×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Tolkien - Τα Παιδιά του Χούριν, VII. Για τον νάνο Μιμ (2)

VII. Για τον νάνο Μιμ (2)

Γρήγορα η ομάδα κίνησε προς τα δυτικά και ο Τούριν προχωρούσε μπροστά με τον Μιμ δίπλα του. Περπατούσαν προσεκτικά όταν βγήκαν από το δάσος, αν και όλη η περιοχή έδειχνε άδεια και ήσυχη. Πέρασαν τα πεσμένα βράχια και άρχισαν να ανεβαίνουν, γιατί το Άμον Ρουδ βρισκόταν στην ανατολική άκρη από τα ψηλά ρεικοτόπια ανάμεσα στις κοιλάδες του Σίριον και του Νάρογκ, και πάνω από τον πετρώδη χερσότοπο η κορυφή του λόφου υψωνόταν τριακόσια μέτρα και παραπάνω. Στην ανατολική πλευρά μια έκταση με κομματιασμένα βράχια ανέβαινε αργά μέχρι τις ψηλές ράχες ανάμεσα σε μπερδεμένες συστάδες από σημύδες και σόρβους και αρχαία αγκαθόδεντρα ριζωμένα πάνω στην πέτρα. Πιο πέρα, στους τυρφώνες και στις χαμηλότερες πλαγιές του Άμον Ρουδ, φύτρωναν συστάδες από άεγλος. Όμως, το γκρίζο κεφάλι του γινόταν απότομα γυμνό με μόνο το κόκκινο σέρεγκον να ντύνει την πέτρα.

Καθώς έφευγε το απόγευμα, οι παράνομοι πλησίαζαν στα ριζά του λόφου. Έρχονταν τώρα από τα βόρεια, γιατί έτσι τους είχε οδηγήσει ο Μιμ, και το φως του ήλιου που έδυε, έπεφτε στην κορυφή του Άμον Ρουδ και το σέρεγκον ήταν ολάνθιστο.

“Κοιτάξτε! Υπάρχει αίμα στην κορυφή του λόφου”, είπε ο Αντρόγκ.

“Όχι ακόμη”, απάντησε ο Τούριν.

--

Ο ήλιος χαμήλωνε και το φως λιγόστευε στα κοιλώματα. Ο λόφος υψωνόταν τώρα μπροστά τους και από πάνω τους, και αναρωτήθηκαν γιατί να 'χουν ανάγκη από οδηγό για έναν τόσο φανερό προορισμό. Αλλά καθώς συνέχισε να τους οδηγεί ο Μιμ και άρχισαν να ανεβαίνουν τις τελευταίες απότομες πλαγιές, αντιλήφθηκαν ότι αυτός ακολουθούσε κάποιο μονοπάτι που του το έδειχναν μυστικά σημάδια ή κάποια παλιά συνήθεια. Τώρα η πορεία τους έκανε συνέχεια ελιγμούς εδώ κι εκεί και, αν κοίταζαν δίπλα τους, έβλεπαν και στις δυο μεριές σκοτεινούς λόγγους και φαράγγια να χάσκουν ή τη γη να κατεβαίνει σε γυμνές βραχώδεις εκτάσεις, με γκρεμούς και τρύπες γεμάτες βάτα και αγκάθια. Χωρίς οδηγό μπορεί να πάλευαν και να σκαρφάλωναν επί μέρες μέχρι να βρουν δρόμο.

Τελικά έφτασαν σε πιο απότομο αλλά πιο ομαλό έδαφος. Πέρασαν κάτω από σκιές αρχαίων σόρβων και βγήκαν σε περάσματα με μακροπόδαρα αέγκλος: μια σκοτεινιά γεμάτη γλυκιά οσμή. Ξαφνικά αντίκρισαν μπροστά τους τα τοιχώματα ενός βράχου, επίπεδα κι απότομα, ίσως δεκαπέντε μέτρα ψηλά, αλλά το σούρουπο σκοτείνιαζε τον ουρανό και ήταν δύσκολο να υπολογίσουν.

“Αυτή είναι η πόρτα του σπιτιού σου;” είπε ο Τούριν, “Λένε ότι οι Νάνοι αγαπούν την πέτρα”. Πλησίασε περισσότερο τον Μιμ μήπως και αντιληφθεί κάποιο τέχνασμά του την τελευταία στιγμή.

“Όχι η πόρτα του σπιτιού, αλλά η πύλη της αυλής”, απάντησε ο Μιμ. Κατόπιν έστριψε δεξιά, μπροστά από τη ρίζα του γκρεμού, και μετά από είκοσι βήματα ξαφνικά σταμάτησε. Και ο Τούριν είδε ότι από έργο χεριών ή του καιρού υπήρχε μια σχισμή με τέτοιο σχήμα, που και οι δυο πλευρές του τοιχώματος αλληλοσκεπάζονταν και ανάμεσά τους υπήρχε ένα άνοιγμα που εισχωρούσε προς τα αριστερά. Η είσοδός του ήταν σκεπασμένη με μακριά αναρριχητικά φυτά που είχαν τις ρίζες τους σε ρωγμές από πάνω, αλλά μέσα στο άνοιγμα διακρινόταν ένα απότομο πετρώδες μονοπάτι που ανηφόριζε μέσα στο σκοτάδι. Πάνω του στάλαζε νερό και είχε υγρασία.

Πέρασαν μέσα ένας-ένας και ανέβηκαν. Στην κορυφή το μονοπάτι έστριβε δεξιά και νότια πάλι, και αφού πέρασαν μια συστάδα με αγκαθωτούς θάμνους, έφτασαν σε ένα πράσινο πλάτωμα, απ' όπου το μονοπάτι συνέχιζε και χανόταν μέσα στις σκιές. Είχαν φτάσει στο σπίτι του Μιμ, το Μπαρ-εν-Νίμπιν-νόεγκ, που μόνο αρχαίες ιστορίες στο Ντόριαθ και το Νάργκοθροντ το θυμούνταν και κανείς Άνθρωπος δεν το είχε δει ποτέ. Έπεφτε όμως η νύχτα και στα ανατολικά είχαν βγει αστέρια και δεν μπορούσαν ακόμη να δουν το σχήμα αυτού του παράξενου μέρους.

Το Άμον Ρουδ ήταν στεφανωμένο με μια μεγάλη μάζα σαν ατσάλινο κράνος από πέτρα με γυμνή επίπεδη κορυφή. Στη βορινή πλευρά του υψωνόταν ένα γείσωμα, επίπεδο και σχεδόν τετράγωνο, που δεν φαινόταν από κάτω. Γιατί πίσω του υψωνόταν η κορυφή του λόφου σαν τείχος και στα δυτικά και τα ανατολικά έπεφταν απότομοι γκρεμοί από το χείλος του. Μόνο από το βορρά, όπως είχαν έρθει, μπορούσε να φτάσει κανείς εύκολα αν ήξερε το δρόμο. Από την “πύλη” ξεκινούσε ένα μονοπάτι και πιο κάτω έμπαινε σε μια μικρή συστάδα καχεκτικές σημύδες που φύτρωναν γύρω από μια καθαρή λίμνη πάνω στο βράχο. Την τροφοδοτούσε μια πηγή στις ρίζες του βράχου από πίσω, και μέσω ενός ρυακιού χυνόταν σαν λευκό νήμα από το δυτικό χείλος του βράχου. Πίσω από το χώρισμα των δέντρων, κοντά στην πηγή, ανάμεσα σε δυο ψηλά αντερείσματα από βράχο, διακρινόταν μια σπηλιά. Έδειχνε ρηχή, με μια χαμηλή σπασμένη αψίδα μπροστά. Αλλά πιο μέσα, κάτω από το λόφο, την είχαν βαθύνει και διευρύνει τα αργά χέρια των Μικρονάνων στα πολλά χρόνια που ζούσαν εκεί ανενόχλητοι από τα Γκρίζα Ξωτικά του δάσους.

--

Προχωρώντας μέσα στο βαθύ σούρουπο με τον Μιμ μπροστά, πέρασαν δίπλα απ' τη λίμνη, όπου τώρα καθρεφτίζονταν αμυδρά τ' αστέρια ανάμεσα στις σκιές από τα κλαδιά των σημύδων. Στο στόμιο της σπηλιάς ο Μιμ γύρισε και υποκλίθηκε στον Τούριν.

“Πέρνα, κύριε!” είπε, “Το Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ, το Σπίτι των Λύτρων. Γιατί έτσι θα ονομάζεται τώρα”.

“Μπορεί”, είπε ο Τούριν, “Αλλά θα το δω πρώτα”.

Μετά μπήκε μέσα με τον Μιμ, και οι άλλοι, βλέποντας ότι δεν φοβάται, ακολούθησαν από πίσω, ακόμη και ο Αντρόγκ, που ήταν ο πιο καχύποπτος με τον Νάνο. Γρήγορα βρέθηκαν μέσα σε πηχτό σκοτάδι. Αλλά ο Μιμ χτύπησε τα χέρια του και ένα μικρό φως εμφανίστηκε σε μια γωνιά. Από ένα πέρασμα στο πίσω μέρος της εξωτερικής σπηλιάς φάνηκε ένας άλλος Νάνος που κρατούσε έναν μικρό δαυλό.

“Χα! Αστόχησα, όπως φοβόμουν!” είπε ο Αντρόγκ. Αλλά ο Μιμ μίλησε γρήγορα με τον άλλο Νάνο στη δική τους τραχιά γλώσσα και, δείχνοντας ταραγμένος ή θυμωμένος από αυτά που άκουσε, έτρεξε στο διάδρομο και εξαφανίστηκε. Τώρα ο Αντρόγκ ήθελε να ορμήσουν.

“Να επιτεθούμε πρώτοι!” φώναξε, “Μπορεί να υπάρχει ολόκληρη σφηκοφωλιά από δαύτους. Αλλά είναι μικροί”.

“Τρεις μόνο, φαντάζομαι”, είπε ο Τούριν. Και προχώρησε πρώτος, ενώ πίσω του περπατούσαν οι παράνομοι ψηλαφώντας τα τραχιά τοιχώματα του διαδρόμου. Πολλές φορές έστριψαν, συναντώντας απότομες γωνίες. Αλλά επιτέλους ένα αδύναμο φως φάνηκε μπροστά και έφτασαν σε μια μικρή αλλά ψηλή αίθουσα, αμυδρά φωτισμένη με λάμπες που κρέμονταν από τη σκιά της οροφής με λεπτές αλυσίδες. Ο Μιμ δεν ήταν εκεί, αλλά ακουγόταν η φωνή του, και ο Τούριν, οδηγημένος από αυτήν, έφτασε στην πόρτα ενός θαλάμου στο πίσω μέρος του τοίχου. Κοιτάζοντας μέσα, είδε τον Μιμ γονατισμένο στο έδαφος. Δίπλα του στεκόταν σιωπηλός ο Νάνος με το δαυλό. Και πάνω σ' ένα πέτρινο κρεβάτι στο βάθος κειτόταν ένας άλλος. “Κιμ, Κιμ, Κιμ!” θρηνούσε ο γερο-Νάνος ξεριζώνοντας τη γενειάδα του.

“Δεν αστόχησαν όλες σου οι βολές”, είπε ο Τούριν στον Αντρόγκ, “Αυτή όμως που πέτυχε το στόχο της μπορεί να αποδειχτεί κακότυχη. Εξαπολύεις τα βέλη σου πολύ αβασάνιστα. Αλλά μπορεί να μη ζήσεις αρκετά για να αποκτήσεις σύνεση,”.

Αφήνοντας τους άλλους, ο Τούριν μπήκε ανάλαφρα και στάθηκε πίσω από τον Μιμ και του μίλησε.

“Τι συμβαίνει, άρχοντα;” είπε, “Γνωρίζω μερικές θεραπευτικές τέχνες. Μπορώ να σε βοηθήσω;”.

Ο Μιμ γύρισε το κεφάλι του και τα μάτια του είχαν ένα κόκκινο φως.

“Όχι, εκτός αν μπορείς να γυρίσεις πίσω το χρόνο και να κόψεις τα άσπλαχνα χέρια των αντρών σου”, απάντησε, “Αυτός είναι ο γιος μου. Δέχτηκε ένα βέλος στο στήθος. Τώρα είναι πέρα από κάθε τέχνη. Πέθανε τη δύση. Τα δεσμά σας δεν με άφησαν να έρθω για να τον θεραπεύσω”.

Και πάλι ο οίκτος που είχε πετρώσει από καιρό ανάβλυσε μέσα στην καρδιά του Τούριν σαν νερό από βράχο.

“Αλίμονο!” είπε, “Αν μπορούσα θα γυρνούσα πίσω αυτό το βέλος. Τώρα Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ, Οίκος των Λύτρων, θα ονομάζεται εδώ στ' αλήθεια. Γιατί είτε μείνουμε εδώ είτε όχι, θεωρώ τον εαυτό μου υποχρεωμένο απέναντί σου. Και αν αποκτήσω ποτέ πλούτη, θα σε πληρώσω ένα ντάνγουεδ βαρύ χρυσό για το γιο σου, ως ένδειξη θλίψης, έστω και αν αυτό δεν θα δώσει χαρά στην καρδιά σου”.

Τότε ο Μιμ σηκώθηκε και κοίταξε για ώρα τον Τούριν.

“Σε ακούω”, είπε, “Μιλάς σαν τους άρχοντες νάνους του παλιού καιρού. Και εξαιτίας αυτού νιώθω θαυμασμό. Τώρα η καρδιά μου έχασε την οργή της, έστω και αν δεν είναι χαρούμενη. Γι' αυτό θα πληρώσω τα δικά μου λύτρα: μπορείτε να μείνετε εδώ αν θέλετε. Αλλά θα προσθέσω και τούτο: εκείνος που εξαπέλυσε το βέλος θα σπάσει το τόξο του και τα βέλη του και θα τα βάλει στα πόδια του γιου μου. Και δεν θα ξαναπιάσει ποτέ ούτε βέλος ούτε τόξο. Αν πιάσει, θα πεθάνει απ' αυτό. Αυτή την κατάρα του δίνω”.

Ο Αντρόγκ φοβήθηκε όταν άκουσε για την κατάρα. Και, παρόλο που το έκανε με μεγάλο θυμό, έσπασε το τόξο του και τα βέλη του και τα έβαλε στα πόδια του νεκρού Νάνου. Όμως καθώς έβγαινε από το θάλαμο, κοίταξε με κακία τον Μιμ και μουρμούρισε:

“Η κατάρα νάνου δεν πεθαίνει ποτέ, λένε. Μπορεί να βγει όμως και η κατάρα ανθρώπου. Είθε να πεθάνει από βέλος στο λαιμό του!”.


VII. Για τον νάνο Μιμ (2) VII. For Mim the Dwarf (2)

Γρήγορα η ομάδα κίνησε προς τα δυτικά και ο Τούριν προχωρούσε μπροστά με τον Μιμ δίπλα του. The team quickly moved west and Turin was moving forward with Mim next to him. Περπατούσαν προσεκτικά όταν βγήκαν από το δάσος, αν και όλη η περιοχή έδειχνε άδεια και ήσυχη. They walked carefully when they came out of the forest, although the whole area seemed empty and quiet. Πέρασαν τα πεσμένα βράχια και άρχισαν να ανεβαίνουν, γιατί το Άμον Ρουδ βρισκόταν στην ανατολική άκρη από τα ψηλά ρεικοτόπια ανάμεσα στις κοιλάδες του Σίριον και του Νάρογκ, και πάνω από τον πετρώδη χερσότοπο η κορυφή του λόφου υψωνόταν τριακόσια μέτρα και παραπάνω. They passed the fallen rocks and began to climb, because Amon Rud was at the eastern end of the high ridges between the valleys of Sirion and Narog, and above the stony valley the top of the hill rose three hundred meters and more. Στην ανατολική πλευρά μια έκταση με κομματιασμένα βράχια ανέβαινε αργά μέχρι τις ψηλές ράχες ανάμεσα σε μπερδεμένες συστάδες από σημύδες και σόρβους και αρχαία αγκαθόδεντρα ριζωμένα πάνω στην πέτρα. On the east side an area with crushed rocks slowly rose to the high ridges between tangled clusters of birches and sorghums and ancient thorn trees rooted in the stone. Πιο πέρα, στους τυρφώνες και στις χαμηλότερες πλαγιές του Άμον Ρουδ, φύτρωναν συστάδες από άεγλος. Further on, on the peatlands and on the lower slopes of Amon Road, clusters of herons sprouted. Όμως, το γκρίζο κεφάλι του γινόταν απότομα γυμνό με μόνο το κόκκινο σέρεγκον να ντύνει την πέτρα. However, his gray head became abruptly bare with only the red seregon covering the stone.

Καθώς έφευγε το απόγευμα, οι παράνομοι πλησίαζαν στα ριζά του λόφου. As he left in the afternoon, the illegals were approaching the roots of the hill. Έρχονταν τώρα από τα βόρεια, γιατί έτσι τους είχε οδηγήσει ο Μιμ, και το φως του ήλιου που έδυε, έπεφτε στην κορυφή του Άμον Ρουδ και το σέρεγκον ήταν ολάνθιστο. They were now coming from the north, because that was how Mim had led them, and the sunlight he was eating was falling on the top of Amon Rud and the seregon was in bloom.

“Κοιτάξτε! "Look! Υπάρχει αίμα στην κορυφή του λόφου”, είπε ο Αντρόγκ. "There is blood on the top of the hill," Androg said.

“Όχι ακόμη”, απάντησε ο Τούριν. "Not yet," Turin replied.

-- -

Ο ήλιος χαμήλωνε και το φως λιγόστευε στα κοιλώματα. The sun was setting and the light was dimming in the pits. Ο λόφος υψωνόταν τώρα μπροστά τους και από πάνω τους, και αναρωτήθηκαν γιατί να 'χουν ανάγκη από οδηγό για έναν τόσο φανερό προορισμό. The hill was now rising in front of them and above them, and they wondered why they needed a guide for such an obvious destination. Αλλά καθώς συνέχισε να τους οδηγεί ο Μιμ και άρχισαν να ανεβαίνουν τις τελευταίες απότομες πλαγιές, αντιλήφθηκαν ότι αυτός ακολουθούσε κάποιο μονοπάτι που του το έδειχναν μυστικά σημάδια ή κάποια παλιά συνήθεια. But as Mim continued to lead them and they began to climb the last steep slopes, they realized that he was following a path that was shown to him by secret signs or some old habit. Τώρα η πορεία τους έκανε συνέχεια ελιγμούς εδώ κι εκεί και, αν κοίταζαν δίπλα τους, έβλεπαν και στις δυο μεριές σκοτεινούς λόγγους και φαράγγια να χάσκουν ή τη γη να κατεβαίνει σε γυμνές βραχώδεις εκτάσεις, με γκρεμούς και τρύπες γεμάτες βάτα και αγκάθια. Now their course was constantly maneuvering here and there and, if they looked next to them, they saw on both sides dark ridges and gorges to dig or the earth to descend into bare rocky areas, with cliffs and holes full of cotton wool and thorns. Χωρίς οδηγό μπορεί να πάλευαν και να σκαρφάλωναν επί μέρες μέχρι να βρουν δρόμο. Without a driver, they may struggle and climb for days until they find a way.

Τελικά έφτασαν σε πιο απότομο αλλά πιο ομαλό έδαφος. Eventually they reached steeper but smoother ground. Πέρασαν κάτω από σκιές αρχαίων σόρβων και βγήκαν σε περάσματα με μακροπόδαρα αέγκλος: μια σκοτεινιά γεμάτη γλυκιά οσμή. They passed under the shadows of ancient sorbents and came out into passages with long-legged eagles: a darkness full of sweet smell. Ξαφνικά αντίκρισαν μπροστά τους τα τοιχώματα ενός βράχου, επίπεδα κι απότομα, ίσως δεκαπέντε μέτρα ψηλά, αλλά το σούρουπο σκοτείνιαζε τον ουρανό και ήταν δύσκολο να υπολογίσουν. Suddenly they saw in front of them the walls of a rock, flat and steep, perhaps fifteen meters high, but dusk darkened the sky and it was difficult to calculate.

“Αυτή είναι η πόρτα του σπιτιού σου;” είπε ο Τούριν, “Λένε ότι οι Νάνοι αγαπούν την πέτρα”. "Is this the door to your house?" Turin said, "They say the Dwarves love stone." Πλησίασε περισσότερο τον Μιμ μήπως και αντιληφθεί κάποιο τέχνασμά του την τελευταία στιγμή. He got closer to Mim lest he realize any of his last-minute tricks.

“Όχι η πόρτα του σπιτιού, αλλά η πύλη της αυλής”, απάντησε ο Μιμ. "Not the door of the house, but the gate of the courtyard," Mim replied. Κατόπιν έστριψε δεξιά, μπροστά από τη ρίζα του γκρεμού, και μετά από είκοσι βήματα ξαφνικά σταμάτησε. Then he turned right, in front of the root of the cliff, and after twenty steps he suddenly stopped. Και ο Τούριν είδε ότι από έργο χεριών ή του καιρού υπήρχε μια σχισμή με τέτοιο σχήμα, που και οι δυο πλευρές του τοιχώματος αλληλοσκεπάζονταν και ανάμεσά τους υπήρχε ένα άνοιγμα που εισχωρούσε προς τα αριστερά. And Turin saw that from the work of hands or the weather there was a slit with such a shape, that both sides of the wall were covered with each other and between them there was an opening that penetrated to the left. Η είσοδός του ήταν σκεπασμένη με μακριά αναρριχητικά φυτά που είχαν τις ρίζες τους σε ρωγμές από πάνω, αλλά μέσα στο άνοιγμα διακρινόταν ένα απότομο πετρώδες μονοπάτι που ανηφόριζε μέσα στο σκοτάδι. Its entrance was covered with long climbing plants that had their roots in cracks above, but in the opening there was a steep stony path that went up into the darkness. Πάνω του στάλαζε νερό και είχε υγρασία. Water was dripping on him and he was damp.

Πέρασαν μέσα ένας-ένας και ανέβηκαν. They went in one by one and went up. Στην κορυφή το μονοπάτι έστριβε δεξιά και νότια πάλι, και αφού πέρασαν μια συστάδα με αγκαθωτούς θάμνους, έφτασαν σε ένα πράσινο πλάτωμα, απ' όπου το μονοπάτι συνέχιζε και χανόταν μέσα στις σκιές. At the top the path turned right and south again, and after passing a cluster of thorny bushes, they reached a green plateau, from where the path continued and was lost in the shadows. Είχαν φτάσει στο σπίτι του Μιμ, το Μπαρ-εν-Νίμπιν-νόεγκ, που μόνο αρχαίες ιστορίες στο Ντόριαθ και το Νάργκοθροντ το θυμούνταν και κανείς Άνθρωπος δεν το είχε δει ποτέ. They had arrived at Mim's house, Bar-en-Nibin-noeg, which only ancient stories in Doriath and Nargothrod remembered and no Man had ever seen. Έπεφτε όμως η νύχτα και στα ανατολικά είχαν βγει αστέρια και δεν μπορούσαν ακόμη να δουν το σχήμα αυτού του παράξενου μέρους. But night was falling and stars had risen in the east and they could not yet see the shape of this strange place.

Το Άμον Ρουδ ήταν στεφανωμένο με μια μεγάλη μάζα σαν ατσάλινο κράνος από πέτρα με γυμνή επίπεδη κορυφή. Amon Rudd was crowned with a large mass like a steel helmet with a bare flat top. Στη βορινή πλευρά του υψωνόταν ένα γείσωμα, επίπεδο και σχεδόν τετράγωνο, που δεν φαινόταν από κάτω. On its north side there was a ledge, flat and almost square, which was not visible from below. Γιατί πίσω του υψωνόταν η κορυφή του λόφου σαν τείχος και στα δυτικά και τα ανατολικά έπεφταν απότομοι γκρεμοί από το χείλος του. Because behind him the top of the hill rose like a wall and to the west and east steep cliffs fell from its edge. Μόνο από το βορρά, όπως είχαν έρθει, μπορούσε να φτάσει κανείς εύκολα αν ήξερε το δρόμο. Only from the north, as they had come, could one reach easily if he knew the way. Από την “πύλη” ξεκινούσε ένα μονοπάτι και πιο κάτω έμπαινε σε μια μικρή συστάδα καχεκτικές σημύδες που φύτρωναν γύρω από μια καθαρή λίμνη πάνω στο βράχο. From the "gate" a path started and below it entered a small cluster of cachectic birches that grew around a clear lake on the rock. Την τροφοδοτούσε μια πηγή στις ρίζες του βράχου από πίσω, και μέσω ενός ρυακιού χυνόταν σαν λευκό νήμα από το δυτικό χείλος του βράχου. It was fed by a spring at the roots of the rock from behind, and through a stream flowed like white thread from the western edge of the rock. Πίσω από το χώρισμα των δέντρων, κοντά στην πηγή, ανάμεσα σε δυο ψηλά αντερείσματα από βράχο, διακρινόταν μια σπηλιά. Behind the partition of the trees, near the spring, between two high ledges of rock, a cave could be seen. Έδειχνε ρηχή, με μια χαμηλή σπασμένη αψίδα μπροστά. It looked shallow, with a low broken arch in front. Αλλά πιο μέσα, κάτω από το λόφο, την είχαν βαθύνει και διευρύνει τα αργά χέρια των Μικρονάνων στα πολλά χρόνια που ζούσαν εκεί ανενόχλητοι από τα Γκρίζα Ξωτικά του δάσους. But further inside, down the hill, it had been deepened and widened by the slow hands of the Micronesians in the many years they lived there undisturbed by the Gray Elves of the forest.

--

Προχωρώντας μέσα στο βαθύ σούρουπο με τον Μιμ μπροστά, πέρασαν δίπλα απ' τη λίμνη, όπου τώρα καθρεφτίζονταν αμυδρά τ' αστέρια ανάμεσα στις σκιές από τα κλαδιά των σημύδων. Going into the deep dusk with Mim in front, they passed by the lake, where now the stars were dimly reflected among the shadows from the birch branches. Στο στόμιο της σπηλιάς ο Μιμ γύρισε και υποκλίθηκε στον Τούριν. At the mouth of the cave, Mim turned and bowed to Turin.

“Πέρνα, κύριε!” είπε, “Το Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ, το Σπίτι των Λύτρων. "Come on, sir!" he said, “Bar-en-Dangweed, the House of Redeemers. Γιατί έτσι θα ονομάζεται τώρα”. Because that is how it will be called now ".

“Μπορεί”, είπε ο Τούριν, “Αλλά θα το δω πρώτα”. "Maybe," Turin said, "but I'll see first."

Μετά μπήκε μέσα με τον Μιμ, και οι άλλοι, βλέποντας ότι δεν φοβάται, ακολούθησαν από πίσω, ακόμη και ο Αντρόγκ, που ήταν ο πιο καχύποπτος με τον Νάνο. Then he went in with Mim, and the others, seeing that he was not afraid, followed from behind, even Androg, who was the most suspicious of Nano. Γρήγορα βρέθηκαν μέσα σε πηχτό σκοτάδι. They quickly found themselves in thick darkness. Αλλά ο Μιμ χτύπησε τα χέρια του και ένα μικρό φως εμφανίστηκε σε μια γωνιά. But Mim clapped his hands and a small light appeared in a corner. Από ένα πέρασμα στο πίσω μέρος της εξωτερικής σπηλιάς φάνηκε ένας άλλος Νάνος που κρατούσε έναν μικρό δαυλό. From a passage at the back of the outer cave, another Dwarf was seen holding a small torch.

“Χα! “Ha! Αστόχησα, όπως φοβόμουν!” είπε ο Αντρόγκ. I missed, as I was afraid! ” said Androg. Αλλά ο Μιμ μίλησε γρήγορα με τον άλλο Νάνο στη δική τους τραχιά γλώσσα και, δείχνοντας ταραγμένος ή θυμωμένος από αυτά που άκουσε, έτρεξε στο διάδρομο και εξαφανίστηκε. But Mim spoke quickly to the other Nano in their own harsh language and, looking confused or angry by what he heard, ran down the aisle and disappeared. Τώρα ο Αντρόγκ ήθελε να ορμήσουν. Now Androg wanted to rush.

“Να επιτεθούμε πρώτοι!” φώναξε, “Μπορεί να υπάρχει ολόκληρη σφηκοφωλιά από δαύτους. "Let's attack first!" he shouted, “There may be a whole wasp nest from them. Αλλά είναι μικροί”. "But they are small."

“Τρεις μόνο, φαντάζομαι”, είπε ο Τούριν. "Only three, I imagine," Turin said. Και προχώρησε πρώτος, ενώ πίσω του περπατούσαν οι παράνομοι ψηλαφώντας τα τραχιά τοιχώματα του διαδρόμου. And he went first, while the illegals were walking behind him, touching the rough walls of the corridor. Πολλές φορές έστριψαν, συναντώντας απότομες γωνίες. Many times they turned, meeting sharp corners. Αλλά επιτέλους ένα αδύναμο φως φάνηκε μπροστά και έφτασαν σε μια μικρή αλλά ψηλή αίθουσα, αμυδρά φωτισμένη με λάμπες που κρέμονταν από τη σκιά της οροφής με λεπτές αλυσίδες. But finally a faint light appeared in front of them and they reached a small but tall room, dimly lit with lamps hanging from the shadow of the ceiling with thin chains. Ο Μιμ δεν ήταν εκεί, αλλά ακουγόταν η φωνή του, και ο Τούριν, οδηγημένος από αυτήν, έφτασε στην πόρτα ενός θαλάμου στο πίσω μέρος του τοίχου. Mim was not there, but his voice was heard, and Turin, led by her, reached the door of a booth at the back of the wall. Mim no estaba allí, pero se escuchó su voz, y Turín, guiado por ella, llegó a la puerta de un reservado en la parte trasera de la pared. Κοιτάζοντας μέσα, είδε τον Μιμ γονατισμένο στο έδαφος. Looking inside, he saw Mim kneeling on the ground. Δίπλα του στεκόταν σιωπηλός ο Νάνος με το δαυλό. Next to him stood Nanos silently with the torch. Και πάνω σ' ένα πέτρινο κρεβάτι στο βάθος κειτόταν ένας άλλος. And on a stone bed in the background was another. “Κιμ, Κιμ, Κιμ!” θρηνούσε ο γερο-Νάνος ξεριζώνοντας τη γενειάδα του. "Kim, Kim, Kim!" mourned the old Dwarf, uprooting his beard.

“Δεν αστόχησαν όλες σου οι βολές”, είπε ο Τούριν στον Αντρόγκ, “Αυτή όμως που πέτυχε το στόχο της μπορεί να αποδειχτεί κακότυχη. "Not all your shots failed," Turin told Androg, "but the one who achieved her goal can be unlucky." Εξαπολύεις τα βέλη σου πολύ αβασάνιστα. You fire your arrows very slowly. Αλλά μπορεί να μη ζήσεις αρκετά για να αποκτήσεις σύνεση,”. "But you may not live long enough to be prudent."

Αφήνοντας τους άλλους, ο Τούριν μπήκε ανάλαφρα και στάθηκε πίσω από τον Μιμ και του μίλησε. Leaving the others, Turin came in lightly and stood behind Mim and spoke to him.

“Τι συμβαίνει, άρχοντα;” είπε, “Γνωρίζω μερικές θεραπευτικές τέχνες. "What's going on, lord?" he said, “I know some healing arts. Μπορώ να σε βοηθήσω;”. I can help you;".

Ο Μιμ γύρισε το κεφάλι του και τα μάτια του είχαν ένα κόκκινο φως. Mim turned his head and his eyes had a red light.

“Όχι, εκτός αν μπορείς να γυρίσεις πίσω το χρόνο και να κόψεις τα άσπλαχνα χέρια των αντρών σου”, απάντησε, “Αυτός είναι ο γιος μου. "No, unless you can go back in time and cut off your men 's ruthless hands," he replied, "This is my son. Δέχτηκε ένα βέλος στο στήθος. He received an arrow in the chest. Τώρα είναι πέρα από κάθε τέχνη. Now it is beyond any art. Πέθανε τη δύση. He died in the west. Τα δεσμά σας δεν με άφησαν να έρθω για να τον θεραπεύσω”. Your shackles did not let me come to heal him ".

Και πάλι ο οίκτος που είχε πετρώσει από καιρό ανάβλυσε μέσα στην καρδιά του Τούριν σαν νερό από βράχο. Again the long-suffering pity gushed forth in Turin's heart like water from a rock.

“Αλίμονο!” είπε, “Αν μπορούσα θα γυρνούσα πίσω αυτό το βέλος. "Alas!" he said, “If I could I would turn this arrow back. Τώρα Μπαρ-εν-Ντάνγουεδ, Οίκος των Λύτρων, θα ονομάζεται εδώ στ' αλήθεια. Now Bar-en-Dangweed, the House of Redeemers, will be called here in truth. Γιατί είτε μείνουμε εδώ είτε όχι, θεωρώ τον εαυτό μου υποχρεωμένο απέναντί σου. Because whether we stay here or not, I consider myself obligated to you. Και αν αποκτήσω ποτέ πλούτη, θα σε πληρώσω ένα ντάνγουεδ βαρύ χρυσό για το γιο σου, ως ένδειξη θλίψης, έστω και αν αυτό δεν θα δώσει χαρά στην καρδιά σου”. And if I ever get rich, I will pay you a dangweed of heavy gold for your son, as a sign of sorrow, even if it will not give joy to your heart ".

Τότε ο Μιμ σηκώθηκε και κοίταξε για ώρα τον Τούριν. Then Mim got up and looked at Turin for a moment.

“Σε ακούω”, είπε, “Μιλάς σαν τους άρχοντες νάνους του παλιού καιρού. "I hear you," he said, "you speak like the dwarf lords of old." Και εξαιτίας αυτού νιώθω θαυμασμό. And because of that I feel admiration. Τώρα η καρδιά μου έχασε την οργή της, έστω και αν δεν είναι χαρούμενη. Now my heart has lost its rage, even if it is not happy. Γι' αυτό θα πληρώσω τα δικά μου λύτρα: μπορείτε να μείνετε εδώ αν θέλετε. That's why I'll pay my ransom: you can stay here if you want. Αλλά θα προσθέσω και τούτο: εκείνος που εξαπέλυσε το βέλος θα σπάσει το τόξο του και τα βέλη του και θα τα βάλει στα πόδια του γιου μου. But I will add this: the one who fired the arrow will break his bow and arrows and put them at my son's feet. Και δεν θα ξαναπιάσει ποτέ ούτε βέλος ούτε τόξο. And he will never catch an arrow or a bow again. Αν πιάσει, θα πεθάνει απ' αυτό. If he gets caught, he will die from it. Αυτή την κατάρα του δίνω”. I give him this curse ".

Ο Αντρόγκ φοβήθηκε όταν άκουσε για την κατάρα. Androg was frightened when he heard about the curse. Και, παρόλο που το έκανε με μεγάλο θυμό, έσπασε το τόξο του και τα βέλη του και τα έβαλε στα πόδια του νεκρού Νάνου. And, although he did it with great anger, he broke his bow and arrows and put them at the feet of the dead Dwarf. Όμως καθώς έβγαινε από το θάλαμο, κοίταξε με κακία τον Μιμ και μουρμούρισε: But as he was leaving the room, he glared at Mim and murmured:

“Η κατάρα νάνου δεν πεθαίνει ποτέ, λένε. "The dwarf curse never dies," they say. Μπορεί να βγει όμως και η κατάρα ανθρώπου. But the curse of man can also come out. Είθε να πεθάνει από βέλος στο λαιμό του!”. May he die from an arrow in his throat! ”