11//
Στον δεύτερο πλανήτη κατοικούσε ένας ματαιόδοξος. «Α! Α! Επίσκεψη από έναν θαυμαστή!» φώναξε από μακριά ο ματαιόδοξος μόλις είδε τον μικρό πρίγκιπα. Καθώς, για τους ματαιόδοξους, όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι θαυμαστές. «Καλημέρα» είπε ο μικρός πρίγκιπας. «Έχετε ένα παράξενο καπέλο». «Είναι για να χαιρετάω» του απάντησε ο ματαιόδοξος. «Είναι για να χαιρετάω όταν με χειροκροτούν. Δυστυχώς, ποτέ δεν περνάει κανείς από εδώ». «Α, ναι;» είπε ο μικρός πρίγκιπας που δεν καταλάβαινε. «Χτύπα τα χέρια σου, το ένα με το άλλο» τον συμβούλεψε ο ματαιόδοξος. Ο μικρός πρίγκιπας χτύπησε τα χέρια του, το ένα με το άλλο. Ο ματαιόδοξος χαιρέτισε με ευγνωμοσύνη, σηκώνοντας το καπέλο του. «Εδώ πέρα είναι πιο διασκεδαστικά από την επίσκεψη στον βασιλιά» σκέφτηκε ο μικρός πρίγκιπας. Κι άρχισε πάλι να χτυπά τα χέρια του, το ένα με το άλλο. Ο ματαιόδοξος άρχισε πάλι να χαιρετά σηκώνοντας το καπέλο του. Μετά από πέντε λεπτά εκγύμνασης, ο μικρός πρίγκιπας κουράστηκε από τη μονοτονία του παιχνιδιού: «Και, για να πέσει το καπέλο» ρώτησε, «τι πρέπει να κάνω;» Μα ο ματαιόδοξος δεν τον άκουσε. Οι ματαιόδοξοι δεν ακούν τίποτα άλλο πέρα από τις επευφημίες. Σ 11 42 «Στ' αλήθεια με θαυμάζεις τόσο πολύ;» ρώτησε τον μικρό πρίγκιπα. «Τι σημαίνει θαυμάζω;» «Θαυμάζω σημαίνει πως αναγνωρίζεις ότι είμαι ο πιο όμορφος, ο πιο καλοντυμένος, ο πιο πλούσιος και ο πιο έξυπνος στον πλανήτη». «Μα είσαι μόνος σου στον πλανήτη σου!» «Κάνε μου αυτή τη χάρη. Θαύμασέ με ούτως ή άλλως!» «Θα σε θαυμάζω» είπε ο μικρός πρίγκιπας ανασηκώνοντας τους ώμους «αλλά γιατί σ' ενδιαφέρει τόσο πολύ αυτό;» Κι ο μικρός πρίγκιπας έφυγε. “Οι ενήλικες είναι σίγουρα αρκετά παράξενοι”, σκέφτηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του.
