understand what has happened here. Πρέπει τώρα να υποστώ διπλή ντροπή για να σου αποκαλύψω την αλήθεια; Γιατί αγαπώ εσένα, Γκουίντορ, και ντρέπομαι που δεν σ' αγαπώ πιο πολύ, αλλά έχω κυριευτεί από μιαν αγάπη ακόμη μεγαλύτερη, από την οποία δεν μπορώ να ξεφύγω. Do I now have to be doubly ashamed to reveal the truth to you? Because I love you, Guidor, and I'm ashamed that I do not love you more, but I am overwhelmed by an even greater love, from which I can not escape. Δεν την επεδίωξα και πολύν καιρό τώρα την παραμερίζω. I did not seek it and for a long time now I put it aside. Αλλά αν εγώ έχω μέσα μου οίκτο για τα δικά σου τραύματα, έχε κι εσύ για τα δικά μου. But if I have pity in you for your wounds, you have pity for mine. Ο Τούριν δεν με αγαπά ούτε θα με αγαπήσει». "Turin does not love me and will not love me."

«Το λες αυτό», είπε ο Γκουίντορ. "You say that," said Guidor. «για να διώξεις το φταίξιμο από κείνον που αγαπάς. "To banish guilt from the one you love. Γιατί, τότε, σε αναζητά και κάθεται τόσο πολύ μαζί σου και πάντα είναι χαρούμενος όταν φεύγει;». Why, then, does he look for you and sit with you so much and is he always happy when he leaves?

«Γιατί κι αυτός χρειάζεται παρηγοριά», είπε η Φιντούιλας, «και είναι ορφανεμένος από τους δικούς του. "Because he too needs comfort," said Fiduilas, "and he is orphaned by his own." Και οι δυο σας έχετε τις ανάγκες σας. You both have your needs. Αλλά τι γίνεται με τη Φιντούιλας; Δεν είναι αρκετό που υποχρεώνομαι να σου ομολογήσω και να σου αποκαλύψω ότι δεν με αγαπά, πρέπει να πεις ότι τα λέω αυτά για να σε ξεγελάσω;». But what about Fiduilas? "Is it not enough that I have to confess to you and reveal to you that he does not love me, do you have to say that I say these things to deceive you?"

«Όχι, μια γυναίκα δεν ξεγελιέται εύκολα σε μια τέτοια περίπτωση», είπε ο Γκουίντορ. "No, a woman is not easily fooled in such a case," Guidor said. «Ούτε και θα βρεις πολλούς ν' αρνούνται ότι τους αγαπούν, αν κάτι τέτοιο αληθεύει». "Nor will you find many denying that they love them, if that's true."

«Αν κάποιος από τους τρεις μας είναι άπιστος, αυτή είμαι εγώ. "If any of the three of us are unfaithful, it's me. Όχι όμως με τη θέλησή μου. But not of my own free will. Τι είναι αυτά που λες όμως για την κατάρα και τις φήμες της Άνγκμπαντ; Τι είναι αυτά που λες για θάνατο και καταστροφή; Ο Αντανέδελ είναι κραταιός μέσα στην ιστορία του Κόσμου και το ανάστημά του θα φτάσει ακόμη και τον Μόργκοθ κάποια μακρινή μέρα που θα 'ρθει». But what do you say about Angbad's curse and rumors? What do you say about death and destruction? "Andanedel is a statesman in the history of the world and his stature will reach even Morgoth some distant day to come."

«Είναι περήφανος», είπε ο Γκουίντορ. "He is proud," Guidor said.

«Αλλά είναι επίσης φιλεύσπλαχνος», είπε η Φιντούιλας. "But he is also merciful," Fiduilas said. «Το έλεος δεν έχει ξυπνήσει ακόμη, αλλά μπορεί πάντα να διαπεράσει την καρδιά του και ποτέ δεν θα το αρνηθεί. "Mercy has not yet awakened, but it can always penetrate his heart and he will never deny it. Μπορεί το έλεος να παραμένει πάντα η μοναδική δίοδος. May mercy always remain the only passage. Αλλά δεν έχει έλεος για μένα. But he has no mercy on me. Με βλέπει με δέος, σαν να ήμουν μητέρα του και βασίλισσα». He looks at me in awe, as if I were his mother and queen. "

Μπορεί η Φιντούιλας να μίλησε σωστά βλέποντας με τα διαπεραστικά μάτια των Έλνταρ. Maybe Fidouilas spoke correctly seeing with the piercing eyes of the Eldars. Και τώρα ο Τούριν, μην ξέροντας τι είχε συμβεί ανάμεσα στον Γκουίντορ και τη Φιντούιλας, ήταν ακόμη πιο ευγενικός μαζί της, γιατί εκείνη έδειχνε ακόμη πιο θλιμμένη. And now Turin, not knowing what had happened between Guindor and Fiduila, was even more kind to her, because she looked even sadder. Αλλά μια φορά η Φιντούιλας του είπε: But once Fiduilas told him:

«Θούριν Αντανέδελ, γιατί κρύβεις το όνομά σου από μένα; Αν ήξερα ποιος είσαι, δεν θα σε τιμούσα λιγότερο, αλλά θα είχα καταλάβει καλύτερα τη θλίψη σου». "Thorin Andanedel, why are you hiding your name from me? "If I had known who you were, I would not have honored you less, but I would have understood your grief better."

«Τι εννοείς», είπε ο Τούριν. "What do you mean," Turin said. «Ποιος λες ότι είμαι;» "Who do you say I am?"

«Ο Τούριν, γιος του Χούριν Θάλιον, αρχηγού του Βορρά». "Turin, son of Hurin Thalyon, leader of the North."

-- -

Όταν ο Τούριν έμαθε από τη Φιντούιλας τι συνέβη, εξοργίστηκε και είπε στον Γκουίντορ: When Turin learned from Fiduila what had happened, he became angry and said to Guidor:

«Με αγάπη σε βλέπω γιατί μ' έσωσες και με προστάτεψες. "I see you with love because you saved me and protected me. Αλλά τώρα μου πρόσφερες κακή υπηρεσία, φίλε μου, να προδώσεις το αληθινό μου όνομα και να ρίξεις έτσι πάνω μου την κατάρα που με καταδιώκει και από την οποία ήθελα να κρυφτώ». But now you have offered me a bad service, my friend, to betray my real name and thus cast on me the curse that haunts me and from which I wanted to hide ".

Αλλά ο Γκουίντορ απάντησε: But Gwindor answered:

«Η καταδίκη βρίσκεται μέσα σου, όχι στ' όνομά σου» . "Condemnation is within you, not in your name."

--

Εκείνο τον καιρό της ανάπαυλας και της ελπίδας, όταν χάρη στα κατορθώματα του Μόρμεγκιλ η δύναμη του Μόργκοθ αναχαιτίστηκε δυτικά του Σίριον και σ' όλα τα δάση υπήρχε ειρήνη, η Μόργουεν εγκατέλειψε επιτέλους το Ντορ-λόμιν με τη Νίενορ την κόρη της και αποπειράθηκε το μακρύ ταξίδι μέχρι τα ανάκτορα του Θίνγκολ. At that time of respite and hope, when, thanks to Mormegill's achievements, Morgoth's power was intercepted west of Sirion and there was peace in all the forests, Morwen finally left Dor-lomin with Nienor, her daughter, and attempted Mack. trip to Thingol Palace. Εκεί την περίμενε νέα θλίψη, γιατί ανακάλυψε ότι ο Τούριν είχε φύγει και στο Ντόριαθ δεν είχαν έρθει ειδήσεις από τότε που το Δρακοκράνος εξαφανίστηκε από τις περιοχές δυτικά του Σίριον. There, a new sadness awaited her, because she discovered that Turin had left and that no news had come to Doriath since the Dracranus disappeared from the areas west of Sirion. Όμως η Μόργουεν παρέμεινε στο Ντόριαθ με τη Νίενορ, φιλοξενούμενες του Θίνγκολ και της Μέλιαν που τους φέρονταν με τιμές. But Morwen remained in Doriath with Nienor, guests of Thingol and Melian who were treated with respect.