×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Ντοστογιέφσκι, Φ - Αδελφοί Καραμάζοφ, 1. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ: I. Ο Φιόντορ...

1. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ: I. Ο Φιόντορ...

ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ - I. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς Καραμάζοβ

Ο ΑΛΕΞΕI Φιοντόροβιτς Καραμάζοβ ήταν ο τρίτος γιος ενός τσιφλικά της περιοχής μας, του Φιόντορ Παύλοβιτς Καραμάζοβ, τόσο γνωστού στον καιρό του (μα και που τώρα τον θυμούνται στα μέρη μας για το τραγικό και σκοτεινό του τέλος, που συνέβη ακριβώς δεκατρία χρόνια πριν). Αυτό θα το ιστορήσω όταν θα 'ρθει η σειρά του. Τώρα θα πω μονάχα τούτο δω γι' αυτόν τον «τσιφλικά» (έτσι τον λέγανε στα μέρη μας αν και σχεδόν ποτέ του δε ζούσε στο τσιφλίκι): Πως δηλαδή, ήταν ένας παράξενος τύπος, που όμως απαντιέται αρκετά συχνά. Με δυο λόγια ήταν ένας άνθρωπος όχι μονάχα τιποτένιος και διεφθαρμένος μα κοντά σ' αυτά κι επιπόλαιος — όμως από κείνους τους επιπόλαιους που τα καταφέρνουν περίφημα με τις περιουσιακές τους υποθέσεις και, καθώς φαίνεται, μονάχα μ' αυτές. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς λόγου χάρη άρχισε σχεδόν με το τίποτα, είχε το πιο μικρό τσιφλίκι, έτρεχε δω και κει στους γνωστούς του για να φάει, όλο και προσπαθούσε να κολλήσει κάπου σαν παράσιτο, κι όμως, σαν πέθανε, βρέθηκε να 'χει κάπου εκατό χιλιάδες ρούβλια μετρητά. Μα παρ' όλ' αυτά, εξακολουθούσε να 'ναι σ' όλη του τη ζωή ένας απ' τους πιο αλλοπρόσαλλους επιπόλαιους όλης της περιοχής μας. Τονίζω και τούτο: Δεν ήταν ανόητος. Κάτι τέτοιοι στην πλειονότητά τους, είναι έξυπνοι και πονηροί. Μα η επιπολαιότητά τους έχει και κάποιαν ιδιαίτερη, εθνική απόχρωση.

Παντρεύτηκε δυό φορές κι απόχτησε τρεις γιους: τον μεγαλύτερο, τον Ντιμήτρι Φιοντόροβιτς, απ' την πρώτη του γυναίκα και τους άλλους δύο, τον Ιβάν και τον Αλεξέι, απ' τη δεύτερη. Η πρώτη γυναίκα του Φιόντορ Παύλοβιτς καταγόταν από μεγάλο τζάκι, απ' τη γενιά των Μιούσοβ που ήταν κι αυτοί τσιφλικάδες στην περιοχή μας. Δε θα κάτσω να δώσω πολλές εξηγήσεις για το πώς αυτή η κοπέλα, που 'χε την προίκα της και ήταν όμορφη και πολύ έξυπνη, γυναίκα, σαν κι αυτές που βλέπουμε συχνά στην εποχή μας, που υπήρχαν και στην προηγούμενη, μπόρεσε και παντρεύτηκε έναν τέτοιο τιποτένιο «στραβοκέφαλο» όπως τον λέγανε όλοι τότε. Ήξερα δα μια κοπέλα της περασμένης «ρομαντικής» γενιάς που, ύστερ' από μερικά χρόνια αμφίβολου έρωτα μ' έναν κύριο, (εδώ που τα λέμε μπορούσε πάντα να τον παντρευτεί με τον πιο ήσυχο τρόπο), πέθανε παρ' όλ' αυτά γιατί σκαρφίστηκε μονάχη της αξεπέραστα εμπόδια και, μια θυελώδικη νύχτα, ρίχτηκε από έναν ψηλό όχτο που 'μοιάζε με γκρεμό σ' ένα αρκετά βαθύ κι ορμητικό ποτάμι και χάθηκε στα νερά του μόνο και μόνο από δικό της καπρίτσιο, μόνο και μόνο για να μοιάσει με την Οφηλία του Σαίξπηρ. Νομίζω μάλιστα πως αν αυτός ο γκρεμός, που τον είχε από πολύν καιρό στο μάτι και της είχε αρέσει, δεν ήταν τόσο γραφικός, μα στη θέση του υπήρχε μια πεζότατη χαμηλή όχθη, εκείνη η αυτοκτονία δε θα γινόταν ποτέ. Αυτό το γεγονός είναι πραγματικό και πρέπει να υποθέσει κανείς πως, στη ρούσικη ζωή μας, κάτι τέτοια ή παρόμοια γεγονότα δεν ήταν και σπάνια τις δυο-τρεις τελευταίες γενιές. Έτσι και η πράξη της Αδελαΐδας Ιβάνοβνας Μιούσοβ ήταν χωρίς αμφιβολία αποτέλεσμα των ξένων επιδράσεων και του ερεθισμού απ' τις ονειροποπολήσεις. Ίσως θέλησε να δείξει τη γυναικεία ανεξαρτησία της, να πάει κόντρα στις κοινωνικές συνθήκες, κόντρα σ' όλο το δεσποτισμό των συγγενών και της οικογένειάς της. Η φαντασία της τη βοήθησε να πιστέψει, για μια στιγμή μονάχα βέβαια, πως ο Φιόντορ Παύλοβιτς, παρά τον τίτλο του παράσιτου που 'χε αποχτήσει, είναι παρ' όλ' αυτά ένας απ' τους πιο τολμηρούς χλευαστές κείνης της μεταβατικής προς κάθε τι καλύτερο εποχ τη στιγμή που αυτός ήταν μονάχα ένας μοχθηρός μασκαράς και τίποτα παραπάνω. Το πιο πικάντικο ήταν που η δουλειά έγινε με απαγωγή κι αυτό γοήτευσε πολύ την Αδελαΐδα Ιβάνοβνα. Όσο για τον Φιόντορ Παύλοβιτς, αυτός τότε ήταν έτοιμος για το κάθε τι (ακόμα και η κοινωνική του θέση τον ανάγκαζε σ' αυτό), μια και ποθούσε να κάνει την καριέρα του με κάθε τρόπο. Και ήταν πολύ δελεαστικό να κολλήσει σε μια καλή οικογένεια και να πάρει και προίκα. Όσο για τον αμοιβαίο έρωτα φαίνεται να μην υπήρχε καθόλου, ούτε απ' τη μεριά της νύφης, ούτε απ' τη δική του μεριά, παρ' όλη την ομορφιά της Αδελαΐδας Ιβάνοβνας. Έτσι που αυτή η περίπτωση ήταν ίσως η μοναδική στη ζωή του Φιόντορ Παύλοβιτς, που ήταν πάντα του φιλήδονος άνθρωπος και σε κάθε στιγμή ήταν έτοιμος να μπλεχτεί σ' οποιονδήποτε ποδόγυρο φτάνει να τον καλούσε. Κι όμως, παρ' όλ' αυτά, μονάχα τούτη η γυναίκα δεν του 'κανε καμιάν ιδιαίτερη εντύπωση και δεν αισθάνθηκε γι' αυτήν κανέναν πόθο.

Η Αδελαΐδα Ιβάνοβνα, αμέσως μετά την απαγωγή, κατάλαβε πως μονάχα σιχασιά νιώθει για τον άντρα της. Έτσι, τ' αποτελέσματα του γάμου φάνηκαν πολύ γρήγορα. Αν και η οικογένειά της παραδέχτηκε, και αρκετά γρήγορα μάλιστα, το γεγονός κι έδωσε στη φυγάδα την προίκα της, η ζωή των παντρεμένων κυλούσε μέσα σε ασταμάτητους καυγάδες και σκηνές. Λέγανε πως σε τούτη την περίπτωση η νεαρή σύζυγος έδειξε ασύγκριτα μεγαλύτερη ευγένεια και υψηλοφροσύνη απ' τον Φιόντορ Παύλοβιτς που, όπως είναι τώρα γνωστό, της βούτηξε τότε μονομιάς όλα της τα λεφτά, κάπου εικοσιπέντε χιλιάδες, μόλις εκείνη πρόφτασε να τα παραλάβει, έτσι που γι' αυτήν ήταν το ίδιο σα να πέσανε στη θάλασσα.

Ακόμα, προσπαθούσε να μεταγράψει στ' όνομά του ένα χωριουδάκι κι ένα αρκετά καλό σπίτι στην πολιτεία, που της τα 'δωσαν κι αυτά για προίκα, και ίσως να το κατάφερνε μόνο και μόνο με την, ας πούμε έτσι, περιφρόνηση και τη σιχαμάρα που 'χε εμπνεύσει στη γυναίκα του με τους ασταμάτητους, αναίσχυντους εκβιασμούς και τις εκλιπαρήσεις του. Την είχε κουράσει τόσο πολύ ψυχικά, που θα του τα 'δινε κι αυτά για να τον ξεφορτωθεί. Μα ευτυχώς, μπήκε στη μέση το σόι της Αδελαΐδα Ιβάνοβνας και συγκράτησε τον σφετεριστή. Είναι σίγουρο πως οι δυό σύζυγοι έρχονταν συχνά στα χέρια, όμως δεν τις έτρωγε η Αδελαΐδα Ιβάνοβνα μα ο Φιόντορ Παύλοβιτς. Η Αδελαΐδα ήταν θερμόαιμη γυναίκα, τολμηρή, λιοκαμένη, ευερέθιστη, προικισμένη μ' εξαιρετική σωματική δύναμη. Τελικά παράτησε το σπίτι και το 'σκασε απ' τον Φιόντορ Παύλοβιτς, ακολουθώντας έναν πάμφτωχο δάσκαλο σεμιναρίστα, αφήνοντας στον άντρα της το τρίχρονο παιδί τους, τον Μίτια. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς έφτιαξε αμέσως ολόκληρο χαρέμι στο σπίτι του κι άρχισε να γλεντοκοπάει. Στα διαλείμματα ταξίδευε σχεδόν σ' όλη την επαρχία και παραπονιόταν με δάκρια στα μάτια, στον καθένα που θα 'βρισκε μπροστά του, για την απιστία της Αδελαΐδας Ιβάνοβνας. Ταυτόχρονα, κοινολογούσε κάτι λεπτομέρειες για τη συζυγική του ζωή που θα 'πρεπε να ντρέπεται πολύ ένας σύζυγος να τις φανερώνει στους άλλους. Το σπουδαίο ήταν πως αυτό, φαίνεται, τον ευχαριστούσε και μάλιστα τον κολάκευε να παίζει μπροστά σ' όλους τον κωμικό ρόλο του απατημένου. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στόλιζε κιόλας με κάθε είδους λεπτομέρειες το ατύχημά του. «Θα 'λεγε κανείς πως εσείς, Φιόντορ Παύλοβιτς, πήρατε κανένα αξίωμα, τόσο φαίνεστε ευχαριστημένος παρ' όλο το κακό που σας βρήκε», του λέγανε ειρωνικά. Πολλοί πρόσθεταν μάλιστα πως προσπαθεί να φρεσκάρει τον τύπο του γελωτοποιού και πως επίτηδες, για να γίνει ακόμα πιο αστείος, κάνει πως δεν καταλαβαίνει την κωμική του κατάσταση. Ποιός ξέρει. Εδώ που τα λέμε, ίσως να το 'κανε με τη μεγαλύτερη αφέλεια. Τέλος, κατάφερε να βρει τα ίχνη της γυναίκας του. Αυτή η κακομοίρα βρέθηκε στην Πετρούπολη όπου είχε πάει μαζί με τον σεμιναρίστα της κι όπου είχε επιδοθεί στην πιο απεριόριστη χειραφέτηση. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς άρχισε αμέσως να ενεργεί για να πάει στην Πετρούπολη. Για ποιό λόγο; Ούτε κι αυτός ήξερε βέβαια. Είν' αλήθεια πως ίσως και να πήγαινε τότε. Μα παίρνοντας μιαν τέτοιαν απόφαση, θεώρησε αμέσως πως έχει το δικαίωμα να ξαναρχίσει τα πιο αχαλίνωτα μεθύσια, έτσι για να πάρει κουράγιο. Όμως εκείνον ακριβώς τον καιρό, στην οικογένεια της γυναίκας του έφτασε η είδηση του θανάτου της. Πέθανε κάπως ξαφνικά, σε κάποια σοφίτα. Άλλοι λένε πως πήγε από τύφο κι άλλοι πως τάχα πέθανε από πείνα. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς έμαθε το θάνατο της γυναίκα του όντας μεθυσμένος και λένε πως βγήκε τρέχοντας στο δρόμο κι άρχισε να φωνάζει, σηκώνοντας χαρούμενος τα χέρια του προς τον ουρανό: »Νυν απολύοις τόν δούλον σου». Άλλοι πάλι λένε πως άρχισε να κλαίει με λυγμούς, σαν μικρό παιδί, τόσο που —καθώς λένε —λυπόσουνα να τον βλέπεις παρ' όλη την αποστροφή που 'νιωθες γι' αυτόν. Είναι πολύ πιθανό να γίνανε και τα δυό, να χαιρόταν δηλαδή για την απελευθέρωσή του και ταυτόχρονα να 'κλαιγε για το χαμό κείνης που τον λευτέρωσε. Και το 'να και τ' άλλο. Τις πιότερες φορές οι άνθρωποι, ακόμα και οι κακούργοι, είναι πολύ πιο απλοϊκοί και ανοιχτόκαρδοι απ' όσο νομίζουμε. Μα και μείς το ίδιο.

1. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ: I. Ο Φιόντορ... 1\. DIE GESCHICHTE EINER FAMILIE: I. Fjodor... 1\. THE STORY OF A FAMILY: I. Fyodor... 1. LA HISTORIA DE UNA FAMILIA. 1.家族の歴史 1. HISTORIA RODZINY.

**ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ - I. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς Καραμάζοβ** BUCH EINS: DIE GESCHICHTE EINER FAMILIE - I. Fjodor Pawlowitsch Karamasow BOOK ONE: THE STORY OF A FAMILY - I. Fyodor Pavlovich Karamazov

Ο ΑΛΕΞΕI Φιοντόροβιτς Καραμάζοβ ήταν ο τρίτος γιος ενός τσιφλικά της περιοχής μας, του Φιόντορ Παύλοβιτς Καραμάζοβ, τόσο γνωστού στον καιρό του (μα και που τώρα τον θυμούνται στα μέρη μας για το τραγικό και σκοτεινό του τέλος, που συνέβη ακριβώς δεκατρία χρόνια πριν). ALEKSEI Fyodorovich Karamasov war der dritte Sohn eines Knappen unserer Region, Fyodor Pavlovich Karamasov, der zu seiner Zeit so bekannt war (aber an den man sich heute in unseren Teilen wegen seines tragischen und dunklen Endes erinnert, das vor genau dreizehn Jahren geschah). ALEXEI Fyodorovich Karamazov was the third son of a squire of our region, Fyodor Pavlovich Karamazov, so well known in his time (but who is now remembered in our parts for his tragic and dark end, which happened exactly thirteen years ago). Αυτό θα το ιστορήσω όταν θα 'ρθει η σειρά του. Das erzähle ich dir, wenn er an der Reihe ist. I'll tell you about that when it's his turn. Τώρα θα πω μονάχα τούτο δω γι' αυτόν τον «τσιφλικά» (έτσι τον λέγανε στα μέρη μας αν και σχεδόν ποτέ του δε ζούσε στο τσιφλίκι): Πως δηλαδή, ήταν ένας παράξενος τύπος, που όμως απαντιέται αρκετά συχνά. Jetzt sage ich nur so viel zu diesem "Chiflika" (so hieß er bei uns, obwohl er fast nie in seinem Chiflika lebte): Wie, mit anderen Worten, er war ein seltsamer Typ, was oft ziemlich oft beantwortet wird. Now I will only say this about this "chiflika" (that's what he was called in our parts, although he almost never lived in his chiflika): How, in other words, he was a strange guy, which is often answered quite often. Με δυο λόγια ήταν ένας άνθρωπος όχι μονάχα τιποτένιος και διεφθαρμένος μα κοντά σ' αυτά κι επιπόλαιος — όμως από κείνους τους επιπόλαιους που τα καταφέρνουν περίφημα με τις περιουσιακές τους υποθέσεις και, καθώς φαίνεται, μονάχα μ' αυτές. Kurz gesagt, er war ein Mann, der nicht nur wertlos und korrupt war, sondern ihnen nahe stand und leichtsinnig war – aber einer jener leichtsinnigen Menschen, die mit ihren Vermögensangelegenheiten und, wie es scheint, nur mit ihnen berühmt erfolgreich sind. In short, he was a man who was not only worthless and corrupt, but close to them and frivolous - but one of those frivolous people who succeed famously with their property affairs and, as it seems, only with them. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς λόγου χάρη άρχισε σχεδόν με το τίποτα, είχε το πιο μικρό τσιφλίκι, έτρεχε δω και κει στους γνωστούς του για να φάει, όλο και προσπαθούσε να κολλήσει κάπου σαν παράσιτο, κι όμως, σαν πέθανε, βρέθηκε να 'χει κάπου εκατό χιλιάδες ρούβλια μετρητά. Fjodor Pawlowitsch zum Beispiel fing mit fast nichts an, hatte den kleinsten Besitz, lief hier und da zu seinen Bekannten, um zu essen, versuchte immer, sich wie ein Parasit irgendwo festzusetzen, und fand sich doch, als er starb, mit ungefähr einem Hunderttausend Rubel Bargeld. Fyodor Pavlovich, for example, started with almost nothing, had the smallest piece of property, ran here and there to his acquaintances to eat, always tried to stick somewhere like a parasite, and yet, when he died, he found himself with about a hundred thousand rubles cash. Μα παρ' όλ' αυτά, εξακολουθούσε να 'ναι σ' όλη του τη ζωή ένας απ' τους πιο αλλοπρόσαλλους επιπόλαιους όλης της περιοχής μας. But in spite of all this, he continued to be one of the most alienated frivolous people in our region throughout his life. Τονίζω και τούτο: Δεν ήταν ανόητος. I also emphasize this: He was not stupid. Κάτι τέτοιοι στην πλειονότητά τους, είναι έξυπνοι και πονηροί. Such things in the majority of them, they are clever and cunning. Μα η επιπολαιότητά τους έχει και κάποιαν ιδιαίτερη, εθνική απόχρωση. Aber ihre Oberflächlichkeit hat auch eine besondere, nationale Nuance. But their superficiality also has some special, national nuance.

Παντρεύτηκε δυό φορές κι απόχτησε τρεις γιους: τον μεγαλύτερο, τον Ντιμήτρι Φιοντόροβιτς, απ' την πρώτη του γυναίκα και τους άλλους δύο, τον Ιβάν και τον Αλεξέι, απ' τη δεύτερη. He married twice and had three sons: the eldest, Dimitri Fyodorovitch, from his first wife and the other two, Ivan and Alexei, from the second. Η πρώτη γυναίκα του Φιόντορ Παύλοβιτς καταγόταν από μεγάλο τζάκι, απ' τη γενιά των Μιούσοβ που ήταν κι αυτοί τσιφλικάδες στην περιοχή μας. Fyodor Pavlovich's first wife came from a great family, from the Myusov generation who were also homesteaders in our area. Δε θα κάτσω να δώσω πολλές εξηγήσεις για το πώς αυτή η κοπέλα, που 'χε την προίκα της και ήταν όμορφη και πολύ έξυπνη, γυναίκα, σαν κι αυτές που βλέπουμε συχνά στην εποχή μας, που υπήρχαν και στην προηγούμενη, μπόρεσε και παντρεύτηκε έναν τέτοιο τιποτένιο «στραβοκέφαλο» όπως τον λέγανε όλοι τότε. I will not sit down to give many explanations about how this girl, who had her dowry and was beautiful and very intelligent, a woman, like those we often see in our time, who existed in the previous one as well, could and did marry such a a "wimp" as everyone called him back then. Ήξερα δα μια κοπέλα της περασμένης «ρομαντικής» γενιάς που, ύστερ' από μερικά χρόνια αμφίβολου έρωτα μ' έναν κύριο, (εδώ που τα λέμε μπορούσε πάντα να τον παντρευτεί με τον πιο ήσυχο τρόπο), πέθανε παρ' όλ' αυτά γιατί σκαρφίστηκε μονάχη της αξεπέραστα εμπόδια και, μια θυελώδικη νύχτα, ρίχτηκε από έναν ψηλό όχτο που 'μοιάζε με γκρεμό σ' ένα αρκετά βαθύ κι ορμητικό ποτάμι και χάθηκε στα νερά του μόνο και μόνο από δικό της καπρίτσιο, μόνο και μόνο για να μοιάσει με την Οφηλία του Σαίξπηρ. Ich kannte ein Mädchen der letzten "romantischen" Generation, die nach einigen Jahren zweifelhafter Liebe mit einem Herrn (der ihn übrigens immer auf die leiseste Art heiraten konnte) trotzdem starb, weil sie Nonne wurde ihre unüberwindliche Hindernisse und in einer stürmischen Nacht stürzte sie sich von einem hohen, klippenähnlichen Felsvorsprung in einen ziemlich tiefen und reißenden Fluss und verlor sich aus eigener Laune in seinen Gewässern, nur um wie seine Ophelia Shakespeare auszusehen. I knew a girl of the last "romantic" generation who, after a few years of dubious love with a gentleman, (here she could always marry him in the quietest way), died nevertheless because she became a nun her insurmountable obstacles and, on a stormy night, she threw herself from a high cliff-like ledge into a rather deep and rushing river and was lost in its waters just by her own whim, just to look like his Ophelia Shakespeare. Νομίζω μάλιστα πως αν αυτός ο γκρεμός, που τον είχε από πολύν καιρό στο μάτι και της είχε αρέσει, δεν ήταν τόσο γραφικός, μα στη θέση του υπήρχε μια πεζότατη χαμηλή όχθη, εκείνη η αυτοκτονία δε θα γινόταν ποτέ. I even think that if this cliff, which she had had her eye on for a long time and had liked, had not been so picturesque, but in its place there had been a low-lying low bank, that suicide would never have happened. Αυτό το γεγονός είναι πραγματικό και πρέπει να υποθέσει κανείς πως, στη ρούσικη ζωή μας, κάτι τέτοια ή παρόμοια γεγονότα δεν ήταν και σπάνια τις δυο-τρεις τελευταίες γενιές. This fact is real and one must assume that, in our Russian life, something like this or similar events were not rare in the last two or three generations. Έτσι και η πράξη της Αδελαΐδας Ιβάνοβνας Μιούσοβ ήταν χωρίς αμφιβολία αποτέλεσμα των ξένων επιδράσεων και του ερεθισμού απ' τις ονειροποπολήσεις. Die Tat von Adelaide Ivanovna Musov war also zweifellos das Ergebnis ausländischer Einflüsse und der Anregung von Tagträumen. So the act of Adelaide Ivanovna Musov was without a doubt the result of foreign influences and the stimulation of daydreams. Ίσως θέλησε να δείξει τη γυναικεία ανεξαρτησία της, να πάει κόντρα στις κοινωνικές συνθήκες, κόντρα σ' όλο το δεσποτισμό των συγγενών και της οικογένειάς της. Perhaps she wanted to show her female independence, to go against social conditions, against all the despotism of her relatives and family. Η φαντασία της τη βοήθησε να πιστέψει, για μια στιγμή μονάχα βέβαια, πως ο Φιόντορ Παύλοβιτς, παρά τον τίτλο του παράσιτου που 'χε αποχτήσει, είναι παρ' όλ' αυτά ένας απ' τους πιο τολμηρούς χλευαστές κείνης της μεταβατικής προς κάθε τι καλύτερο εποχ τη στιγμή που αυτός ήταν μονάχα ένας μοχθηρός μασκαράς και τίποτα παραπάνω. Her imagination helped her to believe, for a moment only of course, that Fyodor Pavlovich, despite the title of pest he has acquired, is nevertheless one of the boldest scoffers of that transition to better times. when he was just a vicious masker and nothing more. Το πιο πικάντικο ήταν που η δουλειά έγινε με απαγωγή κι αυτό γοήτευσε πολύ την Αδελαΐδα Ιβάνοβνα. The most spicy thing was that the work was done by kidnapping and this fascinated Adelaida Ivanovna very much. Όσο για τον Φιόντορ Παύλοβιτς, αυτός τότε ήταν έτοιμος για το κάθε τι (ακόμα και η κοινωνική του θέση τον ανάγκαζε σ' αυτό), μια και ποθούσε να κάνει την καριέρα του με κάθε τρόπο. As for Fyodor Pavlovich, at that time he was ready for anything (even his social position forced him to it), since he longed to make his career in any way possible. Και ήταν πολύ δελεαστικό να κολλήσει σε μια καλή οικογένεια και να πάρει και προίκα. And it was very tempting to cling to a good family and get a dowry as well. Όσο για τον αμοιβαίο έρωτα φαίνεται να μην υπήρχε καθόλου, ούτε απ' τη μεριά της νύφης, ούτε απ' τη δική του μεριά, παρ' όλη την ομορφιά της Αδελαΐδας Ιβάνοβνας. As for mutual love, it seems that there was none at all, neither on the part of the bride, nor on his own, despite all the beauty of Adelaide Ivanovna. Έτσι που αυτή η περίπτωση ήταν ίσως η μοναδική στη ζωή του Φιόντορ Παύλοβιτς, που ήταν πάντα του φιλήδονος άνθρωπος και σε κάθε στιγμή ήταν έτοιμος να μπλεχτεί σ' οποιονδήποτε ποδόγυρο φτάνει να τον καλούσε. So war dieser Fall vielleicht der einzige im Leben von Fjodor Pawlowitsch, der immer ein lüsterner Mensch war und jederzeit bereit war, sich auf jede Situation einzulassen, die ihn erforderte. So that this case was perhaps the only one in the life of Fyodor Pavlovich, who was always a lustful person and at any moment he was ready to get involved in any situation that called for him. Κι όμως, παρ' όλ' αυτά, μονάχα τούτη η γυναίκα δεν του 'κανε καμιάν ιδιαίτερη εντύπωση και δεν αισθάνθηκε γι' αυτήν κανέναν πόθο. And yet, despite all this, this woman alone did not make any special impression on him and he did not feel any desire for her.

Η Αδελαΐδα Ιβάνοβνα, αμέσως μετά την απαγωγή, κατάλαβε πως μονάχα σιχασιά νιώθει για τον άντρα της. Adelaida Ivanovna, immediately after the abduction, realized that she only felt affection for her husband. Έτσι, τ' αποτελέσματα του γάμου φάνηκαν πολύ γρήγορα. Thus, the results of the marriage were seen very quickly. Αν και η οικογένειά της παραδέχτηκε, και αρκετά γρήγορα μάλιστα, το γεγονός κι έδωσε στη φυγάδα την προίκα της, η ζωή των παντρεμένων κυλούσε μέσα σε ασταμάτητους καυγάδες και σκηνές. Obwohl ihre Familie die Tatsache ziemlich schnell zugab und der Flüchtigen ihre Mitgift übergab, spielte sich das Leben der Verheirateten in endlosen Kämpfen und Szenen ab. Although her family admitted, and quite quickly in fact, the fact and gave the fugitive her dowry, the life of the married people was going on in non-stop fights and scenes. Λέγανε πως σε τούτη την περίπτωση η νεαρή σύζυγος έδειξε ασύγκριτα μεγαλύτερη ευγένεια και υψηλοφροσύνη απ' τον Φιόντορ Παύλοβιτς που, όπως είναι τώρα γνωστό, της βούτηξε τότε μονομιάς όλα της τα λεφτά, κάπου εικοσιπέντε χιλιάδες, μόλις εκείνη πρόφτασε να τα παραλάβει, έτσι που γι' αυτήν ήταν το ίδιο σα να πέσανε στη θάλασσα. Es wurde gesagt, dass die junge Frau bei dieser Gelegenheit unvergleichlich mehr Freundlichkeit und Herablassung zeigte als Fjodor Pawlowitsch, der, wie jetzt bekannt ist, ihr ganzes Geld, etwa fünfundzwanzigtausend, auf einmal einsteckte, sobald sie es bekommen konnte, so dass es ihr so war, als ob sie ins Meer stürzten. It was said that on this occasion the young wife showed incomparably more kindness and condescension than Fyodor Pavlovich, who, as is now known, then dipped all her money at once, about twenty-five thousand, as soon as she could receive it, so that To her it was the same as if they fell into the sea.

Ακόμα, προσπαθούσε να μεταγράψει στ' όνομά του ένα χωριουδάκι κι ένα αρκετά καλό σπίτι στην πολιτεία, που της τα 'δωσαν κι αυτά για προίκα, και ίσως να το κατάφερνε μόνο και μόνο με την, ας πούμε έτσι, περιφρόνηση και τη σιχαμάρα που 'χε εμπνεύσει στη γυναίκα του με τους ασταμάτητους, αναίσχυντους εκβιασμούς και τις εκλιπαρήσεις του. Immerhin versuchte sie, ein kleines Dorf und ein ziemlich gutes Staatshaus auf seinen Namen zu übertragen, die ihr auch als Mitgift gegeben wurden, und vielleicht würde es ihr nur mit der sozusagen Verachtung und Verachtung gelingen, die er hatte hat seine Frau mit seinen unaufhörlichen, schamlosen Erpressungen und Bitten inspiriert. Still, she was trying to transfer to his name a small village and a fairly good house in the state, which were also given to her as a dowry, and perhaps she would succeed only with the, so to speak, contempt and scorn that he has inspired his wife with his ceaseless, shameless blackmails and entreaties. Την είχε κουράσει τόσο πολύ ψυχικά, που θα του τα 'δινε κι αυτά για να τον ξεφορτωθεί. He had worn her out so much mentally that she would give him that too to get rid of him. Μα ευτυχώς, μπήκε στη μέση το σόι της Αδελαΐδα Ιβάνοβνας και συγκράτησε τον σφετεριστή. Aber glücklicherweise griff die Soi von Adelaide Iwanowna ein und hielt den Usurpator zurück. But fortunately, Adelaide Ivanovna's soi intervened and restrained the usurper. Είναι σίγουρο πως οι δυό σύζυγοι έρχονταν συχνά στα χέρια, όμως δεν τις έτρωγε η Αδελαΐδα Ιβάνοβνα μα ο Φιόντορ Παύλοβιτς. It is certain that the two wives often came to blows, but it was not Adelaide Ivanovna who ate them, but Fyodor Pavlovich. Η Αδελαΐδα ήταν θερμόαιμη γυναίκα, τολμηρή, λιοκαμένη, ευερέθιστη, προικισμένη μ' εξαιρετική σωματική δύναμη. Adelaide war eine heißblütige Frau, kühn, feurig, reizbar und mit außergewöhnlicher körperlicher Stärke ausgestattet. Adelaide was a hot-blooded woman, bold, sanguine, irritable, endowed with extraordinary physical strength. Τελικά παράτησε το σπίτι και το 'σκασε απ' τον Φιόντορ Παύλοβιτς, ακολουθώντας έναν πάμφτωχο δάσκαλο σεμιναρίστα, αφήνοντας στον άντρα της το τρίχρονο παιδί τους, τον Μίτια. Schließlich verließ sie ihr Zuhause und „lief“ vor Fjodor Pawlowitsch „weg“, folgte einem mittellosen Seminaristenlehrer und hinterließ ihr dreijähriges Kind Mitja ihrem Ehemann. She finally left home and 'ran away' from Fyodor Pavlovich, following a penniless seminarian teacher, leaving their three-year-old child, Mitya, to her husband. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς έφτιαξε αμέσως ολόκληρο χαρέμι στο σπίτι του κι άρχισε να γλεντοκοπάει. Fjodor Pawlowitsch machte sofort einen ganzen Harem in seinem Haus und begann zu schlemmen. Fyodor Pavlovich immediately made a whole harem in his house and began to feast. Στα διαλείμματα ταξίδευε σχεδόν σ' όλη την επαρχία και παραπονιόταν με δάκρια στα μάτια, στον καθένα που θα 'βρισκε μπροστά του, για την απιστία της Αδελαΐδας Ιβάνοβνας. During the breaks he traveled almost all over the province and complained with tears in his eyes, to everyone he met, about the infidelity of Adelaide Ivanovna. Ταυτόχρονα, κοινολογούσε κάτι λεπτομέρειες για τη συζυγική του ζωή που θα 'πρεπε να ντρέπεται πολύ ένας σύζυγος να τις φανερώνει στους άλλους. Gleichzeitig gab er einige Details über sein Eheleben preis, für die sich ein Ehemann sehr schämen sollte, sie anderen zu offenbaren. At the same time, he was divulging some details about his married life that a husband should be very ashamed to reveal to others. Το σπουδαίο ήταν πως αυτό, φαίνεται, τον ευχαριστούσε και μάλιστα τον κολάκευε να παίζει μπροστά σ' όλους τον κωμικό ρόλο του απατημένου. Wichtig war nur, dass es ihm, so scheint es, gefiel und ihm sogar schmeichelte, vor allen Leuten die komische Rolle des Betrogenen zu spielen. The important thing was that this, it seems, pleased him and even flattered him to play in front of everyone the comic role of the cheated. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στόλιζε κιόλας με κάθε είδους λεπτομέρειες το ατύχημά του. Und als ob das nicht genug wäre, verschönerte er seinen Unfall bereits mit allerlei Details. And as if that wasn't enough, he was already embellishing his accident with all kinds of details. «Θα 'λεγε κανείς πως εσείς, Φιόντορ Παύλοβιτς, πήρατε κανένα αξίωμα, τόσο φαίνεστε ευχαριστημένος παρ' όλο το κακό που σας βρήκε», του λέγανε ειρωνικά. "Man könnte sagen, dass Sie, Fjodor Pawlowitsch, eine Stelle bekommen haben, Sie scheinen so zufrieden zu sein, trotz all des Bösen, das Sie getroffen hat", sagten sie ihm ironisch. "One would say that you, Fyodor Pavlovich, have taken any position, you seem so pleased despite all the evil that has befallen you", they told him ironically. Πολλοί πρόσθεταν μάλιστα πως προσπαθεί να φρεσκάρει τον τύπο του γελωτοποιού και πως επίτηδες, για να γίνει ακόμα πιο αστείος, κάνει πως δεν καταλαβαίνει την κωμική του κατάσταση. Many even added that he is trying to freshen up the type of jester and that on purpose, to be even funnier, he pretends not to understand his comic situation. Ποιός ξέρει. Who knows. Εδώ που τα λέμε, ίσως να το 'κανε με τη μεγαλύτερη αφέλεια. Apropos, vielleicht taten sie es mit der größten Naivität. Speaking of which, maybe they did it with the greatest naivety. Τέλος, κατάφερε να βρει τα ίχνη της γυναίκας του. Finally, he managed to find the traces of his wife. Αυτή η κακομοίρα βρέθηκε στην Πετρούπολη όπου είχε πάει μαζί με τον σεμιναρίστα της κι όπου είχε επιδοθεί στην πιο απεριόριστη χειραφέτηση. Dieses Unglück traf sie in Petersburg, wohin sie mit ihrem Seminaristen gegangen war und wo sie sich der uneingeschränktesten Emanzipation hingegeben hatte. This misfortune found her in Petersburg where she had gone with her seminarian and where she had indulged in the most unrestricted emancipation. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς άρχισε αμέσως να ενεργεί για να πάει στην Πετρούπολη. Fyodor Pavlovich immediately began to act to go to Petrograd. Για ποιό λόγο; Ούτε κι αυτός ήξερε βέβαια. For what reason; Of course he didn't know either. Είν' αλήθεια πως ίσως και να πήγαινε τότε. It is true that he might have gone then. Μα παίρνοντας μιαν τέτοιαν απόφαση, θεώρησε αμέσως πως έχει το δικαίωμα να ξαναρχίσει τα πιο αχαλίνωτα μεθύσια, έτσι για να πάρει κουράγιο. But having made such a decision, he immediately thought that he had the right to resume the most unbridled drunkenness, so as to gain courage. Όμως εκείνον ακριβώς τον καιρό, στην οικογένεια της γυναίκας του έφτασε η είδηση του θανάτου της. Doch genau zu diesem Zeitpunkt erreichte die Nachricht von ihrem Tod die Familie seiner Frau. But at that very time, the news of her death reached his wife's family. Πέθανε κάπως ξαφνικά, σε κάποια σοφίτα. He died rather suddenly, in some attic. Άλλοι λένε πως πήγε από τύφο κι άλλοι πως τάχα πέθανε από πείνα. Others say that he died of typhus and others that he died of starvation. Ο Φιόντορ Παύλοβιτς έμαθε το θάνατο της γυναίκα του όντας μεθυσμένος και λένε πως βγήκε τρέχοντας στο δρόμο κι άρχισε να φωνάζει, σηκώνοντας χαρούμενος τα χέρια του προς τον ουρανό: »Νυν απολύοις τόν δούλον σου». Fyodor Pavlovich learned of his wife's death while drunk, and it is said that he ran out into the street and began to shout, joyfully raising his hands to the sky: "Now you dismiss your slave." Άλλοι πάλι λένε πως άρχισε να κλαίει με λυγμούς, σαν μικρό παιδί, τόσο που —καθώς λένε —λυπόσουνα να τον βλέπεις παρ' όλη την αποστροφή που 'νιωθες γι' αυτόν. Still others say that he began to sob, like a little child, so much so that—as they say—you were sorry to see him despite all the disgust you felt for him. Είναι πολύ πιθανό να γίνανε και τα δυό, να χαιρόταν δηλαδή για την απελευθέρωσή του και ταυτόχρονα να 'κλαιγε για το χαμό κείνης που τον λευτέρωσε. It is very possible that both happened, i.e. he rejoiced at his release and at the same time wept for the loss of the one who freed him. Και το 'να και τ' άλλο. And the 'yes' and the other. Τις πιότερες φορές οι άνθρωποι, ακόμα και οι κακούργοι, είναι πολύ πιο απλοϊκοί και ανοιχτόκαρδοι απ' όσο νομίζουμε. Meistens sind Menschen, sogar Kriminelle, viel einfacher und offenherzig, als wir denken. Most of the time people, even criminals, are much more simple and open-hearted than we think. Μα και μείς το ίδιο. But so do we.