6. Τα παιδιά κοιτάζουν το νερό της Ρούμελης 6. The children look at the water of Roumeli 6\. Дети смотрят на воду Румели.

Όταν έφτασαν ψηλότερα, παραξενεύτηκαν μ' ένα ασυνήθιστο χρώμα, που φάνηκε κάτω στο βάθος της λαγκαδιάς. When they got higher, they were surprised by an unusual colour, which appeared down in the depths of the valley. Когда они поднялись выше, то были удивлены необычным цветом, появившимся внизу, в глубине лагадии.

—Τι είναι κείνο; φώναξαν τα παιδιά. -What is that?The children shouted. Είναι νερό; Is it water?

—Νερό, απάντησε ο αγωγιάτης. -Water, replied the conductor. — Вода, — ответил сантехник.

—Μα είναι ακίνητο, είπε ο Κωστάκης. -But it is immovable, said Kostakis. — Но он неподвижен, — сказал Костакис. Νερό, στον κατήφορο ακίνητο, πώς γίνεται; Water, downhill motionless, how is it done? Acqua, discesa immobile, come si fa? Вода, на спуске, как дела?

—Είναι σαν ακίνητο, είπε τότε το παιδί. -"It's like a still," said the child. — Это как недвижимое, — сказал тогда ребенок.

—Βέβαια, γιατί εμείς είμαστε ψηλά. -Sure, because we are high. — Конечно, потому что мы высоко. Παραπέρα που θα χαμηλώσουμε, θα δείτε πώς τρέχει. Further down, you'll see how it runs. Когда мы спустимся вниз, вы увидите, как он работает.

—Πώς το λένε αυτό το ποτάμι; -What is the name of this river? — Как называется эта река?

—Ρούμελη. Μα εδώ είναι ρέμα, δεν είναι ακόμα ποτάμι. But this is a stream, not yet a river. Но вот ручей, еще не река. Πρέπει να κάνει μεγάλο ταξίδι, για να γίνει το ποτάμι της Ρούμελης. It has to make a long journey to become the river of Rumeli. Она должна совершить долгий путь, чтобы стать рекой Румели. Έχει ν' απαντήσει πολλά νερά, να στρογγυλέψει πολλές πέτρες και να γυρίσει πολλούς μύλους ακόμα. He has many waters to answer, many stones to round and many mills to turn. Ему предстоит ответить на многие воды, обогнуть многие камни и повернуть еще многие мельницы.

—Είναι γαλαζοπράσινο, είπε ο Φάνης. -It is turquoise, said Fanis. — Он сине-зеленый, — сказал Фанис. Τι ωραίο χρώμα! What a nice color!

—Αυτό το χρώμα, είπε ο κυρ Στέφανος, είν' από την ορμή που έχει το νερό. -This colour, said Mr. Stephen, is from the momentum of the water. - Этот цвет, - сказал мистер Стефанос, - от импульса воды. Εδώ απάνω ή Ρούμελη είναι ανήσυχη. Up here or Rumeli is restless. Здесь, наверху, Румели беспокоится. Πηδούν τα νερά της σαν τρελά παιδιά· μόνο στον κάμπο φρονιμεύουν. They leap its waters like mad children; they only care for the plain. Воды его прыгают, как обезумевшие дети, только на равнине они мудры. Και όσο πάνε κατά τη θάλασσα, γίνονται ήσυχα και συλλογισμένα. And as they go out to sea, they become quiet and contemplative. И когда они идут к морю, они становятся тихими и задумчивыми.

--- ---

Όταν έφτασαν πιο ψηλά, δεν είδαν πια τη Ρούμελη. When they reached higher up, they could no longer see Roumeli. Поднявшись выше, Румели уже не видели. Σε μια στροφή τούς κρύφτηκε. At a bend he hid them. Ad una curva li nascose. Он спрятался от них за поворотом.

Ο Κωστάκης λυπήθηκε, σαν να τους είχε λείψει κανένας σύντροφος. Kostakis was sad, as if they had missed a companion. Костаки стало грустно, как будто они скучали по товарищу.

—Έννοια σου, Κωστάκη, είπε ο αγωγιάτης, και θα μας βγει πολλές φορές μπροστά. -Your mind, Kostakis, said the conductor, and it will come out many times ahead of us. -La tua mente, Kostakis, ha detto il direttore d'orchestra, e uscirà molte volte prima di noi. -- Ваша точка зрения, Костакис, -- сказал кондуктор, -- и она еще не раз будет доводиться до нас. Φεύγει η Ρούμελη από ‘δώ; Έχει να θρέψει τόσα πλατάνια, να περάσει από τόσες λαγκαδιές! Is Rumeli leaving here? It has so many plane trees to nourish, so many valleys to pass through! Rumeli se ne va da qui? Ha tanti platani da nutrire, tante valli da attraversare! Румели уходит отсюда? Он должен накормить столько бананов, пройти через столько ударов!

Παραπέρα που χαμήλωσαν, άκουσαν τη βοή της κι ένιωσαν πως η Ρούμελη είναι πάντα κοντά. Further down, they heard her roar and felt that Roumeli is always near. Спускаясь, они услышали ее крик и почувствовали, что Румели всегда рядом.